เที่ยวเมืองนรก
ครั้งที่ 10 วันอังคารที่ 19 ตุลาคม พ.ศ 2519
ขุมที่ 2
ตอน สนทนากับเจ้ายมบาล ขุมที่ 2 "ฉอกังอ๊วง"
และเยี่ยมชมโรงแสดงธรรม
ท่านอรหันต์จี้กงเสด็จและตรัสเป็นกลอน มีความว่า :
ทั้งสามโลก ช่วยกอบกู้ เทพผีคน
เครื่องกล ในนรก ทันสมัย
แม้มนุษย์ คิดสร้างสม ห้องลับใน
หาพ้นไม่ ทิพยเนตร ราตรีกาล
พระโพธิสัตว์ : บัดนี้จะเริ่มบรรยายธรรม " มนุษย์จากบุพกาลมาจนถึงทุกวันนี้ ตาย ๆ เกิด ๆ แม้ว่ารูปร่างตายไปแต่ดวงวิญญาณนั้นไม่ดับสูญ วิญญาณของพวกเธอทั้งหลายที่ได้มาที่นี้ ในวันนี้ ยังไม่ปลง ภาพหลอกของตัวตนซึ่งเป็นของปลอม จิตใจที่ปราดเปรื่องนั้นจึงเป็นของจริง ทุกรูปนามยากที่จะสลัดความรัก ความใคร่ ไม่ดับกิเลสโกรธหลง ควรตระหนักภาพในโลกมนุษย์คือความฝัน เหตุผลก่อให้เกิดเป็นญาติโยมหมุนเวียนตอบสนองกัน หักลบกันไป ไม่ควรลุ่มหลงงมงาย ไม่คิดปลง หากว่ายังไม่เลิกความคิดนั้น จิตใจแห่งปุถุชนก็ไม่ดับสูญ เวียนว่ายตายเกิดไม่มีที่สิ้นสุด ปัจจุบันนี้โลกเจริญขึ้น แต่ในมนุษย์ไม่เจริญเหมือนคนโบราณ ฐานปัญญาแห่งดวงวิญญาณอ่อนตื้น ทารกเกิดมาเฉลียวฉลาด แม้ว่าพรสวรรค์จะประทานให้ตั้งแต่แรกเริ่ม แต่เมื่อเทียนไขต้องลมอยู่นานไม่ได้ ดังนั้น วิญญาณที่เจนจัดมาเกิด วิญญาณเดิมที่ดีนั้นสูญหายไป จึงใช้ความชาญฉลาดของตนทำการตัดสิน ไม่เจริญรอยตามรัศมีธรรม ก่อกรรมทำเข็ญ การกระทำที่ขัดต่อศีลธรรมปรากฏอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน เลยทำให้โลกมนุษย์ยุ่งเหยิง ศักดิ์ศรีแห่งตนก็ทลายลง พวกเธอก็จะตกลงในเหวลึก แม้เนื้อหนังมังสาจะสูญสิ้น กรรมเวรนั้นติดกาย ควรสังวร เงาตามตัวคน จงอย่าคิดว่าเมื่อไม่มีแสงเงาก็ไม่ปรากฏ ความนึกคิดแต่ละครั้งกลไกแห่งจิตใจก็จะเกิดการปฏิบัติก่อเวรกรรม ๆ ติดกายทันที ขณะที่ตกลงในนรกยังมีความสำนึกในเรื่องผิดชอบหลงเหลืออยู่ รู้ตัวว่าผิดแล้วควรชำระสะสางบาป บัดนี้ ฉันขอให้พวกเธอสำนึกตัวรับการลงโทษให้มาก ๆ หน่อย จะได้หมดเวรหมดกรรม อดทนต่อความทรมาน อดกลั้นใจที่โกรธแค้น แล้วฉันจะมาช่วยเหลือกอบกู้ให้ตลอดรอดฝั่งเอง" การบรรยายจบลง
พระอรหันต์จี้กง : รีบกราบส่งเสด็จเร็ว
หยางเซิง : ขอรับกระผม ขอบพระคุณท่านพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมที่ได้ตรัสวาจาสั่งสอน ... วิญญาณผีทั้งหลายล้วนก้มลงกราบส่งเสด็จ มีจำนวนมากที่ร่ำไห้ด้วยความสะเทือนใจ หลังได้รับคำสั่งสอนแล้ว
อรหันต์จี้กง : ท่านพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมอาวรณ์พวกวิญญาณผี ตรัสวาจาสั่งสอนปรอบเตือน เป็นการแผ่กุศลที่เที่ยงแท้ใหญ่หลวง หวังสัตว์โลกทั้งพิภพจะรู้สำนึก ถ้าผู้ที่ยังอยู่ในร่างมนุษย์ไม่รีบบำเพ็ญธรรม ตายแล้วจะตกนรกรับการทรมานแล้วถึงจะฝึกฝนอบรมใหม่ก็ค่อนข้างจะยากลำบากกว่ากันเวลาจำกัด เจ้าหยางเซิงเตรียมตัวกลับ
นายพล : มีสิ่งใดบกพร่อง ขอท่านอาจารย์กับท่านหยางเซิง โปรดให้อภัยด้วย
หยางเซิง : ที่ไหนได้ ข้าพเจ้าเป็นชาวปุถุชนไม่กล้าใช้คำให้อภัยนั่นเป็นการลำเลิกมากไปแล้วล่ะ ขอเรียนถามท่านอาจารย์อีกสักนิดหนึ่ง ว่านรกแต่ละขุมล้วนมีโรงแสดงธรรมประกอบอยู่ด้วย ในที่สุดวิญญาณจะหมดโทษ และสำเร็จธรรม
อรหันต์จี้กง : โรงแสดงธรรมของทุกขุมล้วนเป็นชั้นประถมทั้งนั้น เมื่อผ่านการทดสอบวิญญาณโทษที่มีความเข้าใจ สำนึกตัวตื้นลึกหนาบางขั้นไหนแล้วจะมีสำนักบำเพ็ญธรรมชั้นสูงอีกต่อหนึ่ง ให้พวกเขาฝึกฝนบำเพ็ญต่อไป ขณะนี้อย่าได้ถามเรื่องเหล่านี้อีกเลย เวลาดึกมากแล้วรีบขึ้นดอกบัวเร็ว เตรียมกลับสำนัก ขอขอบคุณท่านนายพลที่ให้การต้อนรับ สำนักเซี้ยเฮี้ยตึ้งถึงแล้ว หยางเซิงลงจากดอกบัว วิญญาณกลับเข้าร่างดังเดิม
