collapse

ผู้เขียน หัวข้อ: ท่องพุทธาลัย (1) หมายเหตุนำเรื่อง  (อ่าน 30849 ครั้ง)

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
                  ท่องพุทธาลัย ชุดที่ 1  ศุภนิมิต แปล เรียบเรียง 

                              ระหว่างพุทธาลัย
                       กับการเวียนว่ายในวัฏสงสาร
                       เราท่านกำหนดการไปได้เอง       
           ได้โปรดอ่านทบทวนหลาย ๆ ครั้ง  ก่อนที่ท่านจะตัดสินใจ                       

                    ท่องพุทธาลัย  (1)  หมายเหตุนำเรื่อง

เทียนฝอเอวี้ยน       :  พุทธาลัย  ดุสิตสวรรค์ที่สถิตของพระโพธิสัตว์ ฯ
จื่อหยังกวน            :  ด่านแรกที่ธรรมญาณของผู้บำเพ็ญจะต้องไปรายงานตัว ฯ
สัจธรรม                :  ชีวิตจริง จิตภาวะเดิมแท้ของทุกคน ฯ
อักษรทอง บททอง  :  หนังสือท่องพุทธาลัยนี้ ฯ
ซันเป่าเจินฉวน        :  ไตรรัตน์สัจธรรม  แก้ววิเศษทั้งสามในตน เป็นสัจธรรมที่ได้รับการถ่ายทอดสืบมา ฯ
เทียนมิ่งเจินฉวน      :  พระโองการหรือพลังกำเนิดชีวิตจากฟ้า อันเป็นสัจธรรมที่ได้รับการถ่ายทอดมา ฯ
เต้าถ่งเจินฉวน         :  พงศาธรรมการสืบต่อพระอริยภาระแ่ละสมัย อันเป็นสัจธรรมที่ได้รับถ่ายทอดสืบต่อมา ฯ
ซินฝ่าเจินฉวน         :  วิถีแห่งจิตอันเป็นสัจธรรมที่ได้รับถ่ายทอดสืบต่อมา ฯ
หมิงซินเจี้ยนซิ่ง       :  ใจสว่างเห็นจิตภาวะตน ฯ
หยูไหล                :  ตถตา ไม่ไปและไม่มา ความเป็นเช่นนั้นเอง
โซวเอวี๋ยน            :   เก็บงาน คือเก็บความกลมกลืน  ทุกดวงจิตสำรวมชีวิตจนงามพร้อม ปราศจากอาสวะกิเลส คือเก็บงานในตนเอง ฯ  พระศรีอาริย์ โปรดเก็บทุกดวงจิตชีวิตญาณที่ดีงามทั้งสามโลก เพื่อเตรียมการสร้างโลกใหม่พระศรีอาริยืเรียกว่า เก็บงาน โซวเอวี๋ยน ฯ
เหลียงจือ    :  จิตวิสัย ธรรมชาติของจิตที่สมบูรณ์พร้อมในคุณงาม ฯ
เหลียงเหนิง  :  จิตภาพ  ธรรมชาติของจิตที่สมบูรณ์ด้วยคัมภีรภาพ ศักยภาพ พลานุภาพ ฯ


ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
ท่องพุทธาลัย(1)   พระโพธิสัตว์กวนอิมประทานคำนำ

          ถึงกำหนดโปรดทอดถ่ายให้สัจธรรม
          แต่โบราณปลูกเมธีวิถีแท้
          อนุตตรหนทางใหญ่ได้เผยแผ่
          สำนึกแน่แลเห็นหมดตถาคตในตน
                  เราคือ
    พระบรรพพุทธาทะเลใต้ (พระโพธิสัตว์กวนอิม)      กราบตอบสนอง
พระแม่อนุตตร                                                           บัญชา ลงมายังคำหนักฯ กราบคารวะ
พระแม่ ฯ แล้ว

          ยกพู่กันบัญญัติกล่าวเหล่าเมธา
          เร่งลืมตาระฆังทองก้องนานหนา
          จงบำเพ็ญช่วยสงเคราะห์เพราะศรัทธา
          ช่วยชีวาเร่งพายเรือเกื้อการุณ
                                                                                   ไฮ *
ไฮ : เสียงถอนพระทัยด้วยความสงสารห่วงใยเวไนยสัตว์

        หนังสือ "ท่องพุทธาลัย" ได้สำเร็จเป็นรูปเล่ม เหล่าบัณฑิตผู้บำเพ็ญแห่งเทวสถาน "ฮุ่ยเฉียว" ต่างช่วยกันเผยแผ่ด้วยศรัทธา แม้ทางไกลก็เดินกันเรื่อยไปไม่รู้หน่าย การดำเนินอนุตตรวิถีจนถึงฝั่งก็เช่นกัน แม้จะลำบาก แต่หากมีความมุ่งมั่นก็บรรลุได้ไม่ยาก บัดนี้เป็นกำหนดสุดท้ายในยุคธรรมกาล ผู้บำเพ็ญมากมายยังคง "ทัศนาเวหาจากก้นบ่อ" (หมายถึงมองดูท้องฟ้าเพียงวงแคบจากก้นบ่อก็มิรู้ความเป็นไปของโลกกว้าง) มิรู้ปริศนาแยบยลของการเกิดตาย  หลงอยู่กับความสุขสบายมิได้กำจายเมตตาจิต  ซุกมือยืนดูดาย ไม่สะเทือนใจอยากช่วยกัน ไม่มีความแข็งแกร่งมุ่งมั่น หวั่นเกรงการเคี่ยวกรำบำเพ็ญ อีกทั้งถดถอยไม่ก้าวไปทำให้ถ่วงเวลาของอริยกิจ เคราะห์ดีที่ศิษย์แห่งเทวสถาน "ฮุ่ยเฉียว" ซาบซึ้งพระเมตตาแห่งพระแม่องค์ธรรม สู้อุตสาห์รวบรวมพระโอวาทอันประหนึ่งหยาดโลหิตของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามโลกไว้เป็นเล่ม เพื่อผลในการกล่อมเกลากิเลส น่าอนุโมทนาสดุดียิ่งนัก หนังสือเล่มนี้จารึกสัจธรรม กำจัดคนหลง ธำรงยุติธรรม สังหารความชั่วร้ายด้วยปลายพู่กันและวาจา ชี้ให้เห็นจิตโดยตรง นำคนหลงให้สำนึกโดยฉับพลัน เห็นชัดในพระเมตตาจะหาใดเสมือนได้  หนังสือสำคัญเล่มนี้ ได้รวมเอาหลักธรรมการบำเพ็ญไว้ด้วยกัน นับได้ดังระฆังทอง ดังกลองเกราะที่เคาะให้ชาวโลกได้ตื่นใจ  ในโอกาสที่ส่งพิมพ์ เราจึงได้ให้คำนำ หวังว่าสานุชนผู้มุ่งทางธรรม จะได้พิจารณาศึกษาโดยละเอียด รักษาสัทธรรม ปฏิบัติบำเพ็ญเช่นแนวทางในหนังสือนี้  

        บันไดฟ้ามีไว้ให้เหยียบย่าง กำหนดการบรรลุมรรคผลอยู่ไม่ไกล

เมื่อเข้ายุคสาม ตามบุญวาระ          พุทธะ  จิตรับ
วิเศษสดับ      พระ ฯ ทอดสะพาน  รับงานแล้วเร่ง  
สร้างบุญกุศล  ให้ผลกลมกลืน       กลับคืนเมืองแมน
ชีวิตรากแก่น   แม้นรู้ชูเชิด           ประเสริฐ "ฮุ่ยเฉียว"

ประทานคำนำไว้เมื่อสิบเก้าค่ำ เดือน ยี่ ปีกุน พระบรรพพุทธาทะเลใต้ ณ พุทธสถานเผิงไหลเทียนฮ่วน  
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24/07/2011, 08:43 โดย ติ๊กน้อย »

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
                   ท่องพุทธาลัย  (1)  พระองค์ประธานสอบสามโลกประทานความเข้าใจ

สามทาน  :  เต็มเปี่ยม  เยี่ยมยอดยุญญา ดินฟ้าคุ้มครอง  จิตประภัส ฯส่อง ท่องผ่านการสอบ  ชื่นชอบเยือกเย็น
                                                                                                                                             เราคือ
        องค์ประธานคุมสอบสามโลก เม่าเถียน พระฯ พี่เจ้า น้อมรับพระโองการเบื้องบน มาประกาศกฏเกณฑ์ทางโลก
กราบพระแม่ ฯ แล้วถือพู่กันบรรยายเคียมคัล เทพ ฯ คน จงพร้อมกันสดับพระโองการ

        กฏเกณฑ์ทางโลก

        1.  หนังสือเล่มนี้สร้างสนองพระโองการพระอนุตตรพระผู้เป็นเจ้า ด้วยถ้อยคำเรียบง่ายแต่แฝงสัจธรรมความนัย เป็นคัมภีร์วิเศษ ปลุกผู้บำเพ็ญและคนหลงให้ตื่นใจ
        2.  หนังสือเล่มนี้สำเร็จได้จากความเหนื่อยยากของเทพ ฯ คน ร่วมกัน  อีกทั้งผู้ทำหน้าที่ในเทวโลก ยมโลก มนุษยโลก ด่านเก้าเก้าจื่อหยัง และพุทธาลัยถ่ายทอดความลับของ "จิต" และ "อนุตตรธรรม" ที่กล่าวในศาสนาต่าง ๆ ดุจนาวาวิเศษกู้โลก ซึ่งยากนักจักได้พบ  หวังว่าชนทั้งหลายจะได้อ่าน เคารพ ทำตาม สำนึก และประจักษ์จริง
        3.  ผู้จัดพิมพ์ แจกจ่าย แพร่หลายหนังสือนี้ ไม่ว่าแจกทาน ออกทุนพิมพ์เอง  ร่วมทุนพิมพ์  บอกบุญร่วมพิมพ์  บอกเล่า  บรรยาย  กระจายเผยแผ่  ล้วนได้รับลดหย่อนบาปเวรแต่อดีตชาติ  ดาวมงคลจะโอบอุ้ม  โรคระบาด  อุบัติภัยจากน้ำ  ไฟ  ภยันตรายจากโจรผู้ร้าย ศาสตราอาวุธ คุกตะรางจะไม่กล้ำกราย เมื่อบุญกุศลถึงพร้อม จะพ้นทุกข์สู่สุขาวดีตามมรรคผลที่ตนสร้างไว้
        4.  หนังสือเล่มนี้อยู่ ณ ที่ใด สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายทั่วทุกสากลจะคุ้มครอง พึงเก็บไว้ในที่สะอาด  หากมีคำผิดในหนังสือ คือคำผิดจากผู้คัดลอก อย่าได้ดูแคลนว่าร้ายให้เกิดโทษแก่ตนเอง ขอจงระวัง   

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
ใจคือพุทธะจะยังหันหน้ามองหาที่ไหน
บำเพ็ญภายในเจดีย์หลิงซันบรรพตศักดิ์สิทธิ์
ภูเขาหัวใจอยู่  ณ  ที่ใดจะใคร่ชมชิด
แท้จริงสนิทติดตัวทุกผู้รู้ได้ด้วยตน  

ตอนที่ 1  ณ เชิงเขาไร้เงา ประกาศพระโองการพระแม่องค์ธรรมโปรดประทานให้ท่องพุทธาลัย

          อัสนีบาตฟาดครืนตื่นคนหลง
          จิตเดิมองค์จตุทวารทหารเฝ้า
          มโนมั่นจิตจากฟ้าอย่ารนเล้า
          แม่ทัพเฝ้าปราบมังกรเสือเพื่อบำเพ็ญ
                    เราคือ
     แม่ทัพ - ทหารฟ้า             อารักษ์
พระแม่องค์ธรรม                    สู่พุทธสถาน ร้อยกราบ
พระองค์                             ทรงพระเกษมแล้วรักษาการข้างพระแท่น มิกล่าวต่อไป
                                                               ฮวา  ฮวา  พัก



          สองเก้าบอกเล่านัย            ปริศนา
          ไม้กางเขนกังขา               หมดสิ้น
          โป๊ยก้วยกระถาง มีจิต         เป็นเจ้า
          พระเทพ ฯ สถิตดวงดาว      เข้าร่วมเก็บงาน
                    เราคือ  
     พระเทพ ฯ สถิตทั้งยี่สิบแปด        เฝ้าอารักขาพระบาท
พระแม่ ฯ                                    พร้อมกันลงสู่พุทธสถาน กราบคารวะ พระแท่นร้อยกราบ
                                               ขอพระองค์ทรงเกษม ฯ แล้วต่างทำหน้าที่พิทักษ์พุทธสถาน
                                                                                                                                        ฮวา  ฮวา  พัก



          โลกธาตุสะเทือนด้วย                เก็บงาน
          พระ ฯ บัญชาการเคร่งครัด          เข้มงวด
          บุญบาปทุกพระองค์ทรง             สอดส่อง
          หญิงชายทุกหมวดกอง              ให้พร้อมงานธรรม
                    เราคือ
     กวน - จาง - หลวี่ - เอวี้ย  จอมเทพวินัยธรทุกฝ่าย            เฝ้า
พระยุคลบาท                               พร้อมกันสู่พุทธตำหนัก กราบเฝ้า
พระแม่ ฯ แล้ว                              ถามปราชญ์ทั้งหลายคงสุขสบายในการบำเพ็ญ จงรักษาจริยะพร้อมกริยา อย่าได้เอ็ดอึง
                                               จะมิกล่าวมากไป ถอยไว้ข้างหนึ่ง
                                                                                                                                         ฮวา ฮวา พัก  



          สามเกรงเคร่งครัดเบญจคุณ
          เทียนฮ่วนมีบุญเร่งรับ
          เจ้าชีวิตจิตราบญาณใส
          ถูกสอบคงเพียนต่อไปเห็นไซร้โคมทอง    
                    เราคือ
     องค์อำนวยการสอบสามโลก เม่าเถียนพระ ฯพี่เจ้า   กราบเฝ้า
พระแม่ ฯ                                                 สู่พุทธตำหนัก กราบคารวะ ณ เบื้องพระแท่นแล้ว ถามทุกข์สุขน้องชายหญิง
                                                            มิกล่าวอื่นใดถอยไปข้างหนึ่ง
                      

                                                                                                                    ฮา  ฮา  พัก
หมายเหตุ :  
พระ ฯ = ในที่นี้หมายถึงพระแม่องค์ธรรม        
จิตเดิมแท้ = คือองค์ชีวิตจริงแห่งตน
จตุทวาร = คือ หู ตา จมูก ปาก      
ทหาร = คือใจที่ไม่คล้อยตามอารมณ์      
แม่ทัพ = คือจิตเดิมแท้ที่รู้สัจธรรม    
มังกรเสือ = คืออารมณ์ต่ำทรามชั่วร้าย      
ฮวา ฮวา = เป็นเสียงสรวลของพระองค์ฝ่ายอิทธิฤทธิ์    
โป้ยก้วยกระถาง = คือญาณทวาร
สองเก้า = หมายถึงพระธรรมาจารย์สมัยที่ 18  สมัยสุดท้าย ผู้ถ่ายทอดให้รู้จิตเดิมแท้แห่งตน
เก็บงาน = คือการปฏิรูปมนุษย์และสามโลกในยุคสุดท้ายนี้    
เทียนฮ่วน = คือ ชื่อเทวสถาน    
โคมทอง = คือ จิตประภัสสรของตน
สามเกรง (ซันอุ้ย) = คือ เกรงพระโองการเบื้องบน  เกรงผู้เป็นใหญ่   เกรงพระอริยะ  
เบญจคุณ (อู่เต๋อ) = นอบน้อม  โอบอ้อม  สัตย์จริง  หมั่นเพียร  ให้คุณ      
ฮา ฮา = เป็นเสียงสรวลของพระองค์ฝ่ายบุ๋น หรือ บุญฤทธิ์      
          
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24/07/2011, 08:53 โดย ติ๊กน้อย »

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
                                ใจคือพุทธะ   จะยังหันหน้า   มองหาที่ไหน
                             บำเพ็ญภายใน   เจดีย์หลิงซัน   บรรพตศักดิ์สิทธิ์
                             ภูเขาหัวใจ        อยู่  ณ  ที่ใด  จะใคร่ชมชิด
                             แท้จริงสนิท      ติดตัวทุกผู้      รู้ได้ด้วยตน 

                                              ตอนที่ 1
                           
                              ณ เชิงเขาไร้เงา ประกาศพระโองการ
 
                        พระแม่องค์ธรรมโปรดประทานให้ท่องพุทธาลัย

        อู่หลุน     คุณสัมพันธ์ห้า     ปาเต๋อ
ชูเชิดเลิศเลอ                           ตนแท้้
ศาสนาสอนเอาเยี่ยง                   อริยะ
นำจิตญาณมั่นสงเคราะห์              เหมาะเช่นคนดี
                                                                                                                                                                 เราคือ
        พระศาสดาห้าศาสนา พร้อมกันสนองพระบาทฯ สู่พุทธตำหนัก กราบคารวะพระแม่ฯ แล้ว มองดูเมธีคนดีถ้วน ทุกคนคงล้วนสุขสบาย ยกพู่กันบรรยาย ให้รู้
กำหนดกาลของฟ้าดิน คนหลงจะลำบาก มีวิบากเพทภัย หรือใครจะพ้นทุกข์ จงมีจิตใจเมตตาดั่งฟ้าเบื้องบน นำพาผู้คนให้ขึ้นฝั่งกัน  สวรรค์ - นรกได้ปรากฏเปิดเผยแล้ว พุทธบุตรที่ได้วิถีธรรม พอมีทางจะป่ายปีน แต่จะให้บรรลุรู้แจ้งคงยากนัก พระวิสุทธิอาจารย์แห่งกำหนดการยุคขาวสว่าง เทียนหยาน ธรรมาจารย์ที่สิบแปด ทรงห่วงใย จึงได้กราบขอพระอนุญาตจากพระแม่องค์ธรรมให้เผยแผ่ความนัย เพื่อนำคนเดิมขึ้นสู่พุทธเกษตร  เรา ( พระศาสดาทั้งห้า ) ต่างปิติยินดี จึงร่วม
ช่วยจิตญาณร่างทรง ( ที่จะนำท่องพุทธาลัยในหนังสือเล่มนี้ ) ให้ได้เที่ยวชมทัศนียภาพพุทธาลัย อธิบายถ้วนถี่ แต่ละพระธรรมาจารย์ที่ประกาศถ่ายทอดวิถีจริงอาศัยอักษรบรรยายนี้เก็บงานของสามพุทธา ( คือ พระทีปังกรพุทธเจ้า - พระศากยพุทธเจ้า - และ พระศรีอาริย์พุทธเจ้า ) เก็บธรรมญาณทั่วไปพร้อมกันกลับคืนญาณบรรพต ( หมายถึง ศูนย์ที่สถิตของจิตญาณ )
                                                                                                                                                             ฮา   ฮา   พัก
        จันทร์เพ็ญ        เห็นน้ำใส        ญาณในชัด
ปัญญาจรัส                สาดฉายส่อง    ผองเวไนย
ด้วยสัมมา                 สัมพุทธะ        ประจักษ์ไข
พระหฤทัย                ในพระสูตร       ดุษณี
                                                                                                                                                             เราคือ
        พระโพธิสัตว์เอวี้ยฮุ่ยจันทรปัญญา   
สนองพระบาทพระแม่องค์ธรรม  สู่ตำหนักพระเบื้องบน กราบพระพักตร์แล้ว ศิษย์ทั้งหลายสบายดีหรือ วันนี้ ภาระใหญ่ใกล้จะมาถึง ฟ้าเบื้องบนกับคนรวมกันเป็นหนึ่ง จึงจะเก็บงานอันกลมกลืนได้ กาลเวลาคับขัน ขอจงอย่าเกียจคร้าน ให้ทุกคนทำสมาธิไว้ที่ญาณทวาร ลัญจกรโอบอุ้มให้สมบูรณ์ สัจคัมภีร์ ( พุทธจิตแท้แห่งตน ) ใกล้จะได้เวลาแสดง จะปล่อยให้สับสนวุ่นวายได้หรือ พระเทียนหยานอาจารย์ของเจ้าจะต่อจากเราประทับทรงมา ศิษย์เมธาจงสงบ ชำระใจน้อมฟัง เราจะหยุดไว้ไม่ต่อความ
                                                                                                                                                              ฮา   ฮา   พัก
        ฟ้าเบิกการ        งานรวบรวม        ร่วมหลงฮว๋า  ( คืองานชุมนุมพระอริยะ ณ เบื้องบน ในกำหนดกาลสุดท้าย )
แต่ทว่า                    คนเดิมยาก        จักรู้ซึ้ง        ( คนเดิม คือพุทธบุตรที่เบื้องบนได้โปรดประทานมาให้เกิดโดยตรง )
โบราณมา                 อนุตตรวิถี         มีเพียงหนึ่ง
คุณธรรมหมื่น             กลืนกลมใส      ในพุทธญาณตน
                                                                                                                                                                เราคือ
        เทียนหยาน พระอาจารย์ของเจ้า
กราบเฝ้าพระแม่ฯ มาสู่พุทธตำหนัก กราบคารวะพระแม่ฯ แล้ว จึงหันมาถามศิษย์ทั้งหลาย  ศุภดิถีวันนี้ ปีจอ วันเพ็ญเดือนสิบสอง ศศิธรเต็มดวง ท้องฟ้าหมื่นลี้เวิ้งว้างสะอาดปราศจากเมฆ  แม้เศษฝุ่นละอองมิแปดเปื้อน ทะเลใจใสฉ่ำ  ลมหนาวพัดพา อากาศเยือกเย็น อุ่นอยู่ภายในคือหัวใจธรรม สัมมาพลานุภาพอาบเอิบ พุทธสถานสุขสมานกลมกลืน บุญวาระ เทศะสถาน บันดาลให้ จิตใจทุกคนสมบูรณ์ งามเป็นศุภนิมิตมั่น อีกทั้งเพียบพูนบุญญาธิการอันแยบยล งานใหญ่ทั้งสามโลก จะปรากฏในดินแดนนี้ ไก่ทอง ( หมายถึง พระศรีอาริย์ในพระภาคบรรพจารย์จินกง ) จะขันสามครั้ง เก็บงานสมบูรณ์ในกำหนดกาลมะแม ( กำหนดกาลของธรรมกาลนี้แบ่งเป็นสิบสองทัศ มะแมเป็นทัศที่แปด ซึ่งใกล้จะถึงกาลสิ้นสุดในธรรมกาลนี้แล้ว ) เวลามาถึงแล้ว เร่งฉุดนำคนบุญ พร้อมกันกลับคืนบ้านเดิม
                                                                                                                                                                ฮา   ฮา   พัก

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
                                ใจคือพุทธะ   จะยังหันหน้า   มองหาที่ไหน
                             บำเพ็ญภายใน   เจดีย์หลิงซัน   บรรพตศักดิ์สิทธิ์
                             ภูเขาหัวใจ        อยู่  ณ  ที่ใด  จะใคร่ชมชิด
                             แท้จริงสนิท      ติดตัวทุกผู้      รู้ได้ด้วยตน

                                              ตอนที่ 1
                           
                              ณ เชิงเขาไร้เงา ประกาศพระโองการ
 
                        พระแม่องค์ธรรมโปรดประทานให้ท่องพุทธาลัย

        วิเศษมี        วิเศษว่าง        อย่างใจฟ้า
ซึ้งพระมารดา         พาตัวสมมุติ    หลุดพ้นได้     ( คือพระอนุตตรธรรมเจ้า พระแม่องค์ธรรม )
พิจารณา              ฟ้าดินถ้วน      ควรปลงใจ
รูปเสียงไซร์           มิใช่ญาณ      นิรันดร์มา
                                                                                                                                                          เราคือ
        บรรพพุทธาทะเลใต้ พระโพธิสัตว์กวนอิม
สนองพระยุคลบาทองค์พระเมตตาฯ มาสู่ตำหนักฟ้า มิว่าความใด สงบไว้ข้างพระองค์
                                                                                                                                                           ฮา   ฮา   พัก
        นาวาทอง        ล่องเต็มลำ        นำคนเดิม
แม้มิเพิ่ม                 เสริมฝึกฝน        จะพ้นไฉน
ทุกบรรพจารย์           ท่านถ่ายทอด     จิตภายใน
โปรดชี้ให้                ในวิเศษทวาร      คือฉันเอง
                                                                                                                                                           เราคือ
        พระบรรพจารย์จงอี ( จินกงจู่ซือ )
สนองพระมหากรุณาฯ พระแม่องค์ธรรมสู่พุทธตำหนัก กราบคารวะพระองค์ฯ แล้ว ได้พบหลานศิษย์อยู่ใกล้ชิดเฝ้าพระบาท ล้วนปราชญ์เมธี ครั้งนี้ เทียนหยาน พระอาจารย์ของเจ้า เพื่อนำเหล่าคนหลง จึงกราบขอพระองค์ฯ อนุตตรมารดา โปรดอนุญาตให้พาเข้าชมพุทธาลัย เรียกวิญญาณที่ได้ยกระดับ กับทิพย์ญาณของเซียนใหญ่ มาบอกกล่าวความเป็นไป เรื่องการเก็บธรรมญาณ บันทึกเป็นอักษร ทุกตอนเผยความจริง จากพระองค์ทุกฝ่ายในชั้นฟ้า เหตุที่มาของเรื่องนี้ เพราะพอดีได้กำหนดกาล
                                                                                                                                                          ฮา   ฮา   พัก
        เมฆขยาย        ฉายแอร่ม        แจ่มจันทรา
วิเศษนาวา               พาคนบุญ        หนุนกู้กอบ
เอกวิถี                   ไม่มีสอง          ตรองให้รอบ
จิต คืือชอบ              บริสุทธิ์           ดุจฟ้าดิน
                                                                                                                                                              เราคือ
        สองพระกุมาร   เหวิน - เป่า
เฝ้าพระธรรมมารดา มาสู่พุทธสถาน กราบคารวะพระองค์ทรงเมตตาแล้ว ถามบัณฑิตท่านทั้งหลายสบายดี วันนี้ศุภฤกษ์จงเบิกใจฟ้าให้ปรากฏ คำในบทล้วนมีนัย จะไม่กล่าวให้มากความ ร่างทรงทั้งสามจงสงบใจ รอเฝ้าพระองค์ประทานพระโอวาท ซึ่งวิลาศดังบททอง
                                                                                                                                                          ฮิ   ฮิ   พัก           
หมายเหตุ  :  ฮิ ฮิ เป็นเสียงสรวลของพระองค์กุมาร - กุมารี     

        ธำรงสัทธรรม        สามโลก        ทศทิศ
งามวิจิตร                     อภิภู             อยู่เหนือโลก
วิเศษชั้น                     มหายาน         ประทานโปรด
เรืองวิโรจน์                  โชติช่วงฐาน     บัลลังก์บัว
                                                                                                                                                             เราคือ
        อนุตตรธรรมมารดาเจ้า พระผู้เป็นเจ้าแห่งญาณทั้งมวล นำบุตรพุทธาสู่โลกาแผ่นดิน   มาสู่พุทธสถาน มิทันจะตรัสถ้อย น้ำพระเนตรก็ร้อยระเรียงลง เมื่อนึกถึงมหันตภัยสุดท้ายในครั้งนี้ พระฤดีก็วิปโยค เห็นลูกทั้งหลายให้สงสาร ถูกภัยพาลกันทุกคน ใครหรือช่วยให้พ้น ผจญภัยใครฉุดจูง
                                                                                                                                                            ไฮ   พัก   

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
                                ใจคือพุทธะ   จะยังหันหน้า   มองหาที่ไหน
                             บำเพ็ญภายใน   เจดีย์หลิงซัน   บรรพตศักดิ์สิทธิ์
                             ภูเขาหัวใจ        อยู่  ณ  ที่ใด  จะใคร่ชมชิด
                             แท้จริงสนิท      ติดตัวทุกผู้      รู้ได้ด้วยตน

                                              ตอนที่ 1
                           
                              ณ เชิงเขาไร้เงา ประกาศพระโองการ
 
                        พระแม่องค์ธรรมโปรดประทานให้ท่องพุทธาลัย

        ในมหาสากลโลกธาตุอันมิอาจประมาณ มีหนึ่งทวารวิเศษล้ำ สามโลกต่างสะทกสะเทือนเรื่อง " เก็บงาน " เทพพรหมต่างแบ่งภาคลงมาเกิด ทำงานครั้งใหญ่ในโลกละคร (โลกมนุษย์) สำคัญนักในวาระ มะเมียมะแม คาบเกี่ยว พระบุตรเดิม ไม่เฉลียวช่วยไม่ได้ หลงมัวเมา รูปอบายใจมีดมิด วุ่นวายจิตโลภ โกรธ หลง และรักใคร่ หลงรูปกายตัวสมมุติ ลืมจิตใส ( จิตเดิมแท้ ) ดอกไม้ในกระจก ดวงจันทร์ในน้ำ ลับหายไปต่อหน้า ต่างฉุดคร่าประหัตประหารกันทั่วไป เกิดสงครามโจรภัยในบ้านเมือง ฟ้าดินใกล้จบสิ้นกาลกำหนด มหันตภัยจะบี้บดรอนราญ สรรพสัตว์ด้อยปัญญาน่าสงสาร ขยับพู่กันเผยความในใจ เพื่อฝากให้พระบุตรหลุดพ้นโลกีย์ หญิงชายล้วนแบ่งภาคไปจากธรรมมารดา แม้สักคนหนึ่งไม่กลับมา แม่ก็ร้อนใจดังไฟรน  ดูดูกาลเวลาคับขัน ก่อนอื่นเร่งเก็บงานให้พ้นภัย พระพุทธาบรรพจารย์ตั้งปณิธานกันยิ่งใหญ่ เผยแผ่วิถีธรรมให้ จะได้รู้ชีวิตจริง ในโลกจิตญาณ " เทียนหยาน "  คุณสูงสุด ในแดนวิมุตติ " เอวี้ยฮุ่ย " สืยสายใยโยง กวน จาง หลวี่ เอวี้ย  ( กวน คือกวนกง  จาง คือจางเฟย (เตียหุย)  หลวี่ คือหลวี่ต้งปิน  เอวี้ย คือเอวี้ยเฟย (งักฮุย) ทั้งสี่พระองค์สนองพระโองการเป็นสี่จอมเทพวินัยธร ในธรรมกาลยุคขาวนี้ ) แผ่บุญญาธิการ ประทับทรงตามเทวสถาน อรรถาสัจธรรมโน้มนำมนุษย์เซียน สัจธรรมจากชั้นอนุตตรเริ่มแพร่หลาย การบุกเบิกก็ขยาย ปรากฏกุมุท ( ได้ผู้บรรลุ ) ทุกอนุตตรพุทธสถานสืบทอดงานพระพุทธา ทุกเวลากล่อมเกลาใจธรรมให้มั่นคง แต่อนิจจาใจคนหนักในเบ็ญจขันธ์ จึงแบ่งแยกกันเป็นตรงข้าม ทำให้สายทองผิดแผกแบ่งเขาเรา ติดรูปลักษณ์ดีชั่ว มัวนินทา เป็นผลพาทำลายธรรมโองการธรรมนาวา ธรรมจักรวาล ( เต้าผัน : คือขอบข่ายการปกครองถ่ายทอดวิถีธรรมฯ ) ธรรมกาล ( เทียนผัน : กำหนดกาลการปกครองถ่ายทอดวิถีธรรม ) แปรไป ใครเลยจะรู้ชัด หมื่นพันศาสนาพากันเกิด ประตูนรก - สวรรค์เปิด เผยบันทึกได้พบเห็น พุทธะจี้กงนำขึ้นบัวบัลลังก์ ชี้ทางแนะนำพุทธบุตรให้รุดเดิน เพื่อฉุดช่วยผู้มีพื้นฐานบุญงาม ให้เสริมสร้างวิมานนิพพานกัน ทิวทัศน์ของสามโลกผู้คนเล่าขานกันระบือ แต่ " พุทธาลัย " หรือดู ยังเป็นม่านหมอก ไม่เคยพบประสบรู้ ไม่เคยดู ไม่เคยได้ยิน พุทธบุตรเพียรถวิล ได้แต่จินตนาการ กลางทางแยก ( คือจิตของตัวเอง คิดชั่ว คิดผิด เหมือนหัวเสือคอยทำร้ายตัวเอง การคิดร้ายต่อผู้อื่น ก็คือการทำร้ายตนเองเช่นกัน ) สี่แพร่งกากะบาด มีหัวเสืออ้าปากคอยทำร้าย แต่ละสายหน่วยธรรมต่างชิงดี บ้างยกตนขึ้นเป็นธรรมาจารย์ บ้างเป็นพระศรีอาริย์มาโปรดสัตว์ ซันเป่าไตรรัตน์บ้างตัดทอน พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นวิถีแห่งจิตในตนไม่เสาะค้นและศึกษา สู่รู้พูดพล่าม สิ้นพุทธภาวะ ยึดมั่นเวทมนต์คาถา ภาวนานั่งนิ่ง  พูดกันงามจริงว่าบำเพ็ญกายเนื้อ กายใน ละเลยพุทธระเบียบ หมิ่นเจตนาพระอาจารย์ ใจคอฮึกหาญประกาศเก็บงานด้วยตนเอง สามสิบหกพระศรีอาริย์ เจ็ดสิบสองพระธรรมาจารย์ปลอมจะอวดอ้างต่างมีพระโองการฯ หมู่มารพากันจำแลงเป็น " กงฉัง " อีกทั้งเป็นศรีอาริย์มาหลอกล่อ บ้างก็ลวงให้เบิกญาณทวารใหม่ บ้างแย่งชิงพระโองการบ้ากันไป อาศัยงานธรรมบำรุงพกห่อตน บ้างโลภอยากผลบุญสักการะ จนชื่อเสียงธรรมะต้องเสียหาย อลวนวุ่นวายสับสนล้วนกลลวง พุทธบุตรจะเคว้งคว้างน่าสงสาร การ "เก็บงาน " อาศัยฟ้าเบื้องบนเป็นหลักใหญ่ มิใช่เฉพาะใครเฉพาะสถานทำการได้ จงพิจารณาถ้าจะแก้หมอกควัน ให้ทุกคนเข้าใจกันถึงความจริง ศรีอาริย์ได้กราบทูลการดังว่า กวนอิมก็เมตตาขออนุญาต ให้ " เทียนหยาน " ธรรมจารย์ที่สิบแปด สนองพระโองการครั้งใหม่ รังรองให้ " อู้เอวี๋ยน " ท่องไปเยี่ยมพุทธธาลัยพร้อมกับพระอาจารย์ เพื่อไขสัจธรรมจารึกไว้เป็นบททอง ภาระนี้ยิ่งใหญ่สำคัญขั้น " เก็บงาน " จึงเผยสัจธรรมตามเหตุปัจจัยและวาระ ได้บัญชาทุกด่านทั้งสามโลก เปิดทวารร่วมงานบันทึกให้สมบูรณ์ มิให้ขัดข้องมองข้ามความสำคัญ  เทพฯ คน ร่วมแรงกันแพร่ธรรม ธงประกาศิตยุคขาวครอบคลุมมหาโลกธาตุ ( คือการเผยแผ่วิถีอนุตตรธรรมด้วยพระโองการจากพระอนุตตรธรรมเจ้าในครั้งนี้มีผลไปถึงชั้นเทพพรหม ) อย่าได้หลงดื้ออยู่ดูเป็นเล่น หกหมื่นปีมิเคยมีที่พุทธบุตรร่วมเทิดธรรมกาล บันทึก " ท่องนรก " ให้ขยาดบาปกรรม " ท่องสวรรค์ " เพื่อจรรโลงงานธรรม  " ด่านจิ่วหยัง " เพื่อเคี่ยวกรำมุ่งบำเพ็ญ  บนสวรรค์ชั้นดุสิตจะชมชิดสมานฉันท์ ศรีอาริย์ พระบุตร เปิดวิสุทธิ์แดนดิน วาระที่สามงาน " หลงฮว๋า " เก็บชีวิตเศษญาณที่ดื้อด้าน " กงฉัง " กวาดละอองโลกีย์แทนหน้าที่บรรพจารย์ " เมี่ยวซัน " บุญญาธิการช่วยรานทุกข์ จับปลูกโลกโลกีย์เป็นบัวบาน  ศรีอาริย์ประกาศเอกภาพแดนวิสุทธิ์ เป็นโอกาศ " เก็บงาน " ครั้งใหญ่ หญิงชายพากันบรรลุอรหันต์ สามพระพุทธาจะเก็บงานตามกำหนดจากบรรพกาล เพื่อช่วยให้บรรลุสุญตาญาณในธรรมกาลนี้
                                                                                                                                            ไฮ   ไฮ   พัก

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
                              ใจคือพุทธะ   จะยังหันหน้า   มองหาที่ไหน
                             บำเพ็ญภายใน   เจดีย์หลิงซัน   บรรพตศักดิ์สิทธิ์
                             ภูเขาหัวใจ        อยู่  ณ  ที่ใด  จะใคร่ชมชิด
                             แท้จริงสนิท      ติดตัวทุกผู้      รู้ได้ด้วยตน

                                              ตอนที่ 1
                           
                              ณ เชิงเขาไร้เงา ประกาศพระโองการ
 
                        พระแม่องค์ธรรมโปรดประทานให้ท่องพุทธาลัย

        อันที่จริงอนุตตรภาวะปราศจากรูปนามแต่จำต้องกำหนดคำว่า " ธรรมะ " มรรค ( มีองค์ประกอบ คือเห็นชอบ ดำริชอบ เจรจาชอบ ทำการชอบ เลี้ยงชีพชอบ เพียรชอบ และสมาธิชอบ )เดิมที มิมีข้อวัตร จำต้องจัดองค์ประกอบเพื่อโน้นนำจิต ดังคำกล่าวว่า " ขาดความเป็นธรรมะเมื่อเป็นวจนะกลางอ้าง เมื่อจิตหลุดพ้นพลันสงขารก็ว่างเปล่า " หมื่นพันธรรมารมณ์จึงเกิดดับด้วย " จิตภาวะ " ฉะนี้ เหตุปัจจัยจึงไม่อาจทำให้จิตภาวะเปลี่ยนไป จิตภาวะจะไม่เปลี่ยน แม้ได้รับเหตุปัจจัย อีกทั้งไม่มัวหมอง ประภัสสรปราศจากอุปสรรค เป็นสัพพัญญูรู้ธรรมธาตุ ร่วมมหากรุณาสภาวะเดียวกัน บริบูรณ์ งดงาม เป็นมหาเมตตาเหนือเหตุเนื่องนำ ร่วมศักยภาพกับอนุตตรธาดา ( คือพระแม่องค์ธรรมพระผู้สร้าง ฯลฯ ) ฟ้าดิน ก่อกำเนิดสรรพสิ่ง เวียนธรรมจักร เบิกหนทางอมตะ รู้แจ้ง ทั้งนี้ มีบรรพจารย์สืบต่อตามสมัย ศาสดาทั้งห้าสนองบัญชาถ่ายทอดโดยสัตย์จริง กำหนดการของฟ้าดำเนินมาถึง "เอี๋ยนคัง " ( เพียบพร้อมโอฬาร ) เป็นทิศที่เจ็ด กำหนดกาลมะเมียคาบเกี่ยวมะแม ความรู้ของผู้คนเบิกบาน อารยธรรมล้ำเลิศ สมบูรณ์พูนสุขที่สุดกับวัตถุอยู่กิน ดังแดนดินบนวิมาน ที่น่าสงสารคือ หลงเปรมปลื้มกับอารมณ์รูปกายจนจิตใจเคว้งคว้างว่างเปล่า สูญเสีย " จิตภาวะ " อันเลิศล้ำเหนือสามโลกของตน ดังนั้นมโนธรรมจึงไม่ฟื้นสว่างใส ชีวิตเปลี่ยนไปเป็นมืดดำคร่ำนรก ขาด " คุณธรรม " ซึ่งสำคัญเช่นกระดูกเอ็นที่ค้ำคูณรูปกายให้อยู่ในกรอบ บัดนี้ ชีวิตจิตญาณจึงเคว้งคว้างขาดหลักอาศัย เหมือนล่องลอยอยู่ในทะเลวิญญาณดุจคนไม่มีหัวใจที่ปล่อยกายไปตามยถากรรม เมื่อหลักธรรมของจิตแฝงต่ำ สัจธรรมก็ยากจะปรากฏ พฤติการณ์ย่อมออกนอกลู่ และสร้างบาปเวรแห่งการเวียนว่าย อนิจจา วาสนาหรือทุกข์ภัยมิได้เปิดทาง แต่อยู่ที่ต่างนำกันเอง ใจฟ้าเมตตา จะหาเหตุเภทภัยให้มนุษย์มีหรือ ความทุกข์ร้อนเภทภัยในโลกขณะนี้ เป็นกรรมหมู่อันเป็นผลจากที่ทุกคนร่วมกันก่อมา น่าเวทนานัก คัมภีร์มีคำกล่าวว่า " จิตตน ตนฉุดช่วย พุทธะมิอาจช่วย "  บาปเวรของตน จะต้องแก้ไขลบล้างด้วยตนเอง ปุถุชนคนหลงได้แต่พึ่งพาอาศัยสิ่งนอกกาย ไม่รู้จักจิตตน ไม่กระจ่างในจิตภาวะธรรมญาณ ของตนอันเป็นหนึ่งเดียวกันกับอนุตตรมารดา หวังแต่จะให้พุทธะมาฉุดช่วย แต่ไม่พิจารณาก้มหน้าคราดไถพุทธจิตเนื้อนาตน เช่นนี้ จะมีวันคืนกลับร่วมสมานกับธรรมมารดาได้หรือ  ในครั้งกระโน้น แม่ได้บัญชาแบ่งห้าศาสนาใหญ่ ให้สืบสายอริยะ สืบต่อบรรพจารย์แต่ละสมัยในโลกโลกีย์ ถ่ายทอดสัจธรรมแทนฟ้าดิน ก่อตั้งศาสนานำพาสาธุชน แต่ละภาคพื้น  ทุกหลักการที่ยึดถือก็คือสัจอนุตตรหฤทัยแม่ อันเป็นสูญญตาอันวิเศษ  ตามเหตุแห่งบุญวาระอันสำควรสำหรับผู้คนในแต่ละดินแดน เพื่อง่ายแก่การสื่อความ ชาวโลกจึงจัดทำคัมภีร์หลักศาสนาสืบต่อมา ดังบันไดฟ้าพาชาวโลกก้าวขึ้นสัมมาวิถีอันจีรัง แต่น่าเสียดายที่ใจคนลุ่มหลง น้อยนักจักรู้แจ้งในสัจธรรมความเป็นหนึ่งเดียว จึงต่างแบ่งสถานภาพจับจ้องกัน ปิดกั้นด้วยกำแพงเหล็ก บ้านใครบ้านมัน อีกซ้ำห้ำหั่นทำลายกัน อนิจจา  เจ้าล้วนพี่น้องร่วมมารดา สัมพันธ์ดังแขนขา แต่กลับเข่นฆ่ากันดังเชื้อไฟ ต้นถั่ว ต้มถั่วเอง เช่นนี้มีหรือที่พระแม่จะทนได้

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
                                 ใจคือพุทธะ   จะยังหันหน้า   มองหาที่ไหน
                             บำเพ็ญภายใน   เจดีย์หลิงซัน   บรรพตศักดิ์สิทธิ์
                             ภูเขาหัวใจ        อยู่  ณ  ที่ใด  จะใคร่ชมชิด
                             แท้จริงสนิท      ติดตัวทุกผู้      รู้ได้ด้วยตน

                                              ตอนที่ 1
                           
                              ณ เชิงเขาไร้เงา ประกาศพระโองการ
 
                        พระแม่องค์ธรรมโปรดประทานให้ท่องพุทธาลัย

        แม่รวดร้าวปวดใจ จึงได้บัญชาพระบุตรศรีอาริย์  จี้กง  กวนอิมฯ  พร้อมกันสนองพระโองการแบกภาระร่วมเก็บงานธรรมนับหมื่นที่แยกย้าย กลับคืนสู่อริยกิจต้นเดิมเดียวกัน จากนั้นก็บัญชาพระบุตร กวน  จาง หลวี่  เอวี้ย  ( กวนอู จางเฟย หลวี่ต้งปิน เอวี้ยเฟย ) นำเหล่าเทพเจ้าประจำดวงดาว เป็นแนวหน้าแผ้วถางทางโลก ช่วยเก็บงานในธรรมกาลนี้  ฉะนั้น  เมื่อโองการประกาศิตยุคขาวได้ประกาศ  ทั้งสามโลกจึงต้องฟังพระบัญชา จึงต้องแสดงบุญญาฯชักนำสานุศิษย์ตน ให้ละชั่วบำเพ็ญเพื่อแปรเปลี่ยนภัยพิบัติ จนถึงสร้างสรรค์แดนสุขาวดีแดนพุทธะ ให้เป็นเอกภาพในโลกมนุษย์ ทุกคาบสมุทรคืนสู่สัจวิถี ทั้งสี่ทิศและใจกลางต่างคืนสู่ต้นกำเนิดเิดิม เมื่อถึงเวลานั้น พระบุตรศรีอาริย์จะต้องลงสู่แดนดินบำเพ็ญบรรลุมหาพุทธาและเวียนธรรมจักรภายใต้ต้นโพธิ " หลงฮว๋า " กำหนดต้นจะฉุดช่วย เก้าพันหกร้อยล้านชีวิต  กำหนดที่สองจะฉุดช่วย เก้าพันสี่ร้อยล้านชีวิต  ให้คนเดิมในวิสุทธิแดนดิน พร้อมกันสดับสัมมาสัมพุทธธรรม พ้นจากเวียนว่ายตัดขาดจากเหตุปัจจัยในกิเลสกามทั้งปวง บรรลุเหนืออรหัตผลยิ่งขึ้นไป  นี่คือ ฟ้าเบิกดิถีหลงฮว๋า อันเป็นเหตุที่มาของการฉุดช่วยพุทธบุตรในธรรมกาลยุคขาวอย่างกว้างขวางครั้งนี้  อริยกิจแห่งธรรมกาลยุคขาว นับตั้งแต่พระบุตรกงฉัง และ จื่อซี่  สนองพระโองการคืนกลับ กระแสธรรมมุ่งสู่เกาะแก้วแดนสวรรค์ (ไต้หวัน) ก็เริ่มมีผู้สำแดงมิจฉาวาจาฮึกเหิม  บรรพจารย์ปลอม  กงฉังปลอม  ชิงกันปรากฏในอาณาจักรธรรม  บ้างอวดอ้างว่าตนได้รับสนองพระโองการเฉพาะจากพระธรรมาจารย์  พระธรรมจาริณี ( ซือจุน ซือหมู่ ) อวดอ้างว่าสืบสายโดยตรงจากพระธรรมจาริณี ถือดีว่าเป็นสายทองที่แท้จริง บ้างยกตนว่าเป็นเอกเพียงผู้เดียวที่สามารถเก็บงานในครั้งนี้ บ้างป่าวร้องอวดอ้างว่า " พระอาจารย์องค์น้อย " ( พระภาคใหม่ของพระศรีอาริย์ ) อยู่ในความอารักขาของตน บ้างแสดงตนเหนือท่านโดยอ้างว่ามี " ถุงย่าม " ( ถุงย่ามพระศรีอาริย์ )  อยู่ในครอบครอง  บ้างยกตนว่าเป็น " กงฉัง " องค์ต่อมา  ยิ่งกว่านั้น ยังมีผู้ก่อตั้งพงศาใหม่ ( แยกออกจากพงศาธรรมเดิม ) กำหนดไตรรัตน์เสียเอง มีแนวทางพฤติการณ์ต่าง ๆ มากมาย อนิจจา พวกมิจฉาปฏิบัติกำเริบเสิบสาน เอาความหลงมานำคนหลงให้หลงตาม ชาวโลกตาดำ ๆ จะเชื่อฟังใครดี  ทะเลมนุษย์อันกว้างใหญ่ พระพุทธะทั้งหลายสู้อุตส่าห์สร้างรากฐานอริยไว้ แต่จะต้องกลับถูกทำลายไปในคราวนี้  ในขณะที่ธรรมจักรวาลกำลังยุ่งเหยิงอยู่นี้ เมฆหมอกสถานการณ์กำลังเปลี่ยนสี ตะวันเดือนอับแสง  ( พระธรรมาจารย์  พระธรรมจาริณี  กลับคืนเบื้องบนไปแล้ว ) สามสิบหก " กงฉัง " ปลอม " เจ็ดสิบสอง " ศรีอาริย์ " ปลอม จะทยอยกันปรากฏมาก่อกวนอาณาจักรธรรม ทำลายปัญญาญาณของผุ้บำเพ็ญนับไม่ถ้วน

ออฟไลน์ หนึ่งเดียว หลุดพ้น

  • Elder
  • มิตรนักธรรม
                                          ใจคือพุทธะ   จะยังหันหน้า   มองหาที่ไหน
                             บำเพ็ญภายใน   เจดีย์หลิงซัน   บรรพตศักดิ์สิทธิ์
                             ภูเขาหัวใจ        อยู่  ณ  ที่ใด  จะใคร่ชมชิด
                             แท้จริงสนิท      ติดตัวทุกผู้      รู้ได้ด้วยตน

                                              ตอนที่ 1
                           
                              ณ เชิงเขาไร้เงา ประกาศพระโองการ
 
                        พระแม่องค์ธรรมโปรดประทานให้ท่องพุทธาลัย

        พระบุตรทั้งหลายให้รอบคอบจดจำ  พิจารณาให้ถ่องแท้ในไตรรัตน์แห่งธรรมกาลยุคขาว ซึ่งเป็นวิถีแห่งจิตอันแยบยลแท้จริง ก็จะไม่ถูกหลอกลวงด้วยคำพูดชวนหลง แต่หากยังหลับหูหลับตาติดตามบำเพ็ญตามคำสอนมิจฉาวิถีจะไม่มีวันหลุดพ้น รากโคนพุทธะก็จะขาดไป พุทธบุตรที่จริงใจใฝ่บำเพ็ญบนเกาะแก้วดินแดนพุทธะ จะจำแนกอย่างไรว่าใสหรือขุ่นตม  จงจำคำแม่ "" สัจธรรมเท่านั้นที่เป็นสายทองของลูก "" ดังคำกล่าวว่า ""เป็นธรรมะจงเข้าใกล้ มิใช่ให้ถอยห่าง""  ก่อนที่สุริยาจะส่องฟ้าอยู่รำไร จะต้องมีมารอสูรกายให้ร้ายหลอกล่อ เพื่อสอบปัญญา หรือว่ายังหลง เพื่อแบ่งแยกคนที่เป็นหยกหรือเป็นหิน แม่จึงหวังอย่างยิ่งว่า ลูกทั้งหลายจะระมัดระวังกายใจ มิให้ตกสู่บ่วงมาร รนหาทางนรกอเวจี เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ น้ำตาก็ปรี่ซับทรวง หวังว่าพระบุตรกงฉัง จะใช้โอกาสบันทึก
การท่องเที่ยว เปิดเผยความเป็นจริงของพุทธาลัย กวาดล้างบรรยากาศมารในธรรมจักรวาล เปลี่ยนแปลงโลกมนุษย์ให้เป็นดินแดนวิสุทธิ์โดยไว

        หกหมื่นปี             เพิ่งมีมา             ในครานี้
ฟ้า - ปฐพี                    สะเทือนลั่น         มารหวั่นไหว
ยุคเขียว แดง                แฝงคืนสู่             สุทธาลัย
ช่วยงานใหญ่                ธรรมกาล             งานหลงฮว๋า
        แสนเหนื่อยาก       ลำบากนำ            วิถีธรรมโปรด 
หวังชาวโลก                 สัมพันธบุญ           หนุนขึ้นฝั่ง
ทิ้งทะเลทุกข์               ปวงผูกพัน             พากันวาง
สู่สถาน                      ญาณวิสุทธิ์            วิมุติตน
        เก็บธรรมญาณ      เป็นงานใหญ่          ทำในโลก
ด้วยแปรโปรด              โลกโลกีย์              คลี่บัวฐาน
สามพุทธา                  สนองพระบัญชา      ร่วมรับงาน
ต่างวิ่งพล่าน                ถ่ายทอดให้           ได้สัจธรรม
        หมื่นเซียนพา       มาสู่โลก               โปรดโน้มน้าว
เทพฯ เดือนดาว           ช่วยเก็บงาน            กันแข็งขัน
กำหนดกาล                มะเมียมะแม            คาบเกี่ยวกัน
เกิดภัยมหันต์              จึงสู่หล้า                 มาชุมนุม     
        เกาะแก้วสวรรค์    ยึดมั่นใน                สายทองแท้
ลูกของแม่                  จงจดจำ                คำแม่กล่าว
งอนิ้วนับ                    จำกัดกาล              ไม่นานเนา
สู้เร่งเท้า                    ใฝ่ก้าวหน้า             ฝ่าบ่วงมาร
        ถ่ายทอดหลัก      สัจธรรมแท้            แผ่บันทึก     ( บันทึกท่องพุทธาลัย )
จงตรองตรึก                สำนึกมั่น               หมั่นศึกษา
จงซอกซอน               วอนบอกเล่า            กล่าวนำพา
ช่วยมารดา                 ฉุดเวไนย               หายโง่งม
        ทุกเท้ามือ          คือน้องพี่               ฤดีร่วม
"หลงฮว๋า" รวม             สรวงสมาน             สัมพันธ์ฟ้า    ( หมายถึง ทุกคนคือพี่น้องร่วมพระแม่องค์ธรรม )
ต่างบรรลุ                    ปณิธาน                ต่างนำพา
เพื่อธรรมา                  จะเปิดกว้าง            พร่ำปากใจ
        สำเร็จคุณงาม      ธรรมกาย               ได้อยู่ยง
เข้าร่วมวง                   พุทธบุตร               รุดฉลอง
ถึงตรงนี้                     หยุดพู่กัน               จำนรรกลอน
พระบุตรพร้อม              แม่นำขึ้น                คืนสุทธา ฯ
                                                                                                                      ไฮ   ไฮ   ถอย   

Tags: