คัมภีร์กรรม เล่ม ๒
ไท่ซั่ง กั่นอิ้งเพียน ของเหลาจื่อ ศาสดาแห่งเต๋า
วิถีสร้างบุญวาสนา ขจัดภัยพิบัติ
บทที่หก
ชั่วบาป
คัมภีร์ : ทนทำชั่วร้ายได้
อันที่ ๑ วันเกิดไม่ควรฆ่าสัตว์ ในพระสูตรซีจิงว่า "พ่อแม่เหน็ดเหนื่อยที่ให้กำเนิดฉัน" วันที่แม่ให้กำเนิดฉัน การจะเป็นแม่นี้ยากนัก เพราะฉะนั้นวันเกิดในวันนี้ ควรที่จะถือศีลเจงดฆ่าสัตว์ ทำกุศลให้มาก เพื่อเป็นการเพิ่มบุญให้แม่มีอายุยืนยาวขึ้น หากพ่อแม่สิ้นไปแล้วก็สามารถอุทิศส่วนกุศลนี้ ให้ดวงวิญญาณของพ่อแม่เลื่อนสูงขึ้น จะลืมวันเกิดที่แม่ฟันฝ่าชีวิตได้อย่า่งไร แล้วตามใจตนเองเพื่ออร่อยปากได้อย่างไร การฆ่าสัตว์เพื่อกินเนื้อ ก็รังแต่จะดึงให้พ่อแม่ตกต่ำลง และไม่ดีกับตนเองด้วย แต่เรื่องเช่นนี้กับสภาพสังคมปัจจุบัน กลายเป็นธรรมเนียมต้องฆ่าชีวิตมาเลี้ยงฉลองไปแล้ว ทั้งยังไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง ทำให้ใจนี้เจ็บปวดน้ำตาไหลเศร้าใจยิ่งนัก !
อันที่ ๒ เวลาคลอดบุตรไม่ควรฆ่าสัตว์ หากเป็นคนที่ไม่มีบุตรเป็นของตนเอง ก็จะรู้สึกเศร้าเสียใจ สำหรับคนที่มีบุตรของตนเองก็จะให้รู้สึกยินดี แต่ก็ไม่คิดว่าสัตว์ทั้งหลายมันก็รักลูกของมันนา ! มาตอนนี้ต้องการฉลองที่ได้ลูก ก็จะมาฆ่าแกงลูกของพวกมัน ใจคอกินมันได้ลงหรือ ลูกเพิ่งคลอดออกมา แทนนี่จะทำบุญให้เขามีอายุมั่นขวัญยืน กลับมาสร้างบาปกรรมด้วยการฆ่าสัตว์ เป็นการสร้างวิบากกรรมให้กับลูก ช่างโง่เขลาเสียจริง ๆ แต่คนทั้งโลกก็เคยชินกันแล้ว โดยไม่รู้สึกว่าไม่ถูกต้อง ทำให้คนที่มีน้ำใจเมตตาต้องเจ็บปวด เสียน้ำตา !
