[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                         คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                 บทที่ ๕

                            ศุจิธรรมโอวาท

                             (เจี๋ยซวิ่นตี้อู่)

                    ข้างท้ายลำดับยี่สิบสี่พิบัติภัย     

                         (โฮ่วเลี่ยเอ้อสือซื่อเจี๋ย ) 

ฉิงเทียนติ่งตี้เหมิงอย่งเสิน                               เหมิ่งอย่ง  องค์เทพฯ ชูค้ำดินฟ้า

เผิ่งยื่อจวี่เอวี้ยผู่เจ้าเสิน                                  ทูนตะวันชูจันทรา  องค์ผู่เจ้า

เลี่ยซิ่วจางซิงหมิงหลั่งเสิน                              ลำดับกระจายดาว  เทพเจ้าหมิงหลั่ง

อี๋ซิงฮ่วนโต่วปอเหลียงเสิน                              ย้ายดาวเปลี่ยนทาง  เทพเจ้าปอเหลียง

เถิงอวิ๋นเจี้ยอู้เฟยตู้เสิน                                   ทะยานเมฆหมอก  เทพเจ้าเฟยตู้

ชวีเหลยเช่อเตี้ยนเอวยเลี่ยเสิน                         ขับคุมสายฟ้า  เทพเจ้าเอวยเลี่ย

ฮูเฟิงฮ่วนอวี่เหยาหยั่งเสิน                               เรียกลมเรียกฝน  เพทเจ้าเหยาหยั่ง

จุ้ยลู่อวิ่นววงผู่เฟ่ยซิง                                     พร่างหยดเกล็ดน้ำค้าง  ดวงดาวผู่เฟ่ย

เฟยซาโจ่วสือเจี๋ยลู่เสิน                                  พายุหินทราย  เพทเจ้าเจวี๋ยลู่

ฟันเจียงเต๋าไห่อู่หูเสิน                                   ป่วนสมุทรแม่น้ำ  เทพเจ้าอู่หู

เปิงซันถุยหลิ่งเถียเจี่ยเสิน                              พลิกทะลายภูเขา  เทพเจ้าเถียเจี่ย

ต้งสุ่ยไคปิงเจี๋ยฮว่าซิง                                  ผลึก - ละลายน้ำแข็ง  ดวงดาวเจี๋ยฮว่า

เฝินเอี๋ยนจู๋หั่วหลิวกวงซิง                              เปลวไฟเผาไหม้  ดวงดาวหลิวกวง

ไคฮวาเจี๋ยกั่วเจียวเม่ยซิง                             ออกดอกตกผล  ดวงดาวเจียวเม่ย

จั่งเหอซิ่วกู่อี้ฮุ่ยซิง                                     เร่งกล้าเร่งรวงข้าว  ดวงดาวอี้ฮุ่ย

โชวเหยาจั้นเยี่ยฟาอวี้ซิง                              ผลิยอดแตกใบ  ดวงดาวฟาอวี้

คูมู่เหอเจ๋อชุยเจี๋ยเสิน                                 ต้นเหี่ยวแห้ง  หนองน้ำลด  เทพเจ้าชุยเจี๋ย

โจ่วโช่วเฟยฉินปู่จัวซิง                                กวดจับจัตุบาท  สัตว์ปีก  ดวงดาวปู่จัว

อวี๋เซียเซี่ยเปียอย่งเอวี้ยซิง                          คุมกุ้งหอยเต่าปลาตะพาบ  ดวงดาวอย่งเอวี้ย

เฟยเที่ยวจูฉงฉันเหย่าซิง                            แมลงโลดกระโดบิน  ดวงดาวฉันเหย่า

จั้วเอวิ๋นจื้อจื้อเอวิ๋นชังซิง                            กวีอักษรศาสตร์  ดวงดาวเอวิ๋นชัง

ซิงปิงปู้เจิ้นอู๋ฉวี่ซิง                                   พิชัยสงคราม  ดวงดาวอู่ฉวี่

เข่าเจิ้งซุ่ยสือเช่ออวิ้นซิง                            ตรวจทานปี - เวลา  ดวงดาวเช่ออวิ้น

เจ้าจั้วกงอี้เฉี่ยวจั้วเสิน                              งานศิลป์งานฝีมือ  เทพเจ้าเฉี่ยวจั้ว

จ้งซิงทิงลิ่ง                                           ทุกเทพเจ้า  ทุกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำดวงดาวฟังบัญชา

เก้อหุยเปิ่นปู้                                          ให้ต่างกลับเข้าหาฝ่ายปกครองตน

เปี้ยนฮว่าฟาเซิง                                      ก่อเกิดปรับเปลี่ยน

ฉีโส่วเสินหมิง  อู๋จี๋จ้งเซิ่ง                           น้อมกราบอวิวาททุกบาทองค์  อนุตตรพระ ฯเบื้องบน     

ปู้เข่อซืออี้กงเต๋อ                                    กุศลผลบุญมิอาจประมาณการ                                             

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                           คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                  บทที่  ๖ 

                               ประสบการณ์

                               (จิงเอี้ยนตี้ลิ่ว)

จื๋อเหนียนจื๋อเอวี้ยเจี้ยง                                   บัญชาการขุนพลเวรยามประจำเดือนปี

จื๋อยื่อจื๋อสือเสิน                                           เทพเจ้าเวรยามประจำวันต่างเวลา

เอี้ยไชเฮยซ่าไซว่                                         ทูตราตรีจอมอสูรดำ

ยื่อลิ่งเจี่ยวเจี๋ยปิง                                         พลพิทักษ์สว่างประจำวัน

อวั่งไหล่ซี่เจี้ยนฉา                                        ผ่านไปมาให้พิจารณาสอดส่องโดยละเอียด

ปู้เต๋อโล่วเหาเฟิน                                         มิให้ละเลยรั่วไหลได้แม้แต่น้อย

ฮุ่ยถงเจียไจ๋เสิน                                          จงร่วมกับเจ้าผู้คุ้มบ้านคุ้มเมือง

จั๋วลิ่งซือมิ่งจวิน                                           อีกทั้งบัญชาเทพเจ้าเตาครัว

หยูโหย่วเฉียนซ่งหนันเหอหนวี่                          หากมีหญิงชายศรัทธาสวดท่อง ( คัมภีร์นี้ )

ซุ่ซู่เป้าจือเอวิ๋น                                            เร่งรายงานให้ได้รู้

เจียไจ๋ก้งฉื่อจิง                                             บ้านอยู่อาศัยทูนท่องคัมภีร์นี้

เอียวเม่ยฮว่าเอว๋ยเฉิน                                     ปีศาจภูติผีแปรเป็นธุลีผง

ฉวนโจวเฟิ่งฉื่อจิง                                          เรือแพทูนท่องคัมภีร์นี้

เฟิงพอจี๋เคอผิง                                             ทันทีคลื่นลมสงบลง     

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                         คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                  บทที่  ๖ 

                               ประสบการณ์

                               (จิงเอี้ยนตี้ลิ่ว)

สิงเหยินเพ่ยฉื่อจิง                                         คนเดินทางพกพาคัมภีร์นี้

ลู่ถูเป่าอันหนิง                                             ปลอดภัยดีคุ้มครองตลอดเส้นทาง

ซุเซิงคั่นฉื่อจิง                                             นักศึกษาอ่านดูคัมภีร์นี้

ปู้จิ่วปู้ฉิงอวิ๋น                                              ไม่นานก้าวหน้าดีเจริญไกล

ฟู้เหยินซ่งฉื่อจิง                                           แม่บ้านสวดท่องคัมภีร์นี้

เอ้อหนวี่อู่หนันเฉิง                                        ลูกหญิงสองชายห้ามี  ได้สมปอง

ยั่วเอว้ยอวั่งฮว่าเนี่ยน                                    หากสวดท่องเพื่อผู้ตาย

อวั๋งฮว่าเจ่าเชาเซิง                                      ผู้ตายล่วงพ้นไปได้โดยเร็ว

ยั่วเอว้ยฟู่หมู่เนี่ยน                                       หากสวดท่องเพื่อพ่อแม่

ฟู่หมู่เสี่ยงเสียหลิง                                       พ่อแม่อายุยืน

เฝินเซียงเกาซ่งเนี่ยน                                   จุดธูปท่องซ้องออกเสียง

ฉีฝูจี๋ไหลหลิน                                            วาสนามาทันที

ยื่อเนี่ยนซันอู่เปี้ยน                                       ท่องวันละสามถึงห้าจบ

ฮั่วซ่งไป่เซียนเซิง                                       หรือท่องร้อยพันคำ

เหยินเหนิงเชาอิ้นซ่ง                                    ใครลัดลอกพิมพ์แจกได้

จูจี๋ปู้เชียงซิน                                             โรคต่าง ๆ ไม่กล่ำกราย

จูเสินเจียฮวนสี่                                            สิ่งศักดิ์สิทธิ์พอพระทัย

ไจ๋เซ่อปิ้งกวงหมิง                                        บ้านอยู่อาศัยใสสว่าง

ฮั่วซื่อฝูอวี่โซ่ว                                            หรือโปรดประทานวาสนาอายุ         

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                        คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                  บทที่  ๖ 

                               ประสบการณ์

                               (จิงเอี้ยนตี้ลิ่ว)

ฮั่วอิ้นเอ๋ออวี่ซุน                                        หรือโปรดปกปักอุ้มชูลูกหลาน

ชยงซื่อฮว่าเอว๋ยจี๋                                     เรื่องร้ายกลายเป็นมงคล

ฝูลู่โซ่วฉงเจิง                                           วาสนา  ยศฐา  อายุเพิ่มพูน

โต่วโข่วหวังซั่น (เทียนจวิน) ซินเฟิ่ง                 กัลยาณราชฟ้า  โต่วโข่วหวังซั่น  ทูลเกล้าฯ  รับสนอง

ฮั่นซื่อฮั่นโซ่วถิงโหว                                   เจ้าเมืองโซ่วถิงแห่งราชวงศ์ฮั่น

กวนเซิ่งต้าตี้ซื่อลิ่ง                                     กวนอริยมหาราชเจ้าโปรดบัญชา  :

อู๋ ( ตี้ ) เฉิงเอี๋ยน                                   " เราเคยกล่าวไว้

ยื่อไจ้เทียนซั่งซินไจ้เหยินจง                      " ตะวันอยู่บนฟ้า  ในอยู่ในตัวตน "

ซินเจ่ออวั้นซื่อจือเกินเปิ่น                         " ใจเป็นรากฐานของสรรพสิ่ง "

หยูเจียอู่ฉัง                                            ศาสนาปราชญ์ว่า " เบญจธรรม  คุณสัมพันธ์ห้า "

เต้าซื่อซันเป่า                                        ศาสนาพุทธ  เต๋า  ว่า " ไตรรัตน์ "

เจียฉงซินซั่งเซิงไหล                               ล้วนเกิดมาแต่ใจ

เหยินม่อต้าอวี๋จงเซี่ยว                              แก่นแท้กรุณาธรรมหาใดเกินกว่า  จงรัก  กตัญญู

อี้ม่อต้าอวี๋เหลียนเจี๋ย                               มโนธรรมสำนึกใดเกินกว่าสุจริต สูงส่ง แกร่งตน

เอ้อเจ่ออู่ฉังจือโส่ว                                 สองประการนี้เป็นเบื้องต้นของเบญจธรรม

เซิ่งเหยินซันจั้นฮว่าอวี้เจ่อ                        อริยเจ้าทุกพระองค์  ทรงเข้าถึงการก่อเกิดปรับ

ฉื่อเอ๋ออี่                                     แปรสรรพสิ่งในธรรมชาติด้วยสิ่งนี้เท่านั้น             

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                         คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                  บทที่  ๖ 

                               ประสบการณ์

                               (จิงเอี้ยนตี้ลิ่ว)

เซียนฝอเชาเสินยู่ฮว่าเจ่อ                                เซียนพุทธะล่วงเหนือเทพเทวาสู่ภาวะวิเศษก็ด้วยสิ่ง

ฉื่อเอ๋ออี่                                               นี้เท่านั้น 

จื้อโหย่วเทียนตี้อี่ไหล                                    ตั้งแต่มีฟ้าดินมา

เจ้อเก้ออู๋จี๋ไท่จี๋จือหลี่                                    หลักสัจธรรมของอนุตตรภาวะกับเทวภาวะ  คลุม

หุนยันเปาหลัว กู่จินฉังเสวียน                      ครอบรอบราย  สูงส่งยั่งยืนตั้งแต่บุรพกาลมา

อวั้นจิงเซียนเตี่ยน                                         หมื่นพันพระคัมภีร์

จื่อซื่อหมิงฉื่อหลี่                                          ล้วนเพียงอรรถาสิ่งนี้ให้แจ้งใจ

เฉิงฉื่อซื่อเอ๋ออี่                                            เพื่อให้ได้สำเร็จในการนี้เท่านั้น

อู๋ ( ตี้ ) ซี่จื่อเอว๋ยเอวี๋ยนจง                             เราคือพลังธาตุไฟเที่ยงตรง  ณ  ปราสาทจื่อเอว๋ย

หั่วจือเจิ่งชี่

หั่ว  หลี่หมิงเซี่ยงเอี่ย                                    ไฟ คือ สัญลักษณ์แสงสว่าง  ( สายฟ้า ตะวัน )

กู้จู่เอวิ๋นชัง                                                 จึงเป็นหลักนำดวงดาวเอวิ๋นชังวิชญรุจน์ ( สว่างปัญญา )

หั่ว  อิ้วเลี่ยซิ่งเอี่ย                                         อีกทั้งไฟ  เป็นพลังธาตุร้อนแรง

กู้จู่อู่ฉวี่                                                      จึงเป็นหลักนำของดวงดาวอู่ฉวี่เจ้ายุทธา

เอวิ๋นจู่เหยิน                                                 เอวิ๋น ( บุ๋น )    วิชญา  เป็นหลักของกรุณาธรรม

เหยินโส่วจงเชี่ยว                                          กรุณาธรรม  นำด้วยจงรักภักดีกตัญญู

อู่จู่อี้                                                         อู่ (บู๊ )  ยุทธา  เป็นหลักของมโนธรรม

อี้โส่วเหลียนเจี๋ย                                           มโนธรรม  นำด้วยสุจริตสูงส่งแกร่งตน

เอว๋ยซื่อจวี่เทียนเซี่ยอวั่นซื่อ                             หากเป็นเช่นนี้ได้ คนทั้งโลกทุกภพชาติ

เจียเอว๋ยเซิ่งเสียนเซียนฝอ                               ล้วนเป็นอริยเมธาเซียนพุทธะ

ฉื่อโหย่วโจ้วอู๋เยี่ย                                         ดังนั้เหมือนมีกลางวันไม่มีกลางคืน

โหย่วหยางอู๋อิน                                           มีหยางไม่มีอิน

เจวี๋ยอู๋จือหลี่เอี่ย                                          มิใช่หลักธรรมที่เป็นได้โดยแน่แท้

                                                           ( จึงยังคงมีคนดี  คนชั่ว  ตามแรงกรรมที่ทำไว้

จื้อจั้นกั๋วอี่ไหล                                             ตั้งแต่สมัยจั้นกว๋อ  ยุคขุนศึกเป็นต้นมา

อู๋ ( ตี้ ) ชูซื่อควงจวินจิ้วหมิน                            เราเกิดมาอุ้มชูองค์ประมุข  ฉุดช่วยประชา

ปู้เต๋ออี่อี่กงซั่นจือซินอวั้งซื่อ                              จำต้องโปรดชาวโลกด้วยกุศลเจตนาเที่ยงธรรม

ฉื่อเถาเอวี๋ยนจิงจือสัวอี่เซี่ยนเซินซัวฝ่าเอี่ย              นี่คือเหตุที่  " เถาเอวี๋ยนหมิงเซิ่งจิง  คัมภีร์อริยตะวันเดือน " ปรากฏแพร่ธรรมคำสอน

ไน่เหอซื่อจือเหยิน                                          แต่จนใจ  จะทำอย่างไรได้กับชาวโลก

เจินซิ่งปู๋มี่                                                    จิตเดิมแท้ไม่ประณีต

เสียพี่ย่งซิน                                                   จิตใจวิปริตผิดบาป

เจี้ยนอู๋ ( ตี้ ) ผิงฉังจือเอี๋ยน                                 เห็นคำพูดธรรมดาของเรา

                                                                 ถ้าไม่ปรามาสว่า " อริยะจะไม่กล่าวคำถือดีเช่นนี้ "

ปู้เอวียเซิ่งเหยินปู้ชูฉื่อเจียวจินอวี่                                                       เซิ่งเหยินปู็ชูฉื่อเจียวจินอวี่

                                                                 ก็จะปรามาสว่า " อริยะจะไม่กล่าวคำตื้นง่ายเช่นนี้ "           

เจ๋อเอวียเซิ่งเหยินปู้ชูฉื่อเฉี่ยนจิ้นอวี่                                                      เซิ่งเหยินปู้ชูฉื่อเฉี่ยนจิ้นอวี่                                                                   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                        คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                  บทที่  ๖ 

                               ประสบการณ์

                               (จิงเอี้ยนตี้ลิ่ว)

อูฮู                                                         อนิจจา!

ซื่อปี้อวี้อู๋ ( ตี้ ) ฉงจั้วอู่จิง                              จะต้องให้เราสร้างมหาคัมภีร์ทั้งห้าขึ้นใหม่
   
ไต้ซื่อจือจื้ออวี๋เสียนปู๋เซี่ยว                             เพื่อให้ปัญญาชนคนโง่  ให้เหล่าเมธา  ให้ลูก

เจียจิ้นตู๋จือฮู                                      อกตัญญู  ได้อ่านกันทั้งนั้นหรือมิใช่

ปู้ตู๋ฉื่อเอี่ย                                                  มิเพียงเท่านี้

เซี่ยนไจ้เซินเลี่ยเอวิ๋นหยู                                 ปัจจุบันระดับปัญญาชน

อี้อวั้งสิงจื่อป๋อ                                             ก็ระเริงวิจารณ์

อู๋ ( ตี้ ) อินโจวจื่อ                                        เรานั้นเห็นด้วยว่าครูปราชญ์โจวตุนอี๋

หลินหลิ่นฉือซ่งตัวเหนียน                                ศรัทธายำเกรงสวดท่องหลายปีมา

จื่อเต๋อจู้เจี่ยหมิงไป๋                                      จึงจำต้องหมายเหตุแจกแจงให้ชัดเจน

หยูไจ้โหย่วซั่นสิงตี่หุ่ยเจ่อ                               หากมีใครย่ามใจทำลายอีก  ( หมิ่นประมาท  ปรามาส )

ชิงเจ๋อลิ่งเอวินหั่วเมี่ยจือ                                 เบาหน่อยให้โรคระบาดอัคคีภัยกำจัดเสีย

จ้งเจ๋อมิ่งโจวชัง ( เจียงจวิน ) จั่นจือ                  หนักกว่านั้นให้โจวชัง   บั่นเสีย

อู๋หุ่ย                                                        อย่าต้องคิดได้เมื่อสายเกินการณ์

หมิงเซิ่งจิง                                              " คัมภีร์อริยะตะวันเดือน "

เปิ่นซี่เมิ่งอวี่อวี้เฉวียนซื่อเซิง                            เดิมทีนิมิตแก่พระสงฆ์วัดธารหยก

เซิงสิ่งเอ๋อฉวนซู่                                          พระสงฆ์ตื่นเช้าเล่าขาน

โสว่จวี้ฮั่นฮั่น                                               ฮั่น

ซั่งอี๋ฮั่นจื้อไหน่ไต้หมิง                                    คำต้น  หมายถึง  รัชสมัยฮั่น         

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                           คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                  บทที่  ๖ 

                               ประสบการณ์

                               (จิงเอี้ยนตี้ลิ่ว)

จี๋ต้าฮั่นเอี่ย                                                 ก็คือ  มหาอาณาจักรฮั่นนั่นเอง

ฮั่นโซ่วถิง  ซี่ตี้หมิงเอี่ย                                   ฮั่นโซ่วถิง             คือชื่อสถานที่

                                                               ที่กำชับให้ทุกคนสวดท่องคัมภีร์นี้นั้น

ฉีเซียนจู่ฟู่เหยินเหยินซ่งฉื่อจิงเจ่อ

                                                              ก็เพื่อให้ประจักษ์ใจประจักษ์จริง

ซื่ออี่เซี่ยวเอี้ยนซินต้งเหยินซินเอี่ย

จงเอี๋ยนจิงจงชงยื่อเอวี้ย                                 ที่กล่าวว่า  "ยอดยิ่งจงรักภักดีพุ่งสู่ตะวันเดือน   

อี้ชี่ก้วนเฉียนคุน                                           พลานุภาพมโนธรรมท่วมท้าฟ้าดิน" นั้น

จี๋เมิ่งจื่อสั่วเอว้ย                                           เช่นเดียวกับที่ปราชญ์เมิ่งจื่อกล่าวว่า

เซ่อฮูเทียนตี้เอี่ย                                          "ประจุเต็มฟ้าดิน"  (มหาพลานุภาพเที่ยงธรรม)

เอวียเมี่ยนชื่อซวีฉังเจ่อ                                  ที่กล่าวว่า  "หน้าแดงหนวดเครายาว"  นั้น

จี๋ต้าเสวียสั่วเอว้ย                                         ดังที่คัมภีร์มหาบุรุษกล่าวว่า

ซินก่วงถี่ผัน                                               "ใจกว้างร่างสมบูรณ์"

เมิ่งจื่อสั่วเอว้ย                                             ปราชญ์เมิ่งจื่อกล่าวว่า

ซุ่ยเมี่ยนอั้งเป้ยเอี่ย                                       "หน้าใสไหล่อิ่มเต็ม"

จื้อโถวไทจ่วนเจี๋ยจือซัว                                  ที่ว่ากลับชาติมาเกิดใหม่

หยูเจ่อปู้เอี๋ยน                                              แม้ศาสนาปราชญ์จะมิขานไข

ปู้จือซื่อเต้าเหลี่ยงเหมิน                                  แต่ศาสนาพุทธ  ศาสนาเต๋า

ปิ้งเฟยอู๋จวี้                                                 มิใช่ไม่แสดงหลักฐานของการนี้ว่ามีจริง

ซื่อลี่ฉากู่จิน                                                ลองตรวจสอบประวัติกาลถึงปัจจุบัน

เจี้ยซือหวนหุน                                            ขอยืมใช้ร่างเข้าร่าง

หลิงเชี่ยวจ่วนจี้                                           วิญญาณอาศัย

อี้อู้ยู่ไท                                                     สิ่งแปลกแฝงครรภ์

ฉี่เส่าเอี่ยไจ                                                มันน้อยอยู่หรือ

อู๋ ( ตี้ ) เอี๋ยนไจ้เลี่ยกั๋ว                                  เรากล่าวถึงยุค  "เลี่ยกั๋ว"

ไจ้ฮั่นอวี่ไจ้ถังซ่งจือเอี๋ยน                               ครั้งราชวงศ์ฮั่น  ราชวงศ์ถัง  ราชวงศ์ซ่ง

สือเฟยขวงเอี่ย                                           บุคคล  สถานที่  เหตุการณ์นั้นชัดจริง

จูจวินซื่อตุ้ยเหอจือ                                      ท่านทั้งหลายลองตรวจสอบยืนยันดู

ไจ้ซื่อจังเอี๋ยนจง                                        อีกในบทที่สี่ที่กล่าวถึงจงรักภักดี

เอวิ๋นอู่เฉินเหลียว                                        ขุนนางบุ๋นบู๊

เจียตังจิ้งถี่                                                ล้วนต้องเคารพเข้าให้ถึงซึ้งซาบ

เจ๋อซื่อซันไต้อี่ซั่งจือเฉินเอี่ย                            อาทิ  ขุนนางก่อนเก่าสามสมัย คือ

ขุยหลงอีเกาฉีเหยินเอี่ย                                 ขุย  หลง  อี  เกา                  นั่นเอง

เอี๋ยนเซี่ยว                                                ที่กล่าวถึงกตัญญู

เจ๋อเอียปู้เจี่ยอีปู้สือ                                      ไม่ผลัดผ้า  ไม่กินอาหาร  ดูแลการกินอยู่ของพ่อแม่

เจ๋อซื่อซั่นฉิ่นเหมิน                                       ใกล้ชิดหน้าประตูห้องนอนทั้งกลางวันและกลางคืน

เอวิ๋นอ๋วงฉีเหยินเอี่ย                                      นั่นหมายถึง  อริยกษัตริย์โจวเอวิ๋นอ๋วง                                         

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                         คัมภีร์อริยะตะวันเดือน 

                                  บทที่  ๖ 

                               ประสบการณ์

                               (จิงเอี้ยนตี้ลิ่ว)

ตีสุ่ยหวนเอวี๋ยน                                          " หยดน้ำย้ำรอย "

ซุนอิ้วเซี่ยวจื่อ                                              หลานเอาอย่างลูก

เจ๋อจื่อซุนเป่าจือ                                           ลูกหลานรักษาตามกัน   

ต้าซุ่นฉีเหยินเอี่ย                                           นั่นหมายถึงอริยกษัตริย์ซุ่น

ซัวเต้าเอ้อสือซื่อเซี่ยว                                     พูดถึงยี่สิบสี่กตัญญู

กู่จินเจาหยูยื่อเอวี้ย                                        พลังสว่างดั่งตะวันเดือนทุกยุคสมัย

เก๋อเทียนตี้  ต้งกุ่ยเสิน                                    สะเทียนดินฟ้า  สะเทือนผีสางเทพยดา

ฉี่เฟยเชวี่ยหยันเข่อจวี้เจ่อไจ                             มิใช่ประจักษ์หลักฐานเป็นจริงหรือ

เหลียนไจ้โจวหลี่                                          ความสุจริตและจริยาอยู่ในสมัยราชวงศ์โจว

อี่ลิ่วจี้เอว๋ยติ้ง                                              รัชสมัยนั้นได้บัณฑิตหกสุจริตธรรม

สือฉงอี้จื้อจงเซิง                                          แท้จริงเหล่านี้ล้วนเกิดจากมโนธรรม

กู้เอว๋ยอวี๋เม่ยเจ่อท่งซื่อ                                  ดังนั้น  จึงต้องตำหนิหนักหนาเพื่อบรรดาคนโง่หลง

                                                     ( ที่หมิ่นประมาทจริยธรรม  คุณธรรมความดีดังกล่าว )   

เอ๋อเหลียนเฉวียนเต้าสุ่ย                                 สำหรับคำว่า  "ลำธารสุจริต  ลำธารโจร"

จวี่อีเอ้อเอ๋ออี่กวาจือเอี่ย                                 ยกตัวอย่างเพียงหนึ่ง - สองก็ครอบคลุม

เจี๋ยหยูจู๋                                                   สูงส่งแกร่งตรงเหมือนไผ่

จู๋โหย่วอวิ๋นเอี่ย                                           ไผ่มีเปลือกเขียวเหนียวหนา

หยูเอวี้ย                                                    อีกทั้งดุจเดือน

เอวี้ยโหย่วตู้เอี่ย                                           เดือนมีองศาโคจร

เฟยอวื๋นเจ๋อฮุ่น                                            ปราศจากเปลือกเหนียวหนาจะไม่ตรง (อดทน มั่นคง)

เฟยู้เจ๋อฮุน                                                 ปราศจากองศาโคจร (ระบบระเบียบ)

                                                              จันทรคติจะผิดพลาดคลาดเคลื่อน

กู่จินต้าเจี๋ยปู้อวี๋เจ่อ                                        แต่โบราณมา  ผู้สูงส่งตรงแกร่งไม่ล่วงผิด

อวี๋อี้ไต้จิ้น                                                   คือถึงที่สุดด้วยมโนธรรมสำนึก

โฮ่วเฉี่ยนจูเสินเจี้ยนฉา                                    สุดท้ายที่บัญชาให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายตรวจตรา

อี๋สื่อซู่อิ้ง                                                    เพื่อผลตอบสนองโดยเร็ว

อู๋ ( ตี้ ) อี้ต้าเฟ่ยผอซิน                                   เราเองก็ทุ่มเทใจให้ถึงที่สุดแล้ว

                                                             ผู้ใดจะเข้าใจว่าเราอหังการ

อี่หว่อ ( ตี้ ) เอว๋ยเจียว  หว๋อ (ตี้) กู้ปู้ฉือ             เราก็ไม่ว่า

ตั้นเอวี้ยนเหยินเหยินฉงฉื่อ                              หวังว่าทุกคนจากนี้

เจียวเอี๋ยนเฉี่ยนเอี๋ยนจั้วชวี่                             จงทำตามคำอหังการหรือตื้นง่ายนี้ไป

อีอีกั่วจื้อซิ่นอวี๋ซินจง                                     ทุกอย่างมั่นใจในตนเอง

หยันโฮ่วทั่นเอวี๋ยนเมี่ยวจือหลี่                          จากนั้นเจาะหาหลักสัจธรรม ต้นเดิมอันวิเศษ

ยู่ซั่งเซิ่งจือปัน                                            เข้าลำดับอริยเจ้า  (บรรลุธรรม)

อู๋ ( ตี้ ) อี้ปู๋ไกว้                                          เราก็ไม่ว่ากัน

เอ๋อเฉี่ยไคว่หยันเอี่ย                                    อีกทั้งปลาบปลื้มยินดี

เจียงฉื่ออวี่จั๋วหลิงกวน (เทียนจวิน)                  ข้อความนี้มอบองค์ญาณรักษ์         หลิงกวน

ฉวนซื่อจือจือ                                           สื่อถึงชาวโลกเพื่อการนี้

เอว้ยฉื่อซู่เก้าโจวไจ่เหยินเติ่ง                        พร้อมกับบอกกล่าวชาวฟ้าผู้มีหน้าที่

อี้ซินถี่ฉื่อ                                                หนึ่งจิตใจเข้าให้ถึงซึ่งกล่าวมา

อี่ซินอิ้นซิน                                              เอาใจประทับใจ

ซินไจ้เหยินจง                                         "ใจคนอยู่  ณ  ตัวตน"

ยื่อไจ้เทียนซั่ง                                         "ตะวันอยู่  ณ  เบื้องฟ้า"

ซินไจอู้ฮู                                                 จงเคารพศรัทธา  อย่าได้ดูแคลน

หมิงเซิ่งจิง                                              "คัมภีร์อริยะตะวันเดือน                เถาเอวี๋ยน

ซ่งจื้อฉื่อเอว๋ยจื่อ                              หมิงเซิ่งจิง"  สวดท่องจบเพียงเท่านี้     

                                     ~ จบบทสวดท่อง  บทที่ ๖ ~         

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                              คัมภีร์อริยะตะวันเดือน   

                                    ภาคผนวก

                         แนะนำพระองค์ บุคคล สถานที่

                         ที่กล่าวอ้างในคัมภีร์โดยสังเขป

                                      ๑

                          กวนอริยมหาราชเจ้า

                            ( กวนเซิ่งตี้จวิน )

         " กวน "  อริยมหาราช

        อริยมหาราชแซ่กวน  นามอวี่  นามรองอวิ๋นฉาง    นามแรกฉางเซิง   เป็นชาวเมืองเซี่ยเหลียง  โดยกำเนิด เป็นเชื้อสายของมหามนตรีกวนหลงเฝิงปู่ของมหาราชเจ้านามว่าเสิ่น  นามรองเอวิ้นจือ  ฉายาซึผัน  อุบัติมาในรัชสมัยฮั่นเหอตี้    ปีอย่งเอวี๋ยนที่สอง
         ปู่ของมหาราชเจ้าเชาวน์ปัญญาดีตั้งแต่เยาว์วัย นิสัยรักทางธรรม ศึกษาคัมภีร์อี้จิง   ชุนชิว  อย่างลุ่มลึก  เมื่อเห็นการปกครองบ้านเมืองยุ่งเหยิง จึงปฏิเสธหนทางราชการ ออกไปหาสันโดษในป่าเขา ท่านอบรมบุตรด้วยคัมภีร์อี้จิง ชุนชิว สิ้นอายุขัยในรัชสมัยหวนตี้ ปีอย่งโซ่วที่สาม ( ค.ศ. 157 ) ด้วยอายุหกสิบแปดปี  ศพของท่านฝังไว้ที่เทือกเขาเถียวซัน  อันเป็นทำเลมงคลด้วยลักษณะภูมิประเทศที่เรียกว่า " หมื่นม้าอาชาทะยานควบ         "  จากบนเขามองลงมา จะเห็นหนองน้ำใหญ่เซี่อฉือเป็นสายยาวเหยียด โอบอ้อมเทือกเขาไว้ ให้ความรู้สึกมีชีวิตชีวาอันเป็นมงคลยิ่ง ทำเลวิเศษเช่นนี้ จึงเป็นสถานที่เจาะจงให้กำเนิดองค์มหาราชเจ้าอย่างแน่แท้ โดยมิใช่เหตุบังเอิญ
         บิดาของมหาราชเจ้านามอี้   นามรองต้าเอวี่ยน ใฝ่ธรรมตามแบบอย่างบิดา สัตย์ซื่อถือคุณธรรม มีความกตัญญูยิ่ง ท่านเฝ้าหลุมศพบิดาใกล้ชิดตลอดเวลาสองปี เช่นเดียวกับที่ปรนนิบัติรับใช้เมื่อบิดาท่านยังมีชีวิตอยู่ จนปีค.ศ. 159  จึงอำลาเพิงพักที่หลุมฝังศพกลับมาอยู่บ้าน
         รัชสมัยตงฮั่น หวนตี้ เอี๋ยนซี   ปีที่สาม ตรงกับปีชวด เดือนหก ยี่สิบสี่ค่ำ ปั ค.ศ. 160  ปรากฏมังกรเหินฟ้า เวียนรอบบนหลังคาบ้านท่านเต้าเอวี่ยน  บิดาของมหาราชเจ้า  มหราชเจ้าถือกำเนิดในวันนั้น
         กวนมหาราชเจ้าเจริญวัยอย่างเข้มแข็ง พละกำลังมหาศาล ต้านทานกำลังคนนับหมื่นได้ ความสูงสองร้อยเจ็ดเซนติเมตร ( เก้าฟุตโบราณ ) จิตใจหาญกล้า รอบรู้ปรีชาสามารถ กตัญญูซื่อสัตย์ ใฝ่ศึกษาคัมภีร์ชุนชิว อี้จิง  หนวดเครางดงามยาวจรดท้อง นัยน์ตากว้างยาวดั่งนัยน์ตาหงส์ คิ้วเข้มคล้ายตัวไหมนอนทาบ  ริมฝีปากและใบหน้าแดงสดใส มีไฝบนใบหน้าเจ็ดเม็ด เด่นชัดดั่งดวงดาว  ลักษณะสูงส่งงามสง่าน่าเกรงขามเป็นที่สุด 
         

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                             คัมภีร์อริยะตะวันเดือน   

                                    ภาคผนวก

                         แนะนำพระองค์ บุคคล สถานที่

                         ที่กล่าวอ้างในคัมภีร์โดยสังเขป

                                      ๑

                          กวนอริยมหาราชเจ้า

                            ( กวนเซิ่งตี้จวิน )

         " กวน "  อริยมหาราช

        ท่านซือหม่าเต๋อเชา    บุรุษคนดังในสมัยนั้น ชื่นชมมหาราชเจ้าว่า ใบหน้ามหาราชเจ้านั้น  ใส  แปลก  โบราณประหลาด ( ชิง  ฉี  กู่ ไกว้ )  อันเป็นสี่พลังเที่ยงธรรมที่น่าคร้ามเกรง และกล่าวอีกว่า "รัศมีชีวิตฉายใบหน้า  ประกายนัยน์ตาจริงจัง เป็นลักษณะใสอันเที่ยงธรรม  คิ้วสูงยาวเข้าหาจอนหู เครายาวถึงท้อง เป็นลักษณะแปลกอันเที่ยงธรรม  โหนกทั้งห้านูนสูง* (หมายถึง โหนกคิ้ว  แก้ม  คาง ) ร่องน้ำทั้งสี่คืนต้น* (หมายถึง  ร่องแก้ม  ร่องปาก )  เป็นลักษณะโบราณอันเที่ยงธรรม  สีหน้าแดงใส  แฝงพลังศักดิ์สิทธิ์ไว้  และยิ่งใหญ่มีอำนาจ  เป็นลักษณะประหลาดอันเที่ยงธรรม"   มหราชเจ้าเกิดมาในภาวะบ้านเมืองยุงเหยิง ทำให้ท่านห่วงใยชีวิตน้อยใหญ่และบ้านเมือง ด้วยเห็นเป็นหน้าที่อันพึงช่วยบำบัดทุกข์บำรุงสุขให้   รัชสมัยหลิงตี้  ซีผิงปีที่หก ( ค.ศ. 177 )  ตกแต่งภรรยาสกุลหู    รัชสมัยหลิงตี้ กวงเหอ      ปีที่หนึ่ง ( ค.ศ. 178 ) ปีมะเมีย  เดือนห้า  สิบสามค่ำ  ได้บุตรชายคือกวนผิง  ผู้ร่วมเป็นร่วมตายกับบิดา  ปีมะแม ( ค.ศ. 179 )  อำลาบิดามารดาว่า "ข้าพจ้าได้ให้บุตรชายไว้สืบสกุล และเป็นตัวแทนดูแลท่านยามแก่เฒ่าแล้ว ขณะนั้น  ราชวงศ์ฮั่นกำลังลำบาก ขุนนางทุจริตมากมาย โจรผู้ร้ายฮึกเหิม ลูกใคร่จะสละตนกู้ชาติ"  จากนั้น จึงเข้าพบผู้ว่าราชการเมือง เสนอเรื่องแก้ไขสถานการณ์ แต่ผู้ว่า ฯ ไม่รับเรื่อง  เมื่อกลับมาที่พักแรม ได้ยินเสียงร้องไห้น่าเวทนา จึงไปเคาะประตูถามไถ่ ได้ความว่า ผู้ร่ำไห้ชื่อหันโส่วอี้  ถูกเศรษฐีอิทธิพลหล-วี่สยง  ข่มเหง  เศรษฐีรวมสมัครพรรคพวกเจ็ดแซ่ ร่วมหัวกับเส้นสายในวัง อีกทั้งเจ้าถิ่นรุมกดขี่รังแก  มหาราชเจ้าได้ฟังความเลวร้ายใช้อิทธิพลข่มเหงผู้บริสุทธิ์เช่นนี้ จึงให้หันโส่วอี้ นำไปยังตัวการทั้งเจ็ดแห่ง จัดการสังหาร กำจัดเสี้ยนหนามของบ้านเมืองและของประชาชนให้สิ้นไป   ต่อมามหาราชได้พบกับหลิวเป้ย  ( เล่าปี่      )  และจางเฟย  ( เตียวหุย      )  มีอุดมการณ์พ้องกัน  ทั้งสามจึง ร่วมสาบานต่อฟ้าดินขอเป็นพี่น้องกันตลอดไปนั่นคือปีค.ศ. 188  สวนพฤกษชาติต้นท้อ  (          เถาเอวี๋ยน )  ทั้งสามลั่นวาจาปณิธานว่า "เราเล่าปี่  กวนอู  และเตียวหุย  ร่วมสาบาน แม้จะเป็นพี่น้องต่างแซ่ แต่จะร่วมแรงร่วมใจ กู้ภัยบ้านเมือง ตอบแทนพระคุณบ้านเมือง ช่วยชาวประชาให้ร่มเย็นเป็นสุข "  " เราไม่เรียกร้องเกิดวันเดือนปีเดียวกัน แต่ขอร่วมตายวันเดือนปีเดียวกัน"  "ขอพระผู้เป็นใหญ่ในชั้นฟ้าและบนแผ่นดิน โปรดรับทราบความจริงใจนี้"  "หากผิดต่อมโนธรรมสำนึก ขอให้ฟ้าและผู้คนจงทำลาย"  ทั้งสาม มีเล่าปีเป็นพี่ใหญ่  กวนอูที่สอง  เตียวหุยที่สาม  อยู่ร่วมกันสนิทแน่นแฟ้น

                             เล่าปี่   กวนอู   เตียวหุย

                          ร่วมสัตย์สาบานเป็นพี่น้อง 

                    ณ   สวนพฤกษชาติต้นท้อเถาเอวี๋ยน

        "เราไม่เรียกร้องเกิดวันเดือนปีเดียวกัน

             แต่ขอร่วมตายวันเดือนปีเดียวกัน...

              ...หากผิดต่อมโนธรรมสำนึก   

                ขอให้ฟ้าและผู้คนจงทำลาย"