คำนำ

คำนำก่อนเก่าจากท่านหันเหล่าเฉียนเหยิน

        ข้าพเจ้าเดินทางมาไต้หวันเมื่อปีหมินกั๋วที่สามสิบเอ็ด  ฤดูใบไม้ร่วงปีมหินกั๋วที่สามสิบแปด เนื่องด้วยจัดกิจการร้านค้าตรากตรำเกินกำลัง จึงล้มป่วยลงเพราะเยื่อหุ้มกระดูกซี่โครงอักเสบอย่างรุนแรง แพทย์ไม่อาจรักษา อันตรายมาก อาการเจ็บป่วยทรุดอยู่จนถึงฤดูใบไม้ผลิ ปีหมินกั๋วที่สี่สิบยังไม่ดีขึ้น ระหว่างนั้น ได้รื้อหนังสือที่นำมาจากมหานครเทียนจินออกมาดู ได้พบคัมภีร์ "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง  คัมภีร์อริยะตะวันเดือน"  จึงได้จัดพิมพ์หนึ่งพันเล่ม แจกจ่ายเป็นวิทยาธรรมเป็นทานทันที  พร้อมกันนั้น ข้าพเจ้ายังได้ศรัทธาสวดท่องทุกวันอีกด้วย พอสวดได้สิบวัน อาการป่วยก็หายอย่างปิดทิ้ง เป็นเรื่องเหลือเชื่อจริง ๆ ขณะเขียนคำนำ ข้าพเจ้าอายุเจ็ดสิบเอ็ดปีแล้ว สุขภาพยังคงแข็งแรง คือผลได้รับจากการสวดท่อง "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง คัมภีร์อริยะตะวันเดือน" ทีเดียว โอกาสที่จัดพิมพ์ใหม่ในครั้งนี้ จึงขอร่วมเอ่ยอ้างเล็กน้อย เพื่อตอบแทนพระคุณพระอริยเจ้า อีกทั้งหวังให้สาธุชนทั้งหลายต่างได้ไว้คนละหนึ่งเล่ม เพื่อร่วมกันสวดท่อง ละบาป บำเพ็ญบุญ ศรัทธาเชื่อมั่น เทิดทูนปฏิบัติอันจะเป็นผลช่วยให้ชีวิตจิตใจชาวโลกได้รับประโยชน์ไม่น้อย

ฤดูใบไม้ผลิปีหมินกั๋วที่หกสิบ
เจี๋ยชิง   หันอวี่หลิน
เรียนมาเพื่อทราบอีกครั้ง

หมายเหตุ  ปัจจุบันคือ ปีหมินกั๋วที่เก้าสิบสี่ (พ.ศ. 2548)
ท่านหันเหล่าเฉียนเหยินธรรมปรินายก สุขภาพแข็งแรงเรื่อยมา จนเจริญพระชนมายุได้เก้าสิบห้าธรรมชันยา จึงละสังขาร ด้วยสิ้นอายุขัยทางโลก เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2538  บัดนี้ เบื้องบนโปรดประทานพระอริยฐานะว่า "องค์สมเด็จพระกตาธิการ บรมอริยธรรมราชเจ้า ผู้เฒ่าน้ำใส ไป่สุ่ยเซิ่งตี้)

หมายเหตุ
การอธิษฐานภาวนาขอคลี่คลายปัญหา เป็นเรื่องที่ทำได้ แต่สำคัญอยู่ที่ว่า เจ้าของปัญหามีคุณสมบัติเพียงไรที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะปรกโปรด เป็นคนดีมีคุณธรรมอย่างไร  จะอยู่เพื่อสร้างสรรค์หรือทำลาย  อยู่เพื่อเวไนยฯหรือตนเอง  สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ว่าจะฝ่ายบุญฤทธิ์หรืออิทธิฤทธิ์ ล้วนมีพร้อมด้วยมหาเมตตากรุณาต่อเวไนยฯ ผู้ขอจะต้องตั้งใจ "ขอนบนอบมุ่งใจถวายชีวิตเพื่อคุณความดี" ซึ่งพระองค์ต่างได้ปฏิบัติมาแล้วเป็นตัวอย่าง และเราอาจเจริญรอยตามได้ไม่มากก็น้อย แต่จะต้องด้วยความศรัทธาจริงใจเป็นที่ตั้ง ทุกอย่างจึงอาจจะสัมฤทธิ์ผล         

                             คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                      เกริ่นนำ

        "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง  คัมภีร์อริยะตะวันเดือน"  เป็นพระโอวาทวจนะที่ "กวน ฯ" อริยมหาราชเจ้าโปรดประทานเฉพาะ จุดประสงค์เพื่อระบือเผยแผ่คุณธรรมความจงรัก กตัญญู สุจริต  จิตสูงส่งแกร่งตรงแก่มวลชน ในภาวะวิกฤตให้ได้ชำระจิตใจ นับเป็นแนวทางบรรทัดฐานแห่งคุณความดีที่ทุกคนพึง "ศึกษาให้เข้าถึง" พิจารณา "รู้ซึ้งให้เกิดเป็น" มีคำกล่าวว่า :  "บ้านเมืองมีขุนนางจงรักฯ โลกจักอยู่ยั้งยืนยง"  "ครอบครัว มีลูกกตัญญู ย่อมอยู่ดีเป็นศรีสุข"  "เลือกใช้ข้าราชฯ สามารถซื่อสัตย์ หลวงราษฏร์ปราศจากโจรภัย"   จิตสำนึกแกร่งตรงคงสู้ไม่หน่าย ศรัตรูหมู่ร้ายจนหนทาง"   "อาณาจักรธรรมมีพลัง ย่อมสร้างสรรค์วิเศษคุณ"   "บุคคลดีมีพลัง ไม่หลงทางบรรลุธรรม"  ตั้งแต่รัชสมัย ซ่ง  เอวี๋ยน  หมิง  ชิง  เรื่อยมา ปรากฏปราชญ์เมธี ปัญญาชนคนดีที่จิตใจแกร่งตรงคงมั่น  ท่านเหล่านั้น เข้าถึง  รู้ซึ้ง  ได้มีพลังชีวิตจากคัมภีร์อริยะตะวันเดือน  ท่านเหล่านั้น ต่างได้ทำหน้าที่สำคัญในจุดยืนของคุณสมบัตินั้น ๆ จนทำให้คิดว่าท่านน่าจะมีบุญสัมพันธ์กับกวนอริยมหาราชเจ้าก่อนเก่ามา  ข้าพเจ้าเป็นอีกผู้หนึ่ง ที่คิดว่าตนเองน่าจะมีบุญสัมพันธ์กับ "กวนอริยมหาราชเจ้า" ด้วย ทุกครั้ง เมื่ออ่านโอวาทพระวจนะ อ่านประวัติ ความเที่ยงธรรม รับรู้จิตใจแกร่งตรงสูงส่งคงมั่นของพระองค์ จิตก็จะบังเกิดพลานุภาพ สำนึกคุณค่าของความเป็นคน พลังในกายกับพลังจากเบื้องบน ประจบกันจากศีรษะลงมาทั่วตัว เกิดกำลังกายกำลังใจ  แม้ในขณะเจ็บป่วยหมดแรง ก็หายได้เป็นปลิดทิ้ง  ข้าพเจ้าคิดว่าโอสถวิเศษที่ได้รับ อาจได้มา
จากมหาพลานุภาพและคุณธรรมของพระองค์ "กวนอริยมหราชเจ้า" ที่ปรกแผ่อยู่ในโลกก็เป็นได้  คำกล่าวที่ว่า :  "กรรมดีในใลกนี้ไม่มีวันสูญสลาย"  ความเป็นจริง ก็คงจะอยู่ในข่ายที่ข้าพเจ้าสัมผัสรับรู้ได้นี้ด้วย การปฏิบัติบำเพ็ญธรรมในยุคขาวสุดท้ายนี้ เบื้องบนได้โปรด "ชี้ชัดทางตรง บำเพ็ญทางตรง บรรลุทางตรง" จึงเป็นโอกาสวิเศษสุดที่จะต้องบรรลุให้ได้ในชาตินี้  จอมปราชญ์ขงจื่อ ศาสดาแห่งศาสนาปราชญ์ โปรดมอบหลักของการเจริญธรรมไว้สามประการคือ "ปัญญา การุณย์  หาญกล้า"  ผู้ปฏิบัติบำเพ็ญที่หายไปหา "อารมณ์อิสระทางโลก" จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ล้วนเป็นเพราะ "ปัญญา  การุณย์  หาญกล้า"  อ่อนกำลัง ขาดพลานุภาพ  สมเด็จฯพุฒาจารย์โต พรหมรังสี กล่าวไว้ว่า "อ่อนนอกแข็งในวิสัยปราชญ์"  ความนัยไม่ต่างกัน ยุคปรกโปรดฉุดช่วยสามโลกขณะนี้  จิตใจไม่หาญกล้า ไม่แข็งแกร่ง  จะช่วยใครได้ "หาญกล้าแข็งแกร่ง" จะเปี่ยมพลังก็ต่อเมื่อผู้นั้นมีคุณธรรม  ความจงรัก  กตัญญู  สุจริต  มีจิตสูงส่งแกร่งตรง จะต้องสมบูรณ์ด้วยคุณธรรมห้า คุณธรรมแปด  ในโลกนี้ ตั้งแต่โบราณกาลมา ผู้เพียบพร้อมด้วยคุณสมบัติทุกประการดั่งนี้ได้ มีไม่มาก มักมีแต่พูดได้ ทำไม่ได้  ทำได้ แต่ไม่ได้ทำ ได้ทำ แต่ทำได้ไม่สมบูรณ์ผล ไม่ประจักษ์หลักฐานชัดเจนแก่คนข้างหลัง  "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง" คัมภีร์อริยะตะวันเดือน"  จึงเปรียบเสมือนหม้อประจุไฟ สามารถถ่ายทอดพลังสร้างสรรค์ให้แก่เราได้เป้นอย่างดีที่สุด  มีคนหมิ่น "กวน" อริยมหาราชเจ้า ไม่ได้กินเจทุกมื้อทุกวันตลอดชีวิต สู้เราไม่ได้  เรากินเจตลอดชีวิต  แต่ยังขาดพร่องความจงรัก กตัญญู สุจริต  จิตสูงส่งแกร่งตรงคงมั่น  ยังขาดคุณธธมห้า คุณธรรมแปด อีกหลายส่วน  เราบอกว่าเรามีสิ่งเหล่านี้ แต่ลองพิจารณาดูผลงานอะไรของเราหรือ ที่ได้รับการเชิดชู จารึกไว้ในประวัติศาสตร์  กินเจคือเมตตากรุณาต่อสัตว์โลก  แต่กับพ่อแม่ของเรา... ซึ่งท่านก็เป็นหนึ่งชีวิตของสัตว์โลก อีกทั้งเป็นสัตว์โลกที่เคยป้อนข้าวอาบน้ำอุ้มชูเรา เราจะต้องเมตตากรุณาตอบไหม เราทำได้หรือไม่ อยางไร เพียงไร  กวนอริยมหาราชเจ้าไม่ได้กินเจตลอดชีวิต แต่บรรลุธรรมระดับสูงอยู่คู่ฟ้า ด้วยผลบุญคุณธรรมเหล่านั้น  อาจจะแย้งว่า ถ้าเช่นนั้น เราไม่ต้องกินเจได้ไหม คำตอบเป็นคำถามว่า "ถ้าไม่กินเจ เรามีคุณบารมีอื่น ๆ อย่างกวนอริยมหราราชเจ้าหรือเปล่าล่ะ"  แท้จริงแล้วกินเจนั่นเองเป็นการสั่งสมคุณธรรมบารมี ทีละเล็กทีละน้อยทุกข้อ ในคุณธรรมห้า คุณธรรมแปด  กินเจเป็นธรรมปฏิบัติที่ทำได้ง่ายที่สุด สำหรับเราที่มิได้อุทิศชีวิตทำการใหญ่เช่น "กวนอริยมหาราชเจ้า" หวังว่าสาธุชนจะได้พิจารณากัน สุดท้ายนี้ ด้วยจิตสำนึก
                                                                                 ข้าพเจ้า...
ขอน้อมนบ        ประจบพื้น        อภิวาท
แทบเบื้องบาท   มหาราช          "กวน"เซิ่งตี้
ความผิดใด       ในการแปล       แน่นอนมี
องค์ฤทธี          โปรดอภัย        ให้ปัญญา
                                                                                ร้อยกราบ

                                                                                 ศุภนิมิต
                   
                                                                          ตุลาคม   2547
                                                                  ศุภนิมิต แปล และเรียบเรียง       

                                   คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                           คำนำ

                             คำนำจาก "อริยราชเจ้ายุทธนา  อู่เซิ่ง"

        ...ส่วนใหญ่คัมภีร์ธรรมที่แพร่หลายถ่ายทอดถึงคนรุ่นหลัง ล้วนเป็นไปเพื่อเตือนใจชาวโลก จึงไม่ถือสากับคนที่สงสัยไม่เชื่อ ไม่ยอมรับ แต่คนเหล่านั้นก็มักจะคิดเล็กคิดน้อยต่อเราไม่หยุดหย่อน จะทำอย่างไรได้ หากคนรู้บำเพ็ญกตัญญูุตาธรรม พี่น้องปรองดอง จงรักภักดี ซื่อสัตย์จริงใจเป็นรากฐาน  เอาจริยธรม มโนธรรมสำนึก สุจริตธรรม ละอายต่อบาป เป็นบรรทัดฐานในการดำเนินชีวิต เช่นนี้ แม้จะไม่อ่าน "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง  คัมภีร์อริยะตะวันเดือน"  ก็ไม่เสียหายอะไร แต่ถ้าหากไม่อาจถึงที่สุดในระดับความเป็นคน ไม่อาจเข้าถึงรากฐานความเป็นคนได้สำเร็จ แม้จะสวดท่องทุกวัน ๆ "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง  คัมภีร์อริยะตะวันเดือน"  ก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขาด้วย นี่เพราะอะไร  เพราะ "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง"  แท้จริงแล้วมิใช่จะให้คนแสวงหาความเป็นคนได้จากความหมายของตัวอักษรเท่านั้น  ความเป็นคนมิใช่จะประจุอยู่ในบท ในประโยค ในวิจารณ์เท่านั้น แต่ความปรารถนาอันยิ่งยวด ในอักษรหนึ่งตัว หรือคำพูดหนึ่งคำ ล้วนสนองรับ สนองตอบต่อฟ้าดิน มหาพลานุภาพแห่งจิตปรารถนาดีนั้น สะเทือนถึงเทพยดาและเหล่าวิญญาณได้ทั้งหมด  พระคัมภีร์นี้ ที่เรียกได้ว่า พระคัมภีร์ "อริยะตะวันเดือน" นั้น ก็ได้แสดงให้เห็นความสำคัญแล้วอย่างชัดเจน  เหตุที่ไม่ถือสากับคนเหล่านั้น มิใช่ว่าจะดูถูกเขา แต่ด้วยเหตุที่จิตใจความมุ่งหมายของพวกเขาชอบที่จะวิพากษ์วิจารณ์ โอ้อวดแสดงความสามารถ  ฉะนั้น จึงไม่อาจพูดคุยให้เข้าถึงความลึกซึ้งตรงกันได้  การถวายคำขอ ก็เป็นด้วยเหตุดังนี้  เบื้องบนโปรดให้แก้ไข ก็ด้วยเหตุอันนี้้ ผู้มีความเข้าใจ เมื่ออ่านถึงตรงนี้ก็จะต้องเห็นด้วยกับเรา อีกทั้งคัมภีร์นี้อาศัยปราชญ์จูจื่อเป็นผู้แก้ไข มิได้เกิดจากความเห็นของเรา บางคนเข้าใจว่าเราไม่ได้กินเจตลอดชีวิต อีกทั้งทำลายชีวิตไปไม่น้อย บางคนเข้าใจว่าเราไม่เชื่อพุทธธรรม จึงวิจารย์เป็นการให้ร้ายพุทธธรรมไป  ยิ่งกว่านั้น ยังมีผู้เข้าใจว่าเรากระหยิ่มใจในบุคลิกสง่างามของตนเอง โอ้อวดเกียรติคุณโดดเด่นของตน จึงดูแคลนละทิ้งคัมภีร์เล่มนี้ด้วยเหตุนี้  บ้างเห็นว่าสู้ "สี่ปรัชญาคัมภีร์  ซื่อซู"และ "ห้าคัมภีร์ธรรม  อู่จิง"  ไม่ได้  ที่อรรถรสบทตอนงดงามกว่า  อีกทั้งไม่อาจเทียบเท่าคัมภีร์ "วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร  จินกังจิง"  หรือ  "คัมภีร์ชาดก  เปิ่นสิงจิง" ที่หลักธรรมวิเศษสูงส่งกว่า นี่ก็เป็นความคิดผิดของพวกเขา "จิง คัมภีร์" ก็คือหนทางของชีวิต  หนทางมีใกล้ มีไกล  อีกทั้งความแตกต่างกันที่เดินง่าย เดินยาก  ผู้มีกำลังความสามารถไปถึงหนทางใหญ่ แม้เส้นทางจะยาวไกล ก็ไม่หวั่งวิตก จะลำบากยากเย็น ก็มีกำลังใจ พยายามเดินไปจนถึงที่สุดได้ นั่นคือ  ผู้มีกำลังความสามารถไปถึงหนทางใหญ่แล้ว แต่สำหรับคนที่ไม่มีกำลังความสามารถจะมุ่งเดินต่อไปได้ จงชี้แนะนำพาให้เขาเดินทางใกล้ ๆ ง่าย ๆ ให้เขาเดินสู่หนทางราบเรียบ และไปถึงหนทางใหญ่ได้ต่อไปในภายหน้า  ความหนักใจของ "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง  คัมภีร์อริยะตะวันเดือน"  อยู่ที่ต้องทุ่มเทใจให้อย่างนี้ ปราชญ์จูจื่อได้ตรวจสอบพระคัมภีร์ "ซันเทียนจู้จิงลู่"  ค้นคว้าหลักฐานที่มา คำอธิบายในบทตอนก็เช่นกัน ปราชญ์จูจื่อได้ทำหน้าที่แก้ไข เราได้ให้คำนำ ท่านทั้งหลายได้อันเชิญมา คนรุ่นหลัได้สวดท่องปฏิบัติตาม ซึ้งแม้จะไม่ขอบุญวาสนาให้ประจักษ์ แต่บุญวาสนาก็จะเป็นเช่นที่คัมภีร์นี้กล่าวไว้คือ...มิได้สัมฤทธิ์ผลเพียงอย่างเดียว...
...ไม่เข้าถึงรากฐานความเป็นคน   "แม้จะสวดท่องทุกวัน   คัมภีร์อริยะตะวันเดือนนี้    ก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย" 

                                              คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                                 สาส์นกราบทูล

                                            รูปแบบสาส์นกราบทูล

                                                (เก้าเอวิ๋นซื่อ)

กงเอว๋ย                                                         (เริ่มสวดท่อง)  น้อมสรรเสริญ 

เซิ่งตี้                                                            อริยราชเจ้า 

เฮ่าชี่หลิงเชียว                                                 มหาพลานุภาพเลิศหล้า 

ตันซินก้วนยื่อ                                                   จิตสูงพุ่งฟ้าฝ่าตะวัน

ฝูเจิ้งถ่งอี่จังซิ้นอี้                                               อุ้มชูราชวงศ์ฮั่น  เพื่อสัตยมโนธรรม กำจาย

เอวยเจิ้นจิ่วโจว                                                พระเดชานุภาพสะเทือนทั่วปฐพี 

อวี๋นต้าเจี๋ยเอ๋อตู่จงเจิน                                        ถึงพร้อมด้วยจิตบริสุทธิ์แกร่งตรงจงรัก

หลิงเจาเซียนกู่                                                 ทิพย์ญาณศักดิ์สิทธิ์ สถิตสว่างนิรันดร์กาล

ฝูหมอตั้งโค่ว                                                    สยบมารกวาดล้างโจรภัย

หลวี่ไต้เจิงฉีฉีชวิน                                             หลายยุคสมัย  ประจักษ์ในวิเศษคุณ

เจวี๋ยซื่อโหย่วหมิน                                             ปลุกสำนึกชาวโลก  ชี้นำชาวประชา  จักรวาลปรกหล้า

หวนอวี่พีฉีหมิงชวิ่น                                            โอวาทสว่างแห่งพระองค์ 

อวิ้นเสียหวงถู                                                   หนุนนำพิทักษ์รักษาแผ่นดินธรรม 

เต๋อฟู่หลี่ซู่                                                       บารมีเลิศล้ำ  คุ้มเกล้าเหล่านิกร   

(ตี้จื่อโหม่ว)อวี๋โหม่วเหนียนเอวี้ยยื่อ                         ณ  ปี..... เดือน ..... วัน .....     

จิ้งเอว้ยโหม่วซื่อ                                                ข้าพเจ้า  น้อมขอด้วยเรื่อง...........

โค่วสวี่                                                            กราบขอประทานอนุญาต 

                                                                    ข้าพเจ้าจะศรัทธาสวดท่อง  รัตนะพระโอวาท

 หมิงเซิ่งจิงเป่าซวิ่น                                             "เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง คัมภีร์อริยะตะวันเดือน"

(จี่ยื่อเฉียนซ่ง จงเซิงฟ่งสิง)                                     จำนวน.........ครั้ง หรือ..........ตลอดชีวิต

  อิ๋ว ซ่ง เอ๋อ ยู่                                                    จากสวดท่องจนเข้าถึง

 อี่โสวเอว๋ยกุย                                                      เพื่อคล่องในที่สุด 

อิ๋วเจี่ยงเอ๋อหมิง                                                    จากกล่าวขานจนเข้าใจ

อี่จือเอว๋ยเอี้ยว                                                      เพื่อรู้เป็นสำคัญ

เจี้ยนหลวี่ฉีอวี๋ตู่สือ                                                  ปฏิบัติหวังจัง 

ซินตี้อู้ฉิวกวงหมิง                                                   จิตใจปรารถนาสว่างใส 

ฝูจี้                                                                    หมอบราบกราบวอน

เจี้ยวอิ้ว                                                              โปรดพิจารณาคุ้มครอง

อู๋เยิ่นจันเอินจือจื้อ                                                  เป็นพระมหากรุณาธิคุณที่สุดหามิได้

จิ่นเก้า                                                                หมอบราบ   กราบทูลทรงทราบ