[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                         คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 
 
                               คติธรรม

                          "ราชบุตร  "กวน" อริยะ"

                          (กวนเซิ่งไท่จื่อเป่าเก้า)

                                    (สรรเสริญพระนาม ท่อง 3 จบ  นบนอบ  3 กราบ )

จื้อซินกุยมิ่งหลี่                                      ขอนบนอบมุ่งใจถวายชีวิต เพื่อคุณความดี

หลิงโหวไท่จื่อ                                      ต่อราชบุตร  "หลิงโหวกวนอริยะ"                             

เอวิ๋นจิงอู่เอว่ย                                       บุ๋นบู๊วิทยารอบด้าน

ควงอ๋วงฮู่กั๋ว                                         อุ้มชูราชวงศ์ฮั่นปกปป้องบ้านเมือง

เต๋ออี้เอว๋ยเอว๋ย                                     คุณธรรมสำนึกสูงสง่า

จงเชี่ยวเจี๋ยอี้                                       จงรักกตัญญุตา  แกร่งกล้าเที่ยงตรงมโนธรรม

เฉวียนโซ่วเฉวียนกุย                               ปณิธานว่า "กายได้มาครบ  จบให้ครบถ้วน*

ฉีชวินเจ่าเจี้ยนอวี๋ซีสู่                              วิเศษคุณหนุนราชวงศ์ซีสู่              นานมา

ต้าจงต้าเซี่ยว                                       จงรักภักดียิ่ง  กตัญญูยิ่ง

จื้อเหยินจื้ออย่ง                                     ที่สุดแห่งการุณย์  ที่สุดแห่งความหาญกล้า

ปู่เจ้าฮว่าจือปู้จู๋                                     เสริมส่วนขาดพร่องของฟ้าดิน

จั่ว                                                    เคียงข้าง

เซิ่งตี้อี่ลี่กง                                          "กวน" อริยมหาราชเจ้า เพื่อสร้างคุณ

ฮู่เฉาฮู่กั๋ว                                             ปกป้องราชวงศ์  ปกป้องบ้านเมือง

จิ้นเซี่ยวจิ้นจง                                        ทุ่มสุดกตัญญู  ทุ่มสุดจงรักภักดี
                                                         
                                                        (ท่อง  3 จบ)   

                                                        ขอเดชะ

จิ่วเทียนเอวยหลิง                                   มหาราชฟ้าชั้นเก้า

เสี่ยนฮว่าต้าเทียนจุน                               เดชาเกริกก้อง  บุญญาปรากฏ

                                                                          ขอพระองค์ทรงทราบ   

(กายได้มาครบ จบให้ครบถ้วน : กายได้จากพ่อแม่มาครบ จบชีวิตให้ครบถ้วนสมบูรณ์ด้วยคุณความดีกลับคืนไป)                                                                                   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                           คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                         คติธรรม  " อริยราชเจ้า "

                            (เซิ่งตี้เป่าเก้า)

        (                                     )       (สรรเสริญพระนาม ท่อง 3 จบ นบนอบ 3 กราบ)

จื้อซินกุยมิ่งหลี่                                           ขอนบนอบมุ่งใจถวายชีวิต เพื่อคุณความดี

ไท่ซั่งเสินเอวย                                           ต่อองค์บุญฤทธีเหนือฟ้า

อิงเอวิ๋นสยงอู่                                            ปรีชาปัญญายุทธายิ่ง

จิงจงต้าอี้                                                 จงรักฯ เลิศล้ำมโนธรรมงามโอภาส

เกาเจี๋ยชิงเหลียน                                         ใจสะอาดสุจริต

อวิ้นเสียหวงถู                                              หนุนนำปกปักรักษ์แผ่าดิน

เต่อฉงเอี่ยนเจิ้ง                                            ทูนเทิดคุณธรรมเนื่องนำสัจวิถี

จั่งหยูซึเต้าเจี้ยวจือเฉวียน                                พิทักษ์การงานสามศาสนา

ก่วนเทียนตี้เหยินไฉจือปิ่ง                                ควบคุมตรวจตราบุคลากรของฟ้าดิน

ชั่งซือซันสือลิ่วเทียน                                     ณ  เบื้องบน รับงานบงการสามสิบหกชั้นฟ้า

ซิงเฉินอวิ๋นฮั่น                                             ดวงดาวชาวเมฆา

เซี่ยเสียซีสือเอ้อตี้                                        ณ  เบื้องล่าง  ดูแลบุญบรรพตเจ็ดสิบสองฐาน*

หมิงเหล่ยอิวเฟิง                                          อีกนรกานต์อันมืดมิด

ปิ่งจู้เซิงกงเต๋อ                                            ถือประกาศิตกำหนดชีวิตตามบุญกุศล

เอี๋ยนโซ่วตันซู                                             ออกสาส์นบัญชายืดอายุ

จื๋อติ้งสื่อจุ้ยกั้ว                                             กำหนดโทษตายร้ายบาป

ตั๋วมิ่งเฮยจี๋                                                 ออกสาส์นบัญชามรณาสีดำนำวิญญาณ

เข่าฉาจูฝอจูเสิน                                           ตรวจสอบเหล่าผู้บรรลุธรรม

เจียนจื้อฉวินเซียนฉวินจื๋อ                                ควบคุมดูแลตำแหน่งหน้าที่หมู่เซียน

เกาเจิ้งเมี่ยวกว่อ                                          พระผู้ประจักษ์มรรคผลวิเศษ

อู๋เลี่ยงตู้เหยิน                                              ฉุดช่วยคนไม่ประมาณ

อวั้นหลิงอวั้นเสิน                                          หมื่นล้านญาณศักดิ์สิทธิ์

                                                              (ท่อง  3  จบ)
                                                                 
                                                              ขอเดชะ

จื้อชั่งจื้อจุน                                                ที่สุดแห่งความสูงส่ง

ฝูหมอต้าตี้                                                 มหาราชสยบมาร  (                     ฝูหมอต้าตี้)

กวงเซิ่งตี้จวิน                                             กวนอริยมหาราชเจ้า (                      กวงเซิ่งตี้จวิน)

ต้าเปยต้าเอวี้ยน                                          มหากรุณา  มหาปณิธาน

ต้าเซิ่งต้าฉือ                                              มหาอริยา  มหาเมตตา

เจินเอวี๋ยนเสี่ยนอิ้ง                                      ธาตุแท้ทิพย์ญาณบุญฤทธิ์

                                                           (                        เจินเอวี๋ยนเสี่ยนอิ้ง)

จงเซี่ยวจู่ซือ                                             บรรพจารย์จงรักกตัญญู

                                                            (                       จงเซี่ยวจู่ซือ)

เจาหมิงอี้ฮั่นต้าเทียนจุน                                มหาราชฟ้าพิทักษ์ราชวงศ์ฮั่น  สว่างตะวันเดือน

                                                            (เจาหมิงอี้ฮั่นต้าเทียนจุน)

หมินหวงเกาซั่งตี้                                        จอมฟ้ามหาบดินทร์

                                                            (หมินหวงเกาซั่งตี้)   

                                                                      ขอพระองค์ทรงทราบ

* บุญบรรพตเจ็ดสิบสองฐาน ภูเขาบุญ สถานศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นที่ตั้งวัดสำคัญ หรือสถานธรรมที่อารธนา สิ่งศักดิ์สิทธิ์สถิตฐานเสมออยู่เป็นประจำ   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                          คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                   คติธรรม  " อริยราชเจ้า " บทใหม่

                           (เซิ่งตี้ซินเป่าเก้า)

        (                  )   (สรรเสริญพระนาม ท่อง 3 จบ  นบนอบ 3 กราบ)

จื้อซินกุยมิ่งหลี่                                           ขอนบนอบมุ่งใจถวายชีวิต เพื่อคุณความดี

จิงจงต้าอี้                                                 ต่อพระองค์อันยอดยิ่งด้วยจงรักภักดีมโนธรรม

สยงอู่อิงเอวิ๋น                                            พระองค์ยุทธาหาญกล้าปรีชาปัญญาเลิศ

ไจ้ซันเฟินกั๋วจั้วจือสือ                                   ขณะชะตาบ้านเมืองแบ่งสามก๊ก

ฮั่นเจ๋ยฉี่หยงเหลี่ยงลี่                                   โจรชิงฮั่นหรือจะยอมมีสองฝ่าย

เจี้ยนอวั้นซื่อเหยินเฉินจือจี๋                             จึงสร้างเกียรติประวัติแผ่นดินไว้

ซินเซียงจื้อจู๋เซียนชิว                                    ขจรไกลนับพันปี

จิงหลิงชงเซ่ออว๋กู่จิน                                     ญาณศักดิ์สิทธิ์สถิตคู่กาลเวลา

จิ้อกังจื้อเต้า                                                ยิ่งใหญ่แกร่งกล้าหาใดปาน

ซื่อเอวี้ยนอ่วนหุยฟูเจี๋ยซู๋                                  ปฏิญาณจะหยุดยั้งพิบัติภัย

ฉุนเต้าฉุนเหยิน                                             ดำรงธรรมดำรงคน

อวี้อวี่ชังฉยง                                                จึงอยู่เหนือจักรวาลโลกหล้า

เยิ่นสือปาเทียนหวงเอ๋อจี้ถ่ง                               สืบต่อจักรพรรดิฟ้าสมัยที่สิบแปด

จื๋อฝูจินเชวี่ย                                                 ถือสาส์นตราปราสาททอง

หุนซันเซียนซื่อเจี้ยอวี๋กัวหนัง                              รวมมหาสัพพโลกไว้ในปกครอง

สูจู่ไจ่                                                          ผู้ใดเป็นหลักใหญ่

สูกังเอว๋ย                                                      ผู้ใดโอบล้อมรักษา

เฮ่อเฮ่อต้าเอวี๋ยนไจ้ซั่ง                                       แผ่นฟ้าครอบหล้าน่าคร้ามเกรง

จื้อตงซี                                                          จากตะวันออกถึงตะวันตก

จื้อหนันเป่ย                                                     จากทิศใต้ถึงทิศเหนือ

หลงหลงจู่ชี่เฉาเอวี๋ยน                                          กึกก้องด้วยพลังอริยะทะยานฟ้า

จั้วเซิ่งเสียนเซียนฝอจือจวินซือ                                 เป็นจอมอาจารย์ของเซียนพุทธะอริยะเมธา

ซ่าลิ่วเทียนตั้นเติงต้าเป่า                                         สามสิบหกชั้นฟ้าเสวยมหารัตนะบัลลังก์

จู่เซิงเจี้ยงหลงอูจืออวิ้นฮุ่ย                                       ปกครองปรับเปลี่ยนฐานะชาวสวรรค์

สืออวั้นเจี๋ยผู่ตู้ฉือหัง                                               แสนกัปเรื่อยมาล่องเรือเมตตาฉุดช่วย

ฝอเจิ้งไก้เทียน                                                      บรรลุอริยมรรคปรกหล้า

เอินถันค่วงเจี๋ย                                                       พระมหากรุณา ฯ หาใดได้       

(                  )                                                    (ท่อง 3  จบ  กราบ 9)

                                                                          ขอเดชะ

ต้าเปยต้าเอวี้ยน                                                       มหากรุณา  มหาปณิธาน

ต้าเซิ่งต้าฉือ                                                            มหาอริยา  มหาเมตตา

ไท่ผิงไคเทียน                                                         เปิดศักราชใหม่ฟ้าใสสงบ

ผู่ต้าหวงหลิง                                                           ปรกโปรดฉุดช่วยญาณเดิม

จงเทียนจื้อเซิ่ง                                                         ที่สุดแห่งอริยะ  ณ  กลางฟ้า

เหยินอี้กู่ฝอ                                                             บรรพพุทธากรุณามโนธรรม

อวี้หวงต้าเทียนจุน                                                     ท้าวสักกะมหาเทวราชเจ้า

เสวียนหลิงเกาซั่งตี้                                                    พระผู้เป็นเจ้าวิเศษศักดิ์สิทธิ์

                                                                           "เสวียนหลิงเกาชั่งตี้                     " *

                                                                                            ขอพระองค์ทรงทราบ

* กวนอริยมหาราช ได้ยกระดับอริยดำรงฐานะ "พระผู้เป็นเจ้าวิเศษศักดิ์สิทธิ์เสวียนหลิงเกา                "
ท้าวสักกะมหาเทวราชเจ้า  ลำดับที่ 18  ปกครองมวลญาณและทุกชั้นฟ้า  โดยการเสนอจากพระศาสดาทั้งห้า
เมื่อปีชวด  รัชสมัยถงจื้อ  วันที่ 1  มกราคม  ค.ศ. 1864             

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                           คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                สัจจคัมภีร์

                  "กวนอริยมหาราชเจ้า" ทรงพู่กัน

                               (กวนเซิ้งตี้จวินเจี้ยงปี่เจินจิง)

                          ท้าวสักกะมหาราช

                                (เสวียนหลิงเกาซั่งตี้)

             (สรรเสริญพระนาม ท่อง 3 จบ  นบนอบ 9 กราบ)       

อู๋  (ตี้)  ซื่อฮั่นกวนเซิ่งตี้                                           มหาราชเราคือ  กวนอริราชเจ้าราชวงศ์ฮั่น

ซื่ออวี้ต้าจ้งทิงเอวิ๋น                                               (ฮั่นกวนเซิ่งตี้) บัญชามหาชน จงสดับฟัง

ซื่อซั่งปู้ฉีเติ่งซื่อ                                                    ความไม่เหมาะกันทั้งหลายในโลก

เฉวียนผิงอี้เตี่ยนเจินซิน                                            ล้วนอาศัยใจจริงเท่านั้น  (จะแก้ไขได้)

เจิ้งจื๋อกวงหมิงปู้ชวี                                                เที่ยงตรงโปร่งใสไม่คดงอ 

สื่อเซิงซุ่นนี่ตังเฟิน                                                  พึงวิเคราะห์ตาย - เกิด  ราบรื่น - ฝืดขัด

อู๋  (ตี้)  ซังเซี่ยอิ๋วฮั่นจี้                                            เราได้ลงไปเที่ยวโลกมนุษย์ในยุคฮั่น

เจี๋ยหมิงหวงสูซันเหยิน                                            ร่วมสาบานกันสามพี่น้อง

เถาเอวี๋ยนหมิงจ้งเซียนกู่                                          ประวัติ  "สวนท้อ"  เลี่องชื่อนิรันดร

ตันเตาปิ่งจู๋อวี๋จิน                                                  "ดาบเดี่ยวเฝ้าเทียน"  เล่าขานจนถึงวันนี้

จี้เฉาหมิงไหลหมิงชวี่                                             เราพักพิง  "เฉาเชา"  มา - ไปใสกระจ่าง

ทุนอู๋เอว้ยฮั่นอวั๋งเซิน  (เชาเซิง)                                ได้พิชิตเมืองอู๋  สู้ตายเพื่อฮั่น

ซั่งตี้เหลียนหว่อ  (ตี้)  จงเกิ่ง                                    เบื้องบนจึงสงสารว่าเรานั้นจงรักจริงจัง

ู๋ชื่อเซวียนฮว่าอิวหมิง                                              เจาะจงส่งเรากล่อมเกลาชาวมืด - สว่าง

ลิ่งหว่อ  (ตี้)  ยื่ออิ๋วเทียนเซี่ย                                    ให้เราท่องเที่ยวพิจารณาโลกทุกทาง       

เจี้ยนเปี๋ยจงนิ่งเฟินเฟิน                                            จำแนกอย่างผู้คนที่จงรักภักดีมีปัญญา

อี๋เซี่ยทันฉันเจียนเฉี่ยว                                             พวกโลภมาก  อำมหิต  คดโกง  เล่ห์ร้าย

หวนฉังกั่วเป้าจินจิน                                                รับกรรมไปตามสนองไม่พร่องได้

จุ้ยเจี้ยตู๋ซูเอวิ๋นซื่อ                                                  ห้ามที่สุดไซร์คือปัญญาชนคนร่ำเรียน

ปิ้งจี๋กวนฮ่วนจวินหมิน                                              อีกทั้งข้าราชการทหารชาวบ้านทั่วไป

ตี้อีซิวชีฟู่หมู่                                                         ข้อหนึ่ง  อย่าได้รังแกทั้งพ่อแม่

เซี่ยม่อเซวียนเท่าเซียงหลิน                                       อย่าได้ลวงล่อเพื่อนพ้องหมู่เราเหล่าบ้าน

ผินฟู่เซียนเจียวเผิงโหย่ว                                           จะจนรวยคบเห็นเป็นสหายกันไว้ก่อน

เผิงโหย่วไหน่ซื่ออู่หลุน                                             เพราะเพื่อนพ้องคือหนึ่งในคุณสัมพันธ์ห้า

ซิ่นซินเน่ยไอว้ผิงเติ่ง                                                สัตย์ซื่อจริงใจในนอกเสมอภาค

เหอฝังเจี่ยนนั่นไจจุน                                                ไม่ระย่อต่อทุกข์ยากวิบากภัย

เฉาเชาอู๋ตี่เซินเสี่ยน                                                  เฉาเชา  (โจโฉ)  ลุ่มลึกอันตรายใจคด

เซี่ยนจินโซ่วจุ้ยอิวหมิง                                              บัดนี้อยู่ในนรกต้องรับกรรม

ข่งหมิง  (อู่โหว)  จื่อเอวี๋ยนจงอี้                                   ข่งหมิง  (ขงเบ้ง)  ด้วยมโนธรรมจงรักภักดี

อิวหมิงฉวินเฟิ่งเอว๋ยเสิน                                             ชาวนรกเทิดทูนเสมอที่เทพเจ้า

จื๋อซินจื๋อโซ่วเจินฝู                                                   คนใจตรงรับวาสนาจริงได้ตรงเป้า   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                            คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                สัจจคัมภีร์

                  "กวนอริยมหาราชเจ้า" ทรงพู่กัน

                               (กวนเซิ้งตี้จวินเจี้ยงปี่เจินจิง)

                          ท้าวสักกะมหาราช

                                (เสวียนหลิงเกาซั่งตี้)

เฉี่ยวจี้เฉี่ยวไหลฮว่ออิน                                           เล่ห์กลลวงเอานำเจ้าให้เคราะห์ร้าย

โหย่วกั้วเจาหยูยื่อเอวี้ย                                           มีความผิดเห็นชัดสว่างดั่งตะวันเดือน

อู๋ซื่อเทียนตี้ถงฉวิน                                                ใครไม่เห็นแก่ตัวฟ้าดินจะเป็นเพื่อน

กั่วหยันเอ๋อหนวี่ปู้ขวง                                             ผลคือลูกหญิงชายไม่หลอกลวงเหลวไหล

เต้าชู่กุ่ยพ่าเสินชิน                                                 อยู่ที่ใดทุกสถานผีหวาดหวั่นเทพวันทา

เซ่อจี้โทวชวี่หนวี่เซ่อ                                             ผู้ที่วางแผนออกแบบหรือแอบดูนาง

จื้อจี่เอว๋ยป๋อเซวียนอิ๋น                                            ลูกเมียตนจะไม่พ้นกามทำเสียหาย

น่งโส่วควงเพี่ยนไฉอู้                                               ยักยอกลวงหลอกทรัพย์สิ่งผู้อื่นไป

เป้ยเป้ยเผียวตู่หลุนชิน                                             ทุกชาติจะเสียหายแก่หญิงคณิกาการพนัน

ปี้ปี้เจิงเหนิงเจิงเซิ่ง                                                ผู้ที่ชอบเปรียบเทียบแก่งแย่งชิงดีกัน

อวั๋งอวั๋งเอวี้ยเจี้ยนเอวี้ยผิน                                        นานวันยิ่งตกต่ำยิ่งข้นแค้น

ไคว่ไคว่โซวซินเหมิงสิ่ง                                            เร่งรีบเก็บใจสำนึกได้ตื่นตัว

ชิวชิวอวี้ตั้วอวี้เซิน                                                  อย่าได้เมามัวยิ่งตกต่ำถลำลึก

ซันเซิงหลุนหุยเอ้อชวี่                                              สามชั่วคนเวียนวนในอบายภูมินรกานต์

เซียนไจ่ทั่วม่าหนันจิ้น                                             พันปีผ่านผู้คนยังด่าตามห้ามมิได้

ปี่เจียนเทียนเจี่ยนฉิงจุ้ย                                           ผู้ที่ใช้ปลายพู่กันต่อเติมเพิ่มหรือลดโทษ

เสอเจี้ยนฝั่นจูหมั่นเหมิน                                           ใช้ลิ้นคมจรดกลับเปลี่ยนรูปคดีเรื่องราว

อิ๋วเฮิ่นตู้ซินหลังฟู่                                                   อีกทั้งชิงชังที่สุดคือหญิงร้ายใจพ่นพิษ

ฮวาเอี๋ยนชั่วห่งเซียงชิน                                           ทำจริตยุแหย่หว่านล้อมกล่อมชาวบ้าน

ซัวฟูม่ากงม่าผอ                                                    เป่าหูสามีให้ลูกชายนั้นด่าว่าพ่อแม่     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                          คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                สัจจคัมภีร์

                  "กวนอริยมหาราชเจ้า" ทรงพู่กัน

                               (กวนเซิ้งตี้จวินเจี้ยงปี่เจินจิง)

                          ท้าวสักกะมหาราช

                                (เสวียนหลิงเกาซั่งตี้)

ลิ่งอู๋  (ตี้)  อี๋เจี้ยนเซิงเชิน                                       เราโกรธาแท้เมื่อได้มาพบเห็น

หนีเซี่ยงฮุยเตาโผ่วฟู่                                             แม้รูปปั้นยังแกว่งดาบตัดกลางท้อง *

เฟินจั่นหมู่จื่อผิงจวิน                                             แบ่งสองท่อนแม่ลูกขาดเท่ากัน

เข่อสี่ผิงเหยินเซี่ยวที่                                            ที่น่ายินดีคือชาวบ้านกตัญญูรู้รักษ์

เจาซี่ไหม่ปั้นเหลียงซิน                                         เช้าเย็นซื้อขายฟืนไม้พืชผัก

ซ่าสือเฟิงสิงหนีหม่า                                             ม้าดินปั้นทะยานลมพริบตาไป

ถัวหุยอวั้นหลี่ฉยงจวิน                                           แบกทหารพันลี้หนีภัยกลับบ้านมา *

อวี้ฉิวฉังเชิงอวี้จื่อ                                                จะวอนขออายุยืนหรือขอบุตร

จี๋อี๋เจี้ยซาฟั่งเซิง                                                  ควรรีบหยุกฆ่าทั้งหมดปลดปล่อยให้

ปู็สือหนิวเฉวี่ยนเติ่งโย่ว                                         ไม่กินทุกเลือดเนื้อหมาวัวควาย

เข่อเหมี่ยนเหลาอวี้ฉิวสิง                                        จะพ้นได้จากจำจองลงโทษทัณฑ์

หนันหนวี่จุนเฟิ่งอู๋  (ตี้)  อวี่                                     ชายหญิงจึงเคารพทำตามคำเราให้

อวี้นั่นอู๋  (ตี้)  จื้อเจี้ยงหลิน                                     ประสบภัยเราจะมาช่วยคลายคลี่

จั้นฉังชวีจู๋กุ่ยเม่ย                                                 ในสนามรบขับไล่ปีศาจร้ายไพรีทรชน   

เตากวงเหลยอวี่เสี่ยหลิน                                        แสงดาบดั่งสายฟ้าเลือดสาดดั่งสายฝน

ฮู่กั้วไป่เจ๋อปู้ไก่                                                  ผู้ใดปกป้องบ้านเมืองบั่นทอนไม่ถอนตัว

จู้เอ่อเจียเจวี๋ยเช่อซวิน                                          จะช่วยเจ้าเลื่อนยศปรากฏได้

ฟู่กุ้ยอย่งชังอี้ซื่อ                                                  ให้ร่ำรวยวาสนาเจริญไกลไปทุกชาติ

เหมยโซ่วอย่งอู๋ไจชิน                                            อายุวัฒนาปราศปวงภัยไม่แผ้วพาน

หยูโหย่วหุ่ยฝ่าอวั่งเสี่ยง                                         ผิดกฏหมายทำลายธรรมย่ามใจอยาก

โต่วเชิ่งชีห่งอวี๋เหมิง                                             โลภมาก  ตบตา  โกงชั่งตวง  ลวงชาวบ้าน

ปู้สวี่เซิงเซินเหยินซื่อ                                             จะมิให้ได้เกิดกายเป็นคนบนโลกกัน

เออปี๋ตี้อวี้เซินอิ๋น                                                   ให้ต้องครวญครางในขุมนรกอเวจี

น่าสือหุ่ยกั้วอี๋อวั้น                                                   ถึงเมื่อนั้นสำนึกผิดสายเสียแล้ว

จี๋เจ่าเพ่ยฝูฝ่าเอวิ๋น                                                  รีบเร่งเร็วเคารพกฏหมาย แนวธรรมตามตัวบท

หุยโถวจูเอ้อม่อจั้ว                                                  กลับหลังหันบาปทั้งนั้นไม่ทำทบ

เหมี่ยนลี่จ้งซั่งเฟิ่งสิง                                               เพียรกำหนดทำกุศลทุกผลบุญ

                                                                     (สวดท่องพระคัมภีร์จบถึงตรงนี้  กราบ  3  ครั้ง
                                                                     
                                                                      ยืดตัวขึ้นแล้วพักผ่อนสักครู่  เพื่อหล่อเลี้ยงพลังปราณ

                                                                      จากนั้นจุดธูปกราบพระอีกครั้ง นบนอบสวดท่องพระคัมภีร์อริยตะวันเดือนในช่วงถัดไป)

หมายเหตุ

*  สะใภ้ใจทรามนางหนึ่ง มาวอนขอต่อรูปบูชามหาราชเจ้า อยากให้พ่อแม่สามีตายไวไว ทันใดนั้นรูปบูชาของขุนพลโจวชังที่ประทับยืนอยู่ข้างมหาราชเจ้า ยกดาบฟันฉับลงกลางตัวนาง นางกลับลูกในท้องต้องตายไปด้วยกัน  สิ่งศักดิ์สิทธิ์ฝ่ายอิทธิเดชา ย่อมต้องธำรงรักษาความถูกต้องเป็นธรรมของฟ้าดินไว้ เช่นเดียวกับผู้รักษากฏหมายของบ้านเมือง ลูกในท้องที่ต้องตายตามแม่ เพราะเกี่ยวกรรมกันมา อีกทั้งเมื่อพ่อแม่ทำกรรมดีกรรมชั่วอย่างไร ลูกก็ย่อมได้รับผลกรรมตามนั้น ผู้เป็นพ่อแม่จึงพึงสังวร

*  ในรัชสมัยพระเจ้าหมิงเสินจงฮ่องเต้ ชายคนหนึ่งชื่ออวี้เป่า เป็นลูกกตัญญู รักพี่น้อง ถูกคนร้ายใส่ความ ทางการจับตัวไปเป็นทหารเลวในถิ่นทุรกันดารห่างไกล ภรรยาของอวี้เป่า คุกเข้าวอนขอต่อรูปบูชามหาราชเจ้าด้วยความเคารพศรัทธายิ่ง จนมหาราชเจ้าต้องส่งม้าดินปั้น ทะยานลมไปโดยเร็ว ชั่วพริบตาก็พาสามีของหญิงนางนั้นกลับมาคืนให้ที่บ้าน             

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                        คัมภีร์อริยะตะวันเดือน  เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง

                                            บทที่  ๑

                                         คัมภีร์ บทนำ

                                          (จิงซวี่ตี้อี)   

ฮั่น ฮั่นโซ่วถิงโหว                                       ราชวงศ์ฮั่น...... เจ้าเมืองฮั่นโซ่ว ...........

เลวี่ยเจี๋ยเถาเอวี๋ยนจิง                                  (กวนอริยมหาราชเจ้า) เกริ่นกล่าว " เถาเอวี๋ยนจิงคัมภีร์" ว่า

ซูอวี๋๋อวี้เฉวียนซื่อ                                       เขียนที่วัดธารหยก ( ......................... อวี้เฉวียนซื่อ )   

เยี่ยเมิ่งอวี่ฝันเหยิน                                     โดยนิมิตให้แก่คน

อวั้นจิงเชียนเตี่ยนโหย่ว                                หมื่่นคัมภีร์พระสูตรมากมายมี

อู่  ( ตี้ )  จิงเอว้ยจวี่สิง                                แต่คัมภีร์แห่งเรานี้ยังมิได้ถ่ายทอด

จั๋วเอ่อฉวนเฉินซื่อ                                       จึงกำชับเจ้า บอกกล่าวแก่ชาวโลก

ปู้เข่อซื่อเอว๋ยชิง                                         อย่าดูแคลนด้วยเห็นเป็นธรรมดา

ไท่ซั่งเหล่าจวินซันเจี้ยหลิง                            จอมอริยพรหมราชเจ้าเหลาจื่อ  ( ไท่ซั่งเหล่าจวิน )

                                                            ทิพย์ญาณสูงส่งบนไตรภูมิ

จ้งเซิ่งอู่เอวี้ยเหลยเตี้ยนเสิน                           สิ่งศักดิ์สิทธิ์ชั้นฟ้าในโลกหล้าทุกแห่งหน

อู่หูปิ้งซื่อไห่                                             ห้าทะเลสาบอีกทั้งสี่คาบสมุทร

ยื่อเอวี้ยโต่วซิงเฉิน                                     ตะวันเดือนเหล่าดวงดาวนักษัตร

เทียนเซี่ยเฉิงหวงทิงเฮ่าลิ่ง                           ขุนหลักเมืองพระกาฬ ทั้งหมดโปรดฟังบัญชา

อวั้นฟังถู่ตี้เก้อจุนสิง                                    เจ้าที่ทุกทิศาจงต่างรับสนอง  บัดนี้

อวั้นเซิ่งเฉาเจินจวินโจ้วอี้                             หมื่นเซียนพุทธะอริยะทูลเสนอ

ผู่เทียนจือเซี่ยจิ้นปันสิง                               ให้ทั่วโลกดำเนินการฉุดช่วยอุ้มชูมวลจิตญาณ

อวี๋ซื่อ   จิ้วขู่ต้าเซียน                                 ดังนั้น  มหาโพธิสัตว์ผู้เปลื้องทุกข์ ( จิ้วขู่ต้าเซียน คือ พระโพธิสัตว์กวนอิน )

ไท่ซั่งเจินจวิน                                        จอมอริยะพรหมราชเจ้าเหลาจื่อ  ( ไท่ซั่งเจินจวิน )

ไท่ไป๋จินซิง                                           พรหมราชเจ้าดาวทอง  ( ไท่ไป๋จินซิง )

กงถงจู้เจี่ย                                            ร่วมกันแจกแจงศัพท์คำด้วยธรรมเที่ยง

ฟู่โจ้วหมิงจัง                                          จากนั้นถวายสาส์นสมบูรณ์มายังเรา

สิงอวี๋ซื่อไห่                                            ให้ดำเนินตามไปทุกคาบสมุทร

หวงถูก่งกู้                                              เพื่อทุก ๆ บ้านเมืองเรืองรุ่งมั่นคง

อวั้นหมิงอย่งล่าย                                     ประชาราษฏร์ทั่วหล้าได้อิงอาศัยไปชั่วกาลนาน

                                              ~  จบบทที่ ๑ ~           

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                        คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                บทที่ ๒

                         คัมภีร์เบื้องต้นเดิมที 

                        ( เอวี๋ยนสื่อตี้เอ้อ )

อู๋  (ตี้) ไหน่จื่อเอว๋ยกงหลี่                        เดิมทีมหาราชเราคือ ทิพยเจ้าฉลองพระองค์สีแดง

จูอีเสิน                                               แห่งทิพยปราสาท " จื่อเอว๋ยกง " 
                                                       
เสียก่วน                                               ดูแลเทพเจ้าดวงดาววิชญรุจน์เหวินชังจางเซิ่ง กับ

เอวิ๋นชัง  อู่ฉวี่ซิง                                    จางเซียนอู่ฉวี่ 

จื่ออินจางเซียนอู๋จู่เสีย                               ด้วยเหตุจางเซียนไร้องค์ที่เป็นหลักสังกัดร่วม   

ซื่อลิ่งสุยอู๋  (ตี้)  เอว๋ยจ้งเสิน                      จึงบัญชาให้เป็นเทพเจ้าติดตามเรา

เจี๋ยนเตี่ยนเส้าหนันอวี่เส้าหนวี่                      ให้ทำหน้าที่ตรวจสอบคนหนุ่มสาว

                                                         หรือมีใครผิดทำนองครองธรรม

ฮั่วสุ่นอินจื้อเจวี๋ยจื่อซุน                               ให้ดำเนินการตัดทอนลูกหลาน   

                                                          การเร่งเกิด  การคลอดวิบาก

ซ่ง่ซิงซุยเซิงจี๋หนันฉั่น                                หรือถูกรบกวนจากภูตผีปีศาจ

เม่ยเยาซังฉันปันโต้วเจิ่น                             หรือบาดเจ็บพิการ  ออกหัดพุพอง

หยูโหย่วเฝินเซียงเฟิ่งซ่งเจ่อ                        หากจุดธูปสวดท่องอธิษฐาน

จ่วนฮั่วเอว๋ยเสีงเสี่ยนเซิ่งหลิง                       ที่ลูกหลานเลวร้ายกลายมงคลด้วยบุญฤทธิ์

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                          คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                บทที่ ๒

                         คัมภีร์เบื้องต้นเดิมที 

                        ( เอวี๋ยนสื่อตี้เอ้อ )

จินโหย่วซุ่ฮว่าอู๋  (ตี้)   เซี่ยงเจ่อ                             ปัจจุบันมีการสร้างรูปสถิตบูชาเรา

เซ่อลี่จางเซียนฉือตั้นกง                                        ได้สร้าง " จางเซียน " มือถือลูกดอกคันศรไม่ใฝ่

                                                                     ประทับยืนอารักขาไว้  ณ  ด้านขวา

เจี้ยนจือจั้วกั๋วซินหลิงล่วน                                      ด้วยเบื้องบนทรงเห็นบ้านเมืองรบพุ่งยุ่งเหยิง

มิ่งหว่อ  (ตี้)  หลินฝันจิ้วอวั้นหมิน                            จึงบัญชาเราสู่โลกช่วยทวยราษฏร์

อวี้หวงซื่อหว่อ  (ตี้)  หมิงเหอซิ่ง                             ท้าวสักกะ  (พระองค์ก่อน)  โปรดประทานชื่อซื่อให้แก่เรา

จื่อซวีอู่จ่วนจั้วจงเฉิน                                           จากชื่อ อู่จื่อซวี           ที่เป็นขุนนางตงฉิน

                                                                    ชาติที่ห้ากลับมาเกิดใหม่เป็นกายเราในชาตินี้

หลินถงเจี่ยซื่อจูโหวนั่น                                         อู่ซื่อซวีครั้งนั้นที่หลินถง

                                                                     เราอาจจองขจัดภัยให้แก่เหล่าเจ้าเมือง

เจวี๋ยเซวี่ยเจียนฉินปิ้งกั๋วซิน                                     ปฏิเสธเมืองฉิน        ให้สินบนร่วมกับหุบรวบแผ่นดินไว้

ฉุ๋อู๋เต้า  จิ่วฮวงอิ๋น                                                เจ้าเมืองฉู่         (เหนือหัว)  ไร้ธรรม ร่ำสุราบ้ากาม

เจากวนกั้วฉื่อนั่น                                                 เราอู่จื่อซวีหนีข้ามด่านเจากวน           (แต่บิดาถูกฆ่าตาย)

อู๋เอว้ยต้งเตาปิง                                                 จากนั้นเจ้าเมืองอู่-เอวี้ย            เริ่มก่อกรรมทำสงครามกัน

เต้าอู๋  (ตี้)  อี้เซิงเอว๋ยเซี่ยวจื่อ                                ด้วยว่าเราเป็นลูกกตัญญูชั่วชีวาตม์

ซู่ซื่อจั้วจงเฉิน                                                   หลายชาติเรื่อยมาเป็นตงฉิน                                                                             

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                       คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                บทที่ ๒

                         คัมภีร์เบื้องต้นเดิมที 

                        ( เอวี๋ยนสื่อตี้เอ้อ )

ซื่อลิ่งหว่อ  (ตี้)  ก่วนเฉียนถังซื่อ                               เบื้องบนจักโปรดบัญชาให้เราบริหารแม่น้ำเฉียนถัง

โ๗้วเอี้ยหลิ่งเฉาสิง                                               ทำหน้าที่คุมเทพเจ้านำน้ำขึ้น-ลง ทั้งคืนวัน

ฮั่นซื่อตัวเจียนตั่ง                                                 ราชวงศ์ฮั่นมากด้วยกังฉิน

ไก่ซิ่งเซี่ยฝันเฉิน                                                  เราเกิดใหม่เปลี่ยนแซ่ใหม่

ซุนซิวจั้งฟูจื้อ                                                      ในสมัยชุนซิวใจแกร่งกล้า

เซิงจั่งเซี่ยเหลียงเฉิง                                             อุบัติมา  ณ  เมืองเซี่ยเหลียงเฉิง

จื่อกวนเอว๋ยหว่อ (ตี้) ซิ่ง                                        เบื้องบนโปรดให้ใช้แซ่กวน

เซี่ยเจี้ยอิ้วเชิงเฉิน                                                เป็นขุนนางอีกต่อไปในชาตินี้

อิ้วเอ๋อหลีเซียง                                                   เมื่อเยาว์วัยเราไปจากบ้าน

จ้วงเอ๋อซุซื่อ                                                      วัยฉกรรจ์เป็นนักรบ

ต้าจั้งฟูอี่ซื่อไห่เอว๋ยเจีย                                          ชายชาตรีมีนิวาสทั่วไปในโลกกว้าง

เหอฮ่วนฮูอู๋ (ตี้) อู๋ชยงตี้                                         เป็นไรไปด้วยเราไม่มีทั้งพี่น้อง (ให้ต้องพะวักพะวง)

ยู่เถาเอวี๋ยนตู่เหลี่ยงเหยินฉีอี้                                  (วันหนึ่ง) เข้าสวนท้อเห็นสองท่านแปลกตา

ฉิ่งเอวื้นอิงสยงเหอชู่                                             จึงขอถามว่า "ท่านผู้กล้ามาจากไหน"

                                                                      คนสูงใหญ่สง่าว่า

สยงจิ๋วจิ่วหลั่งเอวียจางเฟย (หวนโหว)                        เราจางเฟย         (เตียวหุย  หวนโหว       )

                                                                      คนภูมิฐานอ่อนโยนว่า

เม่าถังถังเอวินเอี๋ยนหลิวเป้ย (หลิ่วจู่)                          เราหลิวเป้ย         (เล่าปี่  หลิวจู่              )