จิ้งอี้กง ปู่ชำระเจตดำริหมดจด : เหตุผลต้นตามหนึ่งวินาที
หนึ่งวินาที สั้นเกินไปที่จะใช้ทำอะไรได้ แต่เพียงพอสำหรับการบันดาลผล พนักงานสับรางรถไฟในสถานีต่างจังหวัดแห่งหนึ่ง กำลังจะทำหน้าที่ มีรถไฟขึ้นล่องสองขบวน จะมาสับหลีกกันที่นี่ วินาทีสำคัญนั่นเอง เขาเหลียบไปเห็นลูกชายตัวน้อยกำลังเก็บหินเล่นในช่องรางรถไฟ จะกระโดดฉุดลูกหรือจะสับราง รถทั้งสองขบวนใกล้จะประจัญหน้ากัน เสี้ยววินาทีนั้น เขาตะโกนสั่งลูก "หมอบลง" พร้อมกับสับราง รถทั้งสองขบวนผ่านหน้าไปเหมือนสายฟ้า ลูกของเขาหมอบปลอดภัยอยู่ในช่องราง คนที่เห็นเหตุการณ์ระทึก ต่างนึกในใจว่า "พ่อลูกคู่นี้ ปราดเปรื่องฉับไวเหนือคนธรรมดา" ไม่รู้ว่าที่แท้จริง เขาเป็นคนซื่อเซื่องกว่าคนทั่วไปเสียด้วยซ้ำ แต่รักงานซื่อสัตย์ต่อหน้าที่มาก ไม่เคยพลาดงานรับผิดชอบแม้วินาที ส่วนลูกชาย ดูจากลักษณะหน้าตา ก็รู้ว่าปัญญาอ่อน พ่อเป็นห่วงลูกกำพร้าแม่คนนี้มาก ลูกไม่ค่อยจะรับรู้คำสั่ง สิ่งเดียวที่ทำได้ดีคือ เล่นฝึกการรบกับพ่อ รับรู้คำสั่งให้ "หมอบลง" ได้ เสี้ยววินาทีที่รถไฟใกล้จะปะทะบดขยี้ลูก หากพ่อวิ่งไปกระชากตัวลูกให้ออกมาพ้นราง ย่อมทำได้ แต่จะวิ่งกลับมาสับรางไม่ทัน แน่นอน โศกนาฏกรรมความหายนะวินาศสันตะโรอันจะเกิดจากรถไฟสองขบวนชนกัน จะมากมายมหาศาลนัก เสี้ยววินาทีนั้น ไม่รู้ว่าอะไรทำให้พ่อโพล่งออกไปว่า "หมอบลง" ท่าทางที่พ่อออกคำสั่ง กับที่ลูกมองมาทางพ่อพอดี มีพลังผลักดันอะไรที่อยู่เหนือความพอดีนั้น คนที่เห็นเหตุการณ์ได้แต่กรีดร้อง แต่เข้าไม่ถึงพลังผลักดันนั้น