collapse

ผู้เขียน หัวข้อ: ธรรมะกับภัยพิบัติ : คำนำ...ผู้เรียบเรียง  (อ่าน 25796 ครั้ง)

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
  • กระทู้: 6,382
                            ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                 ผิดศีลธรรมจรรยา...นำมาซึ่งภัยพิบัติ   พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

        ชายหญิงสมัยนี้ล้วนตกเป็นทาสกามมารมณ์ กามนั้นทุกคนต่างชอบเข้าใกล้ ทว่ากามราคะร้ายกาจยิ่งกว่าคมดาบ กามราคะสามารถทำลายผู้คน เหมือนกองฟางกับไฟ พอเข้าใกล้ก็ติด ชายโลภหญิงลักลอบสมสู่ ชาติหน้าเกิดมาในร่างสัตว์เป็นหมูหมาก็จะสายเกินแก้... การประพฤติผิดในกามเป็นยอดแห่งความชั่วทั้งปวง ผู้ที่ทำผิดศีลข้อนี้ เช่น ข่มขืน  ล่วงเกิน  ผิดลูกเมียผู้อื่น  หากไม่ขอขมากรรมสำนึดผิด จะต้องตกสู่เดรัจฉานภูมิชดใช้กรรม เวียนเกิดเวียนตายไม่มีที่สิ้นสุด... ผู้ชายที่ชอบสำส่อนกับผู้หญิงอื่น ไม่สนใจภรรยาและครอบครัว จะได้รับกรรมสนองมีลูกหลานอกตัญญู  หลังจากตายแล้วต้องไปเสวยทุกข์ตามกรรมของตน เกิดเป็นคนอ่อนแอ ขี้โรค... ผู้หญิงที่ทิ้งครอบครัวหนีตามผู้ชาย กรรมจะสนองไม่ต่างกับการหนีหนี้ ติดแล้วไม่จ่าย ทิ้งครอบครัวก็คือหนี้กรรม กรรมนั้นจะหนีพ้นได้อย่างไร หากสามีเป็นคนไม่ดี ถ้ามีลูกก็ควรอดทนเพื่อลูก ผู้หญิงคบชู้เท่ากับหาภัยใส่ตัว เป็นบาปอันมหันต์...แม่เล้า คนประเภทนี้มีหัวแถวแห่งความชั่วช้า ลูกค้ายิ่งมากการค้ายิ่งดี ยิ่งบาปหนัก ในนรกอเวจีมีคนชนิดนี้อยู่มาก... คนที่คิดว่าอาบ อบ นวด สถานเริงรมย์ เป็นธุรกิจอย่างหนึ่ง จะมีความผิดได้อย่างไร ?... ปากก็พูดไปไม่มีเหตุผล ลองคิดดูว่าหากถือเป็นธุรกิจไม่มีความผิด ถ้าเช่นนั้น ลักลอบค้ายาบ้า  ยาเสพติด  ขายของเถื่อน  จ้างวานฆ่า  ก็ไม่มีความผิดอย่างนั้นหรือ... ฉะนั้น ชายหญิงที่หมกมุ่นในกามจะสูญเสียคุณสมบัติแห่งความเป็นมนุษย์          กลายเป็นมารตัณหาราคะ ทำให้ครอบครัวไม่สงบสุข สามีภรรยาแตกร้าว หากไม่สำนึกผิดกลับตัวใหม่ ตายไปแล้วจักต้องไปเกิดเป็นไก่  หมู  สัตว์พวกแมลง หรือไปเกิดเป็นโสเภณี...           

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
  • กระทู้: 6,382
                            ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                             ทำแท้งสยอง !

                     ตลึงพบศพทารก 2,002 ศพ

        ข่าวใหญ่ในรอบปีกับการพบศพทารก 2,002 ศพที่ถูกซุกไว้ในโกดังเก็บศพ ภายในวัดไผ่เงิน ย่านบางคอแหลม กรุงเทพฯ ฯ... เหตุการณ์ครั้งนี้สะท้องถึง ปัญหาอันฟอนแฟะของสังคมไทย ได้เป็นอย่างดี ทั้งสลดใจและสยดสยอง !... จุดเริ่มของคดีเกิดขึ้นเมื่อชาวบ้านผ่านไปพบถุงพลาสติกทิ้งไว้หน้าโกดังเก็บศพวัดไผ่เงิน ฯ  หลังจากมีสุนัขคาบออกมา เมื่อเปิดถุงดูก็ถึงกับผงะเมื่อพบว่าในนั้นเป็นศพทารกแรกเกิดซุกอยู่... เจ้าหน้าที่ตรงเข้าค้นในโกดังเก็บศพช่องที่ 17  ซึ่งมีกลิ่นเน่าเหม็นโชยออกมา ประตูเปิดอ้าออก  มีคราบเลือด  คราบน้ำเหลืองไหลเยิ้ม ทุกคนถึงกับผงะ เมื่อพบว่าในช่องเก็บศพมีถุงพลาสติกกองพะเนินเทินทึกนับได้ 250 ถุง ในนั้นมีทั้งซากทารกที่สมบูรณ์ ชิ้นเนื้อ  ก้อนเนื้อ  ก้อนเลือด  ไปยันกระโหลกอ่อนทารก ซากที่สมบูรณ์อายุประมาณ 6-7 เดือน... สัปเหร่อฯ ยอมรับว่าเป็นคนเอาศพเด็กเหล่านี้มาซุกไว้จริง ก่อนหน้านี้ทยอยเผาไปแล้วบางส่วน หาจังหวะตอนปลอดคนบ้าง กลางดึกบ้าง  แต่ปรากฏว่า ช่วงหลังเมรุที่วัดเสียเลยไม่ได้เผา จึงซุกศพเอาไว้จนเน่าคาโกดัง  โดยศพทารกเหล่านี้รับมาจากคลีนิกทำแท้งหลายแห่ง ได้ค่าจ้างศพละประมาณ 200 - 300 สุดแล้วแต่ว่าทางคลีนิกจะเอามาส่งหรือให้ไปรับก็พร้อมบริการ... หลังจากนั้น สัปเหร่อยอมเปิดปากเล่าอะไรมากขึ้น ระบุว่านอกจาก 348 ศพที่พบแล้ว ยังมีศพเด็กอีกนับพันที่ซุกซ่อนไว้ในโกดังเดียวกัน  ทำแบบนี้มานานกว่า 6 ปีแล้ว เก็บจนไม่มีที่จะเก็บ เพราะไม่มีใครคอยสังเกตุและเข้าไปดู  เพราะโกดังเก็บศพก็เหม็นกลิ่นศพพอตัวอยู่แล้ว ไหนจะมีเรื่องเล่าผี ๆ สาง ๆ ยิ่งไม่มีใครกล้าเข้าไปวุ่นวาย... แต่แล้วความก็มาแตกจนได้ !...ตำรวจยกโขยงไปพิสูจน์ความจริงในทันที  เมื่อไปถึงพบว่าที่ช่องเก็บศพมีสนิมเกาะเกรอะกรัง เมื่อประตูเปิดออกทุกคนถึงกับเบนหน้าหนี เมื่อพบถุงพลาสติกหลากสีซุกซ่อนอยู่นับพันถุงเบียดเสียดยัดเยียดกันอยู่ในนั้น แกะมานับรวมกันแล้วพบศพทารกถึง 1,656 ศพ รวมของเก่า 348 ศพ ยอดพุ่งทะลุเกิน 2,000 ...     

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
  • กระทู้: 6,382
                             ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                       เห็นแก่ตัว...นำมาซึ่งภัยพิิบัติ 

                   พระโอวาทองค์สัมมาสัมพุทธเจ้า

        บนโลกนี้ ถ้ามีแต่สัตว์และธรรมชาติ...
ทุกอย่างบนโลกนี้ก็สมดุลอยู่แล้ว จริงมั้ย ?... 
ธรรมชาติเขาจะอยู่อย่างสมดุลอยู่แล้ว แต่ถ้ามีมนุษย์ไปอยู่ตรงไหน ตรงนั้นนั่นแหละก็มักจะไม่สมดุล...
ยิ่งมีมนุษย์ตรงไหนมาก ยิ่งมีการทำลายมาก...
ทำลายแล้วไม่สร้าง ไม่ปรับความสมดุล...
ความสมดุลของธรรมชาติจะคงอยู่ได้อย่างไร...
เพราะมนุษย์ส่วนใหญ่โลภ อยากได้อะไรมาก ๆ ก็จะเกิดการทำลาย และเบียดเบียนกันมาก... 
        เคยคิดกันบ้างหรือไม่ว่า ฟ้าได้ส่งสัญญาณเตือนมนุษย์มาครั้งแล้วครั้งเล่า !  มนุษย์จะรู้สึกกันบ้างหรือเปล่าว่า... ภัยพิบัติที่เกิดขึ้นบนโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นพายุ  น้ำท่วม  ภัยพิบัติต่าง ๆ คลื่นสินามิ  แป่นดินไหว  เชื้อโรคต่าง ๆ ไข้หวัดนก  โรคซาร์ไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่  และอื่น ๆ สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?. มนุษย์รู้ว่าเชื้อโรคเป็นไวรัส รูปร่างเป็นเช่นนั้น เช่นนี้...  แต่มนุษย์รู้ไหมว่า ทำไมต้องมีโนคนั้น  โรคนี้ ?... โรคนี้มีมาเพื่ออะไร  ใครส่งมา  ส่งมาทำไม ?...  มนุษย์เคยสังเกตุเรื่องนี้บ้างไหม ?...  เป็นเพราะมนุษย์โลภเกินไป เห็นแก่ตัวเกินไป ทำลายธรรมชาติมากเกินไป... ซึ่งมนุษย์ก็เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติอยู่แล้ว...  ฟ้าส่งมนุษย์มาเพื่อให้มนุษย์ลงมาฝึกความเป็นผู้ให้ แต่มนุษย์กำลังแย่งชิงการเป็นผู้เอา !... หาประโยชน์ให้แก่ตัวเองเพียงอย่างเดียว... เห็นแก่ตัวกันมากขึ้น  มากขึ้น !... โดยไม่คำนึงถึงเพื่อนมนุษย์ด้วยกันและธรรมชาติ... มนุษย์บนโลกปัจจุบันจึงเป็นทุกข์กันมากขึ้น มากขึ้นเรื่อย ๆ 

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
  • กระทู้: 6,382
                            ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                     อกตัญญู...นำมาซึ่งภัยพิบัติ   

               พระโอวาทองค์อมตะพฤฒาชันษาแห่งทักษิณาลัย

        ปัจจุบันี้เราจะเห็นได้ว่าคนเรานั้นมักจะออกไปแสวงหาพระพุทธรูปที่ศักดิ์สิทธิ์... พระยิ่งเก่าเท่าไหร่ยิ่งมีความศักดิ์สิทธิ์ !...  เพราะเชื่อว่า พระพุทธรูปเหล่านั้น จะสามารถปกป้องคุ้มครองตนให้พ้นภัยพิบัติได้... แสวงหาแลกมาด้วยเงินเป็นแสนเป็นล้าน... ยิ่งแสวงก็ยิ่งไกลออกไป... ยิ่งแสวงยิ่งห่างจากพระพุทธะ... คิดหรือว่ายิ่งเราแสวงวัตถุภายนอกที่ทำด้วยอิฐ  หิน  ปูน  ทรายนั้น จะช่วยให้เรานั้นพ้นจากเคราะห์ภัยได้... หลายคนแสวงแล้วต้องพบกับภัยพิบัติ ใช่หรือไม่... ภัยพิบัติต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเรา ชีวิตที่ไม่ราบรื่น เรารู้หรือเปล่าเกิดจากอะไร ?... ภัยพิบัติใกล้ตัวหรือไกลตัว  ส่วนใหญ่แล้วมาจากความที่เรานั้นไม่มีความกตัญญู !... ไม่เชื่อในวาจาอันศักดิ์สิทธิ์ของบิดามารดา  บิดามารดาตักเตือนแม้คำพูดไม่หวานหู แต่ด้วยความรัก บุตรทั้งหลายกลับไม่สนใจ ภัยพิบัตินั้นจึงเกิดกับตัวเรา !...  ย้อนคิดให้ดี  ไม่ต้องหาไกลตัวเลย คุณงามความดี บุญกุศลนั้นอยู่ใกล้ในตัวแต่กลับหลงลืมไป ยามพ่อแม่ยังอยู่นั้นขอให้ปฏิบัติความกตัญญูอย่างสุดกำลังใจ... การดูแลเพียงกายสังขาร อาหารสามมื้อ ปัจจัยสี่นั้นยังไม่เพียงพอ  จะต้องปฏิบัติธรรมบำเพ็ญธรรม นำธรรมะนี้ไปใช้ในครัวเรือน มีความนอบน้อม กตัญญูต่อบิดามารดาด้วยความจริงใจ... กายสังขารนี้ได้มา บิดามารดานั้นเป็นผู้ให้ จะต้องถนุถนอมกายสังขารนี้นำมาปฏิบัติในสิ่งที่ดีงาม ละเว้นสิ่งที่เป็นอบาย ความชั่วต่าง ๆ ...  รู้ว่าทำผิดแล้วแต่ก็ยังชอบทำ สิ่งใดไม่ดีเรานั้นรู้ตัวเอง หลีกห่างจากสิ่งไม่ดี หันมาทำความดีเถิด !...  พ่อแม่ยังอยู่ควรให้ความเคารพถนุถนอมท่าน อย่ารอ !... ส่วนใหญ่แล้ว คนนั้นจะรอจนบุพการีลาลับแล้วจึงมาสำนึก มีประโยชน์หรือเปล่า สำนึกเสียใจร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือด บุพการีจะฟื้นขึ้นมาหรือเปล่า ?...   ทำอาหารอย่างดีวางไว้ข้างโลงศพของบิดามารดา ท่านได้รับหรือเปล่า ?...   ยามอยู่ต้องดูแลท่านให้ดี ปรนนิบัติต่อท่านดังพระพุทธะองค์หนึ่ง เราทุกคน ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ล้วนมีความผิดบาปติดตัวกับบุพการี  ล้วนเป็นหนี้บุญคุณของบุพการีมากมาย... หนี้บุญคุณยังไม่ได้ชดใช้ หากเราผิด ทำให้บุพการนั้นต้องเสียใจ ทำให้พ่อแม่ต้องหลั่งน้ำตา ความผิดบาปนี้ใครรับ... วิญญาณมากมายในนรกภูมิร้อนรุ่มทุกข์ทรมาน ส่วนหนึ่งนั้นก็คือ เป็นบุตรอกตัญญูต่อบิดามารดา...   

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
  • กระทู้: 6,382
                             ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                      อกตัญญู...นำมาซึ่งภัยพิบัติ 

                          ลูกทรพีคลั่งยาบ้า

              คว้าท่อนไม้ฟาดพ่อ - แม่บังเกิดเกล้าดิับ

     ลูกทรพีคลั่งน้ำกระท่อมใช้ไม้ไล่ทุบตีพ่อแม่ ดับสยองคาบ้าน กระดูกหักทั้งตัว  ศรีษะและกระโหลกเปิด ภายในบ้านมีรอยเลือดกระจัดกระจาย น้องชายของผู้ตายเล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่า  "พี่เขยและพี่สาวผมมาขออยู่ด้วยเพราะเกรงว่าจะถูกลูกทำร้าย และเป็นไปอย่างที่คิด หลังจากที่เมากระท่อม ได้เข้ามาด่าพ่อแม่ก่อนที่จะใช้ไม้ท่อนเขื่องปรี่เข้ามาทุบตีอย่างไม่ยั้ง ตอนนั้น ผมวิ่งไปขอความช่วยเหลือจากชาวบ้าน แต่พอกลับมาหลานชายผมได้ฆ่าพ่อแม่ของเขาไปแล้ว"

                            รุมสาปแช่งลูกทรพี   

                   ทุบหัวพ่อกับแม่คาบ้าน - แค้นถูกสั่งสอน

        ตำรวจรวบหนุ่มใหญ่วัย  30  ใช้ก้อนอิฐและครกทุบหัวพ่อบังเกิดเกล้าเสียชีวิตคาบ้าน ขณะนั่งก๊งเหล้าขาว สารภาพเป็นคนลงมือจริง เหตุแค้นพ่อสั่งสอนให้ทำงานหาเงินมาซื้อข้าวสาร จึงโมโห คว้าครกทุบหัวพ่อดับ จากนั้นได้ใช้ก้อนอิฐบล็อกที่อยู่ใกล้มือทุบบริเวณศรีษะและใบหน้าไม่ยั้งมือ จนพ่อนอนแน่นิ่งและเสียชีวิต จากนั้นตนก็เดินไปหน้าบ้านนั่งดื่มสุราต่อ  ขณะแม่เดินทางไปเยี่ยมลูกใจบาปยังขู่ฆ่าแม่ซ้ำ ชาวบ้านรุมสาปแช่ง ขณะทำแผนประกอบการรับสารภาพ   

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
  • กระทู้: 6,382
ธรรมะกับภัยพิบัติ : แรงกรรม...อกตัญญู
« ตอบกลับ #21 เมื่อ: 23/11/2554, 04:11 »
                                 ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                                แรงกรรม...อกตัญญู

        นับแต่อดีตมา  คนทำความดีแน่นอนย่อมจากโลกนี้ไปสู่ภพภูมิที่ดี แต่สำหรับคนที่กระทำความชั่วไว้ ในขณะยังมีชีวิต เจตนาหรือไม่เจตนา ก็ไม่อาจหนีกฏแห่งกรรมของฟ้าไปได้พ้น โดยเฉพาะบาปกรรมที่กระทำกับผุ้มีพระคุณคือบุพการี ผลกรรมนั้นไม่ต้องรอถึงชาติหน้า  จะขอนำเรื่องจริงเรื่องนี้มาเล่า เพื่อเป็นอุทาหรณ์คนสมัยนี้ แก่วิชาทางโลก แต่อ่อนวิชาศีลธรรมขึ้นทุกวัน... เด็กสาวผู้อยู่ในวัยเรียน ได้คบหากับเพื่อนชาย โดยไม่ฟังคำทัดทานของแม่  แต่กลับทำร้ายแม่ให้ต้องเสียใจ  ในที่สุดถูกหลอกไปขายตัวและตายด้วยโรค..  สิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้นำพาวิญญาณ "ลูกอกตัญญู"  เข้าสู่สถานธรรมเพื่อสารภาพบาปที่ตนได้กระทำไว้ ขณะนั้นที่วิญญาณอาศัยร่างสามคุณคลานเข้าไปหาญาติธรรมท่านหนึ่งเป็นหญิงวัย 54 ปี  และร้องร่ำไห้ด้วยความเสียใจ...

วิญญาณบาป   :
                 ฮือ ๆ ๆ ... ลูกมาหาแม่ในวันนี้ เป็นบุญสัมพันธ์ในอดีต... ทรมานเหลือเกิน... แม่อภัยให้ลูกด้วย หนูจะหาแม่... ฮือ ๆ ๆ ลูกอยากรับธรรมะ ! ชาติที่แล้วไม่ได้กตัญญู ไม่เชื่อฟังแม่... แม่บอกว่าอย่าแต่งกับผู้ชายเลว ๆ คนนั้น... ลูกก็ไม่เชื่อ !...  ฮือ ๆ ๆ   แม่ช่วยหนูด้วย มันทำร้ายหนู ช่วยหนูด้วย !... หนูอยากรับธรรมะ  หนูเห็นชื่อแม่อยู่ในนรกด้้วย แล้วอยู่ ๆ ชื่อแม่ก็หายไป... หนูไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร... วันนี้เทพจี้กงเมตตา ให้หนูมาบอกแม่สร้างกุศล หนูจะได้พ้นจากนรกขุมนี้ !...

พระพุทธจี้กง   : :
                อาจารย์นำพาดวงวิญญาณดวงนี้มาเพื่อให้ศิษย์เข้าใจ เวลามีจำกัด พบกันครั้งนี้เป็นบุญสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน  ขอให้เจ้ายึดโอกาสอันดีงามในครั้งนี้ เร่งสร้างบุญกุศลให้กับลูกในอดีตชาติ เพราะความหลงผิดชั่วขณะต้องตกไปในนรก  เพราะความไม่กตัญญู ไม่รู้จักตอบแทนบุญคุณท่านให้ตลอดชีวิตนั้นไม่ได้พบเจอแสงสว่าง...

วิญญาณบาป   :
                  หนูอยากอยู่กับแม่ !... ฮือ ๆ ๆ  เมื่อก่อนอยู่เกาะคา  บ้านเราก็ยากจนมาก มีกินบ้าง ไม่มีกินบ้าง แต่ก็มีความสุข !... ตอนหลังมีผู้ชายเข้ามา ผู้ชายเลว ๆ คนนั้น หลอกหนูไป หนูไม่เชื่อแม่ตอนนั้น  หนูยังว่าแม่ด้วย...  หลงผิดไป !...ฮือ ๆ ๆ  หนูอยากมีเงิน  อยากมีรถ  อยากมีบ้านสวย ๆ อยู่หนูก็เลยถีบหัวแม่ !... ยังด่าว่าแม่อีก แม่พูดเท่าไหร่ หนูก็ยังไม่เชื่อ... ลูกอกตัญญูเหลือเกิน !... ฮือ ๆ ๆ  แล้วหนูก็ยอมไปกับผู้ชายคนนั้น ...ไปใหม่ ๆ มันก็ให้ข้าว ให้ของใช้  ตอนหลังก็เอาหนูไปขายซ่อง  จะหนีก็หนีออกมาไม่ได้... หนูอยากกลับไปหาแม่ หนูก็ไม่ได้กลับ พอหนีออกไปถูกจับได้มันก็ตบตีบังคับให้ขายตัว... มันเลวมาก  มันไม่ใช่คน !... ไม่ยอมทำตามมันก็เอามีดมากรีด... ผลสุดท้าย หนูก็เป็นโรคหัวใจ...  มันไม่ยอมปล่อยให้หนูไปหาหมอมันให้หนูรับแขก... สุดท้ายหนูก็ตายอยู่ในซ่องนั้น... วันนี้มา... อยากให้แม่อภัยให้หนูด้วย... จนเดี๋ยวนี้พวกมันก็ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด !...ฮือ ๆ ๆ  หนูต้องไปรับทุกข์ในนรกฐานอกตัญญูต่อบุพการี หนูสำนึกผิดแล้ว ขออาจารย์จี้กงเมตตาพาหนูมาหาแม่ มาขอบุญกุศล... หนูต้องไปแล้ว !...ฮือ ๆ ๆ  หนูชื่อ ทองดีอยู่เรือง... แม่ช่วยหนูนะ !... แม่โชคดีจังเลย... แม่จ๋า แม่ช่วยหนูด้วยนะ... แม่สร้างบุญกุศลเยอะ ๆ นะ  แม่อย่าไปกินมันอีกนะเนื้อสัตว์ มันน่าสงสาร ตอนนี้หนูก็ไม่ต่างอะไรกับมัน  ตอนที่มันโดนเฉือน !... 

พระพุทธจี้กง   :  :
                เราอย่าคิดว่าเป็นเรื่อล้อเล่น บรรพบุรุษของเราทั้งหลายนั้นกำลังรอรับบุญกุศลอยู่... ตอนนี้ เราบำเพ็ญหนี้เวรกรรมตามทวงเร็วขึ้น 12 เท่า ...เจ้ายังจะเฉยอยู่ทำไม ?... แผ่จิตเมตตาไปให้กับบรรพบุรุษของเราที่ล่วงลับไปแล้ว แผ่จิตเมตตาให้กับหนี้เวรกรรมต่าง ๆ จะได้ไหม ?...     

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
  • กระทู้: 6,382
                            ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                  โลภโกรธหลง...นำมาซึ่งภัยพิบัติ

        พระโอวาทหนึ่งในแปดเซียนมหาเทพเหอเซียนกู

                ความโลภ  ความโกรธ  ความหลง !... เป็นสิ่งที่ติดอยู่ในตัวมนุษย์ทุกคนไม่มีใครที่ตัดมันขาดเลย  ความโลภ ความโกรธ ความหลง ถ้ามีมากเกินก็เรียกว่า ไม่เจียม  เจ็บไม่จำ ! แล้วเรารู้สึกไหมว่าคนประเภทนี้เหมือนคนที่หน้ามืด ตาบอด  เหมือนคนที่ทำร้ายตัวเอง เราจะเปรียบเทียบให้ง่าย ๆ คนที่โลภโกรธหลงเหมือนอะไร ?... ถ้าเทียบกับธรรมชาติ ความโกรธเหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยง ! เสียงมาก่อนตัวทุกที เวลาโมโหเสียงมาก่อนตัวไหม ?. บางทีได้ยินเสียงก็รู้ว่าตอนนี้แม่โกรธอยู่ ตัวยังไม่มาแต่รู้เลยว่าโกรธมาแต่ไกล แล้วแม่ค่อยปรากฏตัว ดังนั้น เขาจึงบอกว่าความโกรธเหมือนฟ้าผ่า หรือบางคนอาจจะเปรียบ ความโกรธเหมือนไป ไหม้ไปหมด  แต่ในความโกรธนั้น สามารถฝึกตัวเราได้อย่างหนึ่ง ถ้าเขาโกรธแล้วเราไม่โกรธตอบ เราจะเป็นผู้ชนะที่ชนะเหนือสงครามใด ๆ ในโลก  เพราะเราชนะตัวเอง !  ช่วงที่เขาโกรธอยู่นั้น เราพยายามข่มใจไม่โกรธตอบ เราจะสามารถส้างคุณให้เขาอีกด้วย แต่ช่วงที่เขาโกรธแล้วเราโกรธตอบ  เราชั่วยิ่งกว่าเขา  ฉะนั้น ช่วงนั้นจะเป็นช่วงที่วัดตัวเราว่าเราจะดีหรือไม่ดี ขึ้นอยู่กับว่าจะขุดตัวเองฝังลงไป หรือว่าจะฉุดตัวเองให้ตื่นขึ้น  นี่คือโทษของความโกรธ และในโทษของความโกรธนั้นยังก่อให้เกิดอะไรอีกมาก  โทษของความโกรธจะก่อให้เกิดการเวียนว่ายตายเกิดไม่รู้จักกี่กัปกี่กัลป์  ถ้าเราไม่รู้จักเลิกโกรธเขาได้ เพราะว่าฆ่ามาแล้วฆ่าตอบ โกรธมาแล้วโกรธตอบ ร้ายมาแล้วร้ายตอบ  ท่านจะอยู่ในวังวนแห่งวัฏฏะไม่จบสิ้น ท่านจะต้องติดอยู่แต่ในความโกรธนั้น  แต่ความโกรธก็สามารถฝึกตัวเราได้อย่างหนึ่ง ถ้าเขาโกรธแล้วเราไม่โกรธตอบ ร้ายมาเราดีตอบ อยากตัดภพตัดชาติไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิด ก็ต้องอย่าโกรธตอบ อย่าร้ายตอบ แม้เขาจะร้ายมาโกรธมา จำไว้นะ !

        ความโลภ !  เหมือนอะไรในธรรมชาติ เหมือนฝนมั้ย ฝนตกน้อย ๆ เรารู้สึกยินดี  ความโลภเวลาโลภน้อย ๆ โลภแต่เพียงรู้สึกเย็นสบายใจ ทำให้เราอยู่ได้ แต่ถ้าอยากมากเกินไป อยาก จนเบียดเบียนคนอื่น มักจะเกิดภัยพิบัติ  สังเกตสิว่าคนที่อยากมาก ๆ ก็มักจะทำร้ายคนให้เจ็บปวดเพราะความอยากจริงไหม  ก็เหมือนกับฝนตกพรำ ๆ ตกเล็ก ๆ น้อย ๆ มักจะทำให้โลกชุ่นชื่น ใคร ๆ ก็สดชื่นไปด้วย แต่ถ้าตกหนัก ๆ ไม่มีวันหยุด อยากแบบไม่รู้จักพอ ตกทั้งคืนทั้งวัน เกิดภัยไหม !  เรียกว่าภัยพิบัติ

        ความหลง !  เหมือนอะไรในธรรมชาติ  เหมือนหิมะ เหมือนมั้ย ?. หิมะชอบตกมืด ๆ ตกตอนเย็น ๆ  ตกแล้วทำให้มองอะไรเห็นไม่ชัด แต่ดูเหมือนชัด ๆ ขาว ๆ ไปหมด แล้วยิ่งถ้าเขาไม่เล่นด้วย อาจทำให้เราตายทั้งเป็นได้ สังเกตดูว่าคนที่ตายในหิมะ ยังดูสวยอยู่เลยจริงไหม ?. คนที่ตายเพราะความหลงก็ยังดูสวย แต่ตายแล้วตายทั้งเป็น คิดให้ดี ๆ นะ เพราะว่ามนุษย์ตายเพราะความโลภ โกรธ หลง มานักต่อนักแล้ว อาจจะไม่ถึงตาย แต่ก้เจ็บบางตายใช่หรือไม่ ?.  เราก็รู้วิธีหยุดความโกรธแล้ว ความโลถเล่าจะหยุดอย่างไร?. ง่าย ๆ แค่สองประโยคคือ พอใจในสิ่งที่มี ยินดีกับสิ่งที่ได้รับ  ถ้าทำสองอย่างนี้ได้ เราจะลดความโกรธได้ หรือให้รู้จักสมถะ!  เมื่อเรารู้จักสมถะ ความโลภก็จะไม่ครอบงำตัวเราได้  แต่ความหลงนี่จัดการยาก เพราะว่ามนุษย์เกิดขึ้นมาด้วยความรัก แล้วถูกหล่อเลี้ยงมาจากความรัก เราเติบโตเป็นตัวเป็นตนได้  เพราะความรักของพ่อแม่

        มนุษย์ตั้งแต่ตอนเป็นเด็กแรกเกิด ก็อยากได้ความรัก ถึงแม้พ่อจะกอดแล้ว แม่จะกอดแล้ว ลูกก็ยังร้องไห้อยากให้กอดอีกนาน ๆ ยิ่งแม่กอดด้วยให้นมลูกไปด้วย ลูกก็ยิ่งนอนหลับยิ่งสบายใช่ไหม?. แม้แต่ตอนนี้แก่แล้ว ถามจริง ๆ อยากได้ความรักไหม?. (อยากได้) ถูกหล่อเลี้ยงมาด้วยความรัก แล้วก้อยากให้มีความรักฟูมฟักอยู่ แต่ผลสุดท้ายก็ต้องตายเพราะรัก เพราะอะไรถึงตายเพราะรัก?.  เพราะท้ายที่สุดชีวิตของมนุษย์ก็ต้องพรักพรากจากสิ่งที่รักถูกหรือไม่ เพราะรักเป็นจึงหลงได้ ถ้ารักไม่เป็นก็หลงไม่ได้  ฉะนั้น จึงแยกให้ออกระหว่าง รัก กัย หลง  เมื่อรักแล้วเหมือนพ่อแม่รักลูก แต่ก็ยังรู้ว่าลูกมีอะไรดี อะไรไม่ดี?.  แต่หลงนั้นแยกไม่ออกว่าอะไรดีอะไรไม่ดี  รู้แต่เพียงว่า เขาดี เขาสวยอย่างเดียว 

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
  • กระทู้: 6,382
                             ธรรมะกับภัยพิบัติ 

                      เชื้อโรค...นำมาซึ่งภัยพิบัติ

                พระโอวาทพระพุทธจี้กง

        เมื่อสัตว์ถูกฆ่าตาย  เชื้อโรคต่าง ๆ ก็สามารถแทรกตัวเข้าไปแพร่เชื้อในเนื้อสัตว์ โดยที่ตาเรามองไม่เห็น  สัตว์ทุกตัวนั้นมีวิญญาณที่ฝังตราบาปติดตัวมนุษย์ยังปเพิ่มกรรมแห่งการฆ่าซ้ำอีก กฏแห่งกรรมจึงเกิดขึ้น บาปกรรมท่วมท้น เวไนยสัตว์ที่เวียนว่ายในวัฏฏะสงสาร ล้วนแบกหนี้กรรมติดตัวมาเกิดทั้งสิ้น อันที่จริง ร่างกายของสัตว์ก็คือแหล่งเพาะเชื้อและพยาธิต่าง ๆ หลายชนิด  โรคทั้งหลายล้วนเกิดจากพยาธิที่อาศัยอยู่ในร่างของสัตว์ สัตว์ที่ตายด้วยโรค ซากของมันก็จะเต็มไปด้วยเชื้อโรคต่าง ๆ ถ้าหากไม่รีบกำจัด เชื้อโรคที่อยู่ในตัวสัตว์ ก็จะขยายกลายเป็นเชื้อร้ายในที่สุด (คนส่วนใหญ่ไม่เคยรู้เลยว่า เนื้อสัตว์ที่กลืนเข้าไปนั้นป่วยตาย  มีทั้งเชื้อมะเร็งและเนื้องอก จากสัตว์ติดมาด้วย ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าสัตว์ป่วยตาย  คนขายก็ยังเอามาขายปนกันเพราะไม่ยอมขาดทุน)  เชื้อร้ายอย่งมากก็เป็นแค่เชื้อโรคธรรมดา ๆ  แต่ หนี้กรรม และ วิบากกรรม   ที่ติดตามมากับชิ้นเนื้อนั้น ยังไปเพิ่มฤทธิ์ให้เชื้อโรคแรงขึ้นหลายเท่าตัว อันเป็นผลจากการทวงหนี้เวรกรรม  ดังนั้น เชื้อโรคก็สามารถเป็นสื่อให้เจ้ากรรมนายเวรใช้เครื่องมือทวงหนี้เวรกรรมได้เช่นกัน 

        เชื้อโรคไม่อาจเห็นด้วยตาเปล่า หนี้กรรมไร้รูปลักษณ์ก็เช่นกัน  เป็นเหมือนลม มันสามารถยืมโมเลกุนเล็ก ๆ ของละอองฝุ่นในอากาศแล้วแทรกตัวซึมเข้าไปใต้ผิวหนัง  หรือเกาะตามเส้นผม รูขุมขน ตามซอกเล็บ  จนในที่สุดก็ทำให้ติดเชื้อโรคได้ ( สัตว์คือพาหะำนำโรค  ควันบุหรี่  เชื้อไวรัส ไข้หวัด ไวรัส มลพิษ ไรฝุ่น แบททีเรีย ) 

Tags:
 

มหาปณิธาน

พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์ (地藏王菩薩)

มหาปณิธานพระโพธิสัตว์กษิติครรภ์ (地藏王菩薩)

“...เพื่อหมู่สัตว์ทั้งหกภูมิผู้มีบาปทุกข์ ข้าพเจ้าจะใช้วิธีการต่างๆ ช่วยให้หลุดพ้นจนหมดสิ้น แล้วตัวข้าพเจ้าจึงจะสำเร็จพระพุทธมรรค”