และก็ด้วยหนึ่งจิตที่กลมกลืนต่อฟ้าเช่นนี้ ดังนั้นในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นชั้นเรียน ธรรมกิจ หรืองานธุระต่าง ๆ เราก็มักจะได้ยินท่านกล่าวอยู่เสมอว่า "ทั้งหมดล้วนเพราะพระมหากรุณาธิคุณแห่งเบื้องฟ้าพระบารมีแห่งพระวิสุทธิ์อาจารย์ทั้งสิ้น" "นี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์จักทำได้เลยนะ" "ข้าพเจ้าล้วนฟังแต่ฟ้าเบื้องบนทั้งสิ้น" "ที่พูดนี้ล้วนเป็นพระโอวาทของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิ้น" "คำเหล่านี้ล้วนเป็นพระดอวาทของพระอาจารย์จี้กงทั้งสิ้น" พระโองการสวรรค์แห่งพระวิสุทธิอาจารย์นั้นวิเศษสุดคณนาจริง ๆ " สิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้กล่าวไว้ก่อนแล้วว่า ไม่นานธรรมะจะแพร่หลายไปทั่วโลก โดยมากจะอุบัติเป็นเพศหญิง บัดนี้ล้วนเป็นจริงทั้งสิ้น หากไม่เชื่อ พวกเธอก็ลองไปดู ๆ ยังทุกที่ก็ได้"...
คำพูดในลักษณะนี้ล้วนมีปรากฏอย่างมิอาจยกมาได้หมด และที่ประเสริฐที่สุดก็คือ ในใจของท่านได้ตระหนักอยู่เสมอว่า "งานใหญ่แห่งสหัสโลกธาตุ มีพระแม่องค์ธรรมทรงเป็นประธาน" มนุษย์มิอาจกำหนดและก็มีเพียงเทพคนได้ร่วมกันเป็นหนึ่งใจ จึงจะสามารถเก็บงานขั้นสมบูรณ์และจึงจะถือว่าเป็นลิขิตของสวรรค์ได้ นอกจากการละลืมอัตตา และการเทิดคุณความดีให้แด่ฟ้าอยู่เสมออันเป็นมหาบารมีของท่านอยู่แล้ว สำหรับความสำนึกพระคุณ ความเคารพนบนอบที่มีต่อฟ้าเบื้องบนนั้นก็ถือว่าเป็นปัญญาอันสุขุมบารมีอันเกรียงไกรอย่างแท้จริง โดยท่านได้ตระหนักชัดซึ่งความจริงแห่งฟ้าและคนเดิมคือหนึ่งได้เป็นอย่างดี จึงเห็นได้ว่าท่านเหล่าเฉียนเหริน ได้มีทัศนคติที่มีต่อธรรมอันลึกซึ้งแยบคลายเป็นอย่างยิ่ง สำหรับท่านที่มีฐานะเป็นผู้นำแห่งธรรมแล้วจุดนี้ก็ถือว่าเป็นสิ่งอันสำคัญยิ่ง มิเช่นนั้นหากพลาดที่ต้นแม้เพียงนิดเดียวปลายจะพลาดผิดไปอย่างใหญ่หลวง ซึ่งที่สุดก็จะกลายเป็นเพียงคนตาบอดที่พาคนให้เดินหลงทางจนทำให้เป้าหมายของทุกคนต้องพลาดจากหนทางแห่งนิพพาน ส่งผลให้พลาดจากการตื่นแจ้งกลับคืนสู่มโนธรรมจิตพุทธะได้ หากเป็นเช่นนี้จะมิเป็นการน่าเสียดายและน่าเสียใจดอกหรือ
ฉะนั้น ท่านเหล่าเฉียนเหริน จึงให้ความสำคัญต่อบทพระโอวาทเป็นอย่างยิ่ง พระโอวาทที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประทานให้ในแต่ละปี ที่ฝูซันก็จะทำการรวบรวม เข้าเล่ม หรือกระทั่งจัดทำเป็นชุดสะสมอย่างปราณีตบรรจง ดังนั้ ชุดพระโอวาท ปกรณ์คัมภีร์ และหนังสือต่าง ๆ ที่ได้ถูกเก็บสะสมในหอบรรณาคารก็มีจำนวนมากเป็นอันดับหนึ่ง และเมื่อใดที่ท่านว่าง ท่านก็มักจะน้อมอ่านและทำความเข้าใจในบทพระโอวาทอยู่เสมอ นั่นก็เพราะพระโอวาทนั้นเป็นข่าวสารที่ฟ้าเบื้องบนทรงประทานให้โดยพระโอวาทเหล่านี้ล้วนเป็นเครื่องชี้ทางอันอำไพที่จะนำพาปวงเวไนยฯให้บำเพ็ญกลับคืนสู่เบื้องบน ถ่ายทอดสัจธรรมอันยืนยงแห่งดินฟ้า และเป็นบันไดสวรรค์ที่จะนำพาสรรพสัตว์พ้นจากความลุ่มหลงสู่ความรู้แจ้งทั้งสิ้น
ดังนั้นในการศึกษาธรรมะโดยทั่วไป ท่านจึงยังยืนกรานอย่างเด็ดเดี่ยวว่าจะต้องใช้พระโอวาทของสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นเนื้อหา อย่างเช่นพระโอวาทพระอนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ สัตบถ (ทางที่ถูก) นำสู่มาตุภูมิ สายทองเส้นหนึ่ง บทธรรมวิวรณ์แห่งพระบรรพจารย์จินกง แจ้งจริงวิถีเซียน วิสัชนาธรรมไขกังขาต่าง ๆ ซึ่งทั้งหมดนี้ล้วนเป็นพระโอวาทที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทรงประทานเพื่อเผยสัจธรรมแห่งจักรวาล และโฉมแท้แห่งฟ้าดินทั้งสิ้น ส่วนในด้านพุทธระเบียบ ท่านให้ยึดเฉพาะพุทธระเบียบเฉพาะกาลที่ท่านซือจุนทรงบัญญัติไว้เป็นสรณะ แต่เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ล่ะ แท้ที่จริงท่านเป็นผู้หนักแน่นและยึดมั่นในหลักการ เพราะท่านได้ตระหนักถึงปัญญาอันเมตตาของสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างดีว่าทั้งหมดล้วนต้องเริ่มจากรากฐานเพื่อให้ทุกคนได้เข้าใจถึงข่าวสารอันจริงแท้ของจักรวาล แลให้รู้จักนำพาตนให้หลุดพ้นจากความทุกข์แห่งชีวิต และก็มีเพียงให้ทุก ๆ คน ได้หยั่งรากลึกสู่ปัญญาบารมีภายในเท่านั้น จึงทำให้รากฐานแข็งแกร่งและหยัดยืนในธรรมะได้อย่างมั่นคง จนที่สุดคือได้กลับคืนสู่เบื้องบน แลฉุดช่วยโลกหล้าได้อย่างแท้จริง แต่สำหรับความรู้สมัยใหม่แห่งวิทยาการตะวันตกหลายอย่างก็มักจะเลื่อนลอยไร้แก่นสาร อีกมิใช่เป็นศาสตร์แท้ที่ใช้ปลดปล่อยแก้ไขปัญหาชีวิต ยกระดับจิตวิญญาณแห่งมวลมนุษย์ นำพาชาวโลกสู่มหาวิถีแห่งนิพพานได้อย่างแท้จริง
