[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

            กฏแห่งกรรมใครหนีพ้น คนที่ขณะยังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ทำเรื่องเลวร้ายสร้างบาปเวร ทุบตี ทรมาน ทั้งกินทั้งฆ่า และทำตัวเป็นเหตุให้สัตว์ทั้งหลายถูกฆ่า เมื่อตายไปจิตวิญญาณตกล่วงลงสู่นรกภูมิ ต้องได้รับความทุกข์ยาก ลำบากแสนสาหัส ครั้นพ้นจากนรก วิญญาณต้องผ่านเข้าสู่ ""หอหมุนเวียนกรรม 6 ช่องทาง """ เพื่อกลับไปเกิดใหม่
           หอหมุนเวียนกรรมจะคัดแยกจัดประเภทของการเกิด บางวิญญาณก็ไปเกิดเป็นไก่  เป็นหมู เป็นวัว เป็นควาย ฯลฯ จะเป็นสัตว์ประเภทใดย่อมแล้วแต่ ""พลังของสัตว์เดรัจฉาน "" ที่ฝังอยู่ในวิญญาณของคนนั้น บางวิญญาณก็ได้ไปเกิดเป็นคนอีก แต่จะเป็นคนพิการ คนยากจน คนธรรมดาหาเช้ากินค่ำ หรือคนที่มีบุญวาสนา ก็ขึ้นอยู่กับกระแสของกรรมดีกรรมชั่วที่วิญญาณแต่ละดวงได้สะสมเอาไว้
                            หอหมุนเวียน         เปลี่ยนกฏเกณฑ์         ชีิวิตเกิด   
                            ทำดีเลิศ               จุติสู่                       ประตูสวรรค์
                            ทำความชั่ว            ใจโหด                    โทษอนันต์
                            ไฟโลกันต์              เผาไหม้                  ได้รับกรรม
                             จงหันมา               สร้างความดี               กันเสียเถิด
                             เพื่อได้เกิด            เป็นมนุษย์                 สุดเลิศล้ำ
                             มีทางเลือก            เดินสายกลาง             คือทางธรรม
                             เป็นผลนำ              ให้ก้าวสู่                   พระนิพพาน       

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

          มีแต่""กุศล"" เท่านั้นที่เปลี่ยนแปลง ""ชะตาชีวิต "" ได้ คนในโลกนี้ตกอยู่ในเงื้อมมือของชะตากรรม ที่ตนได้กำหนดไว้"" พรหมลิขิต "" โชคชะตาในชาตินี้ก็เป็นผลจากการกระทำในชาติก่อน ไม่มีใครสามารถหนีพ้น "" กรรม "" ของตนไปได้ คนที่รู้แล้วก็จะไม่โทษฟ้าโทษดิน โทษผีสางเทวดา ทุก ๆ อย่างเราเป็นผู้ก่อไว้ทั้งสิ้น เพราะตัวเราเองอยากตกต่ำ ใครก็ช่วยอะไรไม่ได้
          แต่ "" หนทาง"" ที่สว่างสามารถเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตได้ โดยเริ่มต้นที่ "" กินเจ "" เป็นอันดับแรก งดฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเลิกจองเวรจองกรรมกันต่อไป คนที่ชะตาตกอับ เจ็บไข้ได้ป่วย เป็นโรคเรื้อรังร้ายแรงไม่รู้จักหาย ต้องทำแต่สิ่งที่ดี สร้างบุญจริงกุศลแท้อย่างสม่ำเสมอตลอดเวลา ช่วยเหลือให้คนกินเจ สร้างหนังสือธรรมะ เปลี่ยนจิตใจคน เพื่อชดใช้บาปกรรมที่เคยทำไว้แต่ชาติบางก่อน วิธีที่ประเสริฐล้ำเลิศที่สุด คือ ช่วยให้ทุกคนได้รับรู้ "" วิถีธรรม "" เพื่อจะได้บำเพ็ญตัวเองได้สำเร็จ และสามารถฉุดช่วยเวไนยสัตว์ทั้งหลายด้วย คนที่ได้รับรู้ "" วิถีธรรม "" เป็นผู้ที่โชคดีที่สุดเพราะประสบโอกาส ที่จะบำเพ็ญได้อย่างรวดเร็วและถูกต้อง รู้เหตุและผล รู้สัจธรรมที่แท้จริง ผู้ที่บำเพ็ญอยู่ในวิถีอนุตตรธรรมให้ดีืั้สุด ก็สามารถแปรเปลี่ยน "" ชะตาชีวิต """ ของตนให้ดีได้

        การทำบุญสร้างกุศล  พึงจำไว้ว่าปัจจัยเงินทอง หรือสิ่งของที่บริจาคจะต้องได้มาอย่างบริสุทธิ์ ถูกต้อง ไม่เป็นเงินที่ได้มาโดยการประกอบอาชีพต้องห้าม ดังนี้
                                              1 . ค้าขายมนุษย์
                                              2 . ค้าขายสัตว์มีชีวิต
                                              3 . ค้าขายอาวุธ เครื่องมือฆ่าประหัตประหาร
                                              4 . ค้าขายยาพิษ
                                              5 . ค้าขายยาเสพติด ของมึนเมาอันทำลายสติและชีวิต       
          "" มิจฉาวณิชชา "" การค้าขาย 5 อย่างนี้ พระพุทธองค์ทรงบัญญัติ มิให้ อุบาสก อุบาสิกา กระทำโดยเด็ดขาด และในการทำทานเลี้ยงอาหาร จงอย่าได้ ฆ่าเป็ด ไก่ วัว ควาย ปู ปลา ฯลฯ มาทำอาหารเลี้ยง หรือทำบุญ เพราะไม่เพียงแต่ตัวเองจะไม่สามารถต่ออายุขัยให้ยาวนาน กลับกลายเป็นยิ่งจัดเลี้ยงอายุยิ่งสั้นลง ๆ
          ฉะนั้น ในพระธรรมคำสอนจึงย้ำอยู่เสมอว่า การทำบุญวันเกิด  ทำบุญขึ้นบ้านใหม่ เปิดกิจการร้านค้า การทำบุญอุทิศให้วิญญาณบรรพบุรุษ ตลอดจนการทำพิธีบวงสรวง และงานมงคลต่าง ๆ เช่น งานมงคลสมรส ต้องไม่กระทำการใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต จึงจะประสบความเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต ครอบครัว และผู้คนที่มาร่วมงาน         

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

         มีแต่ผู้รู้จักชีวิตและรู้จักเมตตาอย่างเป็นสัจจะเท่านั้น  จึงจะรักและเมตตาชีวิตสัตว์อื่นได้อย่างจริงใจ มีแต่ผู้ศึกษาเข้าใจเรื่องกฏแห่งกรรมอย่างแจ่มแจ้งเท่านั้น จึงจะไม่กล้าโหดร้าย เบียดเบียน ทำร้าย ทำลายชีวิตสัตว์อื่น เพราะเขารู้สัจจะ นั่นคือ การทำร้ายทำลายชีวิตของตนเอง อย่างโหดร้ายเช่นกัน เพราะเขารู้สัจจะว่าทุกสิ่งที่ได้รับ คือ สิ่งที่เรากระทำลงไป เพราะเขามีความเชื่อว่า กรรมมีจริง วิบากกรรมมีจริง ส่งผลจริง
        ความรู้สัจจะทั้งหมดนี้ มีอยู่แล้วในโลกอันคือ "" สัจธรรม "" คำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กว่า ๒๐๐๐ ปีมาแล้วแต่ชาวพุทธส่วนใหญ่ไม่รู้ ไม่รับรู้ ชาวพุทธส่วนใหญ่จึงยังกระทำการโหดเหี้ยม ทั้งต่อชีวิตผู้อื่นและสัตว์อื่น

                                       น้อมจิตกราบไหว้อาหารเจ ผลไม้ และให้กินเจ

        ประนมกราบ     แทบบาทพระ     อธิษฐาน   
ขอพบพาน              แต่สิ่งดี            ที่ประสงค์
ก้มสักการ               ไม้ดอกผล         จิตมั่นคง
หากปลิดปลง            ชีพสัตว์            อย่าหวังบุญ
เรื่องเวียนว่าย           ตายเกิด            เจ้าไม่เชื่อ
ญาติมิตรเมื่อ            สิ้นชีพลง          กรรมนำหนุน
ก . ฆ่าไก่               เหมือนฆ่าลูก      สุดทารุณ
ข . ฆ่าหมู               สุดเนรคุณ         ฆ่ามารดา
       พระกวนอิม      โปรดเจ             ไม่ใช้เหล้า
พุทธเจ้า                 ทรงบัญญัติ         ห้ามฆ่าสัตว์
พระเจ้า                  ล้วนมีจิต            โพธิสัตว์
จงปฏิบัติ                ตามรอย             พุทธธรรม
       เว้นแต่           เจ้ามาร               หลงลาภปาก
แต่ทำบาป              หลอกลวง           ผิดศีลธรรม
ขอเตือนอย่า           เซ่นไหว้สัตว์        ทำบาปกรรม
น้อมจิตนำ              จุดธูป                เพียงสามดอก
      บริจาค            ทรัพย์สิน            ช่วยคนยาก
บุญจะมาก              ลูกหลาน            สุขสบาย
กินเจ                    มีประโยชน์          ทั้ง กาย ใจ
หมดมารร้าย            อยู่สุข                ทุกฤดู 

                                  เมตตาธรรมค้ำจุนโลก ทุกแห่งทุกหน  เปี่ยมเมตตากรุณา

เสียงร้องขอชีวิตจิตหวาดหวั่น                     เสียงห้ำหั่นเข่นฆ่าน่าสยอง
เสียงซวบซาบคมดาบเชือดเลือดไหลนอง       เสียงกรีดร้องสะท้านจิตสะกิดใจ
เสียงสัพเพสัพตาพาให้คิด                        ว่าชีวิตนี้มีค่ากว่าสิ่งไหน
อเวราอย่ามีเวรอย่ามีภัย                            ชีวิตใครใครก็หวงอย่าล่วงเกิน
ท่องสัพเพสัพตามาแต่ไหน                        ยังเข้าใจในเนื้อแท้แค่ผิวเผิน
ยังฆ่าบ้างกินบ้างอย่างเพลิดเพลิน                 ยังใช้เงินซื้อชีวิตอนิจจา
สัตว์เิกิดกายมาใช้กรรมที่ทำไว้                      เป็นเป็ด ไก่ กุ้ง ปู เป็นหมู หมา
ตามเหตุต้นผลกรรมที่ทำมา                        มิใช่ฟ้าประทานไว้ให้คนกิน
มีปัญญาแต่ไฉนจึงไม่คิด                           มองชีวิตกลับเห็นเป็นทรัพย์สิน
เสียงกรีดร้องก่อนตายใครได้ยิน                  น้ำตารินเมื่อถูกเชือดเลือดกระเซ็น
พูดว่าเขาเกิดมาเป็นอาหาร                        เขาลนลานหนีตายมีใครเห็น
เขาจนใจสู้ไม่ได้เถียงไม่เป็น                      ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าไม่ปราณี
  มีพืชผักมากมายนับไม่หมด                   ทุกกลิ่นรสสดใสหลายหลากสี
ธรรมชาติจัดวางไว้อย่างดิบดี                      สัตว์วิ่งหนี...พืชเต็มใจให้กินมัน
เพราะเรากินเขาจึงฆ่าเอามาขาย                  เราสบายแต่สัตว์โลกต้องโศกศัลย์
ท่องสัพเพสัพตามาทุกวัน                         เมตตากันโปรดอย่าฆ่า... และอย่ากิน                   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                         พระโอวาทพระโพธิสัตว์กวนอิม  เมตตา

              สิ่งที่กินเข้าไปเป็นเพียงการประทังชีพเท่านั้น
ถ้าหากเอาสิ่งประทังชีพ  มาทำให้คนอื่นเจ็บปวด  เราจะมีหนี้กรรม
          ใจเราต้องบริสุทธิ์  ความคิดของเราก็ต้องบริสุทธิ์
      ปากของเราก็ต้องบริสุทธิ์ปากของเราเมื่อทานของบริสุทธิ์
คำพูดของเราที่ออกมาก็ต้องบริสุทธิ์ ไม่ไปนินทาว่าร้ายคนอื่น
      ถ้าอยากบำเพ็ญให้ดีขึ้น  ก็ต้องละเนื้อสัตว์
      เพราะจริง ๆ เขาเป็นปู่ ย่า ตา ยายของเรา
              เพียงแต่เรามองไม่เห็น
           การทานเจแล้วก็เท่ากับเป็นการปล่อย
     สัตว์ที่น่าสงสารเหล่านั้นให้มีชีวิตรอดต่อไป
ชีวิตใคร  ใครก็รัก  ใคร ๆก็รักชีวิตตนมากกว่าสิ่งของใด ๆ ใช่หรืไม่
              แล้วชีวิตของคนอื่นมีค่าหรือไม่

                             ศีลห้าจากพระอาจารย์

           มีคนพูดว่า "" ฉันไม่ได้ฆ่าคนอื่น ฉันฆ่าตัวเอง ฉันมีสิทธิ์""  คนที่ฆ่าตัวตายในสัญญาความจำที่สืบเนื่องมาจากอดีตชาติมันได้ฝังเมล็ดพันธ์ของการฆ่าตัวตายไว้แล้ว เกิดชาติต่อมาจึงมีอารมณ์อยากฆ่าตัวตาย ฉะนั้นให้ระวัง อย่าให้เกิดความคิดนี้ ใครที่ฆ่าตัวตายได้สำเร็จ อย่างน้อยจะต้องฆ่าตัวตายเรื่อยไปถึงเจ็ดครั้ง
           คำว่า "" ฆ่าตัวตาย "" จะต้องหมายความว่า "" ฆ่าตัวกิเลสตัณหาของตัว"" ให้เหลือไว้แต่จิตพุทธะ เป็นศิษย์พระอาจารย์จี้กงเป็นผู้บำเพ็ญวิถีอนุตตรธรรม สูงส่งเหลือเกิน กว่าจะได้เกิดกายเป็นคนยากนัก พระคุณของฟ้า ดิน พระคุณของบ้านเมือง พระคุณของพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ เบญจคุณากรยังมิได้ตอบแทน เจ้ามีสิทธิ์อะไรจะฆ่าตัวตาย
           อย่าช่วยเขาฆ่า เมื่อเห็นใครฆ่าสัตว์แล้วเจ้าพูดว่า "" ฆ่าเสียให้ตายก็ดี "" "" เนื้อนี้อร่อยดี "" ใครเขาปรึกษาจะทำแท้งถ้าเจ้าบอกว่า "" ดี ดีเหมือนกัน อย่าเอาไว้เลย "" เห็นอาหารเนื้อสัตว์มากมายอยู่ในงานเลี้ยง ถ้าเจ้าบอกว่า "" ดีจังเลย น่ากินจังเลย "" อย่างนี้เท่ากับมีส่วนสนับสนุนช่วยฆ่า
          การถือศีลกินเจ ลูกจะแต่งงาน จะจัดเลี้ยงอาหารเนื้อสัตว์ ถ้าเจ้าบอกว่า "" ตามใจ "" อย่างนี้เท่ากับมีส่วนช่วยฆ่า เจ้าจะต้องบอกว่า "" พ่อแม่ถือศีลกินเจ ย่อมไม่สนับสนุนให้ลูกเบียดเบียนชีวิตเขา "" ถ้าลูกยังขืนดึงดันจะเลี้ยงอาหารเนื้อสตว์ พ่อแม่จนใจก็ได้แต่บอกว่า "" ถ้าอย่างนั้น ลูกก็รับผิดชอบเองก็แล้วกัน "" ขายยาจีน ในพิกัดยามีส่วนของสัตว์หรือแมลงอยู่ด้วย ผู้ขายจะต้องสำนึกว่า "" อย่าได้เป็นบาปเป็นเวรแก่กันเลย มันจำเพาะเป็นยารักษาโรค "" แต่อย่าแนะนำให้เขาเอายาไปตุ๋น เป็ด ไก่ ฯลฯ บำรุงกำลังเป็นอันขาด เพราะจะเท่ามีส่วนช่วยฆ่าด้วย ขายยานอนหลับ ยาประเภทกล่อมประสาท ปลุกประสาท ฯลฯ เหล่านี้มีส่วนเกี่ยวกับการฆ่าด้วย เขาอาจกินเกินขนาด กินผิดพลาด ทำให้ประสาทเสีย พิการ ถึงตาย ให้ระวังให้มาก
          ผู้ตั้งปณิธานกินเจแล้ว ( ลี่ชิงโข่วเอวี้ยน ) กาย วาจา ใจ จะต้องสะอาด อย่าพูดให่เขาน้อยใจ ทำให้เข่าอยากตาย หรือหาทางตายไปจริง ๆ ขายของมีคมเป็นอาวุธที่ทำลายชีวิตได้ให้ระวัง ผู้ขายสิ่งเหล่านี้มีเหตุแห่งกรรมหนุนนำมาแต่อดีตชาติ ผู้บำเพ็ญมิให้ใช้เครื่องหนังสัตว์แท้ เช่นเข็มขัด รองเท้า กระเป๋า ฯลฯ ผู้สนับสนุนหรือสร้างค่านิยมเครื่องหนังแท้เท่ากับมีส่วนช่วยฆ่า ให้ใครหยิบยืมเงินทองต้องระวัง ต้องรู้ว่าเขาจะเอาไปทำอะไร ไปก่อกรรม ไปทำแท้ง ฯลฯ เราก็เท่ากับมีส่วนช่วยฆ่า จะร่วมบุญทานต้องพิจารณา หากเอาเงินไปช่วยร่วมงานบุญที่เขาล้มวัว ล้มควาย ฆ่าหมู เป็ด ไก่ เราก็ไม่พ้นมีส่วนช่วยฆ่า ร่วมบุญทานบริสุทธิ์ฉุดช่วยคนให้พ้นทุกข์เหมือนปลูกเมล็ดพันธ์เมล็ดเดียวเก็บเกี่ยวได้หมื่นเมล็ด
         ไม่ขายเบ็ดตกปลา เบ็ดอันนี้เขาซื้อไปตกปลา ได้ปลากี่ตัว ปลาเหล่านั้นก็จะมาคิดบัญชีกับเจ้า แม่บ้านกินเจแต่ยังต้องทำอาหารเนื้อสัตว์ให้พ่อบ้านและลูก ๆ ถ้าจำใจต้องซื้อปลา ระวังอย่าซื้อปลาท้องไข่จะต้องเกี่ยวกรรมกับเขาหลายชีวิต ผู้บำเพ็ญหญิง จึงต้องหมั่นสำนึกขอขมากรมเสมอ ๆ
         ทำไมคนเป็นโรคมะเร็งมากเหลือเกิน ทั้ง ๆ ที่การแพทย์เก่งกาจก้าวหน้า ถึงเพียงนี้ ไม่น่าจะเป็นโรคแปลก ๆ ที่รักษาไม่หายมากมายอย่างนี้จึงจะถูก น่าจะสรุปผลได้อย่างเดียวว่า มันเกิดขึ้นตามแรงฆาตกรรม
         ถ้าทุกคนกินเจกันหมด สองปีต่อมาพืชพันธ์ธัญญาหารจะต้องอุดมสมบูรณ์เป็นแน่ โคภัยไข้เจ็บก็จะลดน้อยลง ในสมัยพระอริยกษัตริย์ เหยาซุ่น สามพันกว่าปีก่อน ไม่มียาฆ่าแมลง พืชพันธ์ธัญญาหารอุดมสมบูรณ์ จะเห็นนได้ว่านิ่งฆ่า ยิ่งมาให้ฆ่าไม่หมด  เสือเป็นสัตว์ป่ากินคน มีคนไปกินเสือไหม ? ไม่มี  แต่เสือก็น้อยลงทุกวัน ส่วนเป็ด ไก่ คนกินกันมากจึงเกิดมากขึ้น  แมลงก็เช่นเดียวกันกำจัดเท่าไไหร่ก็ไม่หมด
        บริเวรที่อยู่อาศัยให้รักษาความสะอาด มด แมลง ก็จะน้อยลง เขามีกรรมร่วมกับเจ้า เขาต้องการอยู่รอด จึงมารบกวนเจ้าเจ้าฆ่าเขา เขาฆ่าเจ้า เหมือนคนกินแพะ แพะตายไปเกิดเป๋นคน คนตายไป เกิดเป็นแพะ เวียนกันไม่จบสิ้น
        มีคำถามหลังจากตั้งปณิธานกินเจตลอดชีวิตแล้วสัตว์เลี้ยงที่บ้านจะจัดการอย่างไร เจ้าก็คิดเสียว่าเขาเกี่ยวกรรมกับเจ้ามาจงเลี้ยงดูเขาต่อไปจนกว่าจะตายแล้วฝังเขาเสีย ให้เขาไปเกิดใหม่
        ทำบุญหรือจ้ดเลี้ยงในวันเกิด อย่าได้เบียดเบียนเดือดร้อนชีวิตสัตว์ การเกิดของเจ้ามิได้แสดงถึความยิ่งใหญ่อันใด กลับทำร้ายสัตว์มากมายให้ตายลง
        บนบานศาลกล่าวเสร็จแล้วถวายหัวหมู ยังไม่ทันจะสร้างบุญกุศลกลับหาเรื่องให้ตัวเองซ้ำอีก  ฟาดเคราะห์ไปเปราะนึ่ง ยังไม่ทันไรเกี่ยวกรรมเข้าไปอีกรายหนึ่ง ต่อไปอย่าได้ไปบนบานศาลกล่าวอย่างนี้อีก งานศพพ่อแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ให้เลี้ยงอาหารเจเป็นดีที่สุด งดการฆ่าสัตว์เป็นดีที่สุด จะได้ไม่เป็นบาปตามติดผู้ตายไป
        หากยังกินเจกันไม่พร้อมทั้งครอบครัว ภายใน "" สี่สิบเก้าวัน"" ให้กินเจทั้งหมดพร้อมกัน สามีภรรยาก็ควรแยกห้องกัน สี่สิบเก้าวัน จะช่วยลดหย่อนบาปเวรของผู้ตายได้
        การไม่ฆ่า คือ เมตตากรุณา จิตสำนึกนี้ทุกคนต้องมี ไม่ฆ่าเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ยาก แต่ไม่กินเนื้อสัตว์ซิลำบากหน่อย เคยมีศิษย์ต่อรองกับอาจารย์ว่า "" พระอาจารย์ขอรับ ศิษย์ไปผ่าตัดมา เสียกำลังไปมาก ขออนุญาตกลับไปกินเนื้อสัตว์ให้แข็งแรงเสียก่อนแล้วจะกลับมากินเจใหม่ คงไม่เป็นไรนะขอรับ ""
       หากเจ้าคิดจะต่อรองก็แล้วแต่เจ้า อาจารย์บังคับเจ้าไม่ได้ หนี้ของใคร  ใครก็ชดใช้กันเอง ไม่เกี่ยวกับอาจารย์ จึงไม่ต้องต่อรองกับอาจารย์
       ประสาทจิตใจไม่ปกติ การฆ่าของเขามีโทษบาปเบากว่าคนทั่วไป  ด้วยกุศลเจตนาจะช่วยพระพุทธอริยเจ้า การฆ่าของเขามีโทษบาปเบากว่าคนทั่วไป เพื่อช่วยคนหมู่มาก  เช่นสู้รบเพื่อชาติ แม้โทษบาปจะเบากว่า แต่ไม่พ้นกฏแห่งกรรม
         ทำไมไม่ให้ฆ่าคน เพราะคนอยู่ใกล้กับอริยมรรค ชาตินี้แม้จะมีวิบากทุกข์ยาก แต่หากได้สดับพุทธธรรม แล้วบำเพ็ญจริง สิ้นสุดชีวิตหมดหนี้เวรกรรมเมื่อไรก็บรรลุได้ทันที
         ฆ่าสัตว์อื่น ๆ  มีโทษบาปเบากว่าฆ่าสัตว์คน เพราะสัตว์ยังห่างไกลอริยมรรค แต่เขาก็มีโอกาสเหมือนกันจึงไม่ควรฆ่าอย่างยิ่ง  หมูผูกใจเจ็บกับเลือดเนื้อของเขามาก จะไม่ยอมไปจากตัวจนกว่าเนื้อชิ้นสุดท้ายของเขาจะถูกกลืนกินไปหมด ให้สังวรไว้
         คนที่เจ็บป่วยเป็นประจำ ให้ทำบุญปล่อยชีวิตสัตว์ให้มาก ๆ  นอกจากปล่อยสัตว์ที่เห็นได้ภายนอกแล้ว ยังจะต้องปล่อยสัตว์ที่อยู่ภายในจิตใจคนอีก
         กิเลสตัณหา เหมือนสัตว์ร้ายที่สิงสู่อยู่ในใจ ใครกักเก็บไว้ก็มีแต่วิตก กลักลุ้ม ฯลฯ  จงปล่อยเขาออกไปให้หมด เพราะเขาจะพาเจ้าลงนรกไปด้วยเช่นกัน
        ค้าขายไม่ดี ยิ่งทำยิ่งขาดทุน หมุนเวียนขัดข้อง ต้องทำบุญปล่อยสัตว์ละเว้นการฆ่า กินเป็นสำคัญ เพราะชาติก่อนเจ้าฆ่าเขาไว้มาก จึงต้องมีวิบากกรรม
        หน้าตาไม่มีราศี กิจการร้านรวงไม่เป็นที่เจริญตาเจริญใจ แก่ผู้พบเห็นเป็นเพราะเจ้าสร้างบุญสัมพันธ์กับใคร ๆ ไว้น้อย ให้เร่งปล่อยสัตว์ เว้นการกินเนื้อสัตว์
        คนที่ชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต จะใจดำอำมหิต ฆ่าสัตว์ชนิดใดเป็นประจำนาน ๆ หน้าตาเขาก็จะละม้ายสัตว์นั้น ความคิดอยากฆ่าจะเกิดขึ้นมาในใจบ่อย ๆ
        คนบาปหนาที่ฆ่าสัตว์ไว้ ก่อนตายจะถูกกรรมเวรนั้นรุมหนักเหมือนหนี้สินประดัง ชักหน้าไม่ถึงหลัง เหมือนใกล้วันปิดงบสิ้นปีของธนาคาร
        คนชอบฆ่าสัตว์มักจะฝันร้าย เมื่อกลับใจมากินเจใหม่ ๆ ก็ยังฝันกินเป็ดกินไก่ เพราะเคยกินเขาเอาไว้มาก  ชาติก่อน ๆ ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตไว้มาก ชาตินี้เกิดมาจัอาภัพ จุกจิก ขี้ริ้วขี้เหร่ ขาดมนุษย์สัมพันธ์ ผู้คนรังเกียจ ชิงชัง คนบาปหนาก่อนตายจะไม่สงบบ้างเห็นยมทูตมาลากคอ บ้างเห็นเจ้ากรรมนายเวร บ้างเห็นผี บ้างเห่าหอนโอดโอยกรีดร้องเสียงเหมือนสัตว์ต่าง ๆ สภาพของซากศพจึงน่าสะพรึงกลัว
        ผู้ละเว้นการฆ่า ( ทั้งทางตรงและทางอ้อม ) คือผู้ให้อภัยทาน ให้สรรพสัตว์พ้นจากความหวาดกลัวหวั่นภัย ผู้ละเว้นการฆ่า จิตเมตตาจะเพิ่มพูน ความกังวลหม่นหมองจะน้อยลง กายใจจะสุขสมบูรณ์ ปราศจากโรคภัย
       ผู้ละเว้นการฆ่า จะนอนหลับสบายไม่ฝันน่ากลัว ไม่อึดอัดเหมือนถูกกดทับ ละเว้นเนื้อสัตว์นาน ๆ ไปก็จะไม่ฝันกินเนื้อสัตว์อีก  ผู้ละเว้นการฆ่า ชาติหน้าเกิดใหม่จะได้เป็นคน ร่ำรวยสูงศักดิ์ใจดี มีอิสระ ไม่พิพาทบาดหมางกับใคร ร่วมบุญสัมพันธ์กันไปทั่ว   ผู้ถือศีลห้าได้บริสุทธิ์ อีกทั้งได้สร้างกุศลผลบุญเสริมส่ง จะได้ไปเกิดในชั้นพรหมโลก เพราะไม่ได้ปลูกเมล็ดพันธ์ของวิญญาณบาปไว้ในกมลสันดานอีกต่อไป
       ศีลห้าตรงกับคุณธรรมห้าของศาสนาปราชญ์ พระศาสดาขงจื้อสอนไว้ว่า
ไม่ฆ่าเป็นเมตตากรุณาธรรม คือ เหยิน
ไม่ลักขโมยเป็นมโนธรรม    คือ อี้
ไม่ผิดในกามเป็นจริยธรรม   คือ หลี่ 
ไม่มุสาเป็นสัตยธรรม         คือ ซิ่น
ไม่ดื่มสุราเป็นปัญญา         คือ จื้อ
        มดแมลงแม้ตัวน้อยนิดก็ฆ่าไม่ได้  เจ้ากินเนื้อสัตว์ โดยอ้างว่าเขาเกิดมาเป็นอาหารของคน  เสือก็อ้างได้ว่าคนเกิดมาเป็นอาหารของเขา  ยุงดูดเลือดของเจ้านิดเดียว  เจ้ายังตบเขาให้ตาย  ใจเขาใจเราเจ้าคิดดู
        อย่าผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าแสดงกิริยาไม่สุภาพหน้าหิ้งบูชาหรือโต๊ะบูชาพระ  ภาพพิมพ์รูปพระรูปเจ้าขาดเก่าไม่ใช้ให้ม้วนเก็บไว้อย่าเผาปนไปกับขยะ หรือเรี่ยราดกระจายบนดิน ถูกผู้คนเหยียบย่ำ เท่ากับลบหลู่จะเป็นบาป
        สัตว์บ้านเลี้ยงไว้จนกว่าเขาจะตาย อย่าขายหรือให้ใคร เอาเขาไปทอดทิ้งให้อดอยาก ทำร้ายทารุณเขา เมื่อเขาตายให้ฝัง ท่องพระนามพระพุทธะ พระโพธิสัตว์  พระองค์ใดก็ได้ ขอพระองค์ได้โปรดช่วยนำวิญญาณของเขาไปเกิดใหม่ให้ดีด้วย
        ทุกครั้งเมื่อเกิดการผิดพลาดทุศีล หากไม่มีที่บูชาพระในบ้านให้จุดธูปสามดอกปักกลางแจ้งสำนึกผิดและแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลแก่สัตว์นั้น ๆ บาปเวรก็จะเบาลง
        คนถือศีลกินเจ ต้องรอบคอบระวัง ก่อนจะซื้ออาหารสำเร็จรูปต้องถามไถ่ให้แน่ใจ ถ้าซื้อผิดกินผิด ให้จัดธูปขอขมาต่อชีวิตเขา สำนึกผิดต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์  สำนึกผิดต่อมโนธรรมสำนึกของตนเอง ขับรถชนสุนัข สุนัขถึงแก่ความตาย ( เพราะเขาวิ่งตัดหน้ามาให้ชนเอง ) ถ้าผลกรรมนี้ของสุนัขยังไม่หมด ชาติหน้าเขาจะต้องเกิดมาเป็นสุนัขอีก ถ้าผลกรรมนี้ของสุนัขนั้นหมดสิ้นแล้วชาติหน้าเขาจะได้เกิดกายมาเป็นคน
        ใช้เนื้อสัตว์เซ่นไหว้บูชา ภาวนาอธิษฐานขอลาภขอผล แก้บนด้วยบันเทิงลามกการเล่นหยาบคายเท่ากับให้ร้ายตัวเองไม่ทำร้ายเข่นฆ่ากายสังขาร อีกทั้งไม่ทำลายจิตวิญญาณเขา จึงต้องมีวาจาอ่อนโยน อนาทรต่อความทุกข์ร้อนของผู้อื่นด้วย
       

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

 
                                                  พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง

                          ไม่ละการเบียดเบียนแล้วจะเป็นพุทธะได้อย่างไร  จะเรียกว่าเมตตาได้อย่างไร
          กินโรคเข้าไป กินอย่างไร เราไม่อยากจะเป็นพยาธิ  แต่เรากินเนื้อสัตว์ที่มีพยาธิเข้าไป  เป็นโรคพยาธิไหม ( เป็น )เราไม่อยากเจ็บป่วย แต่เอาตัวเราไปตากฝนตากแดดเป็นไหม ( เป็น ) เราไม่อยากที่จะปวดหลัง แต่ชอบนอนตามใจตนเองผิดท่าผิดทาง ถามว่าปวดหลังไหม ( ปวด ) เราไม่อยากเมื่อยขา ปวดเมื่อย  แต่เราชอบกินสัตว์ปีกเมื่อยไหม ( เมื่อย ) นี่เป็นสิ่งที่วิทยาการสมัยใหม่ได้ศึกษามาเรียบร้อย อาจารย์นั้นไม่ได้พูดอะไรเกินเลย โรคภัยเกิดจากการสั่งสมของเรา ไม่ว่าจะเป็นการกิน ไม่ว่าจะเป็นการอยู่ กินเจอย่าเบียดเบียนคนอื่น ไม่เช่นนั้น อาจารย์จะเอาอะไรไปอ้างกับวิญญาณต่าง ๆ ให้เขาอภัยให้ ตอนนี้สบายแต่วันหน้าไม่รู้                           
                  จากผลการวิเคราะห์เนื้อสัตว์ขอวสถาบันโภชนาการ พบอันตรายที่สำคัญยิ่ง  5  ประการดังนี้ คือ
          1 . เลือดและเนื้อของสัตว์เป็นพิษ  ก่อนที่สัตว์จะถูกฆ่า โดยเฉพาะสัตว์ใหญ่ ๆ ซึ่งมีจิตสำนึกค่อนข้างสูง เช่น วัว ควาย หมู สัตว์จะเกิดความกลัวสุดขีด และพยายามต่อสู้ดิ้นรนอย่างสุดชีวิต """ ในช่วงเวลานั้นชีวเคมีในตัวสัตว์มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากมาย ฮอร์โมนที่เป็นพิษจำนวนมากจะถูกขับออกมา โดยเฉพาะ "" สารแอดรีนาลีน "" พิษของฮอร์โมนนี้จะแพร่กระจายแทรกซึมเข้าไปในเลือดของเนื้อทุกส่วน แม้ว่าสัตว์นั้นจะตายไปแล้ว พิษนั้นก็ยังคงอยู่ต่อไป
         """ สารแอดรีนาลีน""" ก็พบในคนเราเช่นกัน ซึ่งจะหลั่งออกมามากในขณะที่คนเกิดอารมณ์โกรธเคียดแค้น หรือตกใจกลัวสุดขีด ฉะนั้น คนที่มีอารมณ์รุนแรง และตึงเครียด โมโหร้าย เจ้าอารมณ์ มักมีสุขภาพร่างกายไม่ดี ใบหน้าหมองคล้ำ ป่วยเป็นโรคต่าง ๆ เสมอ แก่และตายเร็ว ต่างไปจากคนที่มีจิตใจดี อารมณ์ดี จะมีใบหน้าสดใส ร่าเริง แก่ช้า และอายุยืน
         สถาบันโภชนาการประเทศสหรัฐอเมริการะบุว่า """ เนื้อของสัตว์ที่ถูกฆ่าตายเต็มไปด้วยเลือดที่เป็นพิษและสารพิษอื่น ๆ มากมาย """ พบว่าหลังจากที่สัตว์ตายไป 2 - 3 ช.ม.เนื้อจะเป็นกรดมากขึ้นทุกขณะ """ กรดนี้คือน้ำเนื้อซึ่งมีฤทธิ์ไปกระตุ้นประสาทรับรสที่อยู่บนลิ้นทำให้คนกินรู้สึกว่าเนื้อมีรสชาดอร่อย """ ฉะนั้นผู้ที่ปรุงอาหารเนื้อจึงไม่นิยมนำเนื้อไปล้างน้ำ เพราะจะทำให้เนื้อมีรสจืด "" กรดในน้ำเนื้อนี้มีฤทธิ์กระตุ้นสมอง กระตุ้นจิตใจ และอารมณ์ ให้มีความรุนแรง ในราคะ โทสะ โมหะ
         ในเนื้อสัน 1 ก.ก.จะมีกรดยูริค อยู่ถึง 30 กรัม กรดยูริคในเนื้อมีสารยูเรีย ซึ่งจะเข้าไปสะสมในร่างกาย "" สารนี้เมื่อเข้าไปสู่ร่างกายแล้วไม่สามารถถูกทำลายได้ "" ยากแก่การขับถ่าย ส่วนที่ตกค้างก็จะถูกส่งไปตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย จับเป็นผลึกอยู่ตามกล้ามเนื้อ ไขข้อ และกระดูก ทำให้เป็นโรคไต โรคเกาต์ โรคไขข้ออักเสบ ฯลฯ
          แพทย์พบว่า "" ไตของคนกินเนื้อ ต้องทำงานมากกว่าคนกินผักถึง 3 เท่า "" เพื่อขับสิ่งสกปรกและสารพิษในเนื้อที่กินเข้าไปออกจากร่างกาย ในวัยหนุ่มสาวจะไม่พบอาการผิดปกติแต่อย่างไร  แต่เมื่ออายุมากขึ้น"" ไต "" ที่ต้องทำงานหนักติดต่อกันเป็นเวลานาน ๆ ไม่อาจจะทนไหว ทำให้เป็น "" โรคไตพิการ  ไตวาย  นิ่วในไต  โรคเกาต์  และโรคไขข้อ อันเนื่องมาจากการจับเป็นผลึกของกรดยูริคตามกระดูก """
          2 . สารเคมีในเนื้อ  นับตั้งแต่สัตว์ถูกฆ่า ตัดชำแหละเป็นชิ้น ๆ เพื่อแยกประเภทนำบรรจุถุงเข้าตู้แช่ แล้วขนส่งไปยังตลาดจำหน่าย  ตามธรรมดาเนื้อสัตว์จะคงความสดอยู่ได้ไม่นานก็จะแปรสภาพ สีก็จะกลายเป็นสีเทาอมเขียว  ดังนั้นในอุตสาหกรรมเนื้อสัตว์จึงมีการใช้สารเคมีช่วยยืดอายุการเน่าเสีย และเจือสารรักษาสีให้เนื้อมีสีแดงดูสดนาน สารเคมีเหล่านี้ทางการแพทย์พบว่า "" เป็นตัวการทำให้เกิดโรคมะเร็งขึ้นได้ ""
          ปัจจุบัน ในฟาร์มเลี้ยงสัตว์ """ ใช้สารเคมีและฮอร์โมนผสมลงในอาหารสัตว์เพื่อเร่งการเจริญเติบโตทำให้สัตว์อ้วนท้วนโตเร็ว """ มีการฉีดเซรุ่ม ยาปฏิชีวนะต่าง ๆ เพื่อป้องกันโรคระบาดสัตว์ ผู้ที่รับประทานเนื้อสัตว์เป็นประจำมักมีการต้านยา เมื่อเจ็บป่วยยาที่กินจึงไม่ค่อยได้ผล  เช่นเดียวกับการใช้ยาฆ่าแมลงศัตรูพืชมาก ๆ แมลงเหล่านั้นก็จะมีความต้านทานยามากขึ้นเรื่อย ๆ ยาที่มีความรุนแรงในขนาดเดิมจะใช้ไม่ได้ผล แมลงกลับจะเพิ่มทวีจำนวนมากขึ้น ๆ 
          นักวิทยาศาตร์อังกฤษและอเมริกา พบว่า คนกินเนื้อเป็นประจำ แบคทีเรีัยในลำใส้เล็ก จะทำปฏิกิริยากับน้ำย่อยของร่างกาย เกิดสารก่อมะเร็งเป็นสาเหตุของโรคมะเร็งในลำใส้
          แม้แต่น้ำมันจากสัตว์ เมื่อได้รับความร้อนจะเกิดสาร "" แมททิลคลอเรนทีน "" สารนี้ทำให้เกิดโรคมะเร็งในคน แต่ไม่พบสารนี้ในน้ำมันพืชเลย ในเนื้อย่าง 1 ก.ก. จะมี "" สารโซไพริน "" เทียบเท่ากับการสูบบุหรี่ถึง 600 มวน ทำให้คนเป็นมะเร็งได้มีการพิสูจน์พบว่า "" ในเนื้อวัวที่เลี้ยงด้วยหญ้าที่ฉีดพ่นด้วย ดี.ดี.ที. ก็จะพบสาร ดี.ดี.ที.อยู่ในเนื้อวัวนั้นเป็นปริมาณที่ก่อให้เกิดอันตราย ซึ่ง "" สาร ดี.ดี.ที. นี้สามารถทำให้เป็นหมันมะเร็ง และโรคตับ จากการทดลองของมหาวิทยาลัยไอโอวา ยืนยันว่า "" สารดี.ดี.ที. ในร่างกายของคนส่วนใหญ่ได้รับมาจากเนื้อสัตว์ นักวิทยาศาสตร์ พบว่า เนื้อสัตว์สามารถเก็บกักสาร ดี.ดี.ที.ไว้ได้เป็นปริมาณมากกว่า พวกพืชผักผลไม้ ใบหญ้าถึง 13 เท่า """ ปัจจุบันเกษตรกรใช้ยาฆ่าแมลงในปริมาณที่มาก ฉะนั้นผักที่มีใบห่อหุ้มเป็นชั้น ๆ เช่น กะหล่ำปลี ผักกาดขาว ผู้ปรุงควรดึงเปลีอกชั้นนอกออกทิ้งไปสัก 2-3 ใบ แล้วนำไปล้างในน้ำที่ละลายด้วยเกลือป่นเล็กน้อย ผักที่เก็บกักปริมาณยาฆ่าแมลงไว้มาก เช่น กะหล่ำดอก ควรล้างให้นาน โดยปล่อยน้ำให้ไหลตลอดเวลา เพื่อล้างยาฆ่าแมลงออกให้หมดก่อนนำไปปรุงอาหาร
          3 . โรคจากสัตว์   สัตว์เลี้ยงต่าง ๆ หากินคลุกคลีอยู่กับพื้นดิน กินอาหารไม่เลือกจึงมักติดเชื้อและเป็นโรคต่าง ๆ เสมอในชนบท เมื่อ หมู ไก่ วัว สัตว์เลี้ยงตายลงก็ยังนำไปปรุงอาหาร โดยไม่อาจรู้ได้เลยว่าสัตว์นั้นตายด้วยโรคอะไร เชื้อโรคบางชนิดไม่อาจถูกทำลายได้ด้วยความร้อน ผู้บริโภคจึงได้รับเชื้อโรคจากสัตว์ที่ป่วยนั้นเข้าไปโดยตรง
         ในปี พ.ศ.2504 วารสารทางการแพทย์อเริกา รายงานว่า "" อาหารธัญพืชทั้งหมดสามารถป้องกันโรคหัวใจได้ถึง 90 - 97 %  นักวิทยาศาสตร์และนักโภชนาการ กล่าวว่า กากและเส้นใยของอาหารพืช ช่วยลดระดับคลอเรสเตอรอลในเส้นเลือดลงได้  "" ด๊อกเตอร์ยูดี รีจีสเตอร์  หัวหน้าภาควิชาโภชนาการแห่งมหาวิทยาลัยโรมาลินดา ในรัฐแคลิฟอเนียร์ ได้ทดลองให้ผู้ป่วยรับประทานแต่อาหารประเภทถั่ว และ ธัญพืชต่าง ๆ ปรากฏว่าระดับไขมันคลอเรสเตอรอล ลดลง ทั้ง ๆ ที่ผู้ป่วยกลุ่มนี้ยังคงกินเนยในปริมาณที่มากอยู่ก็ตาม
         อาหารและไขมันจากพืช ไม่มีสารคลอเรสเตอรอลอยู่เลย ปัจจุบันจึงนิยม ประกอบอาหารด้วยน้ำมันพืชเท่านั้น ในเนื้อสัตว์ยังมีธาตุโซเดียมสูง ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อผู้ป่วยที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง โรคไต โรคหัวใจ โรคหมดกำลังวังชา โรคกระเพาะ โรคเบาหวาน  ผัก ผลไม้สด ๆ ซึ่งเก็บมาใหม่ ๆ นั้นที่มีอานุภาพจะต่อสู้ โรคได้หลายชนิด การออกกำลังกายประกอบกับการหายใจการนอนหลับผักผ่อนสูดอากาศบริสุทธิ์ น้ำ และแสงแดดดีเหล่านี้ประกอบกันทั้งหมดจะทำให้สุขภาพดีขึ้นได้
         4 . การเน่าเสียเร็ว  ในทันทีที่สัตว์ตายลงร่างกายจะเปลี่ยนแปลง สารโปรตีนในตัวจะจับกันเป็นก้อนพร้อบกับปล่อยเอ็นไซม์ที่มีพิษออกมาทำให้เนื้อเน่าเสียอย่างรวดเร็ว เนื้อสัตว์ที่วางขายในตลาดเมื่อซื้อไปแล้วใช้ไม่หมดก็ต้องเก็บไว้ในตู้เย็นอีกลองนึกดูว่าเนื้อสัตว์ที่ปรุงเป็นอาหารให้เรารับประทาน หลังจากรับประทานอาหารเข้าไปแล้ว เนื้อก็จะเริ่มบูดเน่าอยู่ภายในร่างกายขของเรา ต้องใช้เวลา 3-5วัน จึงจะถูกขับถ่ายออกมาได้หมด
         5 . การขับถ่ายไม่สะดวก  เนื้อสัตว์เป็นอาหารที่ไม่ค่อยมีกากหรือเส้นใย อาหารเนื้อใชัเวลายาวนานมากกว่าจะถึงระบบขับถ่าย ระหว่างกากย่อยที่ยาวนาน กากอาหารจะถูกดูดเอาน้ำไปมากทำให้ผู้ทีนิยมรับประทานอาหารเนื้อมีอุจจาระแข็งแห้ง ถ่ายลำบาก มักเป็นโรคเกี่ยวกับระบบขับถ่ายหลายอย่างเช่น โรคท้องผูกเรื้อรัง โรคริดสีดวงทวาร เป็นต้น
         การรับโปรตีนและไขมันเข้าสู่ร่างกายมาจากการกินเนื้อสัตว์จะทำให้อวัยวะร่างกายถูกบั่นทอนไปเรื่อย ๆ เพราะเนื้อมีฟอสฟอรัสมากจะไปกระตุ้นต่อมพาราธัยรอยด์ ให้หลั่งฮอร์โมนออกมา ฮอร์โมนนี้จะไปละลายแคลเซียมออกจากกระดูกทั่วร่างกายมาล่องลอยในกระแสเลือด และไปจับตัวในที่ที่เคลื่อนไหวให้สึกหรอ ได้แก่ตามข้อต่าง ๆ อย่างข้อเท้า ข้อสะโพก ข้อสันหลัง ข้อนิ้วมือ เกิดผลเป็นโรคข้อกระดูกเสื่อม
        สาเหตุของโรคความดันสูง  โรคเบาหวาน  โรคเกาต์  โรคหืดหอบ  และโรคมะเร็ง มีสาเหตุส่วนหนึ่งเกิดขึ้นมาจากทานอาหารประเภทเนื้อสัตว์ เพราะการย่อยโปรตีนต้องอาศัยการทำงานของตับอ่อน ซึ่งตับอ่อนแบ่งเซลล์ออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ คือกลุ่ม"" เบต้าเซล "" ซึ่งทำหน้าที่ผลิตอินซูลิน ( InsuIin ) ซึ่งจะหลั่งออกมาเมื่อเรากินอาหารประเภทแป้งและน้ำตาล ทำหน้าที่สร้างเอนไซม์ ( enzyme ) เพื่อมาช่วยย่อยโปรตีน ดังนั้นคนที่กินเนื้อมากเกินไป ย่อมเป็นการบังคับให้ตับอ่อนทำงานหนักมากขึ้นจนเกินกำลังทำงาน การทำงานของตับอ่อนลดน้อยลง  จนก้าวเข้าสู่ระยะการสร้างอินซูลินไม่พอ และกลายเป็นโรคเบาหวานในที่สุด
   

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                         พระโอวาทท้าวสักกะเทวราช

วิทยาศาสตร์ยืนยันเป็นหลักการ
คำกล่าวขานใครไม่เชื่อพิเคราะห์ได้
วันข้างหน้าโลกเรานี้จะเปลี่ยนไป
คงเหลือไว้แต่คนดีที่กินเจ
พืชผักฉุนทั้งห้าทุอาหาร
ถูกกวาดกว้านสิ้นรากไม่เหลือหลอ
มิใช่เราพระผู้พี่จะลวงล่อ
วิทยาศาสตร์รอให้พิสูจน์เป็นบทยาว
ฆ่ากินสัตว์ต้ดชีวิตอยากคิดหวาน
ไม่เชื่อท่านถึงวันนั้นจะได้เห็น
คนปากแข็งกายเหล็กไหลเถียงไม่เว้น
ใครหมกเหม็นกายโสมมกวาดจมไป
หากไม่เป็นดังว่าข้า ฯ เสียสัตย์
ยอมถูกตัดลดตำแหน่งจากพระแม่ ฯ
ฟ้าดินเวียนผันเปลี่ยนไปข้ารู้แท้
กวนอูแม้จะหาญกล้าน้ำตานอง
น้ำตานองเพราะเวไนยไม่รู้ความ

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

                                        พระโอวาทท่านมหาเทพหลันไฉ่เหอ  เมตตา        

อันว่าเภทภัยนั้นเกิดขึ้นจากมนุษย์                     และโรคภัยนั้นก็เข้าทางปาก
เหมือนกับสิ่งที่ท่านกินเข้าไป                          เป็นสิ่งที่สร้างโรคภัยให้
พวกผู้ชายก็อาจจะสูบบุหรี่เอาควันเข้าไป             กินเหล้าเข้าไป เป็นสิ่งดีหรือไม่ ( ไม่ดี )
อาหารที่กินเข้าไปท่านเคยสังเกตุหรือไม่ ( ไม่ )    กินตามความเคยชินและคุ้นเคย
แต่เวลาเรียกให้ท่านกินเจ                              ท่านบอกว่าต้องดูสารอาหารเสียก่อนใช่หรือเปล่า ( ใช่ )
ทุกวันนี้เคยดูไหมว่าสิ่งที่ตนเองกินเข้าไปมีสารอาหารหรือเปล่า  มิหนำซ้ำสิ่งที่พวกท่านกินเข้าไป
ยังสร้างสิ่งที่ไม่ดีอยู่ในร่างกายอีกมากมายด้วย       มนุษย์สมัยนี้จึงต้องคิดวิธีการล้างพิษขึ้นมา
                                      กินพิษเข้าไป จึงต้องคิดวิธีล้างพิษ

                            พระธรรมเทศนา ดร.โลกนาถภิกขุ

            ในเรื่องอาหารนี้ ภิกษุเลือกอะไรไม่ได้ แต่อุบาสกอุบาสิกาเลือกได้ทุกประการ    ถ้าภิกษุบริโภคเนื้อสัตว์ ก็เป็นกรรมที่ไม่ได้เจตนา ภิกษุเลือกชนิดอาหารที่รับประทานไม่ได้ เมื่อภิกษุบริโภคเนื้อสัตว์บ้าง ก็บริโภคด้วยความไม่เต็มใจยิ่ง แต่ถ้าอุบาสกอุบาสิกาเสพเนื้อสัตว์ โดยมากเป็นกรรมที่มีเจตนา เพราะอุบาสกอุบาสิกาเลือกชนิดอาหารได้ และมีเงินจะซื้ออาหาร อย่างไรก็ได้ตามใจชอบ ผัก หรือเนื้อสัตว์
            เพราะฉะนั้น เรื่องของภิกษุจึงต่างกับอุบาสกอุบาสิกา ภิกษุที่แท้จริงนั้นหวังจะบริโภคแต่ผัก เพราะฉะนั้น ฆราวาสผู้ประสงค์ที่จะได้บุญมาก ต้องถวายผักแก่ภิกษุ อย่าถวายเนื้อสัตว์เลย """ ผู้ที่ถวายเนื้อสัตว์แก่ภิกษุนั้น ได้บุญน้อยหรือไม่ได้เลยฆราวาสผู้ถวายอาหารที่เป็นผัก แก่ภิกษุจะได้บุญมากมายและบุคคลในชาตินี้ต้องทนทุกข์จากโรคภัยไข้เจ็บ เพราะชาติก่อนถวายเนื้อสัตว์และสุราแก่พระเณร """
           การรับประทานเนื้อสัตว์นั้น ทำให้มีความสงสัย แม้เราจะไม่ได้เห็น ไม่ได้ยิน ว่าเนื้อนั้นไม่ได้ทำสำหรับเราโดยเฉพาะก็ดีแต่เราก็สงสัยอยู่เสมอเนื้อสัตว์จะต้องทำเพื่อบริโภคเสมอไป ฉะนั้น """ การรับประทานเนื้อสัตว์ก็ต้องผิดศีล """ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรานั้นทรงสั่งสอนให้รับประทานผักโดยทางอ้อม ทำไมไม่สอนโดยตรงเล่า ก็เพราะว่าหลักทุกหลักต้องมีข้อยกเว้น สมเด็จพระศาสดาทรงเป็นบรมมหาปราชญ์แห่งปราชญ์ทั้งหลาย
           ทำไมจึงมีชีวิตอยู่ในความสงสัยตลอดไปเล่า ?. """ เป็นผู้เสพแต่ผักเสียเถิด แล้วความสงสัยก็จะหมดสิ้นไป จะได้อยู่ในทางที่ปราศจากภัยจะได้มีชีวิตอยู่โดยจิตใจบริสุทธิ์ """

[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

         การงดเว้นเนื้อสัตว์ ซึ่งหมายถึง การไม่รับประทานเนื้อสัตว์ ตรงกับคำในภาษษอังกฤษว่า เวเจแทเรี่ยมนิซึม ( Vegetarianism ) มีรากศัพท์มาจากภาษาลาติน คือ เวเจตัส ( Vegetus ) แปลว่า สมบูรณ์ดีพร้อมสดชื่นเบิกบาน หรือมีความหมายว่า ผู้ซึ่งละเว้นจากการนำสัตว์ทุกชนิดมาเป็นอาหาร ทั้งนี้อาจรวมหรือไม่รวมถึง ไข่ และผลิตภัณฑ์นม
     เพื่อนบางคนบอกว่า ถ้าคนเรากินเจจะอยู่ในสังคมลำบาก เพราะร้านขายอาหารเจมีน้อย ยากต่อการหากิน และเวลาออกสังคมก็ล้วนเป็นอาหารคาวทั้งนั้น ถ้าเช่นนั้น นักธุรกิจ ข้าราชการ พ่อครัว แม่ค้า เสมือน ครูบาร์อาจารย์  ตลอดจนนักเรียนก็สามารถกินได้เช่นคนปกติเหมือนกัน ขอเพียงปฏิญาณตนว่าเราจะไม่เบียดเบียนสัตว์ เราจะไม่กินเนื้อสัตว์ เวลาเข้าร้านอาหาร เราก็สั่งอาหารที่ปราศจากเนื้อสัตว์ก็ได้ ขอให้คนขายใส่ผัก ถั่วงอก เต้าหู้ แทนก็ได้ และใช้น้ำมันพืชเท่านั้น เวลาออกสังคม พวกเรากินเฉพาะผักหรือชาวบ้านมักเรียกกันว่า "" เจเขี่ย ๆ เนื้อออก "" ทำแบบนี้ก็ไม่มีปัญหาเรื่องอาหารกินนอกบ้าน
        นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งได้พบว่า ถ้าคนเรากินพืชผักจะมีอายุยืนยาวกว่า แข็งแรงกว่าคนที่กินเนื้อสัตว์ ทั้งนี้เพราะลำใส้ของคนมีความยาว 20 กว่าเมตร ซึ่งยาวกว่าลำใส้ของสัตว์กินเนื้อ เช่น สิงโต  ลำใส้ยาวจะทำให้เนื้อสัตว์ที่ตกค้างนาน ๆ เข้าจะเกิดการบูดและเกิดปฏฺกิริยาและเป็นเหตุที่เกิดโรคภัยไข้เจ็บ