[nakdham]

เพลงพระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ประทานโดย : สงฆ์จี้กงวิปลาส
ทำนองเพลง : คำว่าจบพูดเบาเบาก็เจ็บ


     ยามตะวันลับขอบฟ้า
สกุณาผกผินบินกลับหวน
ความหนาวเย็นเข้าครอบงำ
จี้กงช้ำร้องคร่ำครวญ
เรียกหาศิษย์มิหวนใจอาดูร

    ลงสู่โลกาห่างแสนไกล
จิตเดิมที่ใส หลงในห้วงตัณหา
บนโลกาพาหวั่นไหว
ทุกข์จากใจอันร้อนรน
น้ำวนซ่อนทุกข์ปมของชีวัน
เนิ่นนานห่างกันไกล
เจ็บลึกเพียงไหน ทำไมไม่ตื่นฝัน

     * กาลบรรจบ ร่วมในกาลยุคโปรด
จงล้าง โลภ โกรธ รัก หลง ที่คลุมใจ
กาลบรรจบ ร่วมปรกงานยุคโปรด
ศิษย์รักร่วมโปรดผองชน นำทางเวไนย
เยื่อใยอาจารย์ กัปกาลสุดท้าย
หวังศิษย์ตื่นพ้นยุคปลาย
หนักเบาก้าวร่วมเผชิญ

     ** เมื่อศิษย์เข้มแข็งไม่พอ
อาจารย์จะรอ รอเจ้าอยู่ตรงนี้
หนันผิงจงกลับหัน อาจารย์นั้นรอคนดี
จงมุ่งมั่น ทุกนาทีบรรลุคืน
(ซ้ำ * / ** )
ใจที่มีมุ่งความดี ลุธรรมยุคปลาย

_______________________________________________________
ประทานไว้เนื่องในโอกาสชั้นประชุมธรรม  2  วัน
ณ  ไท่อู้ฝอเอวี้ยน  จ.นครราชสีมา
วันอาทิตย์ที่ 16 สิงหาคม พ.ศ.2552
สายธรรม ฟาอีฉงเต๋อ
Credit : ฉงเต๋อเว็บบอร์ด