[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                           พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                            ข้อแปด

แม่หนักใจลูก        ถดถอยหายห่าง        เพราะต่างไม่รู้
แม่น้ำตาพรู         จนเป็นเลือดหยด        รันทดร่ำไห้
ซ้ำแล้วหลายครั้ง        จดหมายถึงลูก        แม่ได้ส่งไป
แต่ครั้งไหนไหน       ก็ไม่เห็นว่า      จะงอกเงยกัน

เฝ้ากำชับซ้ำ        ย้ำเตือนร่ำไป       ไยจึงไม่ตื่น
ผู้ใดขัดขืน         โอวาทของแม่      จะตกนรก
ลูกเอ๋ยแม่เรียก         จงเร่งรู้จิต      รีบคิดให้ตก
แม้มารรุมรบ         สอบหมื่นพันซ้ำ      จิตไม่ทรามลง

มั่นบุญกุศล         จงเสมอต้น        จนตลอดปลาย
อย่าได้วุ่นวาย         มีศรัทธามั่น        แล้วมารจะหยุด
โบราณบำเพ็ญ         ต้องมุ่งเข้าป่า        ย่ำเท้าก้าวรุด
จำต้องทิ้งลูก      ทิ้งเมีย, สมบัติ      พรากพลัดออกเดิน

ท่องไปทั่วป่า     หาธรรมสายตรง          พบก็ทั้งยาก
สุดแสนลำบาก       จนรองเท้าเหล็ก      ผุพังสึกกร่อน
ต้องเจออุปสรรค        ถูกเคี่ยวกรำหนัก       ยากเข็ญซับซ้อน
ผู้วิเศษก่อน       จงมาชี้นำ      ด้วยซึ้งน้ำใจ

ธรรมสายตรง  หมายถึง  พระวิสุทธิอาจารย์ หรือ พระสังฆปรินายก ที่สืบทอดต่อมาตามพงศาธรรม และถ่ายทอดวิถีแห่งจิตให้โดยตรง 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                           พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                            ข้อแปด

ท่านมาลองใจ        ใครบำเพ็ญดี        มีศรัทธามั่น
จึงพาเข้าถ้ำ         ไปฝึกฝนญาณ       ดังต้นอ่อนใหม่*
สามพันบุญดี         สี่ร้อยเป็นผล        จนสำเร็จไป
ก็เพียงแต่ได้         ในชั้นเทวโลก      เสวยสุขชั่วคราว

บำเพ็ญอนุตตรฯ        ดูช่างง่ายดาย         ในยุคขาวนี้
ได้รู้จุดชี้       แล้วเพียรปฏิบัติ       เร่งตัดตัณหา
คุณอันวิเศษ        จะไม่เปิดเผย     หากมิใช่เวลา
แม่ได้เมตตา        ให้ลูกกึ่งบวช     กึ่งยังครองเรือน

บัดนี้ภาวะคับขัน          เน้นงานอริยะ       ลดละทางโลก
อย่าได้เลี่ยงหลบ       เกลื่อนกลบเกียจคร้าน       ให้หมั่นเพียรจริง
จดหมายโลหิต     สะกิดใจตื่น     ฟื้นลูกชายหญิง
มิใช่อ้างอิง      สุภาษิตพร่ำ     พูดย้ำร่ำไร

เพื่อลูกโดยแท้        แม่จึงเหนื่อยหนัก       แทบใจสลาย
จงจำมั่นไว้      เหล่าพุทธบุตร         ช่วยพูดอรรถา
เขียนถึงตรงนี้          ให้ "สามคุณ"  พัก  สักครู่เวลา   
แล้วแม่จะมา       ประทับเขียนใหม่        ในกระบะทราย
                                                                          พัก

ต้นอ่อนใหม่  หมายถึง  จิตที่เพิ่งเริ่มจะรับการฝึกฝน           

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                         (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                               นำบทข้อเก้า

จิตมิใช่        เห็นรูปได้        เหมือนเดือนฉาย
ญาณมิใช่        ดอกเหมยบาน       กลางหิมะ
ไร้มลทิน        เป็นความว่าง        เป็นสัจจะ
ญาณอนุตตรฯ        บริสุทธิ์         ผุดผ่องแวววาว

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                       (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                               ข้อเก้า

เตือนพุทธบุตร        ด้วยสายเลือด        น้ำตาตก
ด้วยตระหนก       คิดถึงลูก       พุทธบุตรแท้ 
ทางบำเพ็ญ     นับพันสาย        ไม่ตรงแน่
สายทองของแม่      เจ้าไม่ยึดจับ*      ยากกลับนิพพาน   

ขณะนี้        ศาสน์นอกทาง       ต่างเฟื่องฟู
พุทธบุตรไม่รู้          จะพากัน        เดินตามหลง
พันหมื่นศาสน์         แม่โปรดให้         ได้แพร่ลง
เหมือนศาสน์ส่ง         เป็นพื้นฐาน      ว่ายุคสามจะมา

ยังไม่ถึงเวลา        แม่ไม่โปรดให้       วิถีทางตรง
แต่เห็นลูกหลง        มากด้วยคนผิด      ดวงจิตตกต่ำ
จึงให้ศาสนา      หนทางอ้อมไว้       ได้กราบไหว้นำ
บุญทานให้ทำ       เพื่อคุมจิตลิง         จิตม้าวิ่งกัน

สายทองแม่ไม่ยึดจับ  หมายความว่า  ไม่คงสภาวะความเป็นหนึ่งเดียวกับต้นกำเนิดเดิม ก่อนทีจะแยกมาจากพระแม่องค์ธรรม     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                       (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                               ข้อเก้า

เพื่อรอโอกาส        อนุตตร ฯ จริง        ลงมาโปรด
เพื่อลูกจะได้    กราบวิสุทธิอาจารย์       คืนฐานบ้านเกิด 
หากแม้มิใช่    บุญวาระนี้    แม่ไม่ปรกเปิด*
แล้วหมื่นกำเนิด      ศาสน์จะรวมกัน    เป็นอันหนึ่งเดียว

ให้วิถีธรรม     ชื่อว่า  "อี๋ก้วน"*  แปรสกลสัพพโลก
โปรดทั้งสามภพ      ฉุดช่วยโลกพร้อม   ขึ้นบันไดเมฆ
คำพูดของแม่  ล้วนเป็นความจริง     มิใช่สรรเสก
มิได้กล่าวเท็จ  มีหลักฐานไว้   ได้ยืนยันจริง

ศาสนาใหญ่ทั้งสาม     มีหลักเป็นหนึ่ง     หนึ่งจะไปไหน*
หนึ่งแยกกระจาย      กลายพันพันหมื่น     หนึ่งเริ่มจากอะไร
การจะบำเพ็ญ      พึงรู้รากฐาน       กำเนิดจากไหน
แม้ไม่เข้าใจ     หนทางเป็นมา    อย่าหวังกลับคืน

        แม่ไม่ปรกเปิด  คือ พระแม่องค์ธรรมไม่โปรดเปิดเผยถ่ายทอดวิถีธรรมที่บรรลุสู่นิพพานโดยตรงให้โดยง่าย และบัดนี้เป็นยุคที่พระองค์จะเก็บศาสนาทั้งหมดรวมไว้เป็นหนึ่งเดียวกัน

        "อี๋ก้วน"  แปลว่า  ความเป็นหนึ่งที่เข้าถึงเป็นอยู่ในทุกสถานะฯ  ทุกสภาวะของธรรมกาล ฯลฯ

        ต้นกำเนิดของสรรพสิ่งเริ่มจากหนึ่ง หนึ่งของสรรพสิ่งและสรรพชีวิตคือศูนย์พลังใหญ่ของธรรมชาติ ซึ่งเราเทิดทูนว่า "พระแม่องค์ธรรม"     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                              พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                       (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                               ข้อเก้า

ยุคสุดท้ายนี้        เก็บครั้งใหญ่        ให้รู้วิถีจิต
ที่สถิต     มหายาน*     อันลี้ลับ
วิเศษสุด        แต่โบราณ     ไม่เคยสดับ
ทรงทางลัด        ในยุคสาม     ครั้งนี้เอง
 
แม้ไม่เชื่อ      แม่ยังมี        อีกหลักฐาน
หลักสำคัญ        ของสามศาสนา       มาว่าขาน
ว่าความเป็นหนึ่ง      เอกสัทธะ ฯ       จากนิพพาน
เรียกต่างต่าง      แต่หลักใหญ่      ไม่ต่างกัน

ศาสนาปราชญ์       เรียกวิถีนี้      ว่า "ก้วนอี๋"*
ส่วน "กุยอี"     พุทธศาสนา       ว่าอย่างนั้น
ศาสนาเต๋า     เรียก "โส่วอี"        ที่ต่างกัน
จุดสำคัญ     "อี"  คือหนึ่ง  สัทธะ ฯ  เดียวกัน

        มหายาน  หมายถึงพาหนะสำคัญ หรือหนทางวิธีการปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคผลขั้นสูง มหายานในที่นี้หมายถึงภาวะพุทธจิตอันยิ่งใหญ่ของตนที่เบื้องบนโปรดประทานถ่ายทอดให้รู้ได้

        "ก้วนอี๋"  คือความ เป็น  อยู่  คือ ที่รู้ตลอด

         "กุยอี"  กลับสู่พุทธภาวะอันเป็นหนึ่งแต่เดิมมา

        "โส่วอี"  คือดำรงรักษาความเป็นหนึ่งของจิตไว้ 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ 

                                     (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย)

                                               ข้อเ้ก้า

เห็นจิตตน        พุทธภาวะ        ศาสนาพุทธว่า
สำรวมจริยา        ผดุงจิต         หลักศาสนาปราชญ์
ของเหลาจื้อ       บำเพ็ญจิตญาณ        ฝึกกายธาตุ*
ล้วนจิตวิรัช        แฝงศักยภาพ       จิตเดียวกัน

"บำเพ็ญตน"        "สร้างคุณธรรม"          "สงบใส"
ทั้งสามปัจจัย*       รวมเป็นหนึ่ง         ของศานาเต๋า
ศาสนาปราชญ์         ให้ "รู้ธาตุแท้"         ในตัวเรา
รู้ตัวเขา      รู้สรรพสิ่ง    ทิ้งนิวรณ์

เมื่อรู้แท้  (จือ)    ให้ยั้งจิต (จื่อ)     มีสติมั่น (ติ้ง)
จิตนิพพาน  (จิ้ง)        ไม่มีดีชั่ว   สงบเฉย
ศาสนาพุทธว่า     รูปขันธ์ว่าง         ไม่มีอะไรเลย
ล้วนแต่เฉลย     ให้สงบจิต     ใกล้ชิดกับนิพพาน

ศาสนาพุทธให้          ไตรสรณะ       ถือศีลห้า
เต๋าให้รวมพลา          สมาธิ      ตรงกลางศูนย์
ปราชญ์เคร่งครัด         จัดจริยะ        ให้คนรู้คุณ
ปกครองหนุน        สามระดับ*         กับเบญจธรรม

กาลครั้งนี้       ถ่ายทอดรวม          ทั้งสามศาสนา   
พุทธฯ ปาณาฯ        ไม่ฆ่าสัตว์          ตัดชีวิต
ปราชญ์ เมตตา       ให้ปราณี         ที่ดวงจิต
เต๋ารวมสถิต        พลังธาตุไม้*         ให้เป็นเมตตา

        ฝึกกายธาตุ  หมายถึงฝึกธาตุทั้งห้า คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ และธาตุทองในกาย
        สามปัจจัย   หลักในการบำเพ็ญของศานาเต๋า มี ซิวเต้า จีเต๋อ ชิงจิ้ง คือ สำรวมตน สร้างบุญทานบารมี และทำจิตให้สงบเป็นกุศล
     
        ปกครองสามระดับ คือ ระหว่างผู้อยู่เหนือกับผู้น้อย บิดากับบุตร และสามีกับภรรยา
        พลังธาตุไม้  :  จอมปราชญ์เหลาจื้อ ได้โปรดถ่ายทอดให้บำเพ็ญธาตุทั้งห้าในกายตน จนรวมศูนย์เป็นหนึ่ง พุทธจิตบรรลุวิมุติ
       
        ธาตุทั้งห้า  คือ
        1.  ธาตุไฟ    :  อยู่ที่ใจ      เป็นธาตุจริยธรรม
        2.  ธาตุน้ำ    :  อยู่ที่ไต      เป็นธาตุปัญญาธรรม
        3.  ธาตุทอง  :  อยู่ที่ปอด   เป็นธาตุมโนธรรม
        4.  ธาตุดิน    :  อยู่ที่ม้าม   เป็นธาตุสัตยธรรม
        5.  ธาตุไม้    :  อยู่ที่ตับ    เป็นธาตุเมตตาธรรม           

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ 

                                     (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย)

                                               ข้อเ้ก้า

พุทธฯ อทินนา        อย่าลักขโมย        โกยกอบใคร
ปราชญ์ มีน้ำใจ      เฝ้าจงรัก      ซื่อสัตย์มั่น
เต๋า ฝึกบอด        เสริมธาตุทอง   ปองสำคัญ
เป็นหนทาง        คนทำดี       ที่น้ำใจ

พุทธ ฯ ละกาเม         ไม่เสเพล        ลูกเมียใคร
ปราชญ์ สำรวมใจ        กายวาจา         จรรยามั่น
เต๋า ฝึกหัวใจ      คุมธาตุไฟ        ไม่ลุกลาม
รวมทั้งสาม        เป็นจริยธรรม       กำหนดตน

พุทธ ฯ สุราเมฯ        ไม่เกเร      ดื่มเมามาย
ปราชญ์ คุมใจ    ได้สติ       ปัญญาใส
เต๋า คุมธาตุน้ำ     คงระดับ        อยู่ที่ไต
รวมความให้      มีสติ        เสริมปัญญา 

พุทธ ฯ ไม่มุสา        ใจวาจา     อย่าตระบัด
ปราชญ์ซื่อสัตย์       มั่นสัญญา       วาจาชอบ
เต๋าคุมม้าม       ธาตุดินในกาย        ใหมีกรอบ
ล้วนรายรอบ       กายวาจาใจ        ให้สัตย์ซื่อจริง

ในศีลห้า         สามศาสนา      เหมือนกันหมด
เต๋ากำหนด          ธาตุในกาย      ให้รวมศูนย์
พุทธฯ ข้อห้าม          กำหราบด้วย      ศีลค้ำจุน
ปราชญ์ เนื่องหนุน        คุณธรรมสามัญ       ประจำใจ