[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                 ใจคือพุทธะ   จะยังหันหน้า   มองหาที่ไหน
                             บำเพ็ญภายใน   เจดีย์หลิงซัน   บรรพตศักดิ์สิทธิ์
                             ภูเขาหัวใจ        อยู่  ณ  ที่ใด  จะใคร่ชมชิด
                             แท้จริงสนิท      ติดตัวทุกผู้      รู้ได้ด้วยตน

                                              ตอนที่ 1
                           
                              ณ เชิงเขาไร้เงา ประกาศพระโองการ
 
                        พระแม่องค์ธรรมโปรดประทานให้ท่องพุทธาลัย

        แม่รวดร้าวปวดใจ จึงได้บัญชาพระบุตรศรีอาริย์  จี้กง  กวนอิมฯ  พร้อมกันสนองพระโองการแบกภาระร่วมเก็บงานธรรมนับหมื่นที่แยกย้าย กลับคืนสู่อริยกิจต้นเดิมเดียวกัน จากนั้นก็บัญชาพระบุตร กวน  จาง หลวี่  เอวี้ย  ( กวนอู จางเฟย หลวี่ต้งปิน เอวี้ยเฟย ) นำเหล่าเทพเจ้าประจำดวงดาว เป็นแนวหน้าแผ้วถางทางโลก ช่วยเก็บงานในธรรมกาลนี้  ฉะนั้น  เมื่อโองการประกาศิตยุคขาวได้ประกาศ  ทั้งสามโลกจึงต้องฟังพระบัญชา จึงต้องแสดงบุญญาฯชักนำสานุศิษย์ตน ให้ละชั่วบำเพ็ญเพื่อแปรเปลี่ยนภัยพิบัติ จนถึงสร้างสรรค์แดนสุขาวดีแดนพุทธะ ให้เป็นเอกภาพในโลกมนุษย์ ทุกคาบสมุทรคืนสู่สัจวิถี ทั้งสี่ทิศและใจกลางต่างคืนสู่ต้นกำเนิดเิดิม เมื่อถึงเวลานั้น พระบุตรศรีอาริย์จะต้องลงสู่แดนดินบำเพ็ญบรรลุมหาพุทธาและเวียนธรรมจักรภายใต้ต้นโพธิ " หลงฮว๋า " กำหนดต้นจะฉุดช่วย เก้าพันหกร้อยล้านชีวิต  กำหนดที่สองจะฉุดช่วย เก้าพันสี่ร้อยล้านชีวิต  ให้คนเดิมในวิสุทธิแดนดิน พร้อมกันสดับสัมมาสัมพุทธธรรม พ้นจากเวียนว่ายตัดขาดจากเหตุปัจจัยในกิเลสกามทั้งปวง บรรลุเหนืออรหัตผลยิ่งขึ้นไป  นี่คือ ฟ้าเบิกดิถีหลงฮว๋า อันเป็นเหตุที่มาของการฉุดช่วยพุทธบุตรในธรรมกาลยุคขาวอย่างกว้างขวางครั้งนี้  อริยกิจแห่งธรรมกาลยุคขาว นับตั้งแต่พระบุตรกงฉัง และ จื่อซี่  สนองพระโองการคืนกลับ กระแสธรรมมุ่งสู่เกาะแก้วแดนสวรรค์ (ไต้หวัน) ก็เริ่มมีผู้สำแดงมิจฉาวาจาฮึกเหิม  บรรพจารย์ปลอม  กงฉังปลอม  ชิงกันปรากฏในอาณาจักรธรรม  บ้างอวดอ้างว่าตนได้รับสนองพระโองการเฉพาะจากพระธรรมาจารย์  พระธรรมจาริณี ( ซือจุน ซือหมู่ ) อวดอ้างว่าสืบสายโดยตรงจากพระธรรมจาริณี ถือดีว่าเป็นสายทองที่แท้จริง บ้างยกตนว่าเป็นเอกเพียงผู้เดียวที่สามารถเก็บงานในครั้งนี้ บ้างป่าวร้องอวดอ้างว่า " พระอาจารย์องค์น้อย " ( พระภาคใหม่ของพระศรีอาริย์ ) อยู่ในความอารักขาของตน บ้างแสดงตนเหนือท่านโดยอ้างว่ามี " ถุงย่าม " ( ถุงย่ามพระศรีอาริย์ )  อยู่ในครอบครอง  บ้างยกตนว่าเป็น " กงฉัง " องค์ต่อมา  ยิ่งกว่านั้น ยังมีผู้ก่อตั้งพงศาใหม่ ( แยกออกจากพงศาธรรมเดิม ) กำหนดไตรรัตน์เสียเอง มีแนวทางพฤติการณ์ต่าง ๆ มากมาย อนิจจา พวกมิจฉาปฏิบัติกำเริบเสิบสาน เอาความหลงมานำคนหลงให้หลงตาม ชาวโลกตาดำ ๆ จะเชื่อฟังใครดี  ทะเลมนุษย์อันกว้างใหญ่ พระพุทธะทั้งหลายสู้อุตส่าห์สร้างรากฐานอริยไว้ แต่จะต้องกลับถูกทำลายไปในคราวนี้  ในขณะที่ธรรมจักรวาลกำลังยุ่งเหยิงอยู่นี้ เมฆหมอกสถานการณ์กำลังเปลี่ยนสี ตะวันเดือนอับแสง  ( พระธรรมาจารย์  พระธรรมจาริณี  กลับคืนเบื้องบนไปแล้ว ) สามสิบหก " กงฉัง " ปลอม " เจ็ดสิบสอง " ศรีอาริย์ " ปลอม จะทยอยกันปรากฏมาก่อกวนอาณาจักรธรรม ทำลายปัญญาญาณของผุ้บำเพ็ญนับไม่ถ้วน

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                          ใจคือพุทธะ   จะยังหันหน้า   มองหาที่ไหน
                             บำเพ็ญภายใน   เจดีย์หลิงซัน   บรรพตศักดิ์สิทธิ์
                             ภูเขาหัวใจ        อยู่  ณ  ที่ใด  จะใคร่ชมชิด
                             แท้จริงสนิท      ติดตัวทุกผู้      รู้ได้ด้วยตน

                                              ตอนที่ 1
                           
                              ณ เชิงเขาไร้เงา ประกาศพระโองการ
 
                        พระแม่องค์ธรรมโปรดประทานให้ท่องพุทธาลัย

        พระบุตรทั้งหลายให้รอบคอบจดจำ  พิจารณาให้ถ่องแท้ในไตรรัตน์แห่งธรรมกาลยุคขาว ซึ่งเป็นวิถีแห่งจิตอันแยบยลแท้จริง ก็จะไม่ถูกหลอกลวงด้วยคำพูดชวนหลง แต่หากยังหลับหูหลับตาติดตามบำเพ็ญตามคำสอนมิจฉาวิถีจะไม่มีวันหลุดพ้น รากโคนพุทธะก็จะขาดไป พุทธบุตรที่จริงใจใฝ่บำเพ็ญบนเกาะแก้วดินแดนพุทธะ จะจำแนกอย่างไรว่าใสหรือขุ่นตม  จงจำคำแม่ "" สัจธรรมเท่านั้นที่เป็นสายทองของลูก "" ดังคำกล่าวว่า ""เป็นธรรมะจงเข้าใกล้ มิใช่ให้ถอยห่าง""  ก่อนที่สุริยาจะส่องฟ้าอยู่รำไร จะต้องมีมารอสูรกายให้ร้ายหลอกล่อ เพื่อสอบปัญญา หรือว่ายังหลง เพื่อแบ่งแยกคนที่เป็นหยกหรือเป็นหิน แม่จึงหวังอย่างยิ่งว่า ลูกทั้งหลายจะระมัดระวังกายใจ มิให้ตกสู่บ่วงมาร รนหาทางนรกอเวจี เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ น้ำตาก็ปรี่ซับทรวง หวังว่าพระบุตรกงฉัง จะใช้โอกาสบันทึก
การท่องเที่ยว เปิดเผยความเป็นจริงของพุทธาลัย กวาดล้างบรรยากาศมารในธรรมจักรวาล เปลี่ยนแปลงโลกมนุษย์ให้เป็นดินแดนวิสุทธิ์โดยไว

        หกหมื่นปี             เพิ่งมีมา             ในครานี้
ฟ้า - ปฐพี                    สะเทือนลั่น         มารหวั่นไหว
ยุคเขียว แดง                แฝงคืนสู่             สุทธาลัย
ช่วยงานใหญ่                ธรรมกาล             งานหลงฮว๋า
        แสนเหนื่อยาก       ลำบากนำ            วิถีธรรมโปรด 
หวังชาวโลก                 สัมพันธบุญ           หนุนขึ้นฝั่ง
ทิ้งทะเลทุกข์               ปวงผูกพัน             พากันวาง
สู่สถาน                      ญาณวิสุทธิ์            วิมุติตน
        เก็บธรรมญาณ      เป็นงานใหญ่          ทำในโลก
ด้วยแปรโปรด              โลกโลกีย์              คลี่บัวฐาน
สามพุทธา                  สนองพระบัญชา      ร่วมรับงาน
ต่างวิ่งพล่าน                ถ่ายทอดให้           ได้สัจธรรม
        หมื่นเซียนพา       มาสู่โลก               โปรดโน้มน้าว
เทพฯ เดือนดาว           ช่วยเก็บงาน            กันแข็งขัน
กำหนดกาล                มะเมียมะแม            คาบเกี่ยวกัน
เกิดภัยมหันต์              จึงสู่หล้า                 มาชุมนุม     
        เกาะแก้วสวรรค์    ยึดมั่นใน                สายทองแท้
ลูกของแม่                  จงจดจำ                คำแม่กล่าว
งอนิ้วนับ                    จำกัดกาล              ไม่นานเนา
สู้เร่งเท้า                    ใฝ่ก้าวหน้า             ฝ่าบ่วงมาร
        ถ่ายทอดหลัก      สัจธรรมแท้            แผ่บันทึก     ( บันทึกท่องพุทธาลัย )
จงตรองตรึก                สำนึกมั่น               หมั่นศึกษา
จงซอกซอน               วอนบอกเล่า            กล่าวนำพา
ช่วยมารดา                 ฉุดเวไนย               หายโง่งม
        ทุกเท้ามือ          คือน้องพี่               ฤดีร่วม
"หลงฮว๋า" รวม             สรวงสมาน             สัมพันธ์ฟ้า    ( หมายถึง ทุกคนคือพี่น้องร่วมพระแม่องค์ธรรม )
ต่างบรรลุ                    ปณิธาน                ต่างนำพา
เพื่อธรรมา                  จะเปิดกว้าง            พร่ำปากใจ
        สำเร็จคุณงาม      ธรรมกาย               ได้อยู่ยง
เข้าร่วมวง                   พุทธบุตร               รุดฉลอง
ถึงตรงนี้                     หยุดพู่กัน               จำนรรกลอน
พระบุตรพร้อม              แม่นำขึ้น                คืนสุทธา ฯ
                                                                                                                      ไฮ   ไฮ   ถอย   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                ไม่เห็นความแฝง        ไม่แสดงความอ่อน
                             ใจเพียงไหวคลอน         พลังซ่อนก็ตามมา   

                                                ตอนที่  2

                              ใต้ภูเขาหัวใจ     แฝงความนัย     อันล้ำลึก         
                           หญิงชายตรึก        นึกคิดเกิด        เปิดสามทาง
                ( จิตล้ำลึกบริสุทธิ์ จะถูกฉุดด้วยอารมณ์นึกคิดให้เวียนว่ายในสามโลก )               

        จิตเป็นสอง        พลันต้องตก        โลกโลกีย์
คลื่นฤดี                    มีลมหวน            ป่วนแปดทิศ
อยู่อาศัย                  ในโลกคน           จนหลงผิด
ญาณชีวิต                 จิตไม่ตื่น            หมื่นอาดูร
                                                                                                                                           เราคือ
        พระเทพสถิตยี่สิบแปดดวงดาว
กราบสนองพระโองการฯ พร้อมกันสู้พุทธสถาน กราบคารวะพระแท่นที่บูชา แล้วถามว่า เมธาทั้งหลายคงสบายดี วันนี้ชุมนุมอริยะ เบื้องบนประทานอักษรทอง เหล่าเราพร้อมคุ้มครองตำหนักพระ
                                                                                                                                      ฮวา   ฮวา    พัก
        ทั้งเทพฯ คน        ลนลานใจ        ใกล้คับขัน
จึงสร้างสรรค์                เรือเมตตา        มาหนุนนำ
สร้างโลกใหม่               ให้บริสุทธิ์       ผุดผ่องล้ำ
พระฯ ต้องจำ                สู่โลกมา        ดังปณิธาน
                                                                                                                                            เราคือ
        พระสงฆ์จี้เตียน  เทียนหยาน  พระอาจารย์ของเจ้า
วันนี้ได้กราบสนองพระโองการฯ ลงสู่ตำหนักพระ กราบคารวะพระแม่ ฯ แล้ว  จึงหันหาเหล่าเมธี วันนี้เป็นบุญใหญ่ร่วมท่องพุทธาลัย " อู้เอวี๋ยน " ศิษย์รัก องอาจจิตมั่น ร่วมสนองพระโองการ ประพันธ์อักษรทอง ภาระยิ่งใหญ่หนทางไกล หวังศิษย์เจ้าจงรอบคอบ เร่งสงบจิตญาณ ตามอาจารย์ขึ้นบงกชท่องโลกพระพุทธา พานหะพิเศษนั่งให้มั่น บันทึกความตามโอวาท ศิษย์อื่น ๆ ทั้งหลายให้สงบ ตั้งใจฟังคำสัตย์จริง  เรารับสนองพระโองการ ปกครองธรรมจักรวาลครั้งนี้ ยุคขาวที่สามกำหนดกาลเริ่มงานปรกโปรดทั่วไป พุทธะเซียนแบ่งภาคลงเกิดกาย พระแม่ฯ โปรดทอดถ่ายสัจธรรม ตั้งแต่โบราณจนบัดนี้ ธรรมะวิถีมีเพียงหนึ่งซึ่งสอดคล้องพระอริยเมธาเก่าก่อนแล้วขานไข ลึกล้ำความนัยว่า "เทพเจ้าแห่งหุบเขา" ( จิตเป็นภาวะสัจธรรมที่ไม่ตายสถิตในญาณทวารดังเทพเจ้าแห่งหุบเขา ) ชี้ให้เห็นทางเกิดตาย อาจารย์เจ้าคือเราพระอาจารย์ บุญบันดาลสืบพงศาฯธรรมาจารย์ที่สิบแปดเทียนหยาน สนองอนุตตรพระโองการฯ ยาวนานหมื่นแปดร้อยปี  มอบหมาย "เตี่ยนฉวน" ขยายงาน ช่วยสามโลกได้รู้ทางกลับต้นเดิม พุทธะ อริยะขวนขวาย เที่ยวไปแปรเปลี่ยนโลกกว้าง หลักคำสอนท่านขงจื้อ ท่านเมิ่งจื้อบรมครูช่วยกู้ภัยแปรโลกสะอาดใส อุบลทิพย์บังเกิดในแดนดิน บัดนี้วงการธรรมะเกิดหมอกควันอุบาทว์ หมายมาดแย่งยื้อชื่อลาภ ต้มถั่วด้วยต้นถั่วเดียวกัน ใจอาจารย์เหมือนเข็มเหน็บเจ็บกลางใจ แต่ละหน่วยล้วยถ่ายทอดสัจธรรม บัดนี้คร่ำวุ่นวายเหตุใดหรือ, " สายทอง "  " พระโองการ "  อะไรฤา จิตตนคือธาตุทองแกร่งมโนธรรม เมื่อเห็นวิถีธรรมสุดท้าย ใจคนยังถือดี แม้ไม่ก้องอัสนี จะฉุดช่วยเมธีคงยากนัก จึงกราบพระแม่ฯ โปรดเมตตา ประทานบันทึกท่องพุทธาลัย เผยความนัยเป็นบททอง เพื่อช่วยผองคนบุญได้ง่ายดาย
                                                                                                                                        ฮา   ฮา   พัก

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               ไม่เห็นความแฝง        ไม่แสดงความอ่อน
                             ใจเพียงไหวคลอน         พลังซ่อนก็ตามมา   

                                                ตอนที่  2

                              ใต้ภูเขาหัวใจ     แฝงความนัย     อันล้ำลึก         
                           หญิงชายตรึก        นึกคิดเกิด        เปิดสามทาง
                ( จิตล้ำลึกบริสุทธิ์ จะถูกฉุดด้วยอารมณ์นึกคิดให้เวียนว่ายในสามโลก )     

        เมื่อรับสนองพระโองการฟ้ามาไว้ ยิ่งห่วงใยชะตากรรมของชาวโลก ดูโลกีย์ธุลีเหลืองคละคลุ้ง ( หลงกามเมถุน ) คุณสัมพันธ์ต่อกันตกต่ำ ชายด้อยภักดีกตเวทิตา หญิงด้อยพรหมจรรย์ มองสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าเหลวไหล ผีสางเทวดาว่าว่างเปล่า เอาแต่เสพสุขใฝ่หาค่าวัตถุจนจารีตสังคมเสื่อมทราม คุณงามความเป็นคนสิ้นสูญ พระทัยฟ้าอาดูร มิอาจดูดายชีวิตทั้งหลายมลายด้วยภัยพิบัติ จึงโปรดประทานทุกเหล่าเทพเทวากลับพระภาคเกิดมาช่วยฟ้าแพร่ธรรมชำระใจคน เพื่อลบล้างพิบัติภัย สร้างโลกใหม่เอกภาพวิสุทธิ์ดุจสวรรค์ โน้มนำพระมหาปณิธานพระศรีอาริย์และพระพุทธาบังเกิดมาสู่แดนดิน เมื่อนั้น งานชุมนุมพระอริยะหลงฮว๋าโอฬาร กว้านเก็บเศษวิญญาณดื้อรั้น โองการธงประกาศิตยุคขาวนำทาง บัดนี้อริยะวิถีแพร่หลาย ช่วยคนได้พัน ๆ หมื่น ๆ  ที่ยังไม่ดีพอคือมวลศิษย์ที่ปฏิบัติงานธรรมยังมิสำนึกในมหาเมตตาสภาวะเดียวกับฟ้า อันเป็นที่มาแห่งตน กลับใช้ใจคนแบ่งแยกแตกพวกเป็นนักฝ่านทอนถ่ายกำลังธรรมซึ่งกัน ไตรรัตน์แห่งธรรมกาลยุคขาว เป็นหัวใจของทุกแนวทางธรรมะในฟ้าดิน แฝงความนัยอันแยบยลจากการถ่ายทอดสัจธรรมของบรรพจารย์ สอดคล้องกับความนัยอันวิเศษ ซึงประจักษ์ชัดในพระธรรมคัมภีร์ทุกสมัย ผู้ได้ประสบล้วนเป็นพุทธบุตรที่ผ่านการบำเพ็ญ มีพุทธสัมพันธ์อันลึกซึ้งมาแต่อดีตชาติ แต่จนใจ ที่การมาบำเพ็ญวิถีสุดท้ายนี้ผู้คนติดสังขารวิญญาณกันมาก ปัญญามืดมัวไม่อาจรู้ซึ้งในภาวะตถาตา ( อันเป็นพระประสงค์แท้จริงที่โปรดถ่ายทอดวิถีอนุตตรธรรมให้ในครั้งนี้ ) บ้างหลงผิดติดรูปบูชา ติดพุทธสถาน พิธีการต่าง ๆ ติดเสียง ติดพระธรรมคำบรรยาย ติดสักการะฐานะ ประโยชน์ลาภผล ฯลฯ จึงเป็นความหลงไปสู่ความหลง ดังหมอกควันครอบคลุมโลกในธรรมกาลยุคขาว ซึ่งกำลังโปรดสัตว์อย่างกว้างขวางในขณะนี้  อาจารย์สะท้านจิต หวังให้ศิษย์ผู้ได้รับและปฏิบัติงานธรรมพิจารณาบันทึกล้ำค่า ทำความเข้าใจให้ลึกซึ้งต่อความหมายอันแท้จริงของธรรมะแห่งยุคขาว  รู้เรา  รู้เขา  สำเร็จตน  สำเร็จท่าน ร่วมช่วยเก็บงานเพื่อเบื้องบน
                                                                                                                                                   ไฮ   พัก
        พระเทพสถิตยี่สิบแปดดวงดาว ให้เข้ารักษาหน้าที่ คุ้มครองพุทธสถานเคร่งครัด

พระอาจารย์ ฯ  :  อู้เอวี๋ยนศิษย์รัก ญาณใจใสสงบ น้อมนบพระบัญชา รีบหลับตา อาสน์บัวพาขึ้นเบื้องบน

อู้เอวี๋ยน        :  อาจเอื้อมทูลถามพระอาจารย์ ที่นี่ที่ใดขอรับ เห็นภูเขาหนึงลูกอยู่เบื้องหน้า บนภูผาสลักอักษร " ภูเขาหัวใจ " (ซินโถวซัน) งดงามอร่ามเรือง

พระอาจารย์ ฯ :  ภูเขาลูกนี้ชื่อว่า "ซินโถวซัน" สูงขึ้นไปคือ "ประตูสวรรค์" เชิงเขาอีกด้านหนึงมีถ้ำขวางอยู่มืดมิดไม่เห็นก้นถ้ำ ซึ่งก็คือ "ถ้ำนรก" (ตี้-อวี้-ต้ง) คนมีจิตใจสว่างเที่ยงตรง ต่ยไปวิญญาณมีพลังสว่างใส (ชิงหยังซี่) เต็มที่ก็จะขึ้นภูเขาไป ตรงกันข้ามหากทำผิดคิดร้าย วิญญาณหนักอนาถ ก็จะลงจากภูเขาตกไปสู่ความมืดที่ไม่เห็นก้นถ้ำ ดังพุทธะวจนะที่ว่า " ใจสร้างสวรรค์ได้ ใจก็สร้างนรกได้ " ทั้งสามโลกขึ้นอยู่ที่ใจ โดยอาศัยคิดดีคิดชั่วเพียงวูบเดียว "

อู้เอวี๋ยน     :  เช่นนี้นั่นเอง ขอบพระคุณพระอาจารย์ประทานความเข้าใจ สวรรค์ - นรก สร้างด้วยใจ การมาท่อง " ภูเขาหัวใจ " จึงมีความนัยอยู่ มิน่าเล่าบันทึกท่องสวรรค์ - นรกและด่านจิ่วหยัง จึงนำท่องภูเขานี้ก่อนทั้งนั้น

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               ไม่เห็นความแฝง        ไม่แสดงความอ่อน
                             ใจเพียงไหวคลอน         พลังซ่อนก็ตามมา   

                                                ตอนที่  2

                              ใต้ภูเขาหัวใจ     แฝงความนัย     อันล้ำลึก         
                           หญิงชายตรึก        นึกคิดเกิด        เปิดสามทาง
                ( จิตล้ำลึกบริสุทธิ์ จะถูกฉุดด้วยอารมณ์นึกคิดให้เวียนว่ายในสามโลก )     

พระอาจารย์ ฯ  :  ใจคือพุทธะ        จะยังหันหน้า        มองหาที่ไหน
                    เพีัยรทำภายใต้     เจดีย์หลิงซัน        บรรพตศักดิ์สิทธิ์
                    ภูเขาหัว - ใจ       อยู่ ณ ที่ใด          จะใคร่ชมชิด
                    แท้จริงสนิท        ติดตัวทุกผู้           ตนรู้ซึ่งตน       
       
        ศิษย์รัก กลอนนี้เป็นปริศนาธรรมที่ไพเราะมาก วันนี้ สองเราศิษย์กับอาจารย์สนองพระบัญชาสร้างหนังสือทอง " ท่องพุทธาลัย " ก้ไม่ไกลไปจากภูเขาหัว - ใจ นี้ นั่นเอง

อู้เอวี๋ยน  :   ใจเกิด        สภาวะต่าง ๆ จึงเกิด
              ใจดับ         สภาวะต่าง ๆ ก็ดับ
       
        คืนนี้ท่องภูเขาหัว - ใจ  ได้เปิดนัยน์ตาใจครั้งใหญ่จริง ๆ ไม่ทราบว่าพระอาจารย์จะนำศิษย์ไปที่ไหนขอรับ

พระอาจารย์ ฯ :  ทุกคนเมื่อหมดอายุขัย ไม่ว่าชั่วดีล้วนยากที่จะหลีกเลี่ยง " ปากทางสามแพร่ง " เพื่อแบ่งสถานภาพ พระพุทธะ  พระอริยะฯ  เทพฯ พรหม วิญญาณผีในสามโลก  เราไปเยี่ยม " ที่ทำการตรวจสอบผู้ตาย " (หวังหลิงจีฉาสู่) หน้าปากทางสามแพร่งกันเถอะ   

อู้เอวี๋ยน  :  วันนี้เป็นครั้งแรกที่ศิษย์โง่ได้ติดตามพระอาจารย์ มาท่องแดนอริยะ ทุกอย่างล้วนแต่พระอาจารย์จะโปรดเถิดขอรับ ระหว่างสนทนาได้ล่วงทางมาไกลอีกหลายสิบลี้ โดยไม่ทันรู้ เห็นทางสามแพร่งอยู่เบื้องหน้า ผู้คนมากมายเอ็ดอึง เมื่อเข้าไปใกล้จึงเห็นไหล่เขา ด้านขวามีศิลาจารึกสูงประมาณหกฟุต กว้างสองฟุตแผ่นหนึ่ง  สลักอักษรสี่คำว่า " ปากทางสามแพร่ง " (ซันชาลู่โขว่)

พระอาจารย์ ฯ  :  บาป บุญ ที่ชาวโลกทำไว้จะต้องถูกสอบถามจากที่ทำการตรวจสอบตรงปากทางสามแพร่งนี้ เพื่อตรวจสอบยืนยันบาปบุญ  จากนั้นจึงส่งไปในธรรมโลก บุญโลก และยมโลก  ที่ทำการตรวจสอบ จึงเป็นจุดสำคัญที่สุดในการแบ่งแยกสามโลก ป้ายหนือประตูเทวาคารใหญ่เขียนไว้ว่า " ที่ทำการตรวจสอบวิญญาณผู้ตาย " ข้างประตูด้านขวามีกลอนคู่ สีทองอร่ามน่าคร้าม เขียนไว้ว่า " มีผลบุญ   ข้อมูลใส   พิจารณาให้ไม่สับสน  ขาดกุศล   ผลสอบชัด   ภัยพิบัติครั้งนี้หนีไม่พ้น "

พระอาจารย์ ฯ  :  อู้เอวี๋ยนศิษย์รัก เซียนผู้ปกครองที่ทำการ ออกมาต้อนรับแล้ว รีบคารวะ อย่าเสียจริยา

อู้เอวี๋ยน  :  คารวะเซียนผู้ปกครองฯ คืนนี้ข้าพเจ้าผู้โง่เขลา มีอริยสัมพันธ์ ได้ติดตามพระอาจารย์มาท่องที่ทำการของพระองค์ ขอได้โปรดเมตตาชี้แนะ           

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                ไม่เห็นความแฝง        ไม่แสดงความอ่อน
                             ใจเพียงไหวคลอน         พลังซ่อนก็ตามมา   

                                                ตอนที่  2

                              ใต้ภูเขาหัวใจ     แฝงความนัย     อันล้ำลึก         
                           หญิงชายตรึก        นึกคิดเกิด        เปิดสามทาง
                ( จิตล้ำลึกบริสุทธิ์ จะถูกฉุดด้วยอารมณ์นึกคิดให้เวียนว่ายในสามโลก )     

เซียนผู้ปกครองฯ  :  ผู้น้อยกราบคารวะพระบรรพจารย์ อู้เอวี๋ยน อย่าได้เกรงใจ ท่านเป็นผู้บำเพ็ญในโลก ครั้งนี้ได้สนองพระโองการติดตามพระอาจารย์มาท่องที่ทำการนี้ เราจะแนะนำรายละเอียดตามพระบัญชา เพื่อประกอบการประพันธ์หนังสือศักดิ์สิทธิ์ส่องทางสว่างแก่ชาวโลก

พระอาจารย์ฯ  :  ขอบคุณท่านเซียน อย่าได้มากจริยาเลย  คืนนี้เราทั้งสองมาถึงที่ทำการของท่านต้องขออภัยสำหรับทุกอย่างที่เป็นการรบกวน

เซียนผู้ปกครองฯ  :  พระบรรพจารย์ช่างเกรงใจ เมื่อพระโองการไปถึงที่ใด ทุกชีวิตญาณย่อมน้อมคารวะ ข้าพเจ้าเพียงแต่ปฏิบัติตามพระบัญชา ทำตามหน้าที่เท่านั้น ได้โปรดรับทูนน้ำชาข้างในก่อนเถิด

อู้เอวี๋ยน  :  ที่ทำการนี้กว้างขวางมาก เทวาคารหอเหลาใหญ่ ๆ หลังคาซับซ้อนลดหลั่น แบ่งสรรจัดส่วนเป็นระเบียบเรียบร้อย

เซียนผู้ปกครองฯ  :  ทั้งสองท่านเชิญประทับ เชิญนั่ง เซียนเจ้าหน้าที่ถวายน้ำชา เชิญดื่ม สักครู่ข้าพเจ้าจะนำชมสถานที่และการปฏิบัติงาน

พระอาจารย์ฯ  :  อู้เอวี๋ยน รีบดื่มน้ำชาเซียนร้อน ๆ ชำระละอองโลกีย์ในจิตญาณของเจ้าเสีย นัยน์ตาใจใสสว่าง จะช่วยงานท่องบันทึกได้

อู้เอวี๋ยน  :  โอ้ แปลกจริง ศิษย์รู้สึกชุ่มชื่นใจ ทัศนวิสัยสว่าง จิตแจ่มใสขึ้นมาทันที

เซียนผู้ปกครองฯ  :  สายแล้ว เชิญทั้งสองตามข้าพเจ้าเที่ยวชมที่ทำการเถิด  ที่นี่ เป็นสถานตรวจสอบผลบาปบุญของวิญญาณผู้ตายเมื่อครั้งมีชีวิต ห้องโถงมหึมาที่เราเพิ่งผ่านเข้ามา เป็นที่ทำการตรวจสอบวิญญาณ ลงทะเบียน ให้ป้ายประจำตัวเรียกว่า " กองอำนวยการตรวจสอบวิญญาณผู้ตาย "
ห้องแรกทางขวามือ คือ ห้องตรวจสอบวิญญาณผู้ตายที่ได้รับวิถีอนุตตรธรรม
ห้องที่สอง    คือ ห้องตรวจสอบวิญญาณผู้ตาย ศาสนิกของศาสนาขงจื้อ เหลาจื้อ และศาสนาพุทธ
ห้องที่สาม    คือ ห้องตรวจสอบวิญญาณผู้ตายทั่วไป
ห้องที่สี่       คือ ห้องตรวจสอบเหตุ และผลกรรม

อู้เอวี๋ยน  :  ทางด้านซ้ายมือมีอาคารธรรมดาเป็นแถวยาว ไม่ทราบคืออะไรขอรับ

เซียนผู้ปกครองฯ  :  อาคารแรกซ้ายมือคือ "ห้องพักวิญญาณสามัญ " ถัดไปไม่ไกลคือ " ห้องพักวิญญาณคนบุญ "

อู้เอวี๋ยน  :  ห่างออกไปอีกประมาณหนึ่งลี้ เป็นหอสูงสีแดงสะดุดตา ไม่ทราบว่าอะไรขอรับ

เซียนผู้ปกครองฯ  :  หอแดงนั้นคือ " ห้องพักวิญญาณผู้ได้รับวิถีธรรม " วิญญาณผู้ตายที่ได้รับวิถีธรรม จะมาพักรอการตรวจสอบทะเบียนและพักผ่อนที่นี่

อู้เอวี๋ยน  :  ถัดจากนั้นไปประมาณครึ่งลี้ ดูเหมือนวัดโบราณทางโลก เชิงชายคาเป็นลวดลายปลายงอน ผนังขื่อคาน สลักเสลาวิจิตรงดงาม นั่นคืออะไรขอรับ

เซียนผู้ปกครองฯ  :  ที่นั่นคือที่ " เตรียมการเก็บงานสมบูรณ์ของคนเดิม " พึงรู้ว่าบัดนี้เป็นช่วงปลายของการโปรดสามโลกตามกำหนดฟ้า หมื่นพันศาสนาจะปรากฏ เพื่อร่อนตะแกรงแบ่งแยกบาปบุญ ชาวโลกที่ตาย ไม่ว่าสูงส่งดีงามหรือไม่ ล้วนจะต้องผ่าน "ที่ทำการตรวจสอบวิญญาณผู้ตาย" แห่งนี้เพื่อยืนยันทะเบียนจากนั้นจึงแยกย้ายนำไปยังห้องตรวจสอบของแต่ละศาสนา ยืนยันหมายเลขตามป้ายประจำตัวและสอบบาปบุญต่อไป

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                ไม่เห็นความแฝง        ไม่แสดงความอ่อน
                             ใจเพียงไหวคลอน         พลังซ่อนก็ตามมา  

                                                ตอนที่  2

                              ใต้ภูเขาหัวใจ     แฝงความนัย     อันล้ำลึก        
                           หญิงชายตรึก        นึกคิดเกิด        เปิดสามทาง
                ( จิตล้ำลึกบริสุทธิ์ จะถูกฉุดด้วยอารมณ์นึกคิดให้เวียนว่ายในสามโลก )    

อู้เอวี๋ยน  :  ขอบพระคุณที่โปรดชี้แจง  หญิงชายมากมายเหล่านั้นมุงกันเต็มอยู่หน้าที่ทำการ ดูอย่างกับวิญญาณที่เพิ่งตายมา เจ้าหน้าที่ชาวฟ้ากำลังสอบทะเบียนขานชื่อ แจกป้ายประจำตัวสีแดง สีเขียว สีขาว สีดำ สีเหลือง ฯลฯ กันอยู่  เมื่อวิญญาณได้รับป้ายแล้ว เจ้าหน้าที่ก็นำส่งยังห้องตรวจสอบที่ระบุไว้บนป้ายประจำตัว จากนั้นก็ส่งไปยังห้องพัก แต่ละฝ่ายตามสีของป้าย เพื่อรอเจ้าหน้าที่เฉพาะมานำไปยัง ""สถานสนองบาปบุญที่ปากทางสามแพร่งหรือตำหนักตรีเทพฯ (ซันกวนเตี้ยน) หรือ เก้าเก้าด่านจื่อหยัง (จิ่วจิ่วจื่อหยังกวน) ""

เซียนผู้ปกครอง ฯ  :  อู้เอวี้ยน ทัศนาละเอียดแท้ เราจะอธิบายให้ฟังอีกทีเพื่อให้ชาวโลกเข้าใจ  วิญญาณผีทั่วไป เมื่อได้รับป้ายแล้วก็จะพักรออยู่ที่ห้องพักวิญญาณสามัญข้างหน้าโน้นจนกว่าเจ้าหน้าที่จะมานำไปยัง " สถานรวมวิญญาณ " (จวี้หุนสั่ว) เพื่อตรวจสอบบาปบุญที่ทำไว้ในโลก จากนั้นจึงรับการตัดสินว่าจะต้องรับทุกข์อยู่ในนรก หรือไปเกิดเป็นคนร่ำรวยสูงศักดิ์ ยากจนต่ำต้อยในโลกต่อไป  หากถวายตัวเป็นศิษย์ที่ตำหนักพระวัดวาใด หรือเป็นคนใจบุญสุนทานก็จะต้องนำไปรวมไว้ที่ "" ห้องพักวิญญาณคนบุญ ""  จนกว่าเจ้าหน้าที่ชาวฟ้าจะมานำไปยัง ""สถานสนองบาปบุญ "" ของแต่ละศาสนา ยืนยันผลบุญบำเพ็ญที่ทำมา เพื่อตัดสินระดับสูงต่ำต่อไป  ส่วนคนที่ได้รับวิถีธรรมในโลก ก็จะให้รอคอยอยู่บนหอแดงที่ ""ห้องพักวิญญาณผู้ได้รับวิถีธรรม "" จนกว่าเจ้าหน้าที่เซียนจะมานำไปสอบสวนไตรรัตน์ "" ณ ที่ทำการตรีเทพฯ "" แล้วส่งต่อไปยัง ""เก้าเก้าด่านจื่อหยัง "" เพื่อตรวจสอบผลบุญกุศลจากการบำเพ็ญ

พระอาจารย์ ฯ  :  สาธุ ท่านได้โปรดชี้แจงหน้าที่แต่ละฝ่ายในที่ทำการของท่าน ทำให้เนื้อหาสาระในบันทึกฯ นี้ สมบูรณ์ยิ่งขึ้น อนุโมทนายิ่งแล้ว

เซียนผู้ปกครอง ฯ  :  มิกล้า มิกล้า  เมื่อเห็นความวิปริตของชาวโลกปัจจุบัน ข้าพเจ้านั้นจนปัญญาจะช่วยเหลือ โชคดีที่พระบรรพจารย์มุ่งมั่นจะกอบกู้และได้รับพระบัญชาฯ บันทึกท่องพุทธาลัย ถือเป็นบุญอมตะดดยแท้  วันใดที่ที่หนังสือนี้เผยแพร่สู่ชาวโลก จะสามารถสร้างประโยชน์ปรกโปรดคนหลงแปรเปลี่ยนชาวโลก ปุถุชน ปฏิรูปอาณาจักรธรรมได้  ผู้น้อยสนองพระบัญชาคอยดูแลอยู่ ณ ที่นี้ ได้มีส่วนร่วมในงานศักดิ์สิทธิ์นี้เพียงน้อยนิดก็รู้สึกอิ่มเอิบใจแล้ว

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                               ไม่เห็นความแฝง        ไม่แสดงความอ่อน
                             ใจเพียงไหวคลอน         พลังซ่อนก็ตามมา 

                                                ตอนที่  2

                              ใต้ภูเขาหัวใจ     แฝงความนัย     อันล้ำลึก       
                           หญิงชายตรึก        นึกคิดเกิด        เปิดสามทาง
                ( จิตล้ำลึกบริสุทธิ์ จะถูกฉุดด้วยอารมณ์นึกคิดให้เวียนว่ายในสามโลก )     

อู้เอวี๋ยน  :  การฉุดช่วยสามโลกเก็บสรรพญาณอันกลมกลืนไม่ใช่เรื่องเล็ก วันนี้กระผมได้มาพบเห็นยิ่งซาบซึ้งประทับใจ ไม่กล้าใจเบาอีกเลย

พระอาจารย์ฯ  :  ปัจจุบันวิทยาศาสตร์วัตถุก้าวหน้า ผู้คนสำคัญตนว่าปราดเปรื่อง เห็นเรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์และวิญญาณเลวไหล จึงขอรบกวนเซียนผุ้ปกครองฯ นำเราไปทัศยาเพื่อบันทึกรายละเอียด ไว้เตือนชาวโลกด้วย

เซียนผู้ปกครองฯ   :  เป็นบุญยิ่งนักที่ีสามารถทำอะไรให้แก่งานเก็บธรรมญาณครั้งใหญ่นี้ได้บ้าง โปรดตามข้าพเจ้ามาเถิด   อาคารหลังที่อยู่เบื้องหน้านั้นกว้างขวางร่มรื่นน่าสบาย โต๊ะเก้าอี้เรียงรายเป็นระเบียบ บนโต๊ะเล็กมีผลไม้ ขนม น้ำชา หนังสือคัมภีร์ ชุดหมากรุกวางอยู่  ผู้เข้ามาพักต่างอ่านหนังสือ ดื่มน้ำชา เล่นหมากรุก สนทนากันโดยไม่กำจัดศิษย์ ที่นั่นก็คือ ""ห้องพักวิญญาณสามัญ "" เชิญเข้าชมได้

อู้เอวี๋ยน  : วิญญาณที่พักผ่อนอยู่ในอาคารประมาณได้ร้อยกว่าคน มือถือป้ายประจำตัวสีต่าง ๆ กัน สีหน้าก็ต่างกัน เพราะอะไรหรือขอรับ

เซียนผู้ปกครองฯ  :  วิญญาณของทุกคนเป็นอิสระ เพราะที่นี่จัดเฉพาะให้พักผ่อน ไม่มีสถานที่ลงทัณฑ์  ""วิญญาณที่มือถือป้ายสีขาวคือ ผู้สำรวมตนเจียมตัว""ที่ถือ ""ป้ายสีดำคือคนฮ้อฉลผิดคุณธรรม"" จึงทุกข์ร้อนกังวลขมวดคิ้ว เพราะสำนึกเสียใจในความผิดที่ได้ทำมา แสดงสีหน้าหวาดกลัวโทษทัณฑ์ ที่ถือป้ายสีขาวแม้มีชีวิตไม่ได้สร้างสมบุญกุศลอะไร แต่ก็เจียมตัวดีอยู่ จึงสงบกว่าและไม่แสดงสีหน้าทุกข์ร้อน วิญญาณในห้องจะพักผ่อนอยู่ที่นี่ชั่วคราว จนกว่ายมทูตจะนำไป ""สถานรวมวิญญาณ"" ในนรก เพื่อตรวจสอบชีวิตที่ผ่านมา แล้วจัดการไปตามเหตุและผลของกรรมนั้น

พระอาจารย์ ฯ  :
โลกอินหยาง        มืดสว่าง        ไม่ต่างกัน        (มาจากสัจธรรมเดียวกัน)
ทุกชีวัน              เกิดดับ         กับเหตุผล         (ตามกฏแห่งกรรม)
ยุติธรรม             คือนัยน์ตา      ฟ้าเบื้องบ         (นัยน์ตาฟ้าเห็นชัด)
แม้เสันขน          ไม่เลยละ        ปละปล่อยไป    (ผิดเล็กน้อยก็หนีไม่พ้น)
       
ขอเตือนชาวโลก อย่าสำคัญตนว่าฉลาด ทำผิดคิดร้ายในที่ลับ  พึงรู้ว่าเหนือศรษะสามฟุต มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์  เมื่อทำชั่วกฏหมายทางโลกไม่ละเว้น  กฏของโลกมึดยิ่งเล็งเห็นถี่ถ้วน เข้มงวดจนหนีไม่หรอด ฉะนั้นหากต้องการหนทางสว่างราบเรียบ ก็จะต้องรักษามโนธรรมไว้ทุกขณะ จึงจะนำมาซึ่งความผาสุก