คำนำ
คำนำก่อนเก่าจากท่านหันเหล่าเฉียนเหยิน
ข้าพเจ้าเดินทางมาไต้หวันเมื่อปีหมินกั๋วที่สามสิบเอ็ด ฤดูใบไม้ร่วงปีมหินกั๋วที่สามสิบแปด เนื่องด้วยจัดกิจการร้านค้าตรากตรำเกินกำลัง จึงล้มป่วยลงเพราะเยื่อหุ้มกระดูกซี่โครงอักเสบอย่างรุนแรง แพทย์ไม่อาจรักษา อันตรายมาก อาการเจ็บป่วยทรุดอยู่จนถึงฤดูใบไม้ผลิ ปีหมินกั๋วที่สี่สิบยังไม่ดีขึ้น ระหว่างนั้น ได้รื้อหนังสือที่นำมาจากมหานครเทียนจินออกมาดู ได้พบคัมภีร์ "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง คัมภีร์อริยะตะวันเดือน" จึงได้จัดพิมพ์หนึ่งพันเล่ม แจกจ่ายเป็นวิทยาธรรมเป็นทานทันที พร้อมกันนั้น ข้าพเจ้ายังได้ศรัทธาสวดท่องทุกวันอีกด้วย พอสวดได้สิบวัน อาการป่วยก็หายอย่างปิดทิ้ง เป็นเรื่องเหลือเชื่อจริง ๆ ขณะเขียนคำนำ ข้าพเจ้าอายุเจ็ดสิบเอ็ดปีแล้ว สุขภาพยังคงแข็งแรง คือผลได้รับจากการสวดท่อง "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง คัมภีร์อริยะตะวันเดือน" ทีเดียว โอกาสที่จัดพิมพ์ใหม่ในครั้งนี้ จึงขอร่วมเอ่ยอ้างเล็กน้อย เพื่อตอบแทนพระคุณพระอริยเจ้า อีกทั้งหวังให้สาธุชนทั้งหลายต่างได้ไว้คนละหนึ่งเล่ม เพื่อร่วมกันสวดท่อง ละบาป บำเพ็ญบุญ ศรัทธาเชื่อมั่น เทิดทูนปฏิบัติอันจะเป็นผลช่วยให้ชีวิตจิตใจชาวโลกได้รับประโยชน์ไม่น้อย
ฤดูใบไม้ผลิปีหมินกั๋วที่หกสิบ
เจี๋ยชิง หันอวี่หลิน
เรียนมาเพื่อทราบอีกครั้ง
หมายเหตุ ปัจจุบันคือ ปีหมินกั๋วที่เก้าสิบสี่ (พ.ศ. 2548)
ท่านหันเหล่าเฉียนเหยินธรรมปรินายก สุขภาพแข็งแรงเรื่อยมา จนเจริญพระชนมายุได้เก้าสิบห้าธรรมชันยา จึงละสังขาร ด้วยสิ้นอายุขัยทางโลก เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2538 บัดนี้ เบื้องบนโปรดประทานพระอริยฐานะว่า "องค์สมเด็จพระกตาธิการ บรมอริยธรรมราชเจ้า ผู้เฒ่าน้ำใส ไป่สุ่ยเซิ่งตี้)
หมายเหตุ
การอธิษฐานภาวนาขอคลี่คลายปัญหา เป็นเรื่องที่ทำได้ แต่สำคัญอยู่ที่ว่า เจ้าของปัญหามีคุณสมบัติเพียงไรที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะปรกโปรด เป็นคนดีมีคุณธรรมอย่างไร จะอยู่เพื่อสร้างสรรค์หรือทำลาย อยู่เพื่อเวไนยฯหรือตนเอง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ว่าจะฝ่ายบุญฤทธิ์หรืออิทธิฤทธิ์ ล้วนมีพร้อมด้วยมหาเมตตากรุณาต่อเวไนยฯ ผู้ขอจะต้องตั้งใจ "ขอนบนอบมุ่งใจถวายชีวิตเพื่อคุณความดี" ซึ่งพระองค์ต่างได้ปฏิบัติมาแล้วเป็นตัวอย่าง และเราอาจเจริญรอยตามได้ไม่มากก็น้อย แต่จะต้องด้วยความศรัทธาจริงใจเป็นที่ตั้ง ทุกอย่างจึงอาจจะสัมฤทธิ์ผล