[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                           พร้อมใจผนึกกำลังร่วมล่องธรรมนาวา  :

                            ไม่กระจ่างต่อ"องค์" อันเป็นหลัก
                       "คุณ" อันก่อประโยชน์ของวิถีธรรมยุคขาว
                        จะประกาศกล่อมเกลาแทนฟ้าอย่างไรได้

                 (ไป่หยางฝ่าเหมินเตอถี่ยังปู๋หมิง หยูเหอไต้เทียนเซวียนฮว่า)

     พระแม่องค์ธรรมโปรดว่า : "อักษรโอวาทประกาศิตปักหลักแน่นแดนจงฮว๋า"  "อรรถาประกาศกว้างนำทางคนบุญ" วันนี้ จะประกาศกล่อมเกลาแทนฟ้า จะไม่รู้คล่องรัตนคัมภีร์ไม่ได้  จะไม่เปิดเวทีวิถีธรรมยุคขาวไม่ได้ รัตนคัมภีร์ยุคขาว แฝงนัยของธรรมปฏิเวธ ระหว่างฟ้ากับคน เป็นหลักธรรมร่วมกันของสามศาสนา อนุตตรฯ  ธรรมปฏิเวธหายไปในระบบระเบียบพิธี ผู้ใดหรือจะ "ขุดค้นความลับที่อริยะยังมิได้ขุดค้นขึ้นมาได้" หลักสัจธรรมของสามศาสนาถูกกักขังกำำกัดอยู่ในธรรมวิถีต่าง ๆ ผู้ใดหรือจะ "เบิกวิถีหลักธรรมที่ยังไม่กระจ่างแต่บรรพกาลมา" วิถีธรรมยุคขาว สิ่งที่จะอรรถาก็คือ ความลับที่อริยะยังมิได้เปิดเผย หลักธรรมที่บรรพกาลมายังมิได้กระจ่าง พระอาจารย์โปรดว่า : "มนุษยธรรมตั้งฐาน จึงอาจแผ่ไพศาลอนุตตรธรรม ประกาศกล่อมเกลาแทนฟ้า ความยากอยู่ที่ ปฏิบัติมนุษยธรรมให้เป็นจริง ยากยิ่งกว่านั้นอยู่ที่ ชีวิตกับจิตญาณสื่อสมานผ่านถึงกัน บรรลุได้ หยิบยกเสริมส่งคุณสัมพันธ์ความเป็นคน ปฏิบัติธรรมวิสัยซื่อตรงจงรัก อภัยใจกว้าง เห็นมวลชนเช่นพี่น้องร่วมอุทร เห็นสรรพชีวิตเป็นเลือดเนื่อเดียวกัน" เหล่านี้คือ รากต้นขั้วผลในการตั้งตนดำเนินธรรมของธรรมวิถีปราชญ์แท้จริง ปรัชญาความคิดกับการศึกษาวิถีธรรมยุคขาว ถ้าไม่ฝังรากมั่นคงเป็นจริง "คอขวด" ของจิตวิสัย ไม่อาจทะลวงให้แตก ไม่อาจพ้นผ่านได้ คุณสมบัติความเป็นคนแม้จะผ่านการฝึกฝนแต่มิได้เจริญเติบโต พลังเที่ยงธรรมในตนขาดพร่อง การตัดสินใจไม่เฉียบขาดพอ หลังไหล่ไม่แข็งแกร่งพอ อย่างนี้แล้ว ภาระศักดิ์สิทธิ์จากฟ้าเบื้องบนเราจะ "รองรับ" สืบต่ออย่างไร ปัญญาญาณยุคขาวเราจะ "ถ่ายทอด" สืบสานอย่างไร อะไรคือวิถีธรรมยุคขาว  วิถีธรรมยุคขาวคือ ถ่ายทอดพระโองการฟ้าแท้จริง ถ่ายทอดพงศาธรรมแท้จริง และถ่ายทอดวิถีจิตแท้จริง การถ่ายทอดไตรรัตน์แท้จริงนี้ เป็นสายทองกลับสู่เบื้องบน พระอาจารย์โปรดว่า : "สองคนเฝ้าหนึ่งผืนดิน (สองดวงตา หนึ่งญาณทวาร) เห็นจิตญาณได้ เสริมสร้างกุศลกรรมภายนอก บำเพ็ญคุณธรรมภายใน บำเพ็ญนานไป บรรลุภาวะก็จะราบเรียบใจ สงบอารมณ์ได้เอง"  (ซวงเหยินโสว่อี้ถู่ เหนิงเจี้ยนซิ่ง
เหนิงเผยไอว้กงซิวเน่ยเต๋อ
ซิวจิ่วเลอ
จื้อหยันเต้าต๋าจิ้งเจี้ย จิ้วเหนิงผิงซินจิ้งซี่)     

วิถีธรมยุคขาวไม่ใช่นั่งนิ่งทำสมาธิ พระอาจารย์โปรดว่า : "นั่งนิ่งทุกวัน (วันละหลายชั่วโมง)
หนึ่ง ผิดต่อประเทศชาติ
สอง ผิดต่อพ่อแม่
สาม ผิดต่อตนเอง  ควรเอาเวลามากมายนั้น เติมเต็มสิ่งจริงของตน" 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                     พร้อมใจผนึกกำลังร่วมล่องธรรมนาวา 

                             พระโอวาทจงย้อนพิจารณา

                                คอขวดจงฝ่าฟัน

                             มองการณ์ไกลปรารถนา

                         น้อมรับภาระสืบสานปัญญาญาณ

                             (หุยกู้เจี้ยวซวิ่น ทูผ้อผิงจิ่ง 
                           เฉียนจันเอวี้ยนจิ่ง เฉิงฉวนฮุ่ยมิ่ง )

     หากไม่มีการย้อนพิจารณา มองข้างหน้าน้อยไป  เราจะยากมากต่อการดูดซับโอวาทสอนสั่ง ประสบการณ์ไม่ถ่องแท้ที่ทำ ณ ปัจจุบัน ใช่หรือไม่ที่เที่ยงตรงไม่เอนเอียง ใช่หรือไม่ที่จะทำต่อไป ใช่หรือไม่ว่าเป้าหมายถูกต้องแน่ชัด ขอให้เราได้ย้อนพิจารณาหนทางที่ผ่านมาของกลุ่ม "ปัญญาการุณย์หาญ" (ฉวินอิง) เสียก่อน พระมหากรุณาธิคุณฟ้าบารมีคุณพระบรรพจารย์ปรกโปรด มหาบารมีคุณท่านเหล่าเฉียนเหยิน ท่านเฉียนเหยิน กลุ่มฉวินอิงจากมหาอาณาจักรธรรมเทียนเอิน  ก่อเกิดธรรมกิจมาได้สิบหกปีแล้ว บุกเบิกแพร่ธรรมยังต่างประเทศก็ได้สิบสี่ปี ตั้งแต่ระดับเตี่ยนฉวนซือ ซันไฉ ถันจู่เจี่ยงซือจนถึงพุทธบริกร ขอให้เราพร้อมกันมาสงบใจย้อนคิดพิจารณา สัจจคติในการปฏิบัติบำเพ็ญสว่างใสหรือไม่ หลักธรรมสามศาสนาปรุโปร่งหรือไม่วิถิธรรมยุคขาวใช่หรือไม่ว่าสมบูรณ์สมาน เราจะได้พบว่า รากแก้วยังมิได้เหนียวแน่นมั่นคง อย่างไรจะทำได้ตามที่พระอาจารย์หวังว่า "ยืนต้นมั่นคงธรรมะเกิด" "คอขวด" "เจริญเติบโต" "สืบสาน"  (เปิ่นลี่เอ๋อเต้าเซิง  ผิงจิ่ง  เฉิงจั่ง  ฉวนเฉิง)  เป็นหัวข้อเร่งด่วนที่เราจะหันหา อีกทั้งคลี่คลายเด็ดขาด  ที่ผ่านมา ทำไมธรรมกิจทั้งในนอกประเทศจึงเจริญขยาย เบื้องบนอุ้มชูมาก อาวุโสเสียสละพอเพียง วันนี้ เหตุใดธรรมกิจจึงปรากฏคอขวด เบื้องบนช่วยปรับทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลัง แรงรอรับแบกคานของเราไม่พอ แบกไม่ขึ้น เนื่องจากปณิธานไม่สำแดง ปณิธานไม่ใหญ่เนื่องด้วยหลักธรรมยังไม่เข้าใจชัดเจน  หลักธรรมไม่รู้ชัด คุณธรรมก็ยากจะก่อเกิด คุณธรรมไม่ก่อเกิด ธรรมะจะไม่บรรลุ พระอาจารย์โปรดว่า : "ไฉนบัดนี้จึงไม่มีความก้าวหน้า ล้วนเป็นเหตุด้วยไม่มีธรรมะ หากแสดง "ธรรมะ" ออกมาไม่ได้ พวกเจ้าก็ทำงานธรรมะออกมาไม่ได้"  ธรรมกิจ หลักธรรม จิตวิสัย เป็นการดำเนินงานสามระดับของอาณาจักรธรรม และก็เช่นที่ มหาพฤฒาชันยาเจ้าเหล่าเซียน - อง โปรดไว้ว่า : คุณอันได้จากงาน  คุณอันได้จากการอบรม  คุณอันได้จากภาวะธรรม" บำเพ็ญธรรมเกิดคุณ จิตวิสัยจะสว่าง การอบรมเกิดคุณ หลักธรรมจะปรุโปร่ง  ทำงานเกิดคุณ ธรรมกิจย่อมเฟื่องฟู  พระอาจารย์โปรดว่า : "ต่อไป ปรัชญาของคิดของปราชญ์ จะต้องนำมาอบรมเล่าเรียนกันในอาณาจักรธรรม"  พระอาจารย์โปรดว่า : "การบำเพ็ญในยุคขาวคือ บำเพ็ญอริยภาพภายใน สำแดงศักดานุภาพภายนอก ภายในจิตญาณสว่างใส บรรลุอริยะได้ ภายนอกชัดเจนเห็นธรรม กอบกู้โลกได้ ธรรมนาวายุคขาวจะเล็กเพียงใด ล้วนบรรทุก "คนเดิม" กลับฟ้าเบื้องบน ที่เราจะต้องทำให้ได้ผลจริง คือหลักปรัชญา จะต้องเติมเต็ม คือจิตวิสัย จะต้องตระเตรียม คือคุณธรรมปัญญา" อาจจะด้วยเรายังไม่ได้เตรียมพร้อม แต่ว่าข้อสอบจากเบื้องบนได้ออกมาแล้วจริง ๆ ใบอนุญาตร่ามสอบอยู่ในมือ เบื้องบนอนุญาตให้ทุกคนเข้าสอบ (ทุกคนต้องสอบ) ใครรับรองว่า ตนเองจะได้ผลการสอบงดงาม เป็นเวลาที่เราจะสำแดงขวัญวิญญาณของหมู่เหล่าอีกครั้งหนึ่งแล้ว กำจัดความเห็นชอบส่วนตน ข้อเสนอส่วนตน ขอให้เราสำแดงปณิธานอีกครั้ง ร่วมคิดเห็นร่วมปฏิบัติ ร่วมนำธรรมนาวา  ไม่มีทางอื่นอีกแล้ว มีแต่ผู้ใหญ่ผู้น้อยพร้อมใจผนึกกำลัง เช่นนี้ ความคับข้องย่อมทลายลงได้ ความเติบโตรอคอยได้ การสืบสานยิ่งใหญ่ยืนยงได้ ทั้งหมดเหล่านี้ จะต้องเริ่มลงมือจาก รับการศึกษาอบรมจากตนเองอีกครั้ง ค.ศ.๒๐๐๒ วันที่ ๒๖ ธันวาคม (จันทรคติยี่สิบสามค่ำเดือนสิบเอ็ด) ท่นฉีเฉียนเหยิน "วิสุทธิคุณมหาราช" บรรลุธรรมครบรอบสิบปี ขวัญวิญญาณของท่านเป็นทิศทางปฏิบัติบำเพ็ญของเรา อาจารย์เซียว  อาจารย์จาง  เตี่ยนฉวนซือผู้ใหญ่ของธรรมปราสาทเทียนเอินกง อีกทั้งเตี่ยนฉวนซือทั้งหลายได้กรุณาให้ผู้น้อยกลุ่มฉวินอิง พร้อมกันกลับไปที่เทียนเอินกง ร่วมงานรำลึกท่านเฉียนเหยิน เราสำนึกพระคุณยิ่งนัก เราอาศัยเหตุปัจจัยที่ฟ้า - คนคุ้มครองรักษา กำหนดเอาเวลาที่แต่ละประเทศ  กลับไต้หวัน ร่วมงานรำลึกฯ จัดประชุมอบรมถันจู่ เจี่ยงซือสามวันภายใต้คำขวัญ "พร้อมใจผนึกกำลัง ร่วมลองธรรมนาวา" (ถงซินเสียลี่ ก้งเจี้ยฝ่าหัง) กับชั้นบุคลากรวิริยะ อีกสองครั้งก่อนหลังรวมเป็นสิบวัน  การพิจารณาหารือสัจธรรมร่วมกัน ทางที่ดีควรมีรัตนคัมภีร์ยุคขาวจากปี ค.ศ.๒๐๐๑ เป็นตำรา เตี่ยนฉวนซือ จึงประมวลหนังสือหกเล่มไว้เป็นสามเล่มชื่อว่า "ธรรมะจริงสอบจริง สำนึกคุณสำนึกขอขมากรรม  ตั้งปณิธานบรรลุปณิธาน" (เจินเต้าเจินเข่า  กั่นเอินชั่นหุ่ย  ลี่เอวี้ยนเหลี่ยวเอวี้ยน) โดยเรียบเรียงจัดสรร "จริยะ  ดนตรี พร้อมพา" เป็นหลักการ ดนตรีคือเพลงธรรมจากอริยพระโอวาท  ทำอารมณ์ให้เป็นกลางสมานหมั่นเพียร เข้าถึงจุดหมายการแพร่ธรรม ให้ถึงพร้อมต่อมนุษยธรรมสอดคล้องต่อวิถีอนุตตรธรรม เราจะต้องเตรียมศึกษา (อวี้สี) ย้อนสำรวจตน เข้าชั้นอบรมแล้วจะต้องวิเคราะห์ศึกษา (เอี๋ยนสี) พิจารณาหารือ  ออกจากชั้นเรียนแล้ว ทุกขณะจะต้องปฏิบัติศึกษา (ซีสี) สำรวจตน ฝีเท้าที่ปฏิบัติบำเพ็ญจึงจะก้าวไปทัน