[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                    คัมภีร์กรรม  เล่ม ๒

                   ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า 

                          วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ 

                                     บทที่หก

                                     ชั่วบาป 

                           คัมภีร์   :  ตีตนทำลายส่วนรวม

อธิบาย   :  เอาแต่ใจตนไปทำลายหลักการส่วนรวม เอาความพอใจ  ความโกรธ  บุญคุณแค้นเคือง  ไปทำลายความเป็นธรรมของส่วนรวม หากเป็นผู้มีอำนาจเป็นผู้นำแล้วเอาความเห็นดีของตนไปทำลายส่วนรวมแล้วเช่นนี้ ก็จะไม่สามารถแบ่งแยกดีชั่ว เพื่อนฝูงพรรคพวกที่รวมแก๊งรวมหมู่ ก็จะเกิดความระแวงสงสัยขึ้น ใครก็ตามถ้าคิดแต่จะตีตนทำลายส่วนรวมแล้ว จะรักจะโกรธก็รับไม่ได้ แม้แต่คนในครอบครัว  พ่อลูก  สามี  ภรรยา  ก็จะเกิดบาดหมางเป็นอริกัน ความสัมพันธ์ถูกทำลายลงได้ ไม่ว่าผู้รากมากดีหรือไพร่ ทุกคนล้วนเจ็บป่วยด้วยโลกนี้ทั้งนั้น  เพียงแต่ที่จะหนักหรือเบากว่าแตกต่างกัน เมื่อรู้ถึงอันตรายของการเจ็บป่วยแล้วก็ควรต้องให้เข้าใจหลักธรรม  เพื่อขจัดควมเห็นผิดของตน ทำใจสงบแล้วมาทำลายอาณาจักรใจลงเสีย ถ้าทำได้แบบนี้ก็จะเป็นผู้มีความรู้มาก เป็นผู้มีพลังมาก !   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                     คัมภีร์กรรม  เล่ม ๒

                   ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า 

                          วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ 

                                     บทที่หก

                                     ชั่วบาป 

                           คัมภีร์   :  ขโมยผลงานเขา

อธิบาย   :  นำเอาผลงานของคนอื่นแล้วอ้างว่าเป็นของตน การนำเอางานเขียนของผู้อื่นแล้วอ้างเป็นงานของตน รวมไปถึงงานจิตรกรรมว่าเป็นภาพวาดของตน  เป็นการขโมยแรงงานของผู้อื่นมาเป็นผลงานของตนเอง บางทีนำเอาโอวาทของอาจารย์มาตู่ว่าเป็นความคิดเห็นของตน แบบนี้เป็นการข่มเหงตนและข่มเหงผู้อื่นด้วย จะต้องได้รับการลงโทษ

ข้อคิด  :  ขโมยคำพูดของคนอื่นมาก็ยังถูกฟ้าลงโทษอย่างหนัก ถ้าอย่างนั้นคนที่โหดเหี้ยม ผลตอบสนองคงไม่ต้องพูดก็คงรู้อยู่แล้ว !

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                    คัมภีร์กรรม  เล่ม ๒

                   ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า 

                          วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ 

                                     บทที่หก

                                     ชั่วบาป 

                           คัมภีร์   :  ปิดบังความดีเขา

อธิบาย  :  ปกปิดการกระทำความดีของผู้อื่นเพื่อไม่ให้ผู้อื่นรู้  พุทธสูตรว่า  "กุศลนี้ สามารถทำให้คนชำระปณิธานได้สำเร็จ"  เพราะฉะนั้น หากคนใช้คำพูด
ที่ดี  กระทำเรื่องที่ดี  ก็ควรที่จะแสดงออกมาจึงจะถูกต้อง กลัวว่าจะแสดงออกมาไม่พอคือสามารถสำแดงการกระทำความดีของเขาให้เปิดเผย ให้เป็นที่รู้จักกันพอ การกระทำเช่นนี้ มิใช่เป็นเพียงทำให้ความสง่างามของเขาได้สำเร็จลงเท่านั้น ยังจะเป็นการปลูกให้คนอื่นให้เกิดความคิดดีตามไปด้วย และก็สามารถทำให้ทุกคนต่างชักจูงตักเตือนกันเผผยแพร่ เช่นนี้แล้ว คนที่ทำความดี นับวันก็จะยิ่งเพิ่มพูนขึ้น ซึ่งก็เป็นสิ่งดีน่ารื่นรมย์ ทำไมจะต้องไปปกปิดซ่อนเร้นเล่า ? !  เพราะฉะนั้นคนที่ปกปิดการกระทำดีของผู้อื่นนั้น ใจของเขาต้องไม่มีความดีหลงเหลืออยู่เลย  เกรงว่าจะมีความคิดอิจฉาริษยาแน่นอน !  เพราะฉะนั้นจึงไม่ยอมที่จะเผยแพร่ความดีงามของผู้อื่นซึ่งถือเป็นคุณธรรมที่สวยงาม คงเกรงว่าความดีงามของเขาจะเป็นการเปิดเผยความชั่วช้าของตนกระมัง คนเช่นนี้ถือเป็นคนที่ไม่มงคลเลย !   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 คัมภีร์กรรม  เล่ม ๒

                   ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า 

                          วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ 

                                     บทที่หก

                                     ชั่วบาป 

                           คัมภีร์   :  เปิดโปงความชั่วเขา

อธิบาย  :  การวิจารณ์เรื่องไม่ดีของผู้อื่นทั้งยังประกาศให้รู้ไปทั่วในเรื่องไม่ดีไม่งามของผู้คน  เป็นเรื่องอัปยศที่ควรไม่ฟัง แต่กลับมีผู้กล้าเอาเรื่องชั่วของผู้อื่นมาวิจารณ์  ให้รู้การกระทำชั่วของเขาเช่นนี้ การกระทำเช่นนี้มันเป็นการทำลายคุณธรรมของตนเอง ทำให้บุญกุศลที่สู้สั่งสมมาตลอดก็ต้องพลอยละลายสูญหายไปด้วย ในบันทึกฟั่นซานว่า  "เป็นข้อห้ามอย่างยิ่งของผู้บำเพ็ญ  ก็คือการวิจารณ์ความชั่วทรามของผู้อื่น ตลอดจนทางโลกที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรา ไม่เพียงพูดไม่ได้ แม้แต่ใจก็ไปคิดไม่ได้ ถ้าหากปากพูดใจคิดก็เป็นการปิดบังจิตเดิมของตน ผู้ที่ตั้งใจฝึกฝนบารมีใจแล้ว จะต้องตรวจสอบความผิดของตนเองอยู่เสมอ ที่ไหนจะมีเวลาไปยุ่งเรื่องของชาวบ้าน  แม้ว่ามันจะบดขยี้กายกระดูก ก็ต้องไม่ให้ใจเราหวั่นไหว ต้องเอาใจของเราชำระให้สะอาด ทุก ๆ ขณะต้องตั้งใจศึกษาค้นคว้า ถึงบ่อเกิดของจิตเดิม" 

        จะเห็นได้ว่า คนควรต้องรักษาตนเป็นหน้าที่เร่งด่วน ทุก ๆ ขณะเกรงว่าตนจะมีความผิด ที่ไหนจะมีเวลาว่างไปมองเรื่องของชาวบ้านเขา ?.

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                     คัมภีร์กรรม  เล่ม ๒

                   ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า 

                          วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ 

                                     บทที่หก

                                     ชั่วบาป 

                           คัมภีร์   :  เปิดเผยความลับเขา

อธิบาย  :  เปิดเผยความลับส่วนตัวของผู้อื่น แถมยังพูดไปทั่วด้วยคนเราไม่ใช้อริยปราชญ์ จะมีใครบ้างที่ไม่มีเรื่องส่วนตัวที่ซ่อนเร้นบ้าง เราไม่ควรที่จะไปสืบฟังเรื่องส่วนตัวของผู้อื่น ในที่ ๆ ไม่มีผู้คนไปเห็นความลับของคนอื่นแล้ว ก็ยังเอาเรื่องของผู้อื่นไปเป่าประกาศ ทำให้เขาเป็นผู้เป็นคนแทบไม่ได้ ทำให้เขาไม่มีที่จะซ่อนตัวในสังคม  คนประเภทนี้ใจคอนับว่าโหดเหี้ยม  คงได้รับการลงโทษจากฟ้าและความแค้นของคน

แง่คิด  :  คนเราแค่คำพูดเท่านั้น ก็ทำลายความปรองดอง เพียงเรื่อง ๆ เดียวก็ทำให้เกิดภัยเคราะห์ไปตลอดชีวิต เพราะฉะนั้นการปฏิบัติตัวต่อสังคม ไม่ควรใช้คำพูดที่รุนแรง หรือเสียดสีเขาทำให้เกิดความแค้นเข้ากระดูก คติว่า  "ตีคนอย่าตีเข่า ว่าเขาอย่าว่าเรื่องจริง"   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                  คัมภีร์กรรม  เล่ม ๒

                   ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า 

                          วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ 

                                     บทที่หก

                                     ชั่วบาป 

                           คัมภีร์   :  ผลาญทรัพย์สินเขา

อธิบาย  :  ล้างผลาญทรัพย์สมบัติผู้อื่น เก็บเกี่ยวประโยชน์จากแผนการณ์ หมายถึงคนชั่วที่อันธพาลหลอกลวงลูกหลานชาวบ้าน หรือไม่ก็หลอกลวงคนโง่พาเที่ยวซ่องโสเภณี  บ่อนการพนัน  หลอกให้ค้าความเล่นแร่แปรธาตุ ฯ เป็นต้น เพื่อตนเองจะได้หาโอกาสปอกลอก ดังนั้นบรรดาที่ลูกไม่ดีทั้งหลายก็จะถูกคนชั่วลวงหลอก ลูกพวกนี้จะไม่สนใจ ถึงความยากลำบากของบรรพบุรุษที่สร้างสมกิจการมา จะผลาญทรัพย์สมบัติของตระกูลจนกว่าจะล้มละลาย บางทีแม้แต่ชีวิตก็รักษาไม่อยู่ เราลองมาสืบเสาะหาถึงสาเหตุต้นตอดูว่า มันเป็นความชั่วของใคร ?. เขาจะสามารถรอดพ้นกรรมสนองได้ไหม ?.

        ในสมัยหมิง นายเหมาฉี่จง ชาวเมืองเจียงซู ได้เคยเขียนบทความตักเตือนชาวโลก เขาพูดว่า "แต่ละครั้งที่ฉันเห็นบ้านผู้ดีมีตระกูลลูกหลานจะไม่รักดีเล่นการพนัน  เที่ยวโสเภณี  ประพฤติตัวเสื่อมทราม พวกเขายังไม่ทันตายจากโลก แต่ทรัพย์สมบัติก็ขายกินจนเกลี้ยง หรือไม่ก็ตายไปตัวยังไม่ทันเย็น ผู้คนก็เข้าบ้านยึดเอาทรัพย์สินเสียแล้ว คนรุ่นก่อนลำบากแค่ไหน  สะสมออมริบมาทีละน้อยจึงจะร่ำรวยขึ้น คนรุ่นหลังก็ผลาญเสียจนหมดสิ้น เหมือนกับดินทรายที่ละลายหายไป ไม่รู้จักรักถนอมไว้แม้สักนิด ลูกไม่รักดีเหล่านี้ ส่วนใหญ่จะเป็นคนฉลาด แล้วเหตุใดเล่าจึงเป็นเช่นนี้ ?. ที่แท้เริ่มแรกก็แสดงอำนาจใช้กลวิธีทุกอย่าง ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกลที่จะล้างผลาญทรัพย์สินของผู้อื่นอันเป็นเหตุต้น ต่อมากรรมตอบสนอง ทรัพย์สินของตนจึงถูกผู้อื่นมาล้างผลาญบ้าง !  สุภาษิตว่า ! "ที่ได้มาไม่โปร่งใส  ไปได้ก็ดี"  ดูอย่างนี้แล้วทำให้รู้ว่า ปัจจุบันถูกผู้อื่นมาล้างผลาญทรัพย์สินก็เพราะครั้งกระโน้นได้เคยล้างผลาญทรัพย์สินผู้อื่นมาแล้ว ถ้าเช่นนั้น ถ้าตอนนี้ไปล้างผลาญทรัพนย์สินเขา อีกไม่นานนักต้องถูกผู้อื่นมาล้างผลาญเอาบ้าง

คติ  :  ต้องรู้ว่าซ่องโสเภณี (อาบ อบ นวด) เป็นธุรกิจที่ก่อวิบากกรรม หญิงงามเมืองแต่งเต้มทาปากก็คือทะเลวิบากกรรม ที่ทำให้ครอบครัวล่มสลาย ก็เป็นเหตุผลที่ทุกคนรู้ดี เมื่อโสเภณีติดโรค ปัจจุบันคือโรคเอดส์มันทำลายทุกอย่าง รักษาก็ไม่หายตายลูกเดียว แถมยังเอาโรคไปติดลูกเมียอีกด้วย เวรกรรมตกถึงลูกเมีย เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว ยังจะกล้าไปเที่ยวโสเภณีอีกหรือ ?. 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                  คัมภีร์กรรม  เล่ม ๒

                   ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า 

                          วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ 

                                     บทที่หก

                                     ชั่วบาป 

                           ห้ามการพนัน ๑๐ บัญญัติ

                   ที่หนึ่ง  :  การพนันเล่ห์เหลี่ยมร้าย

        เมื่อเดินเข้าสู่บ่อนการพนัน ซึ่งเป็นสถานที่แข่งขันแย่งชิงผลประโยชน์ ในใจต้องมีเล่ห์เหลี่ยมร้ายวางแผนการณ์ร้อยเล่ห์พันเหลี่ยม ทั้งหมดเกิดจากใจละโมบ คือ คิดจะต้องเอาชนะได้เงินเขา ในใจถึงบังเกิดความคิดชั่วนับจำนวนไม่ได้ แม้จะเป็นญาติสนิทที่อยู่ในวงพนันก็ตาม ในใจจะวางแผนใช้อาวุธลับ เพื่อเอาชนะให้ได้ แม้คนในวงไพ่จะเป็นเพื่อนรักกันแค่ไหนก็ตามก็เหมือนศัตรูกัน เพียงเพื่อตนหวังชนะ มีหรือจะห่วงเขาจะล้มละลาย ใจเช่นนี้มิใช่เล่ห์เหลี่ยมร้ายหรือ ?.

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                   คัมภีร์กรรม  เล่ม ๒

                   ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า 

                          วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ 

                                     บทที่หก

                                     ชั่วบาป 

                           ห้ามการพนัน ๑๐ บัญญัติ

                   ที่สอง  :  การพนันทำลายคุณสมบัติคน 

        คุณสมบัติของคนไม่ว่าผู้ดีสูงศักดิ์ หรือ ไพร่สามัญก็ตามล้วนมีความแตกต่างกันตามฐานันดร แต่เมื่อย่างก้าวสู่บ่อนการพนันเท่านั้น ความถือสาผู้เป็นผู้ดีหรือไพร่ก็หมดไปเพราะต่างพูดแต่เรื่องเงินว่ามีมากน้อยแค่ไหน ในวงพนันตำแหน่งนั่งก็ไม่ได้แบ่งแยกว่าผู้ใหญ่ผู้น้อย ทั้งบ่าวทั้งนายกลายเป็นเพื่อนกัน หัวหน้าลูกน้อง  เจ้านายคนรับใช้  ต่างยอมรับเรียกพี่เรียกน้องกันได้  ต่างหัวเราะต่อกระซิก  จะเรียกกันอย่างไรก็ได้มันเป็นพวกเดียวกันหมด นี่แหละมันทำลายคุณสมบัติของคนหมด

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                  คัมภีร์กรรม  เล่ม ๒

                   ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า 

                          วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ 

                                     บทที่หก

                                     ชั่วบาป 

                           ห้ามการพนัน ๑๐ บัญญัติ

                   ที่สาม  :  การพนันทำร้ายชีวิตจิตใจ

        คนที่เล่นได้ก็ปลื้มอกปลื้มใจอยากจะไปอีก  ไม่รู้กลางวันกลางคืน คนที่แพ้ก็ขนขวายดิ้นรนจะไปเอาคืน ไม่ห่วงปากท้องทั้งคนได้คนเสียก็ต่างขับเคี่ยวเหน็ดเหนื่อยประสาทจิตใจ พอไปบ่อย ๆ ก็ทำให้สุขภาพแย่ลง ลางคนถึงกับสูญเสียชีวิต เมื่อหนี้สินเพิ่มพูน ไม่มีเงินจะใช้หนี้  เห็นเจ้าหนี้ก็อับอายเสียหน้าต้องอดทนอดกลั้นอารมณ์ นานไปก็ล้มป่วย ในที่สุดก็ตายไปเป็นการล้างหนี้ปิดบัญชี  เพราะฉะนั้นในนรกตายโหงกลายเป็นหมู่บ้านของผีพนันทั้งนั้น !  นี่ไม่ใช่้เพราะการพนันทำร้ายชีวิตหรอกหรือ ! 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                   คัมภีร์กรรม  เล่ม ๒

                   ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า 

                          วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ 

                                     บทที่หก

                                     ชั่วบาป 

                           ห้ามการพนัน ๑๐ บัญญัติ

                   ที่สี่  :  วงศ์ตระกูลด่างพร้อย

        การพนันไม่ใช่เพียงแต่ยกเงินให้เขาไปเท่านั้น ยังถูกคนหัวเราะเยาะว่าเป็นคนจรจัด การพนันไม่เพียงทำให้ล้มละลายเท่านั้น ยังถูกชาวบ้านว่าเป็นลูกหลานโง่ไม่รักดีไปก่อวิบากกรรม !  ไม่เพียงไม่ทำให้วงศ์ตระกูลมีหน้ามีตามีเกียรติยศ กลับเป็นการทำอัปยศอดสูแก่บ้านตนเอง บ้านใกล้เรือนเคียงญาติพี่น้องต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า บรรพบุรุษไม่มได้สั่งสมบุญบารมี จึงทำให้เกิดมีลูกทรพีล้างผลาญในบ้าน เพราะฉะนั้น ปู่  ย่า  ตา  ยาย  พ่อแม่ตายไปแล้วก็ต้องตกนรกเจ็บแค้นไม่เลิก !