[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                               ข้อหก

เตือนพระบุตร        เร่งรุดเคาะ        ระฆังทอง
อนาทร      คิดถึงลูก     ดังไฟไหม้
ห่วงลูกหลง       ไม่เชื่อคำ    แม่นำโน้ม
ลูกจับโยน      จดหมายแม่       ไม่ใส่ใจ

คนชาชิน        คนดื้อด้าน      ดัดได้ยาก
สู้พากเพียร          จากสูงลิบ      ทิพย์สถาน
สู้เหนื่อยยาก       ในยุคสาม       กรำเก็บงาน
บัญชาการ      ทุกพระองค์        ลงโลกา

หมื่นพันวิธี      ไม่มีสักครั้ง        หวังเห็นผล
โลหิตปน*     ป่วยการเขียน        จดหมายให้
ทำให้แม่      สะอื้นกล่าว        เศร้าเสียใจ
คิดคิดไป      น้ำตาหลั่ง        ดั่งฝนพรำ

เมื่อจนปัญญา       เลิกฉุดช่วย       จะดีไหม
แต่ทิ้งไม่ได้     นึกถึงลูก        สุดรันทด
วันนี้จึงเขียน         เรียงบัญญัติ      อีกสิบบท
ด้วยเลือดหยด       เตีอนพุทธบุตร         หลุดพ้นโลกีย์ที่จองจำ

โลหิตปน   อุปมาว่า  น้ำหมึกที่ทรงพระอักษรด้วยความห่วงใยนั้นเจือปนด้วยโลหิตจากพระหทัยฯ     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                               ข้อหก

การบำเพ็ญ        นับร้อยทาง        นำด้วยกตัญญู
แม้ไม่รู้       ไม่ใช่นักธรรม       บำเพ็ญกล้า
หวังลูกแม่     จงอย่าผิด     กตัญญุตา
แม่สั่งมา     ทำตามเป็น     เช่นเมธี

เป็นลูกกตัญญู       ดูหรือให้แม่ย้ำ     พูดซ้ำสาม
ร่วมช่วยงาน      สำนึกใน     พระทัยแม่ 
จากนี้ไป     เป็นตัวอย่าง    นักธรรมแท้
คิดถึงแม่     เผื่อแผ่พี่น้อง    ร่วมท้ององค์ธรรม

สี่คาบสมุทร       ฉุดช่วยเขา      เหล่าพี่น้อง
ฝึกตนดี       แล้วช่วยคน      พ้นโลกผลาญ
ตนยืนได้          ให้ช่วยเขา   เป็นหลักการ
ตนนิพพาน           ช่วยทุกผู้  ให้รู้ตัวจริง

ใครตื่นก่อน          ช่วยคนหลัง    สู่สัมโพธิมรรค
ให้รู้จัก         ช่วยอาวุโส      ฉุดคนหลัง
ช่วยจนกว่า          จะรู้แจ้ง        เต็มกำลัง
จนกระทั่ง       ตนบรรลุ            ผู้ชัยชาญ

ช่วยหนึ่งได้     บรรลุหนึ่ง            พึงใจแม่
อย่าได้แต่     ช่วยขึ้นฝั่ง         แล้วช่างเขา
กาลบัดนี้      คับขันใกล้         ภัยเหมือนเงา
รีบเร่งเข้า     ปลูกต้นธรรม           สร้างบุญกัน       

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                              พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                               ข้อหก

เดินไปเร็ว        ปลูกได้ไว        ได้ผลใหญ่
ก้าวสายไป      ปลูกได้ช้า        กว่าจะตกผล
บำเพ็ญอนุตตรฯ       ไม่แบ่งแยก        ยากดีจน
ให้ทุกคน      ทั้งหญิงชาย     ได้หมั่นเพียร

จนช่วยแรง       รวยช่วยเงิน      แพร่งานธรรมได้
ทรัพย์ , วิทยาให้*    วาสนาบุญ       จะหนุนเนื่อง
เร่งบุกเบิก     ธรรมอรรถา         อย่าช้าเชือน
ผัดวันเลื่อน    วันหนาวจัด*        ไม่อาจสร้างบุญ

ใครรู้หนังสือ    เร่งเขียนระบือ       สื่อแทนเบื้องบน
ใครที่อดทน    ช่วยวิ่งทอดถ่าย     นำไปบอกกล่าว
อีกให้แรงงาน       ให้ทรัพย์เป็นทาน     "เจี้ยนเต้าเฉิงเต้า"*
พระแม่เป็นเจ้า       เมตตาปกปัก     โอบรักทั่วกัน

ทรัพย์ , วิทยาให้  คือ ให้ทรัพย์เป็นทาน ใช้จ่ายเสริมสร้างงานแพร่ธรรม ให้วิทยาธรรมเป็นทาน พูดจาอรรถาธรรม เสริมส่งให้คนบำเพ็ญธรรม
วันหนาวจัด  คือ  วันที่เกิดมหันตภัย  โลกาวินาศ
เจี้ยนเต้าเฉิงเต้า  เห็นงานธรรม เห็นคนคือธรรม ให้ส่งเสริมจะเป็นทางบรรลุเรา บรรลุเขา   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                               ข้อหก

ทำงานธรรม        ไม่หวังสิ้น        สิ่งตอบแทน
ผู้นำแกน      ไม่มีแผน      แค่นมุสา
คนบำเพ็ญ        ปณิธานเห็น      เป็นสัจจา
หากบังหน้า      หลอกพระฯ กิน        ฟ้าดินตามทัน

เดินทางกัน       สมบุกสมบัน      เพื่อช่วยชาวโลก
พระฯ ก็โปรด*         ช่วยแข็งขัน     เหนื่อยกันทุกองค์
ช่วยหญิงชาย      ตามบัญชา      ที่แม่ประสงค์
ธรรมทางตรง          ประจักษ์จริง       ใช่สิ่งหลอกลวง

ถ้าแม้นว่า      วิถีฯ ของแม่         ไม่มีจริง
ยอมแบกทุกสิ่ง*    ที่ลูกปฏิญาณ          มิใช่หว่านล้อม
คำพูดนี้           เป็นบาปแก่ลูก    ใยแม่จึงยอม
ลูกเมามอม           ถึงขั้นนี้     สิยังแคลงใจ

บุญครั้งนี้       มีผลถึง         หมื่นแปดร้อยปี
เป็นสุขศรี       ทั้งชาตินี้           และชาติหน้า
กระตุ้นใจ      ก้าวหน้าไป              ไม่เลิกรา
แม้ชีวา     พลีบำเพ็ญ     เป็นมั่นคง

พระฯ ก็โปรด คือ พระพุทธะ อริยะเจ้า   เทพเทวาทั้งหลายก็โปรดช่วยเหลือ
ยอมแบกทุกสิ่ง หมายถึง พระแม่องค์ธรรมยินดีจะรับผิดในคำปฏิญาณของพุทธบุตรทุกคน คำนี้แม้จะเป็นบาปแก่ลูก แต่ก็จำใจต้องพูด

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                             พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                               ข้อหก

บุญชั้นเอก        คือก่อตั้ง        พุทธสถาน
บุญโอฬาร        คือเบิกบุก         ปลูกต้นใหม่
ถ้าทำตาม       บัญชาแม่        แผ้วถางไป
แม่จะให้       ทุกพระองค์       เสริมส่งลูกให้ยิ่งยง

ขณะนี้       วิถีอนุตตรฯ        ปรากฏไม่ชัด
เป็นโอกาส      อาจหาญสร้าง        ทางบุญวิลาส
เมื่อวาระช่วย        อำนวยส่ง      จงระมัด
เพราะกำลังคิด         อริยะเมธี      ในวิถีธรรมฯ

เบื้องบนจัด      คัดสอบอยู่      ใครรู้ได้
พระฐานะใด         ใครมุ่งหวัง      ต้องบั่นบาก
สามพันหก      สี่หมื่นแปด*        เราได้ไม่ยาก
ใครอืดอาด      มาช้าไป      เสียดายคร่ำครวญ

ตามแม่ไป      เมื่อเข้าใจ     ในวาระบุญ
ยังหมกมุ่น      ไม่รู้กาละ      จะเจอภัยใหญ่
หวังพุทธบุตร      รู้แล้วเดิน      เร่งแพร่ธรรมไป
สงบใจ       พักสักครู่      จึงค่อยต่อความ
                                                                พัก

สามพันหกร้อย  ตำแหน่งพระอริยะฐานะ
สี่หมื่นแปดพัน  ตำแหน่งพระเมธีฐานะ  ที่เบื้องบนกำลังเปิดการสอบคัดเลือกผู้บำเพ็ญอยู่ในขณะนี้   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                            นำบทข้อเจ็ด

เจดีย์ปิด        สนิทศูนย์        กุญแจทอง
จะเปิดลอง          ช่องกุญแจ       แลมิดชิด
วิสุทธิจารย์              พระคุณยิ่ง        หนึ่งนิ้วประสิทธิ์
เห็นแสงวิจิตร           จากดวงรัตนา*       สูงค่ามิปาน

ดวงรัตนา  หมายถึง  เห็นจิตเดิมแท้อันงดงามแห่งตน 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                           พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                             ข้อเจ็ด

ย้ำเตือนลูก        พุทธบุตรเดิม        น้ำตาร่วง
ด้วยเป็นห่วง       ลูกหลงโลก       นานนักหนา
ณ  เบื้องบน      ทุกวันคืน        คอยลูกกลับมา
จนน้ำตา      กัดกร่อนใจ          ให้แหลกลาญ

ลูกไม่ตื่น      เกี่ยวอะไร          กับแม่ด้วย
เกรงลูกม้วย        มอดไหม้ไป        กับภัยพิบัติ
ฟังแม่เตือน     เร่งบำเพ็ญ          ตนเคร่งครัด
จะเป็นปราชญ์     รู้ใจแม่          และคุณอาจารย์*

พระอาจารย์นิ้วชี้      แม้ชีวี         ทดแทนยาก
พระคุณหนัก     ดั่งทะเล - เขา        เจ้าจงจำไว้
พระฯ ไม่เปิดจุด    จะพ้นทุกข์          สุขอย่างไร
จะพ้นเกิดตาย    มหันตภัย  ไม่ได้เลย

ฉุดบรรพบุรุษ     ปรกลูกหลาน      พระอาจารย์โปรด
พระฯ กำหนด     จงทำตาม       แทนคุณท่าน
ผู้บำเพ็ญ     หากฝ่าฝืน      ขัดโองการ
อัสนี,  ฟ้งลงทัณฑ์      บรรพบุรุษเก้าชั้น      ต่างคร่ำครวญ

คุณอาจารย์  คือ  พระคุณพระวิสุทธิอาจารย์ที่สนองพระบัญชาเบื้องบน อุตส่าห์ฉุดช่วยเราด้วยความเหนื่อยยาก       

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                             ข้อเจ็ด

เทิดทูนวิถีธรรม        ตามพระบัญชาแม่        จึงเป็นปราชญ์
ต้องฝึกหัด       แผ่อบอุ่น    ดีงามให้
เคารพนอบ         ประหยัดตน      รู้อภัย
ยิ้มละมัย         วาจาดี      มีคุณธรรม

สร้างมนุษย์ธรรม             ดีที่สุด       ถึงอนุตตรฯ
มีจริยะ      มโนธรรม        และกังฉัง*
บำเพ็ญทั้ง      กายและใจ      ไปพร้อมกัน
สำรวมครัน           มั่นศูนย์กลาง*      อย่างสมบูรณ์

กังฉัง  หมายถึง
กัง  :  การปกครองสามระดับอันเป็นคุณ คือระหว่างเจ้าเหนือหัวกับข้าแผ่นดิน  ระหว่างพ่อกับลูก   และสามีกับภรรยา
ฉัง  :  คุณธรรมสามัญห้าประการ  คือ  เมตตา  มโนธรรม  จริยา  ปัญญา  และสัตยา
มั่นศูนย์กลาง  หมายถึง  มั่นบำเพ็ญศูนย์กลางของจิตที่มีแต่ความดีงาม