[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                       (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

คืนชีพบนไม้กางเขน
 ยิวเริ่มศาสนาแยบยลลึกล้ำ
  ไบเบิลเผยจุดญาณนัยอยู่
    คนไม่รู้ได้แต่ร้อง
     แซ่ซร้องกลอนเพลง
                                                เราคือ
เยซูคริสต์
เฝ้าพระผู้เป็นเจ้าสู่บูรพาแดน
คารวะภาวนาแล้ว  หยุดไว้ไม่ว่าความ
                                                ฮา  ฮา  พัก

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                         (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

พระ ฯ แห่งหุบเขา  ไม่ตาย
 แฝงกายในโพลงวิเศษ
  เรียกชื่อขานไข  มิใช่เต๋า
   แม้ห้าพันคำ  คุณธรรมคัมภีร์  ยากที่จะแจกแจง
    จงเร่งกราบพระกงฉัง
     คืนต้นกำเนิด  ก่อนเกิดตาย
                                                                เราคือ
ไท่ซั่งเหล่าจวิน
จอมปราชญ์อมตะ  เหลาจื้อ
เฝ้ารับพระยุคคลบาทสู่พุทธสถาน
กราบคารวะแล้ว  มิกล่าวต่อไป
                                                                ฮา  ฮา  พัก

เต๋า คือธรรมะ ในที่นี้หมายถึงภาวะของชีวิตจริงที่อยู่ในกายสังขาร
คุณธรรมคัมภีร์ คือ เต้าเต๋อจิง ของพระศาสดาเหลาจื้อ มีอักษรห้าพันคำ

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                        (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

โพธิสัทธะปัญญาสวาหะ
 ปรมัตถญาณอมิตา
  ความว่างแท้มิใช่ไม่มี  ธรรมไร้ธรรม
   ความเป็นอยู่อย่างนั้น  มันเป็น  เช่นนั้นเอง
                                                         เราคือ
ซีเทียนหยูไหล
พระยูไลสัมมาสัมพุทธเจ้า
เฝ้าอนุตตรธรรมเจ้าสู่พุทธสถาน
กราบคารวะแล้ว  พักไว้
                                                        ฮา  ฮา  พัก

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                           (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

เจนจบหลักธรรมวิเศษลึกล้ำ
 ละกามกิเลสรู้สัจจะ
  รู้เทพพรหมดินฟ้าเจนจบพอดี
   รู้สติ  สงบสมาธิ  พิจารณ์  รู้ดั้งเดิมมา
                                                          เราคือ
ต้าเฉิงจื้อเซิ่ง
บรมครูจอมปราชญ์ขงจื้อ
เฝ้าพระยุคลบาท ฯ สู่พุทธสถาน
กราบคารวะพระผู้เป็นเจ้าแล้ว  หยุดพู่กันหยกไว้
                                                           ฮา  ฮา  พัก

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

ธงทิวยุคขาวขึ้นสู่ท้องฟ้า
 ไม้ดอกสีขาวโปรยปรายทั่วหล้า
  ทางคืนกลับคือด่าน  "หยาง"  โอฬาร
   ฟื้นฟูจริยวัฒนธรรมงามสง่า
    อบรมชาวโลกจากภาคพื้นใจกลาง
     สามโลกพระศรีอาริย์ทรงสิทธิ์
      บัญชาวิถีธรรมถ่ายทอดโดยทั่ว
       อาจารย์และศิษย์ร่วมเก็บงาน
        ชั่วกาลสุดท้ายกลมกลืน
                                                         เราคือ
หยูถงจินกง
พระศาสดายุคขาว  พระศรีอริยเมตไตรย
ติดตามพระยุคคลบาทมายังพุทธสถาน
กราบคารวะพระมารดาแล้ว  หยุดพู่กันหยกไว้
                                                         ฮา  ฮา  พัก 

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

เมฆมงคลลอยตามอร่ามศรี
 พระแท่นที่จากฟ้าลงมาลิ่ว
  กุมารสองโบกพัดพอลมพริ้ว
   พระเรื่อยลิ่วเสด็จตรงลงโลกา
                                                      เราคือ
หวิน  เป่า
สองพระกุมาร
ตามเสด็จพระแม่องค์ธรรมลงมายังตำหนัก ฯ
กราบคารวะแล้ว  นิ่งฟังพระ ฯ  โปรดความ
                                                      ฮิ  ฮิ  พัก

ฮิ ฮิ  คือเสียงสรวลของพระองค์น้อย ฯ น้อย ๆ

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                           (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

คิดถึงลูกแทบขาดใจ
 สุดอาลัยพูนเทวษ
  วิมานเขตอ้างว้าง
   เทพเซียนต่างส่งมาสิ้น
    ด้วยถวิลช่วยพระบุตร
     อนิจจาลูกหลับหลง
      เฝ้าระทมพระแม่เฒ่า
       มาช่วยเจ้าเปลี่ยนโลกีย์
        เขียนวจีด้วยสายเลือด
         รำพันเกือบเป็นหมื่นแสน
           ผลตอบแทน  เจ้าไม่ฟัง
                                                                เราคือ
อนุตตรพระธรรมเจ้า  พระผู้เป็นเจ้าแห่งญาณทั้งมวล
ได้นำพระพุทธาทั้งหลาย  มาพบพระบุตรเจ้า
ลูกทั้งหลายจงยืนนิ่ง  สดับให้สบายใจ
โอวาทของแม่ในวันนี้
เตือนสติลูกที่ยังหลง
ทั้งสามเจ้าร่างทรง
สงบสักครู่รอสั่งความ
จะเริ่มด้วยคำนำ
แล้วจึงตามด้วยโอวาท
                                                                พัก

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                          (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย)

                                                     นำบท

พู่กันทอง         จรดวาง         สว่างพลัน
วนพู่กัน            สั่นสะเทือน    ทั้งดินฟ้า
ทุกคำเตือน       จะชี้ทาง       ต่างหลงมา
พระวาจา          ช่วยให้ตื่น     จากนี้ไป

        อันว่าธรรมะนั้นเปรียบได้ดั่งหนทาง จำต้องมีลู่มีแนวให้เดินตาม แต่เส้นทางมีใกล้  ไกล  สูง  ต่ำ  มีขรุขระมืดสว่างต่างกัน เดินทางถูก คือเดินให้ขึ้นสรวงสวรรค์  เดินทางผิด คือลงนรกมืดมิด แต่ทว่าหนทางธรรมนับพันหมื่น ล้วนมิใช่ทางตรงอันฉับพลัน  บัดนี้ แม่จึงหย่อนสายทองสู่สวรรค์มาให้ หนึ่งก้าวให้บรรลุไป ล่วงพ้นโลกีย์รูปาวจรโลกต่ำ คืนสู่แดนนิพพาน กาลนี้ยุคขาวได้เข้าเกณฑ์กำหนด จึงบัญชาให้พระศรีอาริย์ปกครองธรรมกาล กงฉังรับงานแพร่ธรรม ร่วมกันเก็บงานในขั้นสุดท้าย กอบกู้สามโลก

        ช่วยสัตว์โลกให้พ้นจากวายุ  อัคคีภัย รวบรวมศาสน์ทั้งหลายให้คืนสู่หลักธรรมเดียวกัน ชุมนุมทุกลัทธินิกายศาสน์ บรรจบพบกันในยุคสาม บัดนี้ วิถีธรรมได้ถ่ายทอดไปทั่ว เริ่มจากต่างเผยแพร่เป็นต้นมา นักธรรมมีมากมายนับหมื่นแสน แต่ที่ปฏิบัติจริงโดยศรัทธา กลับหาได้ยากดังดาวรุ่งยามฟ้าสาง ยากจะหาบุคลากรเช่นเสาเอก หลักใหญ่ที่ยืนหยัดได้ช่วยค้ำฟ้า

        แม่มองดูบุตรพุทธาทุก ๆ ที่ ส่วนมากมีแต่เกียจคร้าน จะมีก้าวหน้าบ้าง แต่หาแกร่งกล้ามุมานะโดยแท้ไม่ ระยะนี้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายได้ให้โอวาทอยู่บ่อยครั้ง โดยหวังให้ลูก ๆ รู้จักตั้งปณิธานอันยิ่งใหญ่ เพราะลูกทั้งหลายไม่สำรวมกาย  วาจา  เคยตั้งปณิธานไว้แต่ไม่ทำตาม  อนิจจา  เช่นนี้  น้ำตาของแม่จึงไหลเป็นสายเลือด ยิ่งรวดร้าว

        วันนี้จึงประทับ  ณ  พุทธสถาน "จงอี"  เพื่อเขียนโอวาทไว้เตือนใจพุทธบุตรหญิงชายให้เร่งรุดทำจริง เสี้ยวหนึ่งของเวลามีค่ายิ่งกว่าทอง สูญเสียโอกาศดี ล่วงหมื่นปียังเสียใจ ขอจงได้ใคร่ครวญ  แม่ให้โอวาทวันนี้ มีความนัยไกลกว้าง หวังให้พุทธบุตรได้ศึกษาสำนึก

        หนังสือนี้อยู่ที่ใด สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจะคุ้มครอง ใครข้ามกรายไม่นอบน้อมเภทภัยจะใกล้ตัว เขียนแล้วจงจัดพิมพ์เป็นหลักธรรมนิรันดร เพื่อเล่าขานเรื่องกาลข้างหน้าความเบื้องหลังอันวิเศษ  อย่าเก็บไว้ไม่เอื้อเฟื้อ แผ่เื่ผื่อไปให้เกิดคุณ หวังว่าพุทธบุตรจะทำจริง ให้รู้แจ้งในญาณตน แล้วจงพากันคืนกลับ ยังดินแดนอันศักดิ์ศิทธิ์ ลูกคงทำจริงดังแม่หวังตั้งใจ  ที่จบนี้คือคำนำ จะพักการเขียนไว้สักครู่จะเขียนใหม่ในข้อความ
                                                                                                                                             พัก   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                         (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                              นำบทข้อหนึ่ง

ไว้โอวาท              ยังโลกหล้า             ให้รู้ที่มาสืบสาย
ลูกทั้งหลาย           จะคืนกลับ               จงน้อมกราบ  "เทียนหยาน"*
กลางทางแยก         สี่แพร่ง                   จุดญาณทวาร
เป็นคำขาน             เตือนพุทธบุตร          ให้รุดเดิน

        เทียนหยาน  คือ  พระอริยะนามของพระพุทธบรรพจารย์เทียนหยาน เป็นพระภาคหนึ่งของพระพุทธจี้กง ด้วยพระโองการจากเบื้องบน พระองค์รับพระภาระโปรดสามโลก เฉพาะกาลในยุคนี้   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                         (หวงหมู่ซวิ่นจื่อสือเจี้ย) 

                                                   ข้อหนึ่ง

เตือนพุทธบุตร        หยุดฟังต้นกำเนิด        ที่เกิดมา
พู่กันพา   เผยความนัย       ของเบื้องบน
ในครั้งนั้น    ดินฟ้ายัง      คละเคล้าสับสน
ไม่มีคน   เป็นอากาศธาตุ      ดวงกลมโต 

ครั้งนั้น    พุทธบุตรญาณเดิม      เก้าพันหกร้อยล้าน
อยู่ร่วมกัน     สุขสมาน   ชั้นฟ้าใส
เซียนน้องพี่     กับแม่องค์ธรรม    ตามชิดใกล้
ร่วมล่องไป     ไม่ห่างองค์   พระมารดร

สุขาวดี     ที่สุขสานต์    สำราญเล่น
มังกรหยก      หงส์เป็นพา -   ห - นะศรี
ไม่กลัวหนาว      ไม่กลัวร้อน      มีเสรี
วิสุทธี   ไม่โต้กัน     เช่น "หยาาง"  "อิน"*

"หยาง - อิน"  คือ สภาวะซึ่งโต้ตอบตรงกันข้าม เช่น
"หยาง"  คือ  ฟ้า  บุรุษ  ใส  สว่าง  ปลอดโปร่ง  ดีงาม  ฯลฯ
"อิน" คือ  ดิน  สตรี  ขุ่น  มืด  อับทึบ  เลวร้าย  ฯลฯ