ร้อยขันติ
ยี่สิบเก้าขันติ : ปล่อยสัตว์ซาบซึ้งสวรรค์
อันเนื่องจากวันวิสาขบูชาอันเป็นวันประสูติของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านกงอี้จึงเตรียมปล่อยสัตว์ ซื้อพวกปลาและสัตว์อื่น ๆ บ้าง ระหว่างทางไปปล่อยสัตว์ ก้มีพวกอันธพาลเจ็ดแปดคนรอคอยอยู่ข้างตลิ่งแม่น้ำ พวกเขาจะรอให้ปล่อยปลาแล้วคอยจับ กงอี้ก็ขอร้องเหล่าอันธพาล ขอเชิญพวกเขาไปที่บ้านเพื่อเลี้ยงสุราอาหารจงอย่าได้จับสัตว์ที่ปล่อยเลย มีคนหนึ่งในกลุ่มก็ร้องตะโกนขึ้นว่า ท่านก็ปล่อยของท่านไป เราก็จับของเราไป เกี่ยวข้องอะไรกับท่านเล่า ท่านบอกว่าจะเลี้ยงสุราอาหารก็เพื่อหลอกพวกเรา พอพูดจบต่างคนต่างก็กระโจนลงจับ กงอี้ไม่รู้จะทำไฉน ได้แต่ยกมือไหว้ฟ้าแล้วก้กลับบ้าน ทันใดนั้น ท้องฟ้ามืดคลึ้มไปหมด เสียงฟ้าร้องดังลั่น ฝนตกลงมาห่าใหญ่ ทั้งแปดคนกระโดดขึ้นฝั่งหาที่หลบฝน หลบเข้าไปในถ้ำ โดยไม่รู้ตัวว่าเกิดน้ำท่วมฉับพลัน ทำให้มีคนตายไปหกศพยังไม่ทันเก็บ ชาวบ้านต่างก็โจทย์ขานกันว่า พวกจับสัตว์ที่นำมาปล่อยจึงถูกกรรมตามสนอง เหลือ 2 ชีวิตไว้เพื่อเป็นประจักษ์หลักฐานจะได้ถ่ายทอดสืบไป ต่อจากนั้นถ้ามีคนซื้อสัตว์มาปล่อยก็ไม่มีใครกล้าไปจับ นี่คือการปล่อยสัตว์ของกงอี้ซาบซึ้งถึงสวรรค์ เป็นขันติที่ยี่สิบเก้า ต่อมาภายหลังคนจึงเขียนกลอนว่า
ปล่อยสัตว์กุศลซาบซึ้งสวรรค์ ฉับพลันสายฟ้าส่งถึงกัน
อุทกภัยตายหกรอดสองฉกรรจ์ ลือลั่นข่าวแพร่หมู่บ้านเรือนเคียง
