พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง เมตตา
ณ สถานธรรมหงเต้า จ.เชียงราย
วันที่ 6 มิถุนายน 2547
วันนี้อาจารย์ไม่คุยดีกว่า พูดธรรมะยาวๆ ศิษย์ก็เผลอหลับ อย่างนั้นยกนิทานสักเรื่องหนึ่งดีไหม (ดี) ต้องมีคนแสดงด้วยไหม เห็นศิษย์ชอบเหลือเกินมีคนแสดง จำได้แต่ที่เข้าแสดง แต่จำไม่ได้ว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์พูดธรรมะอะไรไปบ้าง ศิษย์ก็จำไม่ได้ ใช่หรือเปล่า
เรื่องที่อาจารย์อยากจะเล่าให้ฟังเป็นเรื่องง่ายๆ ของชายโง่ๆคนหนึ่ง เขามีความลำบากยากแค้น เขาก็คิดว่าชีวิตนี้เหลือวัวอยู่ตัวเดียว ลองเอาไปขายดู เผื่อจะมีเงินขึ้นมาบ้าง แต่เผอิญว่าตื่นเช้ามาวัวตัวนั้นเกิดไม่สบาย แต่ใจก็อยากจะได้เงิน ก็ลากวัวตัวนั้นไป
พอลากไปถึงที่ตลาด ก็ไปตรงแหล่งที่เขาขายวัวเยอะๆ เห็นคนข้างๆ เขาขายวัว ขายไปได้ตัวหนึ่ง ก็มีความสุขมากๆ มีความสุขแล้วยังพูดรำพึงรำพันออกมาว่า
“ดีจังเลยได้ทั้งเงิน หลอกคนได้ด้วย”
ทำให้เขาสะดุ้งขึ้นมา วาบชาทั้งตัวเลย ขายวัวขายได้แต่ขายความซื่อสัตย์ความจริงใจขายไม่ได้ เขาจูงวัวกลับทันที อะไรที่ทำให้เขาคิดอย่างนั้น อะไรที่ทำให้แค่เพียงคนข้างๆ พูดประโยคเดียวแต่ทำให้เขารู้สึกชาและยืนมึนไปทั้งตัว แล้วก็เดินกลับทันที อะไรที่ทำให้คนๆ หนึ่งมีความรู้สึกอย่างนั้นได้ (ละอายต่อตัวเอง, จิตสำนึก, ความซื่อสัตย์ในตัวเอง, เพราะความดีในใจ)
เพราะความดีในใจลึกๆของเขา ทำให้เขาไม่อยากทำผิด ใช่หรือไม่ (ใช่)ไม่ค่อยมีศิษย์คิดถึงตรงนี้เลยนะ ใช่หรือเปล่า
เพื่อตัวเองอยู่รอดยอมฆ่าชีวิตๆ หนึ่ง เพื่อตัวเองอยู่รอดยอมทิ้งชีวิตๆ หนึ่งให้ตายตกไป รู้สึกโหดร้ายไหม (โหดร้าย) ฉะนั้นเมื่อไรที่ศิษย์สามารถปลุกจิตสำนึกอันดีงามให้เกิดขึ้นมาได้แล้ว มีสติควบคุมให้อยู่กับใจของศิษย์ตลอดเวลา ศิษย์จะเป็นคนที่ไม่กล้าทำผิดเลยตลอดชีวิต
ที่มา : หนังสือ นิทานในพระโอวาท 1, สิ่งศักดิ์สิทธิ์เมตตาประทานพระโอวาท, สำนักพิมพ์ มูลนิธิจริยธรรมพร้อมพูน, 1/6/2540, ISBN
