ภาคผนวก : เตือนให้ปฏิบัติเป็นมณีคุ้มครองบุญวาสนา
หลังจากอ่านคัมภีร์กรรมสนอง จะต้องทำเรื่องสั่งสมบุญกุศล ผู้มีกำลังทรัพย์ก็สามารถเรียนแบบหยางซุ่น ที่ผลักดันให้ข้าราชการท่องคัมภีร์กรรมสนอง และก็ทำประโยชน์ให้แก่สังคมสิบประการให้กว้างขวางขึ้น เป็นเพราะว่าท่านหยางซุ่นได้สั่งสมกระทำความดีไว้ไม่น้อย จึงได้ลูกชายคนหนึ่งชื่อหยางชุน พออายุได้ยี่สิบปีก็สอบได้ตำแหน่งจอหงวน ตัวอย่างในสมัยราชวงศ์หมิง เมืองเจียงซู นายเหมาฉีจง ได้ทำการแปลคัมภีร์กรรมสนอง เพื่อนของเขาก็ฝันว่า มีผู้เฒ่าคนหนึ่งท่องคัมภีร์ด้วยเสียงกังวาน จึงตั้งใจฟัง ได้ยินสองประโยคว่า "เห็นเขารูปงาม เกิดใจอยาก" หลังจากเขาได้แปลคัมภีร์จนจบเล่มแล้ว ผู้เฒ่าก็พูดว่า "ต้องได้" การสอบในปีนั้น นายเหมาฉี่จงก็สอบได้ตำแหน่งจิ้นสือ (เป็นตำแหน่งที่ 2 รองจากตำแหน่งจอหงาน) นี่คือการใช้ปากกากระทำความดี ที่เมืองเฉินตู หวังเหวินจือมีพรสวรรค์ทางการพูด พระธรรมาจารย์ทงหยวนก็สอนให้เขาบำเพ็ญกุศลทางปาก หลังจากนั้น อะไรที่เป็นประโนชน์ต่อคน ไม่ว่าเรื่องใหญ่หรือเรื่องเล็ก เขาก็จะใช้วาจาอย่างดี ไม่ยอมพลาดโอกาส เขาทำเช่นนี้อยู่นานถึง 20 ปี เขาเข้าสอบได้ตำแหน่งติดต่อกัน บุตรชาย 2 คนก็สอบได้ตำแหน่งตาม ๆ กัน นี่คือตัวอย่างการใช้ลิ้นเป็นประโยชน์ อีกตัวอย่าง ที่เมืองซุ่นเทียน นายเฉาซื่อเหมย ครอบครัวมีฐานะยากจนมาก แต่เขาก็มีความพอใจที่จะกระทำความดี เตือนคน และช่วยเหลือคนด้วยความจริงใจ คนอื่นเขาออกทรัพย์แต่เขาจะออกแรง ทำเช่นนี้เป็นเวลานานหลายปี จนมีคนเชื่อถือเขา จึงส่งเสริมแนะนำให้เขาไปช่วยค้าขายน้ำมันกับเจ้าของกิจการคนหนึ่ง เมื่อแบ่งผลประโยชน์แล้วก็ได้รับรายได้ถึงห้าพันตำลึงทอง ดังนั้น ลูกหลานก็พลอยได้เสวยสุขมาก นี่คือตัวอย่างการใช้แรงกระทำความดี จากตัวอย่างดังกล่าว กระทำความดีของหยางซุ่น 10 ประการ คนที่มีฐานะก็เอาอย่างได้ ปากกาของเหมาฉี่จง ลิ้นของหวังหวินจือ แรงของเฉาซื่อเหมย คนที่ไม่มีกำลังทรัพย์ล้วนฝึกฝนได้ทั้งนั้น การท่องสวดคัมภีร์กั่นอิ้งเพียนเป็นการช่วยฟ้า ดำเนินการสั่งสอนกล่อมเกลาผู้คน ตลอดจนการกระทำทุกอิริยาบถจะต้องมีใจเคารพยำเกรงอยู่เสมอ เป็นการฝึกฝนบำเพ็ญตน ไม่ว่ายากดีมีจนก็เสมอเหมือนกันทั้งนั้น !