คัมภีร์กรรม เล่ม ๒
ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า
วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ
บทที่หก
ชั่วบาป
คัมภีร์ : ตีตนทำลายส่วนรวม
อธิบาย : เอาแต่ใจตนไปทำลายหลักการส่วนรวม เอาความพอใจ ความโกรธ บุญคุณแค้นเคือง ไปทำลายความเป็นธรรมของส่วนรวม หากเป็นผู้มีอำนาจเป็นผู้นำแล้วเอาความเห็นดีของตนไปทำลายส่วนรวมแล้วเช่นนี้ ก็จะไม่สามารถแบ่งแยกดีชั่ว เพื่อนฝูงพรรคพวกที่รวมแก๊งรวมหมู่ ก็จะเกิดความระแวงสงสัยขึ้น ใครก็ตามถ้าคิดแต่จะตีตนทำลายส่วนรวมแล้ว จะรักจะโกรธก็รับไม่ได้ แม้แต่คนในครอบครัว พ่อลูก สามี ภรรยา ก็จะเกิดบาดหมางเป็นอริกัน ความสัมพันธ์ถูกทำลายลงได้ ไม่ว่าผู้รากมากดีหรือไพร่ ทุกคนล้วนเจ็บป่วยด้วยโลกนี้ทั้งนั้น เพียงแต่ที่จะหนักหรือเบากว่าแตกต่างกัน เมื่อรู้ถึงอันตรายของการเจ็บป่วยแล้วก็ควรต้องให้เข้าใจหลักธรรม เพื่อขจัดควมเห็นผิดของตน ทำใจสงบแล้วมาทำลายอาณาจักรใจลงเสีย ถ้าทำได้แบบนี้ก็จะเป็นผู้มีความรู้มาก เป็นผู้มีพลังมาก !