[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

นิทานเรื่อง “ไม่จำเป็นต้องแก้ไขปัญหา”

ชาวนาจีนแก่ ๆ คนหนึ่ง เดินไปตามถนน
บนบ่ามีไม้คานพาดอยู่
และที่ปลายไม้นั้นมีหม้อดินใส่เต้าหู้ผูกไว้
ด้วยความชรา ชายแก่เดินสะดุดก้อนหิน
และหม้อดินก็หล่นกระทบพื้นแตกกระจาย
ชายแก่ก้มหน้าก้มตา เดินต่อไป
โดยไม่หันหน้ากลับไปดู หรือแสดงความรู้สึกใด ๆ

ชายหนุ่มผู้หนึ่ง ที่เห็นเหตุการณ์วิ่งเข้ามา
"นี่ ๆ พ่อเฒ่า ท่านไม่รู้หรือว่า หม้อดินของท่านหล่นแตก"
ชายชราหันไปตอบว่า
"ฉันรู้… ฉันได้ยินมันหล่น"
ชายหนุ่ม ประหลาดใจเมื่อได้ยินดังนั้น
"อ้าว.. แล้วทำไม ท่านไม่หันกลับไปดูหรือเก็บมันล่ะ"
สีหน้าผู้เฒ่าก็ยัง ราบเรียบ เฉย ๆ แต่ก็ตอบด้วยเสียงหนักแน่น
"ก็หม้อดินมันแตกแล้ว เต้าหู้ก็เปื้อนดินไปแล้ว แล้วจะให้ฉันทำอย่างไรได้"

"คนเรานั้น ต้องยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น
ต้องยอมรับกาลเวลาที่ผ่านไป
ต้องยอมรับผลของสิ่งที่ตนทำไป
ต้องยอมรับว่าบางสิ่งที่ผ่านไปแล้วต้องให้ผ่านเลยไป
ต้องคิดแก้ไขสิ่งที่แก้ไขได ้
ต้องไม่คิดที่จะหันกลับไปแก้ไขในสิ่งที่แก้ไขไม่ได้"

… พูดจบ ชายชราก็เดินจากไป …

ขอบคุณ http://somboonseree.wordpress.com/  ขอบคุณค่ะ