การให้ธรรมะเป็นทาน
เพราะการให้ทรัพย์เป็นนทานยังมีหมด แต่การให้ธรรมะเป็นทานไม่มีวันหมดได้ การให้ธรรมะเป็นทาน ก็คือการพูดธรรมะให้คนฟัง พูดในสิ่งที่เป็นสัจธรรมจริง บรรยายหลักธรรมที่ถูกต้อง ทั้งนี้ไม่ใช่การพูดหลอกลวงด้วยคำหวานไพเราะ พระเถราจารย์หย่งเจียวกล่าวไว้ว่า "กุศลกรรมจากการให้ทานสร้างบุญวาสนา เปรียบเหมือนการยิงธนูขึ้นฟ้า เมื่อแรงหมดลูกธนูย่อมตกลงมา" วันนี้หากเราคิดจะทำความดี ทำบุญให้ทาน ก็ต้องรู้จักพูดธรรมะให้ผู้อื่นฟังด้วย เพราะว่าสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อมวลเวไนยอย่างแท้จริง ก็คือ ธรรมทาน เพราะสามารถช่วยให้เวไนยขจัดอวิชชา ความยึดติด รวมถึงจิตใจที่เคียดแค้นได้ มีญาติธรรมไม่น้อยเมื่อรู้ถึงคุณประโยชน์ของ ธรรมะ ก็เริ่มจัดตั้งสถานธรรม จัดชั้นประชุมได้เรียนเชิญอาจารย์บรรยายมาพูดธรรมะ บางครั้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็ประทับทิบญาณมาเมตตานักเรียนในชั้น เช่นนี้นานวันเข้า อวิชชา ความอิจฉาริษยา ใจที่คิดเล็ดคิดน้อย เป็นต้น ก็ค่อย ๆ ถูกขจัดทิ้งไป จิตใจภายในก็จะยิ่งชัดแจ้งสว่างใสมากขึ้น คัมภีร์วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร กล่าวว่า "หากมีบุคคลได้นำสัปตรัตนะในมหาตรีสหัสโลกธาตุมาบริจาค มิสู้กล่าวสาธยายแก่ผู้อื่นด้วยคำโศลก ๔ บาท ควรดำรงจิตเช่นนี้ ควรกำราสบจิตเช่นนี้" การชวนคนมารับธรรมะ สามารถช่วยให้จิตญาณได้หลุดพ้น บุตรหนึ่งคนรับธรรมะ บำเพ็ญธรรม สำเร็จธรรม บรรพชนเจ็ดชั้นลูกหลานเก้าชั่วคนอาศัยบารมีธรรม วันนี้หากนำพาคนหนึ่งให้ได้รับธรรมและเข้าใจธรรมะ สามารถช่วยให้บรรพชนเจ็ดชั้นและลูกหลานอีกเก้ารุ่นร่วมอาศัยบารมีธรรม มีญาติธรรมคนหนึ่งล่วงลับไปแล้ว ได้กลับมาผูกบุญสัมพันธ์ ปรากฏว่า บรรพบุรุษและลูกหลานรวม ๆ ทั้งหมดกว่าสามพันคน ล้วนได้อาศัยบารมีธรรม ได้ยกระดับสูงขึ้น นี่เรียกว่า ลงทุกหนึ่งได้รับผลกำไรตอบแทนถึงหมื่น พระอาจารย์เมตตา "การให้ทานที่แท้จริง จะต้องรู้จักปล่อยวาง และปล่อยวาง" วางทุกสิ่งที่อยู่ในใจ ทิ้งความโลภ โกรธ หลง ความกลัดกลุ้ม ความอิจฉา วันนี้หากว่ายังเห็นสิ่งนี้ก็ไม่พอใจ เห็นสิ่งนั้นก็ยังไม่พอใจ เช่นนี้เรียกว่า ภายในใจยังยากจน
