[หนึ่งเดียว หลุดพ้น]

นิทาน…ความลับ กับ ความรัก

เช้าวันหนึ่ง..ที่โรงพยาบาล….
“ ขอให้ชั้นดูหน้าลูกหน่อย..ได้มั๊ยคะ ”
คุณแม่คนใหม่เอ่ยขึ้น..เมื่อห่อผ้าน้อย ๆ .อยู่ในอ้อมกอดเธอเธอค่อยๆ คลี่ผ้า
ที่ห่อออก..เพื่อมองใบหน้าเล็ก ๆ…กรี๊ดดดด…เธอกรีดร้อง หมอต้องอุ้มเด็ก..
ออกไปอย่างรวดเร็ว

เด็กทารกที่เกิดมา…ไม่มีใบหูและแล้ว….กาลเวลาพิสูจน์ว่า….การได้ยินของ
เจ้าหนู..ไม่มีปัญหา ปัญหา..มีเฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอกคือ….ใบหูที่หาย
ไป หลายครั้ง..ที่เจ้าหนูกลับจากโรงเรียนแล้ววิ่งมาบอกแม่ เจ้าหนูพูดโพล่ง
ออกมา..อย่างน่าเศร้า พวกเด็กตัวโต .พวกมันล้อผมว่า ..
“–ไอ้ตัวประหลาด–”

จนกระทั่ง…เจ้าหนูเติบโตขึ้น..หล่อเหลาเป็นที่รักของเพื่อนๆ.เค้ามีพรสวรรค์..
ในด้านอักษรศาสตร์.. วรรณคดี.. และดนตรี.. เค้าอาจได้เป็นหัวหน้าชั้น แต่
เพราะเจ้าสิ่งนั้น…ทำให้เค้า..ไม่อยากเจอใคร
“ ลูกต้องพบปะกับผู้คนบ้างนะลูก ”
แม่กล่าว..ด้วยความสงสารลูก

พ่อของเด็กชาย..ปรึกษากับหมอประจำครอบครัวและได้รับข่าวดีจากหมอว่า…
“ ผมสามารถปลูกถ่ายใบหูได้ครับ ถ้ามีผู้บริจาค..แต่ใครล่ะ..จะเสียสละใบหู..
เพื่อเด็กน้อยคนนี้ ”
คุณหมอกล่าวจนกระทั่ง …2 ปีผ่านไปพ่อบอกกับลูกชาย..
“ ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลนะพ่อกับแม่..หาคนบริจาคใบหู ที่ลูกต้องการ
ได้แล้ว…แต่นี่เป็นความลับ ”

การผ่าตัด..สำเร็จด้วยดีและแล้ว…คนคนใหม่ก็เกิดขึ้น..….เค้ากลายเป็น...ผู้
มีพรสวรรค์…เป็นอัจฉริยะในโรงเรียน..ในวิทยาลัยจนเป็นที่กล่าวขานกัน..รุ่น
ต่อรุ่น ต่อมาได้แต่งงาน…และทำงาน....หลายปีผ่านไปมันยังคงเป็นความลับ
และแล้ว..

วันนึง..วันที่มืดมิดที่สุด..ผ่านเข้ามา.....ในชีวิตของลูกชาย แม่เค้าได้เสียชีวิต
ลง...เค้ายืนข้าง ๆ พ่อ…ใกล้ศพของแม่ พ่อเรียกเค้า..
“ มานี่สิลูก..มานั่งใกล้ ๆ นี่ ”
พ่อลูบผมแม่อย่างช้า ๆ..และนุ่มนวล ผมสีน้ำตาลแดง..ถูกเสยขึ้นจนมองเห็น
ใบหน้า....ที่มองดูเหมือนคนนอนหลับ…และแล้ว..สิ่งที่ทำให้ลูกชาย..ถึงกับ
ต้องตะลึง…ใบหูของแม่หายไป!.แม่ไม่มีใบหู…

“ นี่เป็นคำตอบ..ที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต ”
พ่อกระซิบผ่านลูกชาย
“ แม่บอกพ่อว่า..เธอดีใจ..ที่ได้ทำอย่างนี้ ”..
ตั้งแต่วันผ่าตัด..แม่ไม่เคยตัดผมอีกเลย….ไม่มีใคร..มองเห็นว่า..เธอไม่สวยจริง
มั๊ย

จงจำไว้..~สิ่งมีค่า..ที่แท้จริง~ไม่ได้อยู่ที่..การมองเห็น.. หากแต่อยู่ที่..~สิ่ง
ที่เรา..มองไม่เห็น~~ความรัก~บางครั้ง..ไม่จำเป็น....ต้องพูดพร่ำเพรื่อ….หาก
แต่อยู่ที่…การกระทำ..ซึ่งเรา..อาจรับรู้.....เพียงแค่..ฝ่ายเดียว.

ที่มา : http://blog.rmutp.ac.th/sukumal.w/2010/10/08/  ขอบคุณค่ะ