[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                               คำนำ

        หนังสือเล่มนี้แปลมาจากหนังสือหวงหมู่ซินอี้ ของสำนักพิมพ์เจ้าอี ซึ่งทางกลุ่มผู้จัดทำได้เห็นว่าเป็นสิ่งที่เหมาะแก่การนำเผยแพร่ เพื่อให้ชนทั้งหลายได้ตื่นตัวกับภาวะเหตุการณ์ที่นับวันจะมีภัยพิบัติมากขึ้น จะได้ไม่ทำผิดบาปหรือทำสิ่งชั่วร้ายมิเช่นนั้นโลกก็จะตกอยู่ใน ภาวะแห่งภัยพิบัติ หากชนทั้งหลายสามารถผลัดตน มาสร้างคุณงามความดี โลกก็จะเป็นภาวะแห่งสันติและสงบได้
         พระโอวาทในแต่ละบทตอน ล้วนเน้นถึงสิ่งที่ล้ำค่าสำหรับชีวิตของชนทั้งหลาย ทั้งผู้ที่ปฏิบัติบำเพ็ญตนดีแล้ว หรือ ผู้ที่ยังมิได้ปฏิบัติบำเพ็ญ หากได้ศึกษาก็จะได้ไม่ประมาทกับชีวิต
         ด้วยพระมหากรุณาธิคุณแห่งพระอนุตตรธรรมมารดา และ พระอริยะเจ้า ทุกพระองค์ทรงเมตตา ตรัสบอกถึงกาลเวลาอันคับขัน และ ภัยพิบัติต่าง ๆ ล้วนเกิดจากจิตใจของมนุษย์ทั้งสิ้น
         คณะผู้จัดทำจึงได้เรียบเรียงพระโอวาททั้งหมดในครั้งนี้เพื่อเป็นธรรมทาน หากมีข้อผิดพลาด ในการแปลและการเรียบเรียงไม่สมบูรณ์ประการใด ขอพระแม่องค์ธรรม และ พระอริยะเจ้า ได้โปรดเมตตาชี้แนะ

                                                           กลุ่มคนรักธรรม                     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                     พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง                  ปีหมินกั๋วที่ 92 เดือนธันวาคม  ปี ขุ่ยเว่ย

               เราคือ

      พระพุทธจี้กง                    รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า           เขียนอักษรเป็นบทเกริ่นนำหนังสือเล่มนี้

      สภาวะแห่งโลกปัจจุบัน  แสง สี เสียงทำให้ลุ่มหลง สูญสิ้นสัญชาตญาณ และวิจารณญาณเดิม  พระอนุตตรธรรมมารดา มิอาจทนเห็นดีชั่วล้วนติดอยู่ในสุรา นารี เงินตรา และอารมณ์ หลงทิศทางมิรู้กลับคืน  จึงได้เมตตาแระทานพระโอวาท กล่าวตักเตือนเหล่าสุชนคนบุญในโลกหล้า ให้บำเพ็ญฝึกฝนจิตตนเที่ยงตรงและช่วยให้ผู้อื่นเที่ยงตรง โปรดตน  โปรดผู้อื่น  ช่วยตนช่วยผู้อื่น  ภาษาง่าย ๆ คำกล่าวเตือนบอกให้ศิษย์รักและสาธุชนคนบุญได้รับรู้ จงตั้งใจฟังศาสน์จากพระอนุตตรธรรมมารดา  เจ้าเชื่อฟัง และน้อมปฏิบัติ  ผู้ที่สามารถแก้ไขเปลี่ยนแปลงไป ในทางที่ดี ผู้นั้นย่อมเป็นผู้ที่โชคดี     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

          พระโอวาทชี้แนะจากพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า         ปีหมินกั๋วที่ 92 เดือนธันวาคม  ปีขุ่ยเว่ย

      ฟ้าดินยะเยือกหนาวเย็นจับใจ     หิมะตกโปรยปรายลมหนาวพัดพา
บัดนี้พระแม่ลงสู่แดนโลกา               โอวาทแห่งธรรมาเตือนลูกรักแจ้งธรรม
หลุดพ้นการเกิดตายรู้แจ้งญาณ          หลักแท้ญาณวิถีจิตรู้หน้าเดิม
ผู้มีจิตดีงามมาแต่แรกเริ่ม                 งดงามเดิมดั่งอยู่เหนือโลกีย์
กาลบัดนี้อย่าหลงโลกควรรู้ตื่นแจ้ง       ชีวิตเปลี่ยนแปลงไม่แท้จีรัง
จริงจริงเท็จเท็จเท็จจริงตื่นแจ้งชัด        มองประจักษ์ชัดร่างนี้คือกายปลอม
หมั่นฝึกฝนบำเพ็ญจึงรู้ญาณตน           วิสุทธิ์หมดจดญาณเดิมงดงาม
มิมีแปดเปื้อนบริสุทธิ์ใสขาว               ญาณเดิมสกาวคงศักยภาพจริง
วิจารณญาณคือต้นญาณเดิม              หลักญาณเพิ่มเคลื่อนไหวคือมอบชีวิต
กายใจบำเพ็ญคือช่วยดวงจิต              ช่วยชนช่วยจิตตนไม่ต่ำลง
จากชนสู่อริยาต้องเข้าถึงญาณ             ฟ้าคนประสานช่วยชาวโลกา   
แดนโลกดีงามบำเพ็ญญาณหนา           ญาณอยู่คงพาชีวิตดำเนิน
ชีวิตอยู่ได้อาศัยจิตญาณ                    ญาณจากสังขารม้วยไร้ชีวา
ญาณเดิมจริงแท้อมตะสูญญตา             สืบทอดนานมาสงบมั่นคง
สามาธิมั่นคิดตรองรู้ธรรมแท้                 ที่พระแม่ได้มอบให้ในสังขาร
สงบจิตคิดไตร่ตรองแท้ในญาณ             ธรรมอยู่ในกายสังขารประจักษ์พุทธจิต
                                                                                                    ทราบหรือไม่ ?
        วันนี้ประทานโอวาทเพียงเท่านี้     เวลามีจำกัดพักชั่วคราว
วันหน้ามีโอกาสจึงประทาน             กล่าวลาลูกรักกลับแดนเดิม       

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

           พระโอวาทชี้แนะจากพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า  ปีหมินกั๋วที่ 93  วันที่ 10 เดือนอ้าย  ปีเจี๋ยเซิน

     แม่ลงสู่แดนโลกาประทานโอวาท     กล่าวสะอาดหมดสิ้นถึงเภทภัย 
ประทับญาณพบลูกแสดงจิตจริงใจ        หวังบุตรชายหญิงควรรู้ตื่นตน
บัดนี้ถึงกาลตรุษจีนปลายเหมันต์          ใบไม้ผลิเริ่มผันลมหนาวพัด
ลมโชยหนาวยะเยือกไร้น้ำใจนัก          น้ำค้างหนักยามเช้ายิ่งหนาวทวี
ดอกไม้บานทนหนาวเหน็บร่วงโรย        ดั่งฝนโปรยปรายหนาวเย็นใบไม้ผลิ
สัญลักษณ์ชะตาประเทศในปีนี้             ฤดูหนาวมีอบอุ่น ฤดูใบไม้ผลิหมอกจัด
ต้นถงผลัดใบบ่งถึงใบไม้ผลิ                ฤดูร้อนมีฝนชุกพายุพัด
พายุพัดมาปีแห่งหารเก็บกวาด             เก็บสิ้นกวาดคนชั่วหลายสิบคน
เริ่มใบไม้ร่วงพายุพัดอีกครา                ฝนกระหน่ำพาซ้ำมาพายุพัด
พายุเก็บกวาดยิ่งรุนแรงจัด                  กวาดล้างพัดความชั่วกลางพายุแรง
ปีนี้มีพายุสี่เกิดขึ้นได้                        ทั้งใกล้ไกลต่างมีคลื่นโถมซัด
ชาวประมงพบเจออุปสรรคหนัก             ประสบกับเจ้ากรรมทวงหนี้กรรมแค้น
คลื่นทะเลกระหน่ำทั่วทุกทิศ                พายุฤทธิ์บ้าคลั่งคลื่นพันฟุต
มีเพียงสร้างกุศลเนื้อนาบุญ                  เพื่อหย่อนหยุดเภทภัยเคราะห์ร้ายแปร
คนดีล้วนได้รับการโปรดฉุด                  รู้เร่งหยุดเพื่อบำเพ็ญพ้นเภทภัย
คนชั่วร้ายในโลกหล้านี้ไซร์                  ล้วนต้องได้รับโทษอย่างรุนแรง
                                                                                      รู้หรือเปล่า ?  ฮา  ฮา... 

      ปลายปีนี้จะมีอีกหนึ่งเภทภัย          สิบคนกลายมีป่วยห้ารักษายาก
โรคภัยเร้าเจ้ากรรมทวงหนี้วิบาก            โรคติดต่อแพร่มากอย่างกว้างไกล
เชื้อโรคยากทำลายขยายเร็ว                พาหะเร่งนำโรคแพร่ง่ายติดต่อ
พ้นป่วยนี้บุญกุศลต้องเพียงพอ             สร้างบุญหนอเพื่อเพิ่มพูนบุญกุศล
เมื่อผิดเร่งรู้แก้ไข คือ เมธี                   คนบุญมีฉุดช่วยพ้นโรคภัย
เมธีบุญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือได้           บำเพ็ญใจฝึกฝนจริงพุทธะเมตตา
                                                                                          รู้หรือเปล่า ?   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

      ใจแม่แสนสงสารเหล่าลูกรัก     โอวาทกลั่นจากใจแจ้งญาณแยบยล
ปลุกให้ตื่นเภทภัยอยู่ตรงหน้าตน      ยากฝืนทนพ้นภัยร้ายในคราวนี้
เพชฌฆาตตัวการก่อกรรมชั่ว           สัตว์ร้องรัวระงมวอนขอชีวิต
มนุษย์ไม่เฉลียวใจกรรมลิขิต           โลภกินมิตรเนื้อเขาเราอิ่มเอม
เพียงหนึ่งช้อนคร่าชีวินเสียสิ้นสูญ   หนี้เพิ่มพูนหนึ่งคำเคี้ยวสร้างกรรมหนา
ไอความชั่วพวยพุ่งสูงสู่เมฆา            สรรพสัตว์ถึงเวลาทวงหนี้กรรม
ร้องคร่ำครวญเจ็บปวดแสนทรมาน       ทุกถิ่นฐานนองเชื้อโรคแลพิษร้าย
กินเนื้อข้าคืนเนื้อข้ามาเสียเร็วไว         มิเหลือใครหนีรอดพ้นหนี้กรรมทวง
คงเหลือเพียงผู้ถือศีลลิ้นกินเจ           มิรวนเรประทานภูมิต้านทานโรคา
บุญเสริมส่งแปรภัยร้ายกลายชีวา         งามสง่าทั้งกายใจตลอดกาล

                                                                          รู้หรือเปล่า ?

       ติดต่อกันเจ็ดปีล้วนมีภัย        ทั้งเล็กใหญ่ล้วนปรากฏมีให้เห็น
ทั้งเชื้อโรคโรคร้ายพาลไม่ละเว้น     แหล่งน้ำเหม็นเป็นน้ำเน่าเน่าเศร้าใจ
อากาศผันนั้นเป็นสื่อโรคติดต่อ        คนสัตว์หนอผลัดกันป่วยด้วยโรคร้าย
อีกอาหารสารเป็นพิษปิดลำไส้        แพร่กระจายทั่วทิศไกลยากฟื้นฟู
เกิดโรคใหม่มากมายน่าฉงน           เดี๋ยวดีเดี๋ยวทุกข์ทนเกินวินิจฉัย
กายต่างกันเชื้อโรคยังติดต่อได้        พิษร้ายแรงกายเจ็บปวดเหลือคณา
ยากเยียวยารักษาไว้ให้หายขาด       วายชีวาเป็นคำตอบคำสุดท้าย
คร่าชีวิตต่างล้มเจ็บแลล้มตาย           ดั่งใบไม้ร่วงระบาดเป็นทวีคูณ
ทั้งอาเจียนท้องไส้เสียสมดุล            ตัวร้อนกรุ่นทรมานสังขารเหลือ
คร่าชีวิตหนึ่งในเจ็ดน่าเหลือเชื่อ         เป็นดั่งเหยื่อยากเยียวยารักษาทัน
ต้องเจ็บปวดทรมานยากพรรณา         โทษใครหนาเรียกดินฟ้าน้ำตาพร่างพรู
คนรักร้างหลีกห่างไกลสุดกู่              ยากได้อยู่ดูแลใจไข้ร้ายแรง
สถานการณ์บ้านเมืองเรื่องดังกล่าว      ใช่เรื่องเล่ากล่าวกันไร้แก่นสาร
ทุกตรอกชอกชอยไหนภัยแผ้วพาน      บ้างอาการคันไม่หยุดยากบรรยาย       

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

     เว้นชีวิตกินเจผันภันทั้งผอง        เชื้อร้ายป้องต้านทานได้แม้ร้ายหนา
สุขภาพดีปล่อยชีวิตสิ้นโรคา            อาหารคือตัวยารักษาโรคภัย
โรคหลากหลายจากชีวิตพิศดาร        เหมือนกิ่งฝันเสียงวิญญาณร้องโหยหา
ให้ช่วยเหลือให้ปลดทุกข์แผ่เมตตา   ภาพมายาตามหลอกหลอนนอนพะวง
เหล่าภูตผีปีศาจสิงใจคน                ก่อกวนให้สับสนในโลภหลง
ครั้นไขว่คว้าดั่งควันเคว้งพางวยงง     ยากดำรงสงบพันความหลอกลวง
ฝึกใจแกร่งแต่อ่อนน้อมยอมรับผิด     ขมากรรมในความคิดที่ผิดพลั้ง
ตั้งปณิธานดั่งอริยาปราชญ์คนดัง        มุ่งมั่นสร้างคุณธรรมดีให้ติดตัว
บำเพ็ญจิตเพาะบ่มคุณธรรม             เป็นเกราะงามล้ำค่ามหาศาล
ต้านทานโรคต้านทานภัยต้านทานมาร  จิตแข็งแกร่งใจกล้าหาญกายสมบูรณ์

                                                                                 รู้หรือไม่ ?

      คนเรายังมีโรคภัยแปลกอีกมากมายที่มาเคี่ยวกรำ สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนติดต่อดั่งเช่นคน ร่างกายของสัตว์ล้วนอมพิษร้าย วิสัยของสัตว์เมื่อเกิดขึ้น พิษยิ่งรุนแรง  ผู้ที่หยิ่งทะนงยิ่งแข็งกร้านต่อผู้อื่น พิษยิ่งกำเริบ พิษจะแทรกซึมเข้าสู่อวัยวะภายในทุกที่ ไปถึงปอดและเส้นโลหิต ไอจนน้ำดีออก อาเจียนไม่หยุด ปอดบวมและตับผิดปกติ ลมในตับ ตีกลับทั้งบวมและแข็ง  ก้อนแข็งไม่สลาย ยิ่งมากกลับยิ่งบวมพองจนถึงคอ กินอาหารไม่ได้ หิวจนแสบท้อง หิวจนมือเท้าอ่อนไร้เรี่ยวแรง ไม่สามารถดื่มกลืน กินอาหารได้ ร่างกายไร้ภูมิต้านทาน ไร้ยารักษา จึงเกิดเป็นอันตราย มิอาจยาวนาน  มีเพียงการบำเพ็ญใจ ถ่อมใจตน ทนในสิ่งที่ผู้อื่นทนได้ยาก บ่มเพาะคุณธรรมจึงสามารถที่จะต้านการรุกรานของเชื้อโรค ร้อยโรคไม่กล้ำกลาย สุขภาพจึงแข็งแรง

                                                                                  รู้หรือเปล่า ?

       เตือนชาวโลกพึงรักษาคุณความดี     แผ่เมตตาบุญทวีหนี้สิ้นสูญ
อนุเคราะห์ชนร่วมเอื้อเฟื้อเกื้อกูล             ลดหนี้กรรมบุญเพิ่มพูนอายุยืนยาว
หมั่นถือศีลฝึกกายใจบำเพ็ญ                  เมตตาเว้นซึ่งเลือดเนื้อจิตแรกเริ่ม
ไอความดีพวยพุ่งสู่พุทธะเสริม                มิสร้างเพิ่มซึ่งหนี้กรรมอายุยืนยาว

                                                                                   รู้หรือเปล่า ?

      พักพู่กันอย่างสงบลงเพียงนี้             วันหน้ามีโอกาสดีพบกันใหม่
ลาลูกรักมิต่อความให้มากไป                   กลับนิพพานพร้อมอวยชัยให้ลูกโชคดี

                                                                                     ไฮ่   ไฮ่       

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

             พระโอวาทชี้แนะจากพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า  ปีหมินกั๋วที่ 93  วันที่ 15 เดือนอ้าย  ปีเจี๋ยเซิน

      สบโอกาสวันเหยียนเชียวร่วมฉลอง     พบหน้าผองน้องพี่มิพร้อมหน้า
กาลคับขันดินฟ้าอากาศเป็นปริศนา            ร่วมชุมนุมโอวาทพุทธาประทานเตือน
มนุษย์มัวเมาชั่วร้ายอำมหิต                     จิตใจผิดศีลธรรมมุ่งเข่นฆ่า
ปรุงแต่งเพียงเปลือกนอกขาดจิตเมตตา       ทำดีเอาหน้าล่อลวงกันด้วยชั้นเชิง
จิตใจคนหยั่งยากเกินคะเน                      ดั่งทะเลผันผวนล้วนมีแผน
หน้าขาวใสใจหมกมุ่นหมุนเป็นแกน            ทั้งเคียดแค้นชิงดีเด่นเป็นคนเลว
โลกมีภัยใจมนุษย์นั้นผกผัน                     ขโมยแย่งแกล้งตีกันเหมือนคนบ้า
เห็นกงจักรเป็นดอกบัวมั่วกามา                  ต่างโหยหามิจฉาชั่วมิกลัวฟ้าดิน

( วันเหยียนเชียว  คือ วันไหว้พระจันทร์ )

     ดินน้ำลมไฟถล่มจู่โจมมนุษย์                มิอาจหยุดเภทภัยทำลายล้างโลก
ร่วมก่อกรรมร่วมรับภัยเตรียมใจโศก              วันวิปโยคโหยหาอย่างบ้าคลั่ง
ฤดูกาลผันเปลี่ยนมิคงที่                           พายุลมฝนคัดคนดีได้คงอยู่
รากหยั่งลึกพันธุ์งามรอด  ขจัดศรัตรู             น่าอดสูพันธุ์กล้าเหลือน้อยร่วมชะตา
                                                                                       รู้หรือเปล่า ?

     ปีแล้วปีเล่าเกิดเคราะห์ลงโทษลูกรั้น        มิสำนึกยังหันหาอบายให้แปดเปื้อน
หลงจมปลักสุรานารี  สติเลอะเลือน              มิเว้นแม้เพื่อนผองจ้องทำลายกัน
ปลิ้นปลอกหลอกล่อสารพัด                       ยุติธรรมความซื่อสัตย์ไม่มีให้เห็น
ก่อกรรมชั่วสกปรกดั่งนรกคนเป็น                  ฟ้าฤาเย็นอยู่ได้ไม่เตือนพุทธบุตรเดิม
                                                                                           ไฮ  ไฮ   

     แจ้งจริงปลอมแยกแยะใดถูกผิด             ฝึกฝนจิตหล่อเลี้ยงญาณคลายหม่นหมอง
ขัดเกลาตนจากหินแปรเป็นทอง                       พระโอวาทเตือนทรงเร่งใช้ปัญญา
บัดนี้ภัยมากมายประชิดตัว                             ไอความชั่วผันดินน้ำมุ่งทำลาย
ประเทศเคยอยู่สุขกลับระส่ำระสาย                    รอบด้านภัยราวีสิ้นสมานฉันท์
กระแสความลำบากดำเนินต่อเป็นระลอก              กระทำนอกรีตถือโอกาสอันมิชอบ
แย่งเป็นใหญ่ใฝ่อำนาจอ้างระบอบ                      มารทดสอบจริงเท็จยากคะเน
ต่างคนถือเหตุผลคนละฝ่าย                             ละเมิดต่อกฏหมายไร้ยุติธรรม
รวมกลุ่มก่อการร้ายภัยคุกคาม                           ประเทศระส่ำระสายไร้จุดยืน     
คนดีถูกใส่ร้ายป้ายประณาม                              อันธพาลข้ามชาติแฝงอยู่ทั่วหล้า
อำนาจเงินซื้อใจคนชี้ชะตา                               มนุษย์ชาติเข่นฆ่าทำลายกัน
ได้เวลาแบ่งดีชั่วแยกชัดเจน                             อริยะเจ้ามองเห็นแจ่มถ้วนหน้า
บาปบุญคุณโทษสนองตรงตามบัญชา                  ผิดถูกตนชี้ชะตาด้วยตนเอง
เวลาล่วงห่วงลูกคนดีทั้งหลาย                           หวังเจ้ารอดปลอดภัยไกลห่างทุกข์โศก
ประทานโอวาทไว้เตือนใจชาวโลก                      ลาจากลูกโชคดีได้พบกันใหม่
                                                                                                    ไฮ  ไฮ

       หยุดพู่กันพักไว้เพียงเท่านี้                       วันหน้ามีโอกาสมาพบใหม่
เวลาสายมิต่อความให้มากไป                            ลาลูกไซร์กลับตำหนักราชวัง
                                                                                                     ไฮ  ไฮ         

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                พระโอวาทจอมเทพวินัยธรกวนอู    ปีหมินกั๋วที่ 93  วันที่ 15 เดือนอ้าย  ปีเจี๋ยเชิน

      กวน  ห่วงชาวโลกทั้งหลายประสบภัย     เซิ่ง  อริยะบัญชาให้ช่วยคลายทุกข์
ตี้  เทวราชทรงเมตตาโอวาทปลุก               จวิน  จิตอริยะทุกข์พระองค์ทรงห่วงใย

                                           เราคือ

     เทพเจ้ากวนอู                             ตามเสด็จ
องค์ธรรมมารดา                                สู่พุทธสถาน   น้อมกราบ
องค์ธรรมมารดา                                ตามเสด็จข้างกาย
องค์ธรรมมารดา                                เมธีทุกท่านสราญฤา

     โลกโลกีย์มัวหมองดั่งธุลีดิน             ผู้คนสิ้นมโนธรรมกรรมสนอง
มิอาจทนเห็นดีชั่วไร้ครรลอง                  ทรงอักษรเตือนชนผองประคองธรรม
ผู้มีบุญสัมพันธ์ท่านช่วยเหลือ                 เบื้องบนเกื้อฉุดรั้งคนหลงทั้งหลาย
อาศัยผองเมธีชี้ทางให้                        สนองใต้บัญชานำธรรมกำจร
อย่ากล่าวโทษเวไนย์โลกโปรดฉุดยาก      ย้อนตนมากวิริยะสุดใจไหม
ประตูพุทธาเปิดแผ่กว้างอำไพ                สาธุชนทั้งหญิงชายสืบสายธรรม
อนิจจังทั้งเกิดตายให้ล่วงพ้น                 ไม่ต้องวนเวียนว่ายในทะเลทุกข์
ให้ศรัทธาก้มกราบลงกงฉางปลุก             ไตรรัตน์ถูกปกป้องหุ้มคุ้มครองภัย         
เจ็บป่วยใดเมธีย้อนหาเหตุผล                 อริยะผู้ล่วงพ้นเมตตาช่วย
ขอเพียงใจศรัทธาจริงใช่งงงวย               สร้างบุญด้วยกุศลจิตคิดทำดี
ผองเภทภัยมากมายทั่วหัวระแหง             ไม่แสวงคุณความดียากหลีกหนี
กตัญญูรู้คุณท่านหมั่นทำดี                      เปี่ยมเมตตาปราณีประกาศสัจธรรม
สลายพ้นเภทภัยคลายกรรมหนัก              ย่อมประจักษ์มรรคผลแยบยลดังหมาย
สลัดใจพันธนาการอัตตาใดใด                 สละพลีใจและกายสนองบัญชา
                                                                                      รู้หรือเปล่า ?

     วันนี้ทรงอักษรพักไว้เพียงนี้               ถอยไปยืนข้างพิธีธรรมสถาน
หม่เล่อกล่าวความต่อผู้เป็นบรรพจารย์        ประพันธ์หนังสือเตือนเมธีแจ้งที่มา
                                                                                    ฮา   ฮา               

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

      หมีเล่อตามองค์มารดาสู่สถาน     บรรพจารย์เปี่ยมความนัยสุดพรรณา
สนองบัญชาพระโอวาทองค์มารดา      เมตตาบัญชาช่วยบุตรกู้ภัย
      ทรงอักษรประกาศแท้สัจธรรม     ช่วยกู้นำช่วยคนบุญในทะเลทุกข์
โลกหล้าล้วนหญิงชายได้รับการปลุก    เมธีทุกข์เหน็ดเหนื่อยใจกายา
      คลายทุกข์สลายด้วยจริงใจบำเพ็ญ     พ้นภัยโบกธงไสวขอใจผสาน
ด้วยใจสนองรับบัญชาร่วมช่วยงาน        บำเพ็ญมรรคช่วยงานฟ้าเมธีร่วมคืน

                                       เราคือ

     บรรพจารย์หมีเล่อ                     ตามเสด็จ
องค์ธรรมมารดา                             สู่พุทธสถาน   น้อมกราบ
องค์ธรรมมารดา                             ถามศิษย์หลานสบายดีฤา
                                                                                     ไฮ่   ไฮ่

    ล่องตรีกู้ช่วยโลกธรรมปกแผ่     สี่คาบสมุทรแม่โปรดพร้อมถ้วนทั่วหน้า
มหาธรรมนำวิถีแยบยลพา            ผู้แจ้งจิตนำชีวาสุขสราญ
ธรรมในตนอย่าแสวงนอกกายา      ยืนหยัดตนนำพามวลชนสรรเสริญ
มหาภัยพิบัติผลาญยากดำเนิน       ทลายโลกสิ้นเจริญเกินแรมปี
อุทกภัยไหลท่วมนองไปทุกถิ่น      บ้านเรือนสิ้นทุกสายทางพังพินาศ
ถิ่นอาศัยไร้ที่พึ่งผู้คนขลาด           น่าอนาถต่างพลัดพรากจากถิ่นตน
กระแสน้ำโค่นทำลายต้นไม้ใหญ่     คนล้มเจ็บบ้างเจียนตายยากหลีกหนี
ยากฝ่าพ้นมหาภัยพิบัติครั้งนี้          กระแสบุญความดีต้านแรงภัย
เบญจศีลกตัญญูพร้อมซื่อสัตย์        สร้างสมบัติเป็นคุณธรรมนำเผยแพร่
เทพเทวาช่วยปกป้องเภทภัยแปร     จากร้ายแก้ให้กลายดีประจักษ์จริง
ถือศีลสัตย์ควันมงคลแผ่ไพศาล       ไอมงคลนั้นแผ่ซ่านปกคลุม
ผู้ถือศีลมีเมตตาเดิมเป็นทุน             สิ่งสักดิ์สิทธิ์บริบาลคุ้มช่วยปลอดภัย

                                                                            รู้หรือเปล่า ?

เนื่องเวลาจำกัดไม่กล่าวความมากไป     ถอยอยู่ข้างองค์ไอศวรรย์โอวาทเตือน   

                                                                                  ไฮ่   ไฮ่

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

               พระโอวาทพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า   ปีหมินกั๋วที่  93    วันที่ 15  เดือนอ้าย   ปีเจี๋ยเซิน

      กาลบัดนี้ใจแม่แสนเศร้าโศก         สุดวิโยคเหลือมิอาจทนมองได้
ลูกร่อนเร่ซัดเซทะเลไกล                   ลืมสิ้นไปซึ่งความดีเดินผิดทาง
มีเพียงลูกที่เข้าใจหลักธรรมแท้           รู้ช่วยแม่แบ่งเบาภาระใหญ่
แพร่ขจายสาส์นพระแม่ถ่ายทอดไกล     กล่าวเตือนให้พุทธบุตรเร่งบำเพ็ญ
เปลี่ยนแปรชั่วเป็นดีพร้อมสร้างคุณ        บุญหนุนนำพ้นภัยมลายครึ่ง
ผู้มีจิตไม่เที่ยงตรงเร่งฉุดดึง                 แปรสิ้นซึ่งมิจฉาสู่สัมมาลดภัย
ผู้ไร้กตัญญูเร่งสำนึกขอขมา                 กตัญญูสูงค่าสะเทือนเทพ
พ้นเคราะภัยโชคดีเหนือขอบเขต           บุญวาสนาเอกนำพาภัยห่างไกล
ผิดมิยอมแก้ไขหยิ่งผยอง                   ภัยสนองเหตุร้ายมุ่งประชิด
ต้องร่อนเร่พเนจรทุกข์ตามติด               ไร้บ้านคิดกลับไปภัยผจญ

       เบื้องบนรับบัญชากวาดคนชั่ว         บาปท่วมตัวต้องรับการลงทัณฑ์
บาปปรากฏย่อมยากหนีพ้นผ่านทัน         เทพเทวัญเหนือศรีษะบันทึกถ้วนถี่
ตรวจละเอียดยากพ้นสายตาฟ้า             มีเพียงค่าแห่งสำนึกจริงใจได้
บาปลดครึ่งเคราะห์ภัยผันมลายไป          มิเช่นนั้นภัยกระหน่ำซ้ำตรงหน้า
                                                   
                                                                             รู้หรือเปล่า ?

      ขอลูกรักบำเพ็ญจริงแบ่งเบาแม่        ถ่ายทอดแพร่โอวาทเตือนชาวโลก
มีกุศลกรรมต้องสร้างคุณธรรมเสริม          กล่าวเตือนเริ่มด้วยคุณธรรมมุ่งทำดี

                                                                                รู้หรือเปล่า ?

     กล่าวโอวาทเตือนบุตรเพียงเท่านี้        ความหมายมีแฝงล้ำในคำง่าย
แม่หวังเพียงลูกรักห่างไกลภัย                 อีกสามภัยความยากแปดล้วนมลาย
     ขอลูกรักได้ประกาศกันถ้วนหน้า          พุทธบุตรทั่วทิศล้วนบำเพ็ญกุศล
พลังกุศลลอยสู่ฟ้าภัยผ่านพ้น                  ฟ้าเบื้องบนผันภัยสู่สงบเดิม

                                                                                   รู้หรือเปล่า ?

ความยากแปด คือ 1.น้ำ  2.ภัย  3.เข่นฆ่า  4.สงคราม  5.ภัยแล้ง  6.น้ำท่วม  7.หิวโหย  8.ขาดอาหาร
สามภัย         คือ 1.อุทกภัย    2.อัคคีภัย   3.วาตภัย