[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                  พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                   ข้อหนึ่ง

เมื่อมีเวลา          ก็เที่ยวชม          ภิรมย์ทัศน์
ยามข้องขัด          เล่นหมากรุก        ดีดเพลงขิม
ผลทิพย์ท้อ         สุธารส     เราได้กิน
เหยียบเมฆบิน       ด้วยเกือกทิพย์         เสื้ออผ้าเซียน

อนุตตรฯ       เป็นอมตะ        แดนศักดิ์สิทธิ์
มีพลังฤทธิ์        เกิดสร้างสรรค์       แต่สงบ
เมื่อเข้าเกณฑ์       "หนึ่งชวด"       เวลาครบ
แม่จึงกำหนด     ให้เจ็ดพระพุทธา          คุมฟ้าดิน

หมื่นแปดร้อยปีต่อมา       จึงมีฟ้า     อันสดใส
ถึง  "สองฉลู"    ตามกำหนด     แผ่นดินจึงพร้อมได้
ธาตุเบาใส     กลายเป็นท้องฟ้า      ดาวกระจาย
ขุ่นข้นกลายเป็นแผ่นดิน      ภูเขาธาร        ทะเลบึง

เข้า  "สามขาล"   ดินคู่ฟ้า         ตะวันเดือนสลับสว่าง
บวก  "อิน"  "หยาง"     อากาศก่อ         เกิดสิ่งสรรพ์
อนุตตรฯ       คุณวิเศษ     ของจักรวาล
แยกนิพพาน         เทวโลก      โลกีย์และหญิงชาย

อนุตตรฯ        เป็นนิพพาน        อันสงบ
ชั้นเทวภพ       มีแปรเปลี่ยน        เวียนเคลื่อนไหว
โลกโลกีย์       เป็นสมมุติเทพฯ       เพศหญิงชาย
สิ่งทั้งหลาย       ใต้ฟ้านี้      มี  "หยาง"  "อิน"     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                  ข้อหนึ่ง

ธรรมคือหลัก        หลักคือธรรม        มีพลังสร้าง
เป็นความว่าง      แต่ศักดิ์สิทธิ์        วิเศษล้ำ
เกิดจากหนึ่ง       แล้วต่อเนื่อง       กันตามตาม
เป็นสองสาม       จนมากมาย        หลายหมื่นพัน

ทุกสิ่งเกิดจากหนึ่ง         แล้วจึงกลาย     หลายหมื่นแสน
จนจบแดน    จากไม่มี         จนมีถ้วน
ความลี้ลับ     วิเศษเหลือ       เหนือกระบวน
ไม่อาจถ้วน     อธิบาย        แม้เทพไทผู้จบเจน

เมื่อพร้อมที่      มีดินฟ้า        สารพัด
แต่ยังขาด       มนุษย์หญิงชาย      ในโลกหล้า
จำใจแม่       ซึ่งเป็นพระ       ธรรมมารดา
ต้องสละ       ให้ลูกลงมา      เป็นหญิงชาย

ส่งพุทธบุตร       รุดเกิดกาย        หลายคราครั้ง
ลูกไม่ยั้ง      อยู่พัฒนา      โลกาถิ่น
แม่จำต้องเสก       สุราโลหิต      หลอกให้กิน
มอมเมาสิ้น       บุตรพุทธา     ณ  "เชิงผาไตร"*

 "เชิงผาไตร"*  คือ  เชิงเขาซันซันพอ  ซึ่งเป็นจุดแบ่งแยกพุทธญาณเดิมจะจุติลงเกิดกายในโลกมนุษย์     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                         (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                  ข้อหนึ่ง

แล้วเสกสร้าง        สระเซียนใหญ่        ให้ลงสรง
ลักเครื่องทรง        ที่ถอดวาง    ห่างหายหนี
พอสร่างเมา        ลูกเหลียวหาแม่     ไม่เห็นมี
ทั้งเกือกเสื้อ       วางอยู่ดีดี      ก็หายไป

แม่รวดร้าว        เมื่อยินเสียงลูก     ระงมหา   
ลูกจงมุ่งหน้า        ตะวันออก*   เถิด    อย่าตามหมาย
หากแม่คืน       เสื้อเกือกทิพย์    แก่ลูกไป
จะมีใคร     ยอมอยู่พัฒนา      โลกากัน

ครั้งนั้นลูกจึงหา      กิ่งใบไม้คลุมร่าง       ป้องกันหนาว
หิวกระหายเข้า     กินลูกสน      ลำธารน้ำ
พุทธบุตร    ใจจะขาด    ต่างครวญคร่ำ   
"เมื่อไรนำ    ลูกกลับเบื้องบน      แม่บอกที"

แม่ตอบว่า    "ยุคสามกำหนด      โปรดครั้งใหญ่"
แม่จะจดหมาย    มาถึงพุทธบุตร       ฉุดพวกเจ้า
ลูกต่างยัง     คลางแคลงใจ    เฝ้ารบเร้า
รับปากเจ้า        แม่จึงเขียนประกัน    ให้ลัญจกร

ตะวันออก คือ โลกมนุษย์

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                         (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                  ข้อหนึ่ง

จากนั้นพุทธบุตร        ก็ท่องไป        ในแดนโลก
หญิงชายปก   ครองโลกา         เริ่มพันธุ์เผ่า
ลูกกับแม่    ต้องจากกัน   ด้วยความเศร้า
จากนั้นเจ้า     ก็เริ่มทุกข์    ถูกเคี่ยวกรำ
         
จนบัดนี้     นานนับได้     หกหมื่นปี 
คิดถึงที่     ลูกทุกข์กรำ       ช้ำใจแม่
ได้กำหนด      แม่จึงให้     ธรรมปรกแผ่
ให้พุทธาแท้     สามพระองค์      ลงเก็บงาน

ที่บอกเล่า     กล่าวขานถ้วน      ล้วนความจริง
หวังอยา่งยิ่ง      พุทธบุตร   รุดขอวิถี ฯ
ยึดสายทองแม่      ตามกลับมา   อย่ารอรี
ไม่ตื่นเสียที       ตกทะเลทุกข์   จะเนิ่นนาน

กล่าวถึงตรงนี้        แม่แสนที่    จะอาดูร
จึงขอพักไว้     สักครู่ใหม่        จะไขความ
                                                                    พัก     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                  พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                            (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                  นำบทข้อสอง

อนุตตรวิถี            ทอดถ่าย             สายศักดิ์สิทธิ์
บัญชากิจ          พุทธาสาม                เก็บงานหลัง
ใคร ไม่ขอ         องค์  "เทียนหยาน"              โปรดหนทาง
หากพลาดพลั้ง          ไม่เกิดตาย       หลายกัปกัลป์   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                        (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                ข้อสอง

จะขอเตือน        บุตรพุทธา        ตั้งหน้าฟัง
จงระวัง     ในยุคนี้       มีภัยมหันต์
ถึงคราวสิ้น      แผ่นดินฟ้า     ชะตากาล
แม่สงสาร      มิให้ลูก    ถูกทำลาย

หย่อนสายทอง        เปิดจุดสว่าง       ทางปัญญา
ทั่วดินฟ้า       อนุตตรธรรม        นำแพร่หลาย
ศรีอาริย์ครอง        ธรรมกาล        รวมศาสตร์ไว้
"หลิงเมี่ยว"* ใน    กายภาค " เทียนหยาน"*  คุมงานธรรม

มอบหมายศรีอาริย์        ถือโองการ      เทวัญช่วย
ต่างอำนวย     แสดงบุญญา ฯ      มาเสริมส่ง
แม่บัญชา      เหล่าพุทธา     ไม่เหลือหลง     
แบ่งภาคลง        ทุกโพธิสัตว์โสดา      มาเกิดกาย   

        หลิงเมี่ยว  คือ  พระนามในพระภาคก่อนของพระพุทธะจี้กง   
จากพระพุทธจี้กง   จึงมาสู่พระบรรพจารย์เทียนหยาน  หรือ  กงฉัง

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                  พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                        (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                  ข้อสอง

ดินฟ้าโอฬาร        โองการแม่        อยู่เหนือกว่า
ไม่ฝืนฝ่า    จะจำรัส        คนขัดจะมอดม้วย
ก่อนไม่เคย    ปรกโปรดใหญ่       ได้อำนวย
บุญจรวย   จึงได้พบ     วิเศษกาล

บนโปรดเทพฯ        ล่างโปรดผี        กลางโปรดคนบุญ
ร่วมสร้างคุณ          ทุกลัทธิศาสตร์      คืนรากต้น
ถ่ายทอดครั้งสุดท้าย          ไขความลับสวรรค์       อันแยบยล
กายทองตน       เห็นฉับพลัน         นิ้วนั้นเปิดกุญแจ

" ลัญจกร "        หลักฐานโบราณ        ครั้งหลิงซัน
กระชับมั่น          ถ่ายทอดนำ    ในไตรรัตน์
แล้วถ่ายทอด      " ญาณทวาร "   ตามลำดับ
หนทางกลับ       คืนนิพพาน      ของยุคขาวในครั้งนี้

แล้วถ่ายทอด     " คัมภีร์คาถา "      สู่นิพพาน
เฉพาะกาล       ไม่บันทึก       เป็นอักษร
สิ่งศักดิ์สิทธิ์       จะประจักษ์        ที่เจ้าวอน
ร่วมคุ้มครอง       ให้เจ้าได้     พ้นภัยกัน

ได้วิถีธรรม        จารึกชื่อ        ในบัญชีสวรรค์
พ้นพัวพัน        บัญชีนรก       ทุกข์เวียนว่าย
เช้าได้วิถีธรรม        แม้เย็นตาย     ไม่เสียดาย   
พ้นโลกกาย    ด้วยนิ้วหนึ่ง      ถึงนิพพาน                 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                         (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                  ข้อสอง

ยานเหนือยาน        ผ่านก้าวได้        ง่ายและใกล้
ทิ้งรูปกาย    วิมุติล้ำ      เป็นอมตะ
มีหลักฐาน    มิใช่เป็น     เพียงวาทะ
รูป,  เสียงจะ   ปรากฏให้       ได้ยืนยัน

ตายจะสวย     หนาวไม่แข็ง     ร้อนไม่เหม็น
ซากที่เห็น      เป็นญาณทิพย์   ไปจากร่าง
ไม่เชื่อมา      ตำหนักพระ     จะกระจ่าง*
ทุกสิ่งอย่าง      เป็นจริงแท้   ล้วนแน่นอน

สัจจะอนุตตรฯ        พระโองการ     สามโลกไม่มีสอง
ตามทำนอง    พงศาธรรม       จนบัดนี้
องค์ที่สิบแปด  " กังฉัง " เก็บงาน     รับหน้าที่
เป็นวิถี       บวชอยู่บ้าน      อย่างผู้บำเพ็ญ

บัดนี้สัจวิถี         เผยแผ่ทั่วไป       ในโลกหล้า
เทพเทวา        แผ่บุญญาฯ    ลงมาช่วย
ปรากฏองค์         ให้คนหลง    หายงงงวย
หรือโปรดด้วย         ประทับทรง     ช่วยคนเดิม

        จะกระจ่าง  หมายถึง  ในยุคนี้เบื้องบนได้โปรดเป็นวาระพิเศษ อนุญาตให้ทิพยญาณของผู้ได้รับวิถีธรรม ใช้ร่างทรงพรหมจารีเเข้าทรง มาแสดงธรรมและสื่อสัมพันธ์ร่วมบุญกับญาติพี่น้องได้ 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                     ข้อสอง

พายเรือธรรม        ในทะเลทุกข์        ช่วยหญิงชาย
เบื้องบนอาศัย      คนพูดทำ      งานสามโลก
พึงวิริยะ      อย่างจริงใจ     ใฝ่ประโยชน์
ช่วยฟ้าโปรด       ช่วยพระอาจารย์      งานแพร่ธรรม

วิถีธรรม      อาศัยคน        แผ่ไพศาล
คนต้องการ     พระเบื้องบน        บันดาลให้
เป็นสัมพันธ์     ฟ้ากับคน     สร้างคุณไว้
ทุกอย่างให้    เหมาะกาละ        เทศะควร

จวบบัดนี้     ทาง " ภาคเหนือ "*   แพร่ธรรมมาช้านาน
แต่เสาคาน      คนทำจริง       นั้นหายาก
ขณะนี้       วิถีอนุตตรฯ      ยังกึ่งแฝงกึ่งเห็นชัด
จึงอย่าพลาด         โอกาสงาม      ยามอำนวย

ด้วยเหตุนี้        แม่จึงให้       สิบบัญญัติ
เพื่อเร่งรัด        ลูกชายหญิง       พร้อมใจมั่น
บำเพ็ญอนุตตรฯ         งานฉุดกล่อม     เป็นพื้นฐาน
ไม่ย่อยั่น       พร่ำตักเตือน     เหมือนย่ายาย

        ภาคเหนือ  หมายถึง  ภาคเหนือของประเทศจีนแผ่นดินใหญ่เมื่อกว่าห้าสิบปีก่อน           

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                  ข้อสอง

การทั้งนี้        ปณิธาน        ต้องสูงส่ง
สูงด้วยตน        มุ่งตรงจริง        ช่วยเขาด้วย
หากมีแต่ชื่อ         สุ่มร่วมวง      องค์สำรวย
ทำฉาบฉาย         ไม่อาจกลับ     บ้านนิพพาน 

บ้างเหลาะแหละ          แปะหน้ากาก       ไปวันวัน
ยิ่งนานวัน      ยิ่งตกต่ำ       ถลำหนัก
บ้างบำเพ็ญ       เลิกกลางคัน     พลันชะงัก
ต้องจมปลัก       เป็นเศษวิญญาณ     หมกโลกันตร์

หวังพุทธบุตรคนเดิม        เริ่มรีบตื่น      ขึ้นเร็วไว
มุ่งตลอดไป  ไม่แปรเปลี่ยน      จะเป็นผล
กุศลภายใน   จะกลมกลืน      ตื่นช่วยคน
อาสน์อุบล   พันกลีบงาม      สำเร็จได้ในโลกา

ต่อให้ลูก    เป็นเทพเทวา     พุทธามาเกิด   
ไม่ชูเชิด    ด้วยบุญกุศล      ยากคืนสวรรค์
ฟังแม่เตือน     ต้องวิริยะ     โดยทั่วกัน
ช่วงสำคัญ     ช้าอีกก้าว    ยากที่เจ้าจะได้สร้างบุญ

เป็นผู้นำ      ตำหนักพระ     ภาระใหญ่
อาจโน้มให้      ใครตกต่ำ    เพราะความหลง
หากใครดี       มีปัญญา   สักหนึ่งคน
จะเกิดผล      นำคนหมื่นแสน     บรรลุจริง