collapse

ผู้เขียน หัวข้อ: นิทานบำเพ็ญธรรม : การแก้ไข  (อ่าน 1934 ครั้ง)

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
                   การแก้ไข

     ในอดีต
มีบาทหลวงชราผู้หนึ่ง ท่านเป็นบุคคลที่ได้รับความเคารพจากคนในหมู่บ้านเป็นอย่างมาก  วันหนึ่ง มีเศรษฐีหนุ่มคนหนึ่งเดินทางมาพบท่านที่บ้าน และกล่าวกับท่านผู้ "ท่านบาทหลวงฉันเป็นคนที่เคารพกฏหมายบ้านเมือง ไม่ลักขโมยไม่ปล้นชิงทรัพย์ แต่ท่านกลับต้องการให้พวกเราสำนึกบาป แก้ไขทุกวัน ผมเองไม่รู้จะเริ่มปฏิบัติอย่างไร  "พ่อหนุ่ม ให้เธอจงนั่งลงเสียก่อนเถิด แล้วฉันจะค่อย ๆ บอกกับเธอ" บาทหลวงชรากล่าว  สักครู่หนึ่ง ได้มีหญิงชราผู้หนึ่งเดินเข้ามา ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล และร้องไห้ด้วยความโศกเศร้าเสียใจพูดว่า "ท่านบาทหลวงคะ ฉันได้ทำเรื่องที่ผิดพลาดไป รู้สึกเป็นทุกข์ใจอย่างมาก ฉันควรจะทำเช่นไรดี" บาทหลวงชราจึงกล่าวว่า "เธออย่าได้ทุกข์ใจไปเลย นั่งลงเสียก่อนเถิด" จากนั้นบาทหลวงชราจึงได้พูดกับชายหนุ่มว่า "ขอให้เธอจงไปห้าร้อยก้าวทางทิศตะวันออก ระหว่างทางนั้นให้เก็บก้อนหินเล็ก ๆ มาหนึ่งร้อยก้อนมาได้ไหม" ชายหนุ่มจึงรีบตกปากรับคำแแล้วเดินออกไป ต่อมาบาทหลวงชราจึงหันมากล่าวกับหญิงชราว่า "ขอให้เธอจงก้าวเดินไปห้าร้อยก้าวทางทิศตะวันตก และแบกหินก้อนที่ใหญ่ที่สุดกลับมาได้ไหม" หญิงชราจึงทำตามคำของบาทหลวง ยี่สิบนาทีผ่านไป ทั้งสองคนจึงได้ทำภาระกิจหน้าที่ของตนเสร็จสิ้นสมบูรณ์ เมื่อกลับมาถึงบาทหลวงยิ้มแล้วพูดว่า "ดีมาก รบกวนพวกท่านอีกหน่อยได้ไหมให้เธอสองนำก้อนหินเหล่านี้กลับคืนไปสู่ตำแหน่งเดิมของมัน"  ทั้งสองคนจึงพยักหน้ารับ แม้จะไม่เข้าใจเท่าไหร่นัก จึงได้แต่เพียงนำก้อนหินออกไป หญิงชราได้เดินกลับไปหาตำแหน่งเดิมที่วางก้อนหินได้อย่างรวดเร็ว เมื่อวางเสร็จก็รีบกลับไปหาท่านบาทหลวงทีนที หลังจากที่ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง ปรากฏว่าเศรษฐีหนุ่มวิ่งกลับมาด้วยใบหน้าที่มีแต่เม็ดเหงื่อ ในมือยังคงถือถุงที่มีเม็ดหินจำนวนหนึ่งร้อยเม็ดอยู่ และรีบพูดว่า "ก้อนหินเหล่านี้มันเล็กเกินไป แย่จริง ฉันจำไม่ได้จริง ๆ ว่าตำแหน่งเดิมมันอยู่ที่ไหน" "เม็ดหินเม็ดเล็ก ๆ เหล่านี้ ก็เปรียบเหมือนกับการกระทำำำผิดของเราเช่นนั้น หากเราทำผิดแล้ว ในใจจะรู้สึกหนักหน่วงดั่งหินก้อนใหญ่ การรู้สำนึกและขอขมาบาปก็จะง่ายเหมือนกับหญิงชราผู้นี้ ตามปกติความผืดเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น หยิ่งทะนง  เห็นแก่ตัว  ขี้อิจฉา  โลภมาก  ไม่รับผิดชอบ  ไม่รักษาสัจจะ ฯลฯ หากว่าคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ไม่หนักหนาอะไร และไม่สำนึกขอขมาบาป และเวลาที่เราไปขอขมาบาปจะจำได้ชัดเจนไหม แล้วขะขอขมาบาปได้เช่นไรกัน" บาทหลวงชรากล่าวพร้อมรอยยิ้ม 

Tags: