[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                              ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                คิดบัญชีทวงหนี้กรรม พัทลุงจม ทะเลหนุน ดินยุบตัว หนีตายวุ่น

สงขลา  ประสบกับน้ำท่วมฉับพลัน ขณะนี้สงขลาประกาศภัยพิบัติน้ำท่วมทั้งจังหวัดแล้ว จากประเมินเบื้องต้นได้รับความเสียหายไม่ต่ำกว่า10,000ล้านบาท

พัทลุง  ต้านไม่อยู่ พายุฝนถล่มพัทลุง น้ำท่วมขัง 11 อำเภอ ซึ่งทางจังหวัดได้ประกาศเป็นเขตภัยพิบัติฉุกเฉิน ถนนหลายสายทั้งสายหลักสายรองจมอยู่ใต้น้ำ

สตูล  น้ำได้ท่วมทั้งจังหวัด 7 อำเภอ 21 ตำบล 163 หมู่บ้าน ประชาชนได้รับความเดือดร้อน 23,313 ครัวเรือน 92,116 คน ถนนสายหลักถูกตัดขาด สถานการณ์น้ำท่วมในครั้งนี้ถือว่าหนักสุดในรอบ 20 ปี

นราธิวาส  น้ำท่วม 11 อำเภอยังอ่วม ส่งผลทำให้ประชาชนที่อาศัยอยู่ได้รับความเดือดร้อนจำนวน 10,014 ครัวเรือน รวม 38,446 คน พื้นที่ทางการเกษตร ถูกน้ำท่วมขังกว่า 9,000 ไร่

นครศรีธรรมราช  ขณะนี้มี 12 อำเภอที่ได้รับผลจากอุทกภัย จำนวน 30 ครัวเรือน กว่า 2,000 คนได้รับความเดือดร้อน  ประกาศเป็นเขตภัยพิบัติ ภูเขาที่พังถล่มลงมา กวาดสวนยางชาวบ้านหายไปกับธารโคลนจำนวนราว 100 ไร่ ประชาชนได้รับความเดือดร้อนประมาณ 300 ครัวเรือน หรือประมาณ 1,000 คน

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                    ธรรมะฉุดช่วยโลกให้พ้นภัยพิบัติ

                  โลกกำลังไม่มีสันติสุข  ไม่มีสันติภาพ
                      เพราะว่าไม่มีธรรมะครองโลก
              เราจะต้องจัดการทุกอย่าง ให้ธรรมะครองโลก 
 
          ธรรมะ...จะช่วยอะไรเราได้ ?.
             หลวงปู่อดุลย์  อตุโล 

         เมื่อสมัยไฟไหม้จังหวัดครั้งใหญ่ได้ผ่านไปแล้ว ผลคือความทุกข์ยากสูญเสีย เสียสติไปก้หลายราย วนเวียนมาลำเลิกให้หลวงปู่ฟังว่า อุตส่าห์ทำบุญกุศล ปฏิบัติธรรมตั้งแต่ปู่ย่าตายาย ทำไมบุญกุศลจึงไม่ช่วย  ทำไมธรรมะจึงไม่ช่วยคุ้มครอง ไไฟไหม้บ้านวอดวายหมด แล้วเขาเหล่านั้นเลิกทำบุญเข้าวัดไปหลายรายเพราะธรรมะไม่ช่วยให้เขาพ้นจากไฟไหม้บ้าน?... หลวงปู่ว่า "ไฟมันทำตามหน้าที่ของมัน ธรรมะไม่ได้ช่วยใครในลักษณะนั้น หมายความว่า ความอันตรธาน ความวิบัติ ความเสื่อมสลาย ความพลัดพรากจากกันนั้น สิ่งเหล่านี้มีประจำโลกอยู่แล้ว ทีนี้ ผู้ที่มีธรรมะ เมื่อประสบกับภาวะเช่นนั้นแล้ว  "จะวางใจอย่างไรจึงไม่เป็นทุกข์อย่างนี้ต่างหาก"  ไม่ใช่ธรรมะช่วยไม่ให้แก่ ไม่ให้ตาย ไม่ให้หิว ไม่ให้ไฟไหม้ ไม่ใช่อย่างนั้น 

             เสียวเสี่ยวฝอถง

        พระพุทธองค์ท่านทรงสอนคน ๆ หนึ่งว่า ลองไปถามทุก ๆ บ้าน มีบ้านไหนบ้างที่ไม่มีคนเจ็บ นี่เป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน เป็นความจริงของตัวมนุษย์ทุกคนต้องมีเรื่องเกิด - ดับ  เกิดขึ้นกับชีวิต เราต้องปลงได้ เขาจะสามารถรักษาคุณค่าแห่งชีวิต และดำเนินชีวิตอย่างเป็นสุข แม้จะเจอเรื่องเกดิ แก่ เจ็บ ตาย  ก็ปลงได้และเข้าใจอย่างแท้จริง

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                        คุณค่า...ที่แท้จริงของชีวิต

                       พระโอวาทพระพุทธจี้กง

        ชีวิตคนเรามีค่าแค่ไหน !  ตายไปแล้วก็หมดสิ้นกันไปเป็นอย่างนี้หรือ?... หลายคนคิดว่าตายแล้วก็หมดสิ้นเวรสิ้นกรรม ชีวิตตายแล้วจะต้องเวียนไปตามบุญบาปที่ตนเองสร้างไว้ เพราะฉะนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ จะต้องสร้างคุณค่าให้กับตัวเอง วันนี้หลายคนตายอย่างไร้ค่า เหมือนผักเหมือนปลา อย่างนี้น่าเสียดาย เกิดมาทั้งทีเรียกได้ว่าเสียชาติเกิด  วันี้ได้กายสังขารเป็นมนุษย์แล้ว จะต้องอิงอาศัยกายสังขารของมนุษย์  "บำเพ็ญปฏิบัติธรรม"  เพื่อสร้างบุญสร้างกุศล ชดใช้เจ้ากรรมนายเวร และอิงอาศัยบุญกุศลนี้ ได้มีมรรคผล  ณ  เบื้องบนต่อไป

                      พระโอวาทพระโพธิสัตว์กวนอิม

              โลกใบนี้จะสงบสุขได้ก็อยู่ที่มนุษย์กระทำกัน
                เราร่ำร้องอยากจะอยู่กันอย่างมีความสุข
                  อยากจะปลอดภัยไไม่เกิดภัยพิบัติ
          ก็ต้องดูที่การกระทำของพวกท่านแต่ละคนดูว่า
                   จิตใจของพวกท่านจะใสสะอาด
                  จะทำเพื่อส่วนรวมกันมากแค่ไหน
                หวังว่าความเห็นแก่ตัวจะไม่มีเกิดขึ้น
     คิดเพื่อส่วนรวมทำเพื่อส่วนรวมสิ่งที่ได้จึงจะประเสริฐที่สุด   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                        บำเพ็ญธรรม...ดีอย่างไร ?.

                         พระโอวาทพระพุทธจี้กง   

        ทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเจ้ากำลังประสบอยู่นั้น ไม่ว่าเรื่องที่น่ายินดีหรือเสียใจ สมหวังหรือผิดหวัง ฯลฯ  "ทั้งหมดล้วนมีเหตุมาจากกรรมในอดีตทั้งสิ้น" หากในขณะนี้ เจ้าได้รับผลของกรรมดี การงานนั้นจะราบรื่น ไม่มีอุปสรรค ทำอะไรก็เทพไปหมด ถ้าเป็นเช่นนี้ เจ้าจะต้องสำนึกถึงพระคุณฟ้า ยิ่งต้องถนอมโอกาสสร้างบุญสร้างกุศล  แต่ในขณะที่เจ้ากำลังประสบปัญหา เผชิญขวากหนามที่พวกเจ้ามักจะกล่าวว่าชะตาไม่ดี มีเรื่องปวดหัวมากมาย  ถ้าเช่นนั้นก็อย่ากล่าวโทษฟ้าดิน  "เมื่อมีอุปสรรคสวนทางเข้ามาเราก็ต้องยอมรับและอย่าสร้างกรรมกับสรรพสัตว์หรือผู้คนรอบข้าง"  เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะมากระทบชีวิตและขัดขวางการปฏิบัติธรรมของเราในอนาคต

         ฉะนั้น อย่าสร้างเหตุใด ๆ ที่เกิดจากความโกรธ  ความเกลียด  ความอาฆาตแค้น  ความเป็นศัตรูต่อกัน  บำเพ็ญธรรมก็คือ การสลายกรรมเก่า ไม่สร้างกรรมใหม่ หลุดพ้นสิ้นเวรสิ้นกรรม  บาปทั้งหมดที่ทำผ่านมาจะต้องขอขมาสำนึก และรำลึกถึงบุญคุณสวรรค์

        และในขณะที่อะไร ๆ มันไม่สามารถแก้ไขหรือดึงกลับมาได้ แต่ว่าเจ้ายังมีโอกาสในวันข้างหน้า ฟ้าต้องการให้เจ้าเป็นคนใหม่  เปลี่ยนโฉมหน้าและจิตใจใหม่ ก็เพื่อที่จะแก้ไขชีวิตและดวงชะตาเจ้าให้ดีขึ้น 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                       บำเพ็ญธรรม...รอดพ้นภัยพิบัติ

                          พระโอวาทพระพุทธจี้กง

        ภัยที่ใหญ่ที่สุดคือ การเวียนว่ายตายเกิด !  เวไนยทั้งหลาย ทุกภพทุกชาติต้องผจญกับภัยพิบัติ มีใครบ้างที่เกิดมาในโลกนี้ ไม่เคยได้รับเคราะห์กรรมใด ๆ เลย เรามักได้ยินข่าวร้ายบ่อย ๆ คนนั้นถูกรถชนตาย  คนนี้เป็นโรคนั้น คนนั้นเป็นโรคนี้ หรือเพื่อนของเราประสบอุบัติเหตุ  ที่กล่าวมานี้ล้วนเป็นภัยพิบัติทั้งสิ้นอันว่าภัยพิบัติใช่เพียงแต่การได้รับความทุกข์เข็ญลำบากใจ ความเจ็บไข้ได้ป่วยทางกายสังขารเท่านั้น  ภัยพิบัติที่แท้จริงคือ การที่วิญญาณต้องออกไปเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะสงสาร  นี่เป็นสิ่งที่พวกเจ้าน่าจะกลัวที่สุด เพราะเป็นภัยพิบัติที่ใหญ่ที่สุด ฉะนั้น  การหยุดวัฏจักรแห่งการเกิดตาย ถึงจะเป็นการหลุดพ้นจากภัยพิบัติที่แท้จริง 

         ภัยพิบัติในสงสารวัฏ
มนุษย์   เทพ เทวดา  เดรัจฉาน  อสูรกาย  เปรต  นรก (สรรพสัตว์ทั้งหลายย่อมเวียนว่ายอยู่ในบ้านทั้งหกหลัง)   ด้วยเหตุนี้ ฟ้าเบื้องบนและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จึงคอยเตือนให้รีบเร่งสร้างบุญกุศล  ชดใช้หนี้กรรม เจริญปณิธาน  เป็นการผ่อนผันหนี้กรรมเก่า เร่งฉุดช่วยเวไนยขึ้นธรรมนาวา ให้พวกเขามาปฏิบัติธรรม  ซึงเป็นหนทางแห่งการหลุดพ้น จากวัฏฏะสงสาร ไม่ต้องกลับมารับทุกข์ทรมานจากภัยพิบัติอีกต่อไป

        เหตุเพราะเวไนยยังมีหนี้กรรมเก่าที่ยังไม่ได้ชำระ ตราบใดที่ยังคงเวียนว่ายในวัฏฏะสงสาร  ภัยพิบัติก็ยังไม่หมดสิ้น  เพราะเหตุใดเล่า ?...เพราะกฏแห่งกรรม !  สาเหตุของภัยพิบัติทั้งหลายล้วนมาจาก "กรรม"  ฉะนั้น  พวกเจ้าอยากจะรอดพ้นจากภัยพิบัติไหม อยากจะหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดไหม ?...(อยาก)  ถ้าอย่างนั้นก็ต้อง  "บำเพ็ญธรรม"  ไม่ต้องพูดมาก พูดมากก็รังแต่จะหาความทุกข์มาใส่ตัว  พระวิสุทธิอาจารย์ได้ชี้หนทางให้แล้ว แต่การปฏิบัตินั้นอยู่ที่ตัวของเจ้าเอง   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               ธรรมะกับภัยพิบัติ 

              เงินทองกาเมไม่บริสุทธิ์ไซร้ พูดไปก็ไร้ประโยชน์

คำติฉินนินทา   เป็นข้ออ้างที่จะเอาชนะ
คำโกหก        เป็นรากเหง้าแห่งภัยบพิบัติ
คำใส่ร้ายป้ายสี    เป็นการทดสอบจริง - เท็จในการบำเพ็ญ
คำส่อเสียดเหยียดหยาม   เป็นแรงเสริมสร้างขันติในจิตใจ
คำด่าว่าหยาบคาย   เปรียบมีดดาบแหลมคมทิ่มแทงจิตใจ
คำสุภาพอ่อนโยน   ชโลมจิตใจให้บานสะพรั่งดั่งลมฝนในฤดูใบไม้ผลิ
คำชี้แนะในพระวจนะ   เป็นแสงแห่งปัญญาแก่เวไนย์ทั้งหลาย
คำที่ประเสริฐล้ำค่า   ควรแก่การจดจำจารึกไว้ในใจตลอดกาล

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                     ปฏิบัติธรรมะ...ชนะโรคร้ายได้

                        พระโอวาทพระพุทธจี้กง

        หากวันนี้เจ้าไม่อยากมีโรคภัยไข้เจ็บ จะป้องกันอย่างไร ?. โรคร้ายต่าง ๆ มันวิ่งขนานไปกับความพัฒนาของมนุษย์  ร่างกายของมนุษย์ยิ่งมีความต้านทานโรคมากเท่าไร เชื้อโรคมันก้พัฒนาตัวเองเก่งยิ่งกว่าเดิม  มนุษย์ยิ่งก้าวหน้า เชื้อโรคยิ่งพัฒนา  ดังนั้น หากว่าเจ้าจะป้องกันไม่ให้มีโรคภัยต่าง ๆ มารังควานจะต้องทำอย่างไร ?. อาจารย์เคยบอกกับพวกเจ้าแล้ว มีทางเดียวคือ ขจัดสามอสรพิษร้ายโลภโกรธหลงออกจากใจให้หมด ทำไมจึงต้องกำจัดสามอสรพิษร้ายด้วยเล่า ?. ทั้งนี้กฌพื่อป้องกันไม่ให้มันไปประสานงานกับเชื้อโรคข้างนอกนั่นเอง นอกจากนั้นแล้วยังต้องสร้างบุญสร้างกุศล เจริญปณิทานกินเจ อุทิศบุญกุศล หมั่นออกกำลังกายดูแลสุขภาพ  กราบไหว้พระกลับมาสถานธรรมเพื่อขอขมา ยังมีอะไรอีก ?. 

        จะต้องมีจิตสำนึกคุณ ต้องพยายามทำให้ได้ทุกอย่างจึงจะมีภูมิต้านทานเป็นวัคซีนป้องกันกายและใจ  จิตวิญญาณจึงจะแข็งแรง หากจะป้องกันการเกิดโรคจะต้องทำควบคู่กันระหว่างมีรูปลักษณ์และไร้รูปลักษณ์  เพราะว่าเชื้อโรคบางอย่างมีโครงสร้างที่เหนียวแน่นและแรงต้านทานสูง ดังนั้น หากเจ้าต้องการข้ามพ้นวิกฤติการณ์ครั้งนี้ไปอย่างราบรื่นและปลอดภัย เจ้าจะต้องปฏิบัติตามขั้นตอนคือ  บำเพ็ญธรรม  ขัดเกลากิเลสในจิตใจ  กินเจ  ไหว้พระ  สำคัญที่สุดคือ "สามทาน"  (ทรัพย์เป็นทาน - วิทยาทาน - แรงกายเป็นทาน)  อุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวร

        โรคร้ายที่เกิดขึ้น ล้วนมีต้นเหตุมาจากวิบากกรรมและกรรมร่วมที่เคยก่อไว้ ดังนั้น  จะต้องลดแรงกรรมแห่งความอาฆาตแค้นของเจ้ากรรมนายเวรเพื่อให้ไอแห่งความแค้นของเหล่าวิญญาณยอมสลายไป

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                         เมตตาธรรม กับ ความอยาก

            พระโอวาทหนึ่งในแปดเซียนมหาเทพหลันไฉ่เหอ

        เมตตาธรรมจะค้ำจุนโลกนี้ให้สงบได้  เป็นเพราะความอยาก เมตตาธรรมจึงถูกลบเลือน เป็นเพราะความอยากถึงกับฆ่าเขาได้ลง ถึงกับกินเขาได้ลงคอ !หากเราถามทุก ๆ ท่านว่า ในที่นี้คนทุกคนล้วนทนไม่ได้ที่เห็นคนตกทุกข์ได้ยาก เมื่อเห็นเขาตกทุกข์ได้ยากเดือดร้อน  ท่านทนได้ไหมที่จะนิ่งเฉย ไม่สนใจไยดี ?. (ทนไม่ได้)  แปลว่าทุกคนล้วนมีจิตเมตตา  มีจิตโอบอ้อมอารี เห็นใครตกทุกข์ได้ยาก ไม่อยากให้เขาเดือดร้อน ไม่อยากให้เขาต้องตายไปต่อหน้าต่อตา  แต่ว่าความเมตตาของเรานั้นกลับเป็นเมตตาแค่ความคิดหรือ ?. ต้องเป็นได้ทั้ง คิด พูด และการกระทำ  ตอนนี้เวลาเราเห็นสัตว์ร้อง  ในใจเรารู้สึกเป็นอย่างไร?. (สงสาร)   เมื่อตอนเห็นสัตว์มีชีวิตแล้วต้องตายไปต่อหน้า  ท่านรู้สึกอย่างไร?.  นึกถึงหม้อแกงหรือกระทะร้อน ๆ

        มนุษย์เรานั้นเวลาเห็นคนอยู่ด้วยกัน  เราก็อยากให้เขามีชีวิตอยู่  เวลาเราเห็นสัตว์ที่อยู่ร่วมกับเรา ตาย !  เราก็ยังอดสงสารไม่ได้ใช่หรือไม่ ?. หรือ
แม้สัตว์ตัวนั้นจะไม่ได้เป็นเราเลี้ยงก็ตาม แต่ทำไมกลายเป็นเรารู้สึก "อยากกินเขา"  ทำไมเราไม่เกิดความสงสารให้ต่อเนื่องจนถึงที่สุด แสดงว่าความสงสารของเราเป็นแค่เพียงชั่วครู่ชั่วขณะหนึ่ง ไม่ใช่ของจริงแท้หรือ ?.   เป็นเพราะความอยากของเราถึงกับฆ่าเขาได้ลง ถึงกับกินเขาได้ลงคอ !  ความโลภของเราถึงกับประหัตประหารเขาได้ต่อหน้า่อตาอย่างนั้นหรือ?.  แปลว่าในใจของเราทุกคนก็ไม่อยากจะมีสิ่งนี้ แต่เพราะว่ากินมาจนติดแล้ว เบียดเบียนจนเคยชินแล้ว อำนาจของความชั่ว ย่อมเป็นอำนาจอันศักดิ์สิทธิ์

        เมื่อใดที่มนุษย์กับมนุษย์ลงโทษกันไม่ได้ เมื่อนั้นฟ้าดินจะช่วยจัดการ  เมื่อใดที่คนกับคนไม่สามารถตัดสินให้เที่ยงธรรมได้ เมื่อนั้นฟ้าดินจะเที่ยงธรรมอย่าเห็นว่าการฆ่ากันเป็นเรื่องที่ไม่มีผลตอบสนอง ย่อมมีผลตอบสนอง  ทำไมเราอยู่กับบางคน เรารักเขา  แต่ทำไมบางคนเราถึงเกลียดเขา  นั่นเป็นอำนาจที่เรามองไม่เห็น ใช่หรือไม่ ?.  ทำไมคนปัจจุบันจึงใช้การฆ่าสัตว์มาฆ่าคนได้ลงคอ นั่นเป็นเพราะว่าเกิดจากความชั่วที่ก่อตัวเล็ก ๆ  ความชั่วที่ทำไว้ เมื่อเห็นสัตว์ตัวเล็ก ๆ ตาย  แล้วนับประสาอะไรกับสัตว์ตัวใหญ่ ๆ ที่จะพอกพูน แล้วทำให้ลงมือฆ่าเขาได้ จริงหรือไม่?. ฉะนั้น เวลาเราเกิดเคราะห์ร้ายเคราะห์กรรมที่เราไม่รู้สาเหตุที่เกิดขึ้นกับเรา เราต้้องถามตัวเองว่า ได้สร้างกรรมดีมาแค่ไหน เราได้เคยเบียดเบียนคนอื่นมาบ้างหรือเปล่า?. หากตลอดมาเราได้ทำดี จะไปกลัวอะไรกับกรรม เราย่อมสามารถหลีกหนีได้ แต่ถ้าคนทำชั่ว ทำอย่างไรก็หนีไม่พ้น

                              พระโอวาทพระโพธิสัตว์อนุศาสน์

                       การทำให้ร่างกายไม่มีโรคนั้น  ง่านนิดเดียว
                                   คือโรคเข้าทางปาก   
                       ถ้าสิ่งที่ท่านทานเข้าไปทุกวันมีแต่เชื้อโรค   
                                   ก็ย่อมเกิดโรคขึ้นได้
                       มนุษย์ยังเจ็บป่วยด้วยโรคต่าง ๆ มากมาย
คิดว่าสัตว์จะป่วยเป็นโรคต่าง ๆ บ้างไหม  เราทานโรคเข้าไปหรือเปล่า พิจารณาให้ดี ๆ   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                        ยอมรับชะตา ก้มหน้ารับกรรม

                พระโอวาทหนึ่งในแปดเซียนมหาเทพฮั่นจงหลี่

        อยากเป็นคนโชคดีมีสุข แต่ทุกวันเอาแต่เบียดเบียนทำร้ายคน จะมีความสุขได้อย่างไร?. อยากมีความสุขหรือเปล่า  เบียดเบียนทำร้ายใครได้หรือ?. ไม่ทำร้ายเขา แต่พรากชีวิตเขา พรากอย่างไรบ้าง?.  (กินเนื้อเลือดเขา)  ทำร้ายเขา เบียดเบียนเนื้อเขา หรือบอกว่าสัตวเล็กเกิดมาให้สัตว์ใหญ่กิน เป็นเช่นนั้นหรือเปล่า ช้างเปลี่ยนจากกินอ้อยมากินท่านก็โกรธไม่ได้ ถ้าเสือออกมากินคน ท่านก็โทษเสือไม่ได้ เพราะเล็กกว่าให้คนที่เข้มแข็งกว่าข่มเหงคนที่อ่อนแอกว่าให้คนที่ไม่มีทางสู้ ถูกรังแก  ถูกพรากชีวิต ท่านเองก้ไม่ต้องการให้ใครมาทำกับท่านอย่างนี้ใช่หรือเปล่า ทำไมจึงทำ  เขาไม่มีแรงต่อสู้ ไม่มีเสียงให้ท่านได้ยินก็เลยพรากเขาไป  โดยพื้นฐานของจิตใจ เมื่อเห็นเขามีชีวิตเป็นอย่างไรก็ทนไม่ได้ที่ต้องเห็นเขาตายต่อหน้าต่อตา เมื่อเห็นเขาตายไม่อาจกินเนื้อเลือดเขา แต่ทำไมคนบางคนแม้เขาตายต่อหน้าก็สามารถทนเห็นได้ แม้เขาโอดครวญต่อหน้าต่อตาก็ทนเห็นได้ เพราะอะไร?. เพียงเพราะเสียงท้องร้อง ท้องจึงใหญ่กว่าความมีเมตตา

        บางครั้งก็ติดรสเพียงแค่ลิ้นที่สั้น ๆ นี้ จึงยอมแม้กระทั่งทำร้ายและเบียดเบียนคนอื่น เวลาคนอื่นทำร้ายเรา การที่จะให้เรายอมอภัยให้ง่าย ๆ  จะยอมไหม?.   กำปั้นมา  กำปั้นตอบ  ขามา ก็ขาตอบ  เมื่อตัวเองเคราะห์ร้ายบ้าง เราอย่าได้โทษเขาเลย ต้องรู้จักให้อภัยและยอมรับชะตากรรมกับสิ่งที่ตนเองเคยกระทำมา ต้องยอมรับความจริง  ผู้ที่ยอมก้มรับ ความเป็นริง ผู้นั้น จะมาสามารถยืนอยู่บนโลกนี้ได้อย่างแท้จริง

        หากคนที่อยู่บนโลกนี้ไม่ยอมรับอะไรได้ง่าย ๆ ยึดมั่นแต่ความเป็นตัวของตัวเองและความสามารถของตัวเองก็ยากที่จะมีชีวิตอย่างปกติสุข หรืออยู่บนโลกนี้ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างสันติสุข

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                              ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                       ผนึกกำลัง ทำดีต้านภัยพิบัติ

                         พระโอวาทพระพุทธจี้กง

        ชะตาของคนมาจากไหน?.  ชะตาของคนมาจากชะตากรรม ใช่หรือไม่ ?. หากชะตาคนไม่ดี คนในประเทศมีกี่ล้านคน ?.  แต่ละคนในที่นี้หากชะตาไม่ดีในจังหวัดจะเป็นอย่างไร ?.  หาก 70 กว่าจังหวัดชะตาไม่ดีแล้ว ชะตาของประเทศจะเป็นอย่างไร ?. ในโลกนี้มีประเทศตั้งมากมาย แต่ละประเทศก็ล้วนแต่ชะตาไม่ดี  แล้วชะตาของโลกจะเป็นอย่างไร ?.  ในโลกใบนี้เราอาศัยอยู่ด้วยหรือเปล่า หากเราเป็นส่วนหนึ่งของโลก นั่นแสดงว่าเราเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ชะตาของโลกขึ้นหรือลงใช่หรือไม่ ?. แล้วเราจะทำอย่างไรกันดี ?.

        สิ่งศักดิ์สิทธิ์กับคนนั้นแม้กายแยกกัน แต่จิตนั้นไม่เคยแยก คนเราหากไม่มีร่างกาย ยังจะมีโอกาศสร้างบุญกุศลอีกหรือเปล่า ?.  อย่าลืมว่ากรรมนั้นแบ่งออกเป็นสองชนิดทั้ง  "กรรมดี"  "กรรมชั่ว"  พวกเราสร้างบาปเวรกรรม ไม่ว่าจะโดยทางกาย วาจา ใจ  จะต้องระวังให้ดี หากวันนี้คนมาด่าเราทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด เราจะโกรธไหม ?. 

        วิญญาณอาฆาต ล่ะ !  พลังอาฆาตร้ายแรงมาก อาจจะไปสิงอยู่ที่ตัวใครก็ได้ หรืออาจมาสิงอยู่ที่ตัวเรา เพราะฉะนั้น พลังสว่างต้องชนะพลังมืด เข้าใจไหม ?. ชะตาประเทศญี่ปุ่นสำคัญยิ่ง เพราะเราเป็นส่วนหนึ่งในประเทศ หลายคนมักคิดถึงปัญหาของโลกใบนี้อยู่เสมอ แต่เวลาไม่แน่นอนเสมอไป บางครั้งในสิ่งที่เราคิดว่ามันใกล้เข้ามา มันอาจจะยังไม่ถึงเวลา หากเราคิดว่ามันไกล มันอาจจะใกล้ก็ได้  เพราะฉะนั้น  ขึ้นอยู่กับการรวมพลังกันทำความดี การที่  "มาเช้า"  "มาทัน"  "มาช้า"  ความหมายต่างกันมาก
"มาช้า"   เราอาจทำอะไรได้เยอะแยะ
"มาทัน"   เราอาจได้มาเพียงคนเดียว
"มาช้า"   เราอาจไม่ได้มาเลย !