[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                  บันทึกปรากฏการณ์ นรกคนเป็น  :  บันทึกนรกคนเป็น

                  ตอนที่ 1  :  ลงประทับทรง ณ จ๋วงเซินถังรับภาระหนัก  เผยนรกทั้งเป็นเพื่อปลุกให้ตื่นจากภวังค์

        พระจี้กง  :  เฮ้อ !  กาลสมัยที่ไม่ธรรมดาย่อมมีวิธีที่ไม่ธรรมดาด้วย สิ่งที่น่ากลัวที่สุดของผู้บำเพ็ญธรรมก็คือการแปรเปลี่ยนกลางคัน ที่กลัวก็คือ กลัวว่าผู้บำเพ็ญธรรมที่อยู่ระหว่างการบำเพ็ญไม่สามารถทนต่อการทดสอบได้ โดยเฉพาะการเจ็บป่วยเป็นสิ่งที่ยากลำบากที่สุด ดังนั้นเพื่อเป็นการเพิ่มวิธีอีกวิธีหนึ่งจึงให้โรงเจจ๋วงเซินถังเจ้าของรับโองการให้แต่งหนังสือธรรมะเล่มนี้ จึงเป็นโอกาสให้อาตมาได้มีโอกาสมากับเจ้าได้มาสนทนากันเหมือนเก่า

        เฟยหลวน :  โอ้ !  รู้สึกตื้นตันใจอย่างยิ่ง คิดว่าเป็นคำสรรเสริญของอาจารย์ การที่โรงเจได้รับเกียรติให้แต่งหนังสือ "บันทึกนรกคนเป็น" ครั้งนี้ศิษย์ทั้งดีใจและตกใจ !

        พระจี้กง  :  เฟยหลวน  ทำไมจึงทั้งดีใจทั้งตกใจ

        เฟยหลวน  :  อาจารย์เจ้าคะ ในหนังสือ  "บันทึกนรกคนเป็น" นี้  อะไรคือ "นรกคนเป็น"  ศิษย์ไม่ค่อยจะเข้าใจย่อมต้องตกใจกลัว !  จะเป็นการไปดูเรืือนจำคนใช่ไหม

        พระจี้กง  :   เอ้ !  ไม่ใช่  หากเป็นแบบนั้นก็ไม่มีอะไรแปลก คนสมัยนี้มักเสพสุขกับวัตถุมากเหลือเกิน ดังนั้นโรคทันสมัยจึงเพิ่มมากขึ้นทุกวัน จนบางครั้งตนเองต้องปลอบใจตัวก็มีอยู่ไม่ใช่น้อย แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม ชาวโลกที่มีแต่บาปกรรมที่ตนเองได้รับกับการเจ็บป่วยที่ได้รับ ย่อมต้องมีเหตุที่อธิบายได้ ซึ่งมักจะค้นหามูลเหตุเพื่อตนเองอย่างเช่น คนในสมัยปัจจุบันที่ผ่านการปลูกฝังจากวิชาการแพทย์แผนใหม่กล่าวว่า เมื่อเกิดมีการเจ็บป่วยก็ต้องค้นหาสาเหตุ และส่วนใหญ่ก็มักมีคำพูดที่สมเหตุผล แต่ว่าการเจ็บป่วยบางอย่างที่ค้นหาสาเหตุไม่พบก้มักพูดไม่ออกว่าเป็นมาอย่างไร

        เฟยหลวน  :  ถูกต้อง   เมื่อค้นหาสาเหตุการเจ็บป่วยไม่ได้ คนบางกลุ่มก็มักจะคิดได้เองตามธรรมชาติว่า "ถูกของ"  อะไรเข้า หรือพูดว่ามันเป็น "โรคกรรม"

        พระจี้กง  :  ไม่ผิด  อันที่จริงเพียงคำว่า "โรคกรรม"   เป็นชื่อเรียกรวม ๆ ของโรคที่ตรวจหาพยาธิสภาพของโรคไม่พบ กล่าวคือ ไม่มีทางที่จะอธิบายถึงสาเหตุแห่งการเจ็บป่วยได้  การเจ็บป่วยบางครั้งมีลักษณะทั้ง "มองเห็นได้" กับ "มองไม่เห็น"  ดังนั้นก็จะนำตัวอย่างเหล่านีมาเตือนสติชาวโลก เพื่อยินยอมรับชตากรรมแห่งตน อย่างเช่น  ทางโรงเจจ๋วงเซินถังที่ชักจูงคนให้ทำบุญเพื่อลบล้างบาปกรรมก็เป็นวิถีทางหนึ่งที่ดีในการลดการเจ็บป่วยให้เบาบางลงบ้าง ส่วนใหญ่แล้วผู้ที่รู้จักหาทางมาวอนขอต่อเทพพุทธให้ช่วยขจัดภัย ก็นับว่าเป็นผู้ที่มีพื้นฐานทางธรรมอยู่บ้าง แต่ว่า "โรคกรรม"  เป็นโรคที่ "มองไม่เห็น" อย่างกฏแห่งกรรมก็มองไม่เห็นเช่นกัน ดังนั้นชาวโลกส่วนใหญ่จึงไม่ยอมเชื่อถือ ด้วยเหตุนี้จึงมักสูญเสียโอกาสในการเสดาะเคราะห์กรรมก็มีมาก

        เฟยหลวน  :  หากเป็นเช่นนี้ก็น่าเสียดาย แต่ว่าตามที่อาจารย์พูดมาเมื่อครู่นี้ การเจ็บป่วยที่สามารถอธิบายได้กับ ที่ไม่สามารถอธิบายได้แล้วยังมีอะไรที่ "มองเห็นได้"  กับอะไรที่  "มองไม่เห็น"  เล่า  ศิษย์รู้สึกสับสนไม่กระจ่างแจ้ง ขออาจารย์โปรดอธิบายให้ละเอียดสักหน่อยได้ไหมค่ะ 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                  บันทึกปรากฏการณ์ นรกคนเป็น  :  บันทึกนรกคนเป็น

                  ตอนที่ 1  :  ลงประทับทรง ณ จ๋วงเซินถังรับภาระหนัก  เผยนรกทั้งเป็นเพื่อปลุกให้ตื่นจากภวังค์

        พระจี้กง  :  ใครเรียกเจ้าไม่เอาจิตมาตั้งใตฟังล่ะ จึงสับสนไปหมด ดูเจ้าสติจะคลาดเคลื่อนไปนะ  หรือเพราะว่าจะแต่งหนังสือกลางคืนก็เลยนอนไม่หลับ เอ้อ  !  เหมือน  "โรคเสพติด"  เดี๋ยวให้หลวงตาใช้พัดปัดเบา ๆ สักหน่อย เจ้าจะได้ตื่นขึ้นสดใสขึ้น โอม !  อัมมานี ปาบีนิว.......
       
        เฟยหลวน  :  โอ้ !  สดชื่นเต็มที่เลย  รู้สึกประสาทจะสบายขึ้นเยอะเลยอาจารย์ !  เป็นเทพเป็นเซียนก็ดีอย่างนี้ ไม่ว่าจะเป็นหน้าหนาว หรือ หน้าร้อน ก็ไม่ถูกอิทธิพลขอลลมฟ้าอากาศครอบงำ ในรอบหนึ่งปีมีสี่ฤดู ล้วนเย็นสบายเหมือนฤดูใบไม้ผลิและใบไม้ร่วงทำให้เป็นที่อิจฉาของคนนะ

        พระจี้กง  :  ไม่ต้องอิจฉา เจ้าต้องเดินตามรอยพระบาทของเทพบุตรและผู้ศักดิ์สิทธิ์ พอบรรลุสู่มรรคผล ก็จะไม่ถูกฤดูกาลทั้งสี่ผูกมัด

        เฟยหลวน  :  เจ้าค่ะ !  ศิษย์รู้เจ้าค่ะ

        พระจี้กง  :  พูดเข้าเรื่องเถิด ในสมัยปัจจุบันนี้พอคนเจ็บป่วยก็พูดได้ว่า การเจ็บป่วยครั้งนี้เกิดจากอะไร ๆ ตัวอย่างพูดว่า คนเป็นโรคกระเพาะก็จะพูดว่า เพราะชีวิตเร่งรีบ การกินกราดื่มไม่เป็นเวลาจึงเป็นสาเหตุ  คนที่เป็นโรคอ้วนก็พูดว่าเพราะการออกกำลังกายไม่พอ  คนที่ผอมแห้งก็พูดว่าเพราะทำงานตรากตรำเกินไป  คนเป็นโรคไตก็พูดว่าการกินไม่ได้ธาตุอาหารที่สมดุล  คนอ้วนเพราะรับของหวานมากเกินไป.........เป็นต้น  ทำให้เป็นสาเหตุของการเจ็บป่วย ต่าง ๆ เหล่านี้คือสิ่งที่ "มองเห็นได้"  สิ่งที่  "มองไม่เห็น"  คือทั้ง ๆ ที่รู้ว่าร่างกายมีการเจ็บป่วย แต่ก็ตรวจหาสาเหตุไม่พบ การเจ็บป่วยที่  "มองไม่เห็น"  นี้มีสาเหตุสองประการคือ  1. แรงกรรมเป็นเหตุ  2. กรรมเป็นเหตุ  ที่พูดว่า กรรม  ก็คือ  เจ้ากรรมนายเวรที่ตนเองก่อกรรมไว้  การเจ็บป่วยทั้งสองประการนี้ อย่างหนึ่งก็มาจากผลกรรมในปัจจุบันชาติ  กัลผลกรรมที่สะสมมาจากอดีตชาติ  สถานที่ใช้ควบคุมชาวโลกที่รับกรรมเป็นที่ ๆ เราจะไปเยี่ยมชมกัน หากมิใช่ถึงกาลเวลาอันเหมาะสม หากมิใช่เป็นปณิธานอันยิ่งใหญ่ของจ๋วงเซินถัง  และหากมิใช่เบื้องบนเมตตาแล้ว ไฉนเลยสถานที่เร้นลับอย่างนี้จะเปิดเผยออกมาได้

        เฟยหลวน  :  อาจารย์ค่ะ่  !  นั่นเป็นที่ไหนล่ะค่ะ

        พระจี้กง  :   ก็เป็นที่ที่เรารับโองการให้ไปเยี่ยมชม มันคือ  "นรกคนเป็น"  ก็เป็นนรกที่ทางยมโลกบันดาลขึ้น

        เฟยหลวน  :  หว้า ! ต้องลงไปเมืองนรกอีกหรือ  ศิษย์ไม่กล้าไปค่ะ

        พระจี้กง  :  ทำไมล่ะ

        เฟยหลวน  :  เมื่อครั้งก่อนศิษย์ไปเมืองนรกได้ตีสุนัขดำของยมทูตตายไปหนึ่งตัว  ศิษย์ต้องทำบุญชดใช้ไปหนึ่งพันห้าร้อยเหรียญ หากต้องไปแล้วเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นอีก แล้วศิษย์จะทำอย่างไร ศิษย์เป็นคนกลัวสุนัขเป็นที่สุดเลย

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                  บันทึกปรากฏการณ์ นรกคนเป็น  :  บันทึกนรกคนเป็น

                  ตอนที่ 1  :  ลงประทับทรง ณ จ๋วงเซินถังรับภาระหนัก  เผยนรกทั้งเป็นเพื่อปลุกให้ตื่นจากภวังค์

        พระจี้กง  :  อ๋อ !  เป็นเช่นนี้เองอาฮ้า !  จงวางใจเจ้าเฟยหลวนครั้งนี้เจ้ารับโองการให้ไป แถมยังมีอาตมานำทาง  รับรองว่าไม่เกิดเรื่องแน่นอน  ที่ที่เราจะไปเป็นที่ที่ทางยมโลกบันดาลขึ้นเพื่อลงโทษ  เราจะไปถึงโดยตรงไม่ต้องผ่านเข้าขุมนรก ดังนั้นเจ้าจึงเบาใจ

        เฟยหลวน  :  อ๋อ  !  อย่างนี้ก็เบาใจได้ แต่ว่า อาจารย์ขา ที่นั้นเป็นที่ที่ทางยมโลกบันดาลขึ้น แล้วทำไมไม่เรียกขุมนรกกลับเรียกว่า "นรกคนเป็น"  ล่ะ  ฟังดูแล้วน่ากลัว มีแบบนี้ด้วยหรือ

        พระจี้กง  :  ผู้ที่ได้รับโทษในนรก คือคนบาปที่ทำชั่วเมื่อครั้งอยู่ในโลกมนุษย์ พอตายลงวิญญาณก็ถูกจับมาสอบสวนแล้วรับโทษกรรม สำหรับ  "นรกคนเป็น"  คือ คนที่มีชีวิตอยู่และประพฤติตัวไม่ถูกต้อง ถูกเบื้องบนจับวิญญาณเป็น ๆ มายัง  "นรกคนเป็น"  เพื่อรับโทษ ดังนั้นการรับโทษจึงแตกต่างจากขุมนรก  เพราะที่นั้นเป็นที่ที่ลงโทษคนที่ตายแล้ว แต่อีกที่หนึ่งเป็นที่ลงโทษคนที่ยังไม่ตาย ลงโทษ  "วิญญาณเป็น ๆ" มันต่างกันเช่นนี้

        เฟยหลวน  :  ที่แท้เช่นนี้เอง คนที่ถูกจับไปรับโทษทรมานจะรู้หรือไม่ว่าวิญญาณของเขาถูกจับไปยัง  "นรกคนเป็น"  เพื่อรับโทษกรรมแล้วค่ะ

        พระจี้กง  :  อันนี้ต้องดูที่สภาพของร่างกายที่กำลังเจ็บป่วยอยู่ก็จะเข้าใจได้  แต่ชาวโลกมัวเมาไม่รู้ได้ ตอนนี้เบื้องบนมีมหากรุณาเปิดประตู  "นรกคนเป็น"  จุดมุ่งหมายก็เพื่อให้ชาวโลกที่อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วตรวจสอบร่างกายตนเอง สำหรับผู้ที่มีการเจ็บป่วยอยู่แล้ว ก็ให้รู้สำนึกผิดในบาปกรรม แล้วตั้งใจสร้างบุญทำความดีมีคุณธรรม ก็จะสามารถทำให้โทษกรรมเบาบางลงบ้าง ต่อ ๆ ไปก็จะสามารถขจัดสภาพความเจ็บป่วยได้ แต่ทว่าทั้งนี้ต้องขึ้นอยู่กับจิตใจของคนจะเป็นเช่นไรจึงจะแน่นอน

        เฟยหลวน  :  เป็นแบบนี้เอง  !  ถ้างั้นคืนนี้เราจะไปเยี่ยมชมกันเลยหรือเปล่าคะ

        พระจี้กง  :   ไม่ คืนนี้เวลาไม่พอแล้ว คราวหน้าค่อยเริ่มต้นใหม่ สำหรับคืนนี้อาตมาเพียงแต่เอาสภาพของนรกคนเป็นมาเล่าให้ฟังเท่านั้น จุดประสงค์ต้องการให้ชาวโลกได้รู้ว่าหนังสือ  "บันทึกนรกคนเป็น"  นี้  เบื้องบนเมตตาชาวโลกที่หลงยึดของปลอมเป็นของจริง มีชีวิตอยู่ใน  "นรกคนเป็น"  โดยไม่รู้ตัวควรรู้ว่าคิดดีก็สวรรค์ คิดร้ายก็นรก   ทั้งหมดตนเองเป็นผู้สรรหา มิใช่ผู้อื่นจะมารับแทนได้ บ้างก็รับผลกรรมในปัจจุบันชาติ บ้างก็รับผลกรรมจากอดีตชาติแตกตางกันไป เล่ากันไม่หมด หวังว่าชาวโลกคงจะเข้าใจ จบแค่นี้  อาตมากลับ

        เฟยหลวน  :  กราบขอบพระคุณอาจารย์ที่เมตตา ศิษย์ขอน้อมใจส่งอาจารย์

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                  บันทึกปรากฏการณ์ นรกคนเป็น  :  บันทึกนรกคนเป็น

               ตอนที่ 2    :  อย่าพูดว่ากรรมไม่มีคนเห็น  มีศรัทธาต่อธรรมสุขสบาย

        พระจี้กงเสด็จลงประทับทรง  กลอนนำเสด็จ

                                         ประตูสวรรค์เปิดกว้างโปรดเวไนย
                             อดีตไม่ได้รับธรรมเบื้องบน
                             สภาพการณ์นรกคนเป็นเตือนผู้คน
                             โปรดช่วยผู้หลงตนพ้นทุกข์ภัย

         พระจี้กง   :  คืนนี้อาตมาลงมายังโรงเจเพื่อแต่งหนังสือ "บันทึกนรกคนเป็น"  ซึ่งหนังสือแบบนี้ยังไม่เคยมี จึงถือว่าเป็นหนังสือยอดเยี่ยมทีสุดนับตั้งแต่โบราณมา หวังว่าเมื่อหนังสือจัดพิมพ์เสร็จสามารถทำให้เหล่าเวไนยสัตว์ที่ลุ่มหลงได้มีจุดมุ่งหมายที่ถูกต้องในการบำเพ็ญธรรม เข้าใจถึงกฏแห่งกรรมว่ามีความน่ากลัวนัก ควรรู้ว่าเมื่อปลูกพืชอะไรก็จะได้ผลอย่างนั้น กฏสวรรค์นั้นเข้มงวดนัก ไม่ผิดเพี้ยนแม้แต่น้อย ขอถามสักหน่อยเถิดว่า ตั้งแต่โบราณมาจนถึงปัจจุบัน มีใครที่เคยได้รับการยกเว้นบ้าง

        เฟยหลวน   :  ขอต้อนรับอาจารย์ที่เสด็จมา ในยุคสุดท้ายนี้ทั้งธรรมะและมารต่าง ๆ ก็มาพร้อมกัน ทำให้อาจารย์ก้ลำบากลำบนกันมาก ท่ามกลางธรรมะอันศักดิ์สิทธิ์ ผุ้คนยกย่องท่านว่า "องค์พุทธะผู้กอบกู้โลก"  ในขณะเดียวกันพวกอบายมุขที่ขาบหวยทั้งใต้ดินบนดินก็พลอยอาศัยโอกาสนี้ยืมชื่ออาจารย์เป็นยี่ห้อที่ใช้กันในหมู่การพนัน ขณะเดียวกันพวกเขาก็สรรเสริญท่านเป็นเทพเจ้าแห่งโชคลาภด้วย ! 

        พระจี้กง   :  เฮ้อ  !  ชาวโลกปัญญาอ่อน  ยังดึงอาตมาเข้าไปเกี่ยวพันด้วย เมื่อถึงเวลากรรมมาถึงก็ต้องรับกันเองเพราะทำเองเชื่อพระเชื่อเจ้าก็ต้องบำเพ็ญธรรมบำเพ็ญจิต อาตมามีหรือจะตียี่ห้อออกหวยสนับสนุนให้ชาวบ้านเล่นการพนัน เชื่อว่าผู้มีความรู้คงเข้าใจ อาตมกอบกู้โลกช่วยเหลือมนุษย์ บรรเทาทุกข์ผู้ยากไร้ ย่อมไม่ช่วยเหลือใครที่ทำสิ่งที่ผิด มิฉะนั้นแล้ว ถ้าบุคคลิกของเทพไม่เที่ยงธรรมแล้ว จะยกย่องว่าเป็นพระผู้ศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไรกัน หวังว่าชาวโลกจะเข้าใจลึกซึ้ง จะได้ไม่โยนอาตมาทิ้งน้ำ คำโบราณที่กล่าวว่า "มีชื่อเสียงในโลกมนุษย์ แต่กายไม่แล้วแต่ตน"  กฏสวรรค์ลงโทษยุติธรรม บ้างก็ล้มละลาย บ้างก็สูญเสียชีวิต  บ้างก็บ้านแตกสลาย  กรรมตอบสนองแตกต่างกันไป  แต่ชาวโลกที่สะลึมสะลือก็ยังคง "ไม่รู้ว่าในป่ามีเสือ ก็ยังคงเดินเข้าป่า"  สมกับที่ว่า "ตนก่อกรรมเองก็สมควรตาย"

        เฟยหลวน   :  ใช่แล้ว !  แม้จะรู้ว่ามีโทษก็ยังคงหลงอยู่ ฟังเขาพูดกันว่า การเกิดภัยพิบัติในแผ่นดินใหญ่ก็เป็นเช่นนี้ ไม่ทราบว่าจะเท็จจริงอย่างไร

        พระจี้กง   :  เฮ้อ  !  พูดกันคำเดียวไม่จบ ถือเสียว่าเป็นการคิดบัญชีครั้งใหญ่ก็แล้วกัน ชาวโลกควรเข้าใจกฏแห่งกรรมสนองตอบนั้นน่ากลัวมาก  อย่าถือแต่ความคิดฟุ้งซ่านของตนถูกต้องจนต้องรับเคาระห์จากเบื้องบน จะกลายเป็นว่าเมื่อภัยมาถึงตัวค่อยรู้สำนึกก็จะสายไปเสียแล้ว

        เฟยหลวน   :  น่าสงสารอาจารย์ ที่มีทุกข์เพราะชื่อเสียงโด่งดัง

        พระจี้กง   :  ก็คงเป็นเพราะต้นไม้ใหญ่ต้องรับลม  เอาล่ะ  !  เข้าเรื่องเถอะ

        เฟยหลวน   :  เจ้าค่ะ  !  เมื่อคืนอาจารย์พูดว่า ชาวโลกที่ได้รับโทษในนรกคนเป็น มีทั้งสาเหตุจากแรงกรรม และกรรมเก่าในอดีตชาติ อย่างนี้จะอธิบายอย่างไร   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                  บันทึกปรากฏการณ์ นรกคนเป็น  :  บันทึกนรกคนเป็น

               ตอนที่ 2    :  อย่าพูดว่ากรรมไม่มีคนเห็น  มีศรัทธาต่อธรรมสุขสบาย

        พระอาจารย์จี้กง   :  สาเหตุจากแรงกรรม เปรียบเทียบกับคนที่เคยทำผิดมาก่อน ถึงแม้ตอนนี้จะสำนึกผิดและทั้งยังได้บำเพ็ญธรรมประกอบความดีแล้ว ถึงแม้เบื้องบนจะไม่ลงโทษผู้สำนึกผิดก็ตาม แต่เพราะแรงกรรมในการกระทำผิดเมื่อก่อนนี้ยังมีผลอยู่ ก็ต้องปล่อยให้เจ้าตัวรับกรรมไป ตัวอย่างเช่น กระจกเงาที่ทำสกปรกแม้โดยทิได้ตั้งใจ แต่เจ้าก็ต้องไปขัดถูให้สะอาด ระยะเวลาแห่งการขัดถูนี้ ก็เป็นระยะเวลาแห่งการชดใช้กรรมให้หมดไป  ถ้าในตอนนั้นคนที่มีหนี้กรรมติดตัว (มีวิญญาณคอยทวงหนี้)  "หนี้กรรม"  เป็นวิญญาณที่ตายแล้วมาทวงหนี้ หรือที่เรียกกันว่าเจ้ากรรมนายเวร ก้อย่างที่เจ้าของโรงเจจ๋วงซิวที่ได้ช่วยพาลูกศิษย์ทำพิธีอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวร และก็ถือโอกาสนี้ฝึกฝนจิตใจเป็นการซะล้างกรรมไปด้วย คนที่ไม่มีหนี้กรรมก็คือ คนที่ไม่มีวิญญาณเจ้ากรรมนายเวรติดตัว คนที่มีหนี้กรรมวิญญาณเป็น ๆ ของเจ้าตัวจะถูกจับไปรับโทษใน "นรกคนเป็น"  เพื่อชดใช้ความผิดตามแรงกรรม อย่างนี้เข้าใจไหม

        เฟยหลวน   :  เข้าใจค่ะ  ก้อย่างที่พูดกันว่า คนที่มีการเจ็บป่วยย่อมต้องมีสาเหตุ แรงกรรม  ก็คือสาเหตุของการรับโทษใช่ไหม

        พระจี้กง   :   ก็อย่างนั้น

        เฟยหลวน   :  ถ้าอย่างนั้น พูดตามกฏแห่งกรรม คนที่เจ็บป่วยส่วนใหญ่ ก็มีสาเหตุมาจากแรงกรรมติดตัว

        พระจี้กง   :  ถูกต้อง !  เฟยหลวนก็ฉลาดดีนี่ หากพบกับการสนองตอบของกรรมเวรก็ควรแก้ไข อาจมีการอธิษฐานต่อหน้าองค์พระว่าจะประกอบความดี อ้อนวอนให้เทพพุทธเป็นสรณะในการไกล่เกลี่ย โดยจะทำบุญสร้างกุศลแล้วอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรม
นายเวร ทั้งยังต้องตระเตรียมดวงใจที่ศรัทธาแน่วแน่โดยไม่มีความลังเลใจว่าวิญญาณเจ้ากรรมนายเวรก็มองไม่เห็นไม่รู้ว่าจะมีจริงหรือไม่ หากความศรัทธาไม่เพียงพอแล้ว มิเพียงจะไม่สามารถไกล่เกลี่ยกับเจ้ากรรมนายเวรได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องการยอมรับในการไกล่เกลี่ยเลย

      เฟยหลวน   :  ใช่แล้ว !  ศิษย์เคยเห็นอาจารย์จ๋วงซิวตอนที่กำลังช่วยผู้อื่นไกล่เกลี่ยกับเจ้ากรรมนายเวร พยายามพร่ำตักเตือนเหล่าญาติธรรมว่าต้องศรัทธาร้องขอให้เจ้ากรรมนายเวรยอมไกล่เกลี่ยกับตน ทำให้รู้ว่านั่นไม่ใช่เรื่องล้อเล่น แต่ว่าการกราบถามอาจารย์ว่า เมื่อไรจึงจะสามารถแยกออกได้ว่า การเจ็บป่วยนั้นมีสาเหตุมาจากกรรม

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                  บันทึกปรากฏการณ์ นรกคนเป็น  :  บันทึกนรกคนเป็น

               ตอนที่ 2    :  อย่าพูดว่ากรรมไม่มีคนเห็น  มีศรัทธาต่อธรรมสุขสบาย

        พระจี้กง  :  เรื่องนี้แยกแยะกันได้ง่ายมาก เมื่อครั้งที่แล้วอาตมาก็ได้อธิบายไปแล้วบ้าง  สมมุติว่าเจ้าเกิดเจ็บป่วยขึ้นมาแล้วไปหาหมอ  แต่ปรากฏว่ารักษาเท่าไรแล้วก็ไม่ได้ผล ซ้ำยังตรวจหาสาเหตุแห่งโรคไม่พบอีกด้วย ถ้าหากโชคดีสามารถตรวจพบสาเหตุของโรคได้โดยเร็ว  บางครั้งเป็นโรคธรรมดา อย่างเช่น หมอตรวจแล้วบอกว่าเป็นโรคหวัด เอายามารับประทาน ฉีดยาสักเข็ม  แล้วพักผ่อนสักวันสองวันก็หายแล้ว  แต่นี่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ทำไมเจ้าโรคธรรมดานี้ กินยาฉีดยาแล้วก็ยังไม่ได้ผล  ไปหาหมอให้รักษาติดต่อกันหลายสัปดาห์แล้วก็ยังไม่หาย หรือบางครั้งแม้รู้ว่าตนเองเจ็บป่วย  แต่หมอก้ตรวตหาสาเหตุไม่พบ  นั้นแหละคือสภาพที่บ่งบอกว่าเป็นโรคกรรมแล้ว  ถ้าเป็นเช่นนี้แล้วก็รีบ ๆ ทำบุญสร้างกุศล เพื่อชะล้างโรคกรรม ที่เกี่ยวข้อง จะได้ไม่ต้องทนเจ็บป่วยทุกข์ทรมาน

        เฟยหลวน  :  อ๋อ !  ที่แท้เป็นอย่างนี้เอง ศิษย์เข้าใจแล้ว

        พระจี้กง  :   ที่จริงแล้วก็มีพวกเจ้ากรรมนายเวรรบกวนอยู่ก็ไม่น้อย ตัวอย่างเช่น  การค้าไม่ราบรื่น หรือ คู่สมรสไม่สมหวัง หรือมีความแตกต่างกันด้วยฐานะ.......ต่าง ๆ เกิดจากเจ้ากรรมนายเวรคอยขัดขวาง

        เฟยหลวน  :  อ๋อ !  เรื่องแบบนี้ก็เกี่ยวข้องกับกฏแห่งกรรมด้วยนะ

        พระจี้กง  !  ใช่แล้ว !  ชาวโลกมีโอกาศดี เวรกรรมอดีตชาติลบล้างในชาติเดียวได้ ถ้าสามารถบำเพ็ญธรรมบรรลุจิต นับว่ามีบุญเป็นโอกาศขจัดเวรกรรมในทางที่ดี หนี้กรรมที่สะสมกันมา แต่อดีตตั้งหลายชาติก็ควรจะใช้คืนให้หมด

        เฟยหลวน  :  อาจารย์จะช่วยอธิบายให้ละเอียดได้ไหมคะ

        พระจี้กง  :  สมมุติว่าเจ้าเป็นหนี้เจ้ากรรมนายเวรอยู่หนึ่งร้อยเหรียญ แต่ถ้าเธอทำบุญให้เขาเพียงห้าสิบเหรียญ  แล้วคิดจะให้ได้ผลจะเป็นไปได้อย่างไร  ยังมีผู้ที่ทำบุญไม่พอแล้วไม่ได้ผลก็โทษฟ้าโทษดิน แถมยังกล่าวหาว่าพระเจ้าไม่ช่วยคุ้มครอง  ต้องรู้ว่าเทพพุทธสามารถไกล่เกลี่ยให้เจ้าได้ แต่ไม่สามารถรับกรรมแทนเจ้าได้ ชาวโลกควรคิดตรองดู กรรมเวรที่สะสมมาตั้งหลายชาติ คิดจะสะสางให้หมดในทันทีเป็นเรื่องที่ไม่ใช่ง่าย ๆ   แต่เบื้องบนทรงเมตตาได้เปิดโอกาสให้ทุก ๆ วิถีทาง ขอเพียงแต่ให้มีใจ พระเจ้าย่อมไม่ละเลยผู้ที่มีน้ำใจ

        เฟยหลวน  :  ขอขอบคุณที่เบื้องบนเมตตาอย่างยิ่ง ศิษย์ขอถามอาจารย์ว่านรกคนเป็นที่จับวิญญาณคนเป็นไปรับกรรม ส่วนใหญ่มักจะลงมือในช่วงเวลาไหน

        พระจี้กง  :  ส่วนใหญ่อยู่กลางคืน  ยมบาลจะให้ยมทูตไปจับ

        เฟยหลวน  :  อ๋อ !  แล้วคนที่ถูกจับไป ตอนนั้นจะมีความรู้สึกอะไร

        พระจี้กง   :  ต้องดูว่าคนที่ถูกจับไป มีโทษกรรมแบบไหน

        เฟยหลวน  :  อ๋อ !  เป็นแบบนี้เอง ถ้าอย่างนั้นขอถือโอกาสนี้ให้อาจารย์ช่วยตรวจดูคุณแม่ของหนู ชื่อ เหลี่ยวอู้เฉิน  ว่าร่างกายมีสภาพอย่างไร และสาเหตุของการเจ็บป่วยด้วย

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                  บันทึกปรากฏการณ์ นรกคนเป็น  :  บันทึกนรกคนเป็น

               ตอนที่ 2    :  อย่าพูดว่ากรรมไม่มีคนเห็น  มีศรัทธาต่อธรรมสุขสบาย

        พระจี้งกง  :  ได้  !  รอให้อาตมาคำนวณดู 1,2,3  เห็นแล้ว  ลูกเหลี่ยวมีโรคหัวใจ ความดันโลหิตสูงเป็นสาเหตุ สาเหตุของโรคที่ทำให้ต้องเป็นแม่หม้ายเพราะ

          ลูกเหลี่ยวเกิดมาครอบครัวจน
พ้นวัยเด็กก็แต่งให้ตระกูลล้อ
เพราะชาติก่อนเคยล่าสัตว์สร้างกรรมก่อ
บ่คิดถึงชีวิตถูกทำลาย

          เตือนเจ้าอย่ายิงนกบนฟ้า
เจ้าก็หาฟังคำของข้าไม่
ลูกของมันคงเฝ้ารอแม่กลับไป
คู่มันไซร์คงเฝ้าหอรอคู่ครอง

          กายสังขารเกิดมาต้องรับกรรม
ตัดสัมพันธ์อยู่เป็นหม้ายชิมรสชาติ
โชคดีมีกุศลบุญไม่ขาด
เข้าสถานเรียนธรรมะฝึกอย่างเซียน

          ได้พ้นโลกพ้นกิเลสพ้นเอกทุกข์
อย่าว่าลูกเหินห่างขาดเยื่อใย
อย่าว่าตนอยู่โดดเดี่ยวว้าเหว่ใจ
ทั้งนี้ไซร์ชาติก่อนลงเมล็ดกรรม

          มาชาตินี้ได้รับกรรมให้เห็นเห็น
นรกคนเป็นให้คนคอยฉีดยา
โรคหัวใจให้ดูนกที่ร้างลา
แหงนหัวคอยให้กลับมาความดันขึ้น

          ให้สร้างบุญสร้างกุศลฝึกอย่างเต๋า
พ้นโง่เขลาจิตกระจ่างมลายทุกข์
มีโอกาสพบหนทางคืนแดนสุข
ย่อมรับทุกข์ชดใช้เขาล้างหนี้กรรม

          โชคดีได้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยคุ้มครอง
บอกศรัทธาลูกทั้งผองเป็นโล่กั้น
เพียงลูกเหลี่ยวเฝ้าดูจิตไว้ให้มั่น
อย่าให้มันขุ่นข้องก่อสาเหตุ

        อันความทุกข์กังวลล้วนว่างเปล่า
เตรียมให้พร้อมเมื่อถึงคราวชีพเราหล่น
ท่องพุทโธเอาไว้ในใจตน
พ้นปุถุลูกก็ลุถึงแดนสุขเอย

        ทั้งหมดนี้คือสาเหตุแห่งการรับเคราะห์และอยู่เป็นหม้าย หวังว่าเฟยหลวนจะบอกกล่าวให้ลูกเหลี่ยวได้รับรู้  เพื่อจะได้เข้าใจกระจ่างแจ้ง จะได้บำเพ็ญจนถึงวัชรกาย

        เฟยหลวน  :  ที่แท้เป็นเช่นนี้เอง กราบขอบพระคุณอาจารย์ที่บอกอย่างละเอียด ศิษย์จะเรียนคุณแม่ เชื่อว่าท่านเห็นกลอนเหล่านี้แล้ว ก็จะเข้าใจจะได้บรรลุ

        พระจี้กง  :  ตอนนี้วิญญาณเป็น ๆ ของลูกเหลี่ยวไม่ต้องตกนรกคนเป็นเพื่อรับโทษกรรม  แต่หลังจากวันนี้ขอให้จิตใจปลอดโปร่งให้เข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าทุกอย่างเกิดจากใจ ต้องโปรดตนเองแล้วเบื้องบนก็จะโปรด ลูกหลานย่อมมีโชคลาภของตนเอง อนาคตก็จะได้คืนแดนสวรรค์เมืองเซียน

        เฟยหลวน  :  กราบขอบพระคุณอาจารย์ที่สั่งสอน

        พระจี้กง  ;   คราวนี้เป็นการบรรยายอีกครั้งหนึ่ง คราวหน้าจะไปเยี่ยมชม  "นรกคนเป็น"  เพื่อดูสภาพการณ์  หยุด  !  อาตมาจะแต่งกลอนอีกบทหนึ่ง

          กฏแห่งกรรมบอกใครใคร ไม่รู้
ที่รู้รู้ต้องโทษเพราะโง่เขลา
หากบอกให้บำเพ็ญธรรมไม่ถึงคราว
เมื่อถึงคราวอนิจจังสายแล้วเอย

        พอ !  อาตมากลับ

        เฟยหลวน  :  ศิษย์ขอน้อมส่งอาจารย์

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                     บันทึกปรากฏการณ์ นรกคนเป็น 

            ตอนที่ 3 : รับโทษกรรมในนรกคนเป็นสุดทรมาน  มีคุณธรรมกุศลเปลี่ยนแปลงได้

พระอรหันต์จี้กงเสด็จลงประทับทรง   กลอนนำเสด็จ

                                   แต่อดีตมหาสัทธรรมไม่แปรผัน
                      หลักธรรมแท้คงนิรันดร์ข่มไม่ได้
                      มั่นในธรรมล้างหนี้กรรมศรัทธาใจ
                      ชีวิตไซร์แบบนิพพานนิจนิรันดร์

พระจี้กง  :  ราตรีสวัสดิ์ลูกทั้งหลาย  อาตมาลงมาอีกเพื่อแต่งหนังสือ  "บันทึกนรกคนเป็น"  เพื่อปลอบเตือนชาวโลก คนสมัยนี้จิตใจเปลี่ยนไปในทางเลว  แม้แต่คนที่บำเพ็ญธรรมเหมือนกัน แต่บางครั้งก็แยกไม่ออกถึงความถูกผิด ทำให้ฝึกฝนกันเหมือนคนตาบอด น่าสงสารยิ่ง

เฟยหลวน  :  ราตรีสวัสดิ์อาจารย์  กราบขอบพระคุณที่เสด็จลงมาแต่งหนังสืออีก ที่อาจารย์กล่าวมาเมื่อครู่นี้ ศิษย์ก็มีความรู้สึกเห็นด้วย ในสังคมยุคปัจจุบันมีสถานธรรมมากมาย แต่กลับทำให้ผู้บำเพ็ญธรรมหลายคนชอบแสวงหาความลี้ลับ หรือ จัดตั้งความแปลกใหม่ทำให้สลดใจ ตั้งแต่ตั้งโรงเจจ๋วงเซินถังมาภายใต้การนำของอาจารย์จ๋วงซิวกับบรรดาญาติธรรม ได้ร่วมแรงร่วมใจหว่านไถ มีความสำเร็จก้าวหน้าด้วยดี ถึงแม้จะไม่กล้าพูดว่าได้รับความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ แต่ญาติธรรมทั้งหลายที่อยู่ภายใต้การนำของอาจารย์จ๋วงซิว และภายใต้พุทธรัศมีของบรรดาพุทธะและวิสุทธิเทพทุกคนต่างก็ได้รับกันบ้าง  อย่างน้อยที่สุดผู้ร่วมปฏิบัติธรรมต่างก็ได้ฝึกฝนจิตตนเอง มีอยู่เรื่องหนึ่งที่รู้สึกซาบซึ้งก็คือตัวอาจารย์จ๋วงซิวที่มีต่อผู้ที่ชอบพูดถึงความอัศจรรย์บ้าง หรือต่อผู้ที่อ้างตนว่า มิใช่ธรรมดาบ้าง หรือต่อผู้ที่สำคัญผิดว่าตนเองได้รับธรรมะอันวิเศษจากท่านอาจารย?ท่านนั้นท่านนี้ หรือต่อผู้ที่คิดว่าตนเองเหนือกว่าผู้อื่นขั้นหนึ่งเป็นต้น  อาจารย์จ๋วงซิวจะกล่าวตักเตือน โดยไม่เกรงใจเพื่อชี้ความถูกต้อง เพราะสิ่งที่ไร้รูปลักษณ์จะมองเห็นได้นั้น ล้วนขึ้นอยู่กับจิตของแต่ละคนไปรู้สึก ซึ่งไม่อาจนำมันไปใช้กับภูมิที่แท้จริงได้  ในสภาพของโลกที่มีรูปลักษณ์นี้  มีเพียงบทความของคุณธรรมที่เป็นของแท้จริง เพราะเหตุนี้อาจารย์จ๋วงซิวก็มักถูกกล่าวร้ายไปไม่น้อยเลยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ทำให้ศิษย์มีความรู้สึกว่าทางโลกน่าเบื่อหน่าย จิตใจคนน่าสงสารนัก