[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

ธงทิวยุคขาวขึ้นสู่ท้องฟ้า
 ไม้ดอกสีขาวโปรยปรายทั่วหล้า
  ทางคืนกลับคือด่าน  "หยาง"  โอฬาร
   ฟื้นฟูจริยวัฒนธรรมงามสง่า
    อบรมชาวโลกจากภาคพื้นใจกลาง
     สามโลกพระศรีอาริย์ทรงสิทธิ์
      บัญชาวิถีธรรมถ่ายทอดโดยทั่ว
       อาจารย์และศิษย์ร่วมเก็บงาน
        ชั่วกาลสุดท้ายกลมกลืน
                                                         เราคือ
หยูถงจินกง
พระศาสดายุคขาว  พระศรีอริยเมตไตรย
ติดตามพระยุคคลบาทมายังพุทธสถาน
กราบคารวะพระมารดาแล้ว  หยุดพู่กันหยกไว้
                                                         ฮา  ฮา  พัก 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

เมฆมงคลลอยตามอร่ามศรี
 พระแท่นที่จากฟ้าลงมาลิ่ว
  กุมารสองโบกพัดพอลมพริ้ว
   พระเรื่อยลิ่วเสด็จตรงลงโลกา
                                                      เราคือ
หวิน  เป่า
สองพระกุมาร
ตามเสด็จพระแม่องค์ธรรมลงมายังตำหนัก ฯ
กราบคารวะแล้ว  นิ่งฟังพระ ฯ  โปรดความ
                                                      ฮิ  ฮิ  พัก

ฮิ ฮิ  คือเสียงสรวลของพระองค์น้อย ฯ น้อย ๆ

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                           (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

คิดถึงลูกแทบขาดใจ
 สุดอาลัยพูนเทวษ
  วิมานเขตอ้างว้าง
   เทพเซียนต่างส่งมาสิ้น
    ด้วยถวิลช่วยพระบุตร
     อนิจจาลูกหลับหลง
      เฝ้าระทมพระแม่เฒ่า
       มาช่วยเจ้าเปลี่ยนโลกีย์
        เขียนวจีด้วยสายเลือด
         รำพันเกือบเป็นหมื่นแสน
           ผลตอบแทน  เจ้าไม่ฟัง
                                                                เราคือ
อนุตตรพระธรรมเจ้า  พระผู้เป็นเจ้าแห่งญาณทั้งมวล
ได้นำพระพุทธาทั้งหลาย  มาพบพระบุตรเจ้า
ลูกทั้งหลายจงยืนนิ่ง  สดับให้สบายใจ
โอวาทของแม่ในวันนี้
เตือนสติลูกที่ยังหลง
ทั้งสามเจ้าร่างทรง
สงบสักครู่รอสั่งความ
จะเริ่มด้วยคำนำ
แล้วจึงตามด้วยโอวาท
                                                                พัก

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

                                                     นำบท

พู่กันทอง         จรดวาง         สว่างพลัน
วนพู่กัน            สั่นสะเทือน    ทั้งดินฟ้า
ทุกคำเตือน       จะชี้ทาง       ต่างหลงมา
พระวาจา          ช่วยให้ตื่น     จากนี้ไป

        อันว่าธรรมะนั้นเปรียบได้ดั่งหนทาง จำต้องมีลู่มีแนวให้เดินตาม แต่เส้นทางมีใกล้  ไกล  สูง  ต่ำ  มีขรุขระมืดสว่างต่างกัน เดินทางถูก คือเดินให้ขึ้นสรวงสวรรค์  เดินทางผิด คือลงนรกมืดมิด แต่ทว่าหนทางธรรมนับพันหมื่น ล้วนมิใช่ทางตรงอันฉับพลัน  บัดนี้ แม่จึงหย่อนสายทองสู่สวรรค์มาให้ หนึ่งก้าวให้บรรลุไป ล่วงพ้นโลกีย์รูปาวจรโลกต่ำ คืนสู่แดนนิพพาน กาลนี้ยุคขาวได้เข้าเกณฑ์กำหนด จึงบัญชาให้พระศรีอาริย์ปกครองธรรมกาล กงฉังรับงานแพร่ธรรม ร่วมกันเก็บงานในขั้นสุดท้าย กอบกู้สามโลก

        ช่วยสัตว์โลกให้พ้นจากวายุ  อัคคีภัย รวบรวมศาสน์ทั้งหลายให้คืนสู่หลักธรรมเดียวกัน ชุมนุมทุกลัทธินิกายศาสน์ บรรจบพบกันในยุคสาม บัดนี้ วิถีธรรมได้ถ่ายทอดไปทั่ว เริ่มจากต่างเผยแพร่เป็นต้นมา นักธรรมมีมากมายนับหมื่นแสน แต่ที่ปฏิบัติจริงโดยศรัทธา กลับหาได้ยากดังดาวรุ่งยามฟ้าสาง ยากจะหาบุคลากรเช่นเสาเอก หลักใหญ่ที่ยืนหยัดได้ช่วยค้ำฟ้า

        แม่มองดูบุตรพุทธาทุก ๆ ที่ ส่วนมากมีแต่เกียจคร้าน จะมีก้าวหน้าบ้าง แต่หาแกร่งกล้ามุมานะโดยแท้ไม่ ระยะนี้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายได้ให้โอวาทอยู่บ่อยครั้ง โดยหวังให้ลูก ๆ รู้จักตั้งปณิธานอันยิ่งใหญ่ เพราะลูกทั้งหลายไม่สำรวมกาย  วาจา  เคยตั้งปณิธานไว้แต่ไม่ทำตาม  อนิจจา  เช่นนี้  น้ำตาของแม่จึงไหลเป็นสายเลือด ยิ่งรวดร้าว

        วันนี้จึงประทับ  ณ  พุทธสถาน "จงอี"  เพื่อเขียนโอวาทไว้เตือนใจพุทธบุตรหญิงชายให้เร่งรุดทำจริง เสี้ยวหนึ่งของเวลามีค่ายิ่งกว่าทอง สูญเสียโอกาศดี ล่วงหมื่นปียังเสียใจ ขอจงได้ใคร่ครวญ  แม่ให้โอวาทวันนี้ มีความนัยไกลกว้าง หวังให้พุทธบุตรได้ศึกษาสำนึก

        หนังสือนี้อยู่ที่ใด สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจะคุ้มครอง ใครข้ามกรายไม่นอบน้อมเภทภัยจะใกล้ตัว เขียนแล้วจงจัดพิมพ์เป็นหลักธรรมนิรันดร เพื่อเล่าขานเรื่องกาลข้างหน้าความเบื้องหลังอันวิเศษ  อย่าเก็บไว้ไม่เอื้อเฟื้อ แผ่เื่ผื่อไปให้เกิดคุณ หวังว่าพุทธบุตรจะทำจริง ให้รู้แจ้งในญาณตน แล้วจงพากันคืนกลับ ยังดินแดนอันศักดิ์ศิทธิ์ ลูกคงทำจริงดังแม่หวังตั้งใจ  ที่จบนี้คือคำนำ จะพักการเขียนไว้สักครู่จะเขียนใหม่ในข้อความ
                                                                                                                                             พัก   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                         (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                              นำบทข้อหนึ่ง

ไว้โอวาท              ยังโลกหล้า             ให้รู้ที่มาสืบสาย
ลูกทั้งหลาย           จะคืนกลับ               จงน้อมกราบ  "เทียนหยาน"*
กลางทางแยก         สี่แพร่ง                   จุดญาณทวาร
เป็นคำขาน             เตือนพุทธบุตร          ให้รุดเดิน

        เทียนหยาน  คือ  พระอริยะนามของพระพุทธบรรพจารย์เทียนหยาน เป็นพระภาคหนึ่งของพระพุทธจี้กง ด้วยพระโองการจากเบื้องบน พระองค์รับพระภาระโปรดสามโลก เฉพาะกาลในยุคนี้   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                         (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                   ข้อหนึ่ง

เตือนพุทธบุตร        หยุดฟังต้นกำเนิด        ที่เกิดมา
พู่กันพา   เผยความนัย       ของเบื้องบน
ในครั้งนั้น    ดินฟ้ายัง      คละเคล้าสับสน
ไม่มีคน   เป็นอากาศธาตุ      ดวงกลมโต 

ครั้งนั้น    พุทธบุตรญาณเดิม      เก้าพันหกร้อยล้าน
อยู่ร่วมกัน     สุขสมาน   ชั้นฟ้าใส
เซียนน้องพี่     กับแม่องค์ธรรม    ตามชิดใกล้
ร่วมล่องไป     ไม่ห่างองค์   พระมารดร

สุขาวดี     ที่สุขสานต์    สำราญเล่น
มังกรหยก      หงส์เป็นพา -   ห - นะศรี
ไม่กลัวหนาว      ไม่กลัวร้อน      มีเสรี
วิสุทธี   ไม่โต้กัน     เช่น "หยาาง"  "อิน"*

"หยาง - อิน"  คือ สภาวะซึ่งโต้ตอบตรงกันข้าม เช่น
"หยาง"  คือ  ฟ้า  บุรุษ  ใส  สว่าง  ปลอดโปร่ง  ดีงาม  ฯลฯ
"อิน" คือ  ดิน  สตรี  ขุ่น  มืด  อับทึบ  เลวร้าย  ฯลฯ                             

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                  พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                   ข้อหนึ่ง

เมื่อมีเวลา          ก็เที่ยวชม          ภิรมย์ทัศน์
ยามข้องขัด          เล่นหมากรุก        ดีดเพลงขิม
ผลทิพย์ท้อ         สุธารส     เราได้กิน
เหยียบเมฆบิน       ด้วยเกือกทิพย์         เสื้ออผ้าเซียน

อนุตตรฯ       เป็นอมตะ        แดนศักดิ์สิทธิ์
มีพลังฤทธิ์        เกิดสร้างสรรค์       แต่สงบ
เมื่อเข้าเกณฑ์       "หนึ่งชวด"       เวลาครบ
แม่จึงกำหนด     ให้เจ็ดพระพุทธา          คุมฟ้าดิน

หมื่นแปดร้อยปีต่อมา       จึงมีฟ้า     อันสดใส
ถึง  "สองฉลู"    ตามกำหนด     แผ่นดินจึงพร้อมได้
ธาตุเบาใส     กลายเป็นท้องฟ้า      ดาวกระจาย
ขุ่นข้นกลายเป็นแผ่นดิน      ภูเขาธาร        ทะเลบึง

เข้า  "สามขาล"   ดินคู่ฟ้า         ตะวันเดือนสลับสว่าง
บวก  "อิน"  "หยาง"     อากาศก่อ         เกิดสิ่งสรรพ์
อนุตตรฯ       คุณวิเศษ     ของจักรวาล
แยกนิพพาน         เทวโลก      โลกีย์และหญิงชาย

อนุตตรฯ        เป็นนิพพาน        อันสงบ
ชั้นเทวภพ       มีแปรเปลี่ยน        เวียนเคลื่อนไหว
โลกโลกีย์       เป็นสมมุติเทพฯ       เพศหญิงชาย
สิ่งทั้งหลาย       ใต้ฟ้านี้      มี  "หยาง"  "อิน"     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                  ข้อหนึ่ง

ธรรมคือหลัก        หลักคือธรรม        มีพลังสร้าง
เป็นความว่าง      แต่ศักดิ์สิทธิ์        วิเศษล้ำ
เกิดจากหนึ่ง       แล้วต่อเนื่อง       กันตามตาม
เป็นสองสาม       จนมากมาย        หลายหมื่นพัน

ทุกสิ่งเกิดจากหนึ่ง         แล้วจึงกลาย     หลายหมื่นแสน
จนจบแดน    จากไม่มี         จนมีถ้วน
ความลี้ลับ     วิเศษเหลือ       เหนือกระบวน
ไม่อาจถ้วน     อธิบาย        แม้เทพไทผู้จบเจน

เมื่อพร้อมที่      มีดินฟ้า        สารพัด
แต่ยังขาด       มนุษย์หญิงชาย      ในโลกหล้า
จำใจแม่       ซึ่งเป็นพระ       ธรรมมารดา
ต้องสละ       ให้ลูกลงมา      เป็นหญิงชาย

ส่งพุทธบุตร       รุดเกิดกาย        หลายคราครั้ง
ลูกไม่ยั้ง      อยู่พัฒนา      โลกาถิ่น
แม่จำต้องเสก       สุราโลหิต      หลอกให้กิน
มอมเมาสิ้น       บุตรพุทธา     ณ  "เชิงผาไตร"*

 "เชิงผาไตร"*  คือ  เชิงเขาซันซันพอ  ซึ่งเป็นจุดแบ่งแยกพุทธญาณเดิมจะจุติลงเกิดกายในโลกมนุษย์