นักธรรม

ห้องสมุด "นักธรรม" => หนังสือ => ข้อความที่เริ่มโดย: tik ที่ 5/08/2013, 12:08

หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 12:08
     

ทิศที่ ๑๑
.
.

ผู้เขียน 
พระชุมพล พลปญฺโญ

ISBM
X

ขนาดรูปเล่ม
X

จำนวน
360 หน้า

ชนิดกระดาษ
เนื้อใน กระดาษถนอมสายตา
ปก 4 สี

จัดทำโดย
X

ออกแบบโดย
X

พิมพ์ที่
บริษัท สุพีเรียพริ้นติ้งเฮาส์ จำกัด

เดือน/ปีที่พิมพ์ 
พิมพ์ครั้งที่ 1 / 2552  จำนวน 70,000 เล่ม
เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เื่นื่องในวโรกาสครองสิริราชสมบัติครบ 63 ปี และในวโรกาสทรงเจริญพระชนมายุครบ 82 พรรษา

ราคา 
X

สนใจติดต่อ 
x

ขอขอบคุณ 
http://www.palapanyo.com/files/dir11/
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : คำนำ
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 12:12
คำนำ
โดย พระชุมพล พลปญฺโญ
๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๑


นะโม เม สัพพะพุทธานัง

ขอนอบน้อมแด่พุทธะทั้งปวง


          หนังสือเล่มนี้ ชื่อว่าทิศที่ ๑๑ เนื่องจากตั้งใจที่จะสื่อความหมายว่า คนทั้งหลายสนใจแต่การรู้เรื่องนอกตัว อยากรู้อยากเห็นไปทั้ง๑๐ ทิศ แต่เรื่องตัวเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องจิตใจนั้น ไม่ค่อยสนใจและไม่ค่อยรู้เรื่อง ข้าพเจ้าจึงคิดว่า จิตใจอาจจะนับเป็นทิศที่๑๑ ซึ่งคนทั้งหลายไม่ค่อยสนใจรู้เรื่องก็ได้ หนังสือเล่มนี้จึงตั้งชื่อว่า "ทิศที่ ๑๑" เป็นหนังสือที่พยายามจะเขียนเรื่องวิธีจัดการกับจิตใจไม่ให้ทุกข์เดือดร้อน หรือเดือดร้อนน้อยที่สุด

          คนเรานั้นเมื่อดำเนินชีวิตอยู่ในโลก ก็ไม่ควรที่จะละเลยเรื่องจิต เพราะว่า จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว เราควรจะเรียนรู้ธรรมชาติของจิต เพื่อที่จะสามารถบริหารจัดการจิตได้อย่างดีมีผล ไม่นำความเดือดร้อนมาสู่ชีวิตตนเองและผู้อื่น

          ข้าพเจ้ามีเจตนาที่จะตอบแทนบุญคุณแก่โลก ในฐานะที่ข้าพเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของโลก มีชีวิตอยู่ได้จากการช่วยเหลือและการพึ่งพาอาศัยกันของชาวโลก ข้าพเจ้าตั้งความปรารถนาดีว่าบุคคลทั้งหลายจะได้ประโยชน์ จากธรรมะที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสสั่งสอนสัตว์โลกเพื่อให้พ้นจากทุกข์ อันว่าพระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม ไม่ให้ตกไปสู่ที่ชั่ว คือความทุกข์ยากลำบากเข็ญทั้งปวง

          พร้อมกันนี้ข้าพเจ้าได้นำพระคาถาอุปปาตะสันติมาร่วมพิมพ์เผยแพร่ด้วย เพราะเห็นว่าเป็นคาถาที่มีค่า เป็นคาถาเก่าแก่ของล้านนาที่มีความศักดิ์สิทธิ์และเนื้อหาไพเราะมาก ถ้ามีการนำพระคาถาอุปปาตะสันติไปสวดกันมาก ๆ จะช่วยให้โลกร่มเย็นเป็นสุข

          หากว่าหนังสือเล่มนี้มีคุณความดีอยู่ ก็ขอถวายบูชาแทบเบื้องบาทของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอริยสาวกทั้งหลาย สำหรับบุญกุศลขออุทิศให้บิดามารดา ครูบาอาจารย์ ผู้มีพระคุณพร้อมด้วยหมู่ญาติ และผู้เนื่องกุศลบารมีกับข้าพเจ้าทั้งปวง ส่วนข้อบกพร่องนั้นข้าพเจ้าจะพยายามแก้ไขขัดเกลาต่อไปในโอกาสข้างหน้า

          ขออนุโมทนากุศลพลอยยินดีกับทุกท่านที่มีส่วนทำให้หนังสือเล่มนี้สำเร็จและแพร่ขยายกว้างไกลออกไป

          ธรรมะที่ข้าพเจ้าบันทึกนั้น ปรารถนาจะมอบให้ชาวโลกเพื่อเป็นธรรมทาน จึงไม่หวงแหนในการเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใด ๆ ผู้ใดปรารถนาจะนำไปเผยแพร่ก็สามารถทำได้เลยโดยไม่ต้องขออนุญาต

          ขอให้สัตว์ทั้งหลายจงได้ดื่มรสแห่งธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วพ้นจากทุกข์ทั้งปวง

ขออนุโมทนากุศลของท่านสาธุชน

พระชุมพล พลปญฺโญ
๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๑
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๑
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 12:15
สิ่งใดที่มีคุณจะมีโทษทั้งสิ้น
สิ่งใดมีโทษสิ่งนั้นก็มีคุณอยู่ไม่มากก็น้อย
บัณฑิตฝึกตนเมื่อเจอโชคร้าย
คนพาลนิสัยเสียเมื่อเจอโชคดี
อุปสรรคช่วยให้บัณฑิตพัฒนาความเก่งกล้าสามารถ
ความสะดวกสบายทำให้คนพาลหมดสมรรถภาพในการพึ่งตนเอง
ขมเป็นยา หวานเป็นภัย
ไส้เดือนทำให้ปลาเดือดร้อนจากการติดเบ็ด
บัณฑิตทั้งหลายมีพระพุทธเจ้าเป็นต้น
เห็นแจ้งในความมีคุณมีโทษของโลก
จึงวางจิตเป็นกลางมีสติมองโลกด้วยปัญญาญาณ
ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย
เป็นผู้สงบ ดับเย็น
แม้ยังอาศัยโลกแต่มิได้ถูกโลกกัด
มีเหมือนไม่มี เป็นเหมือนไม่เป็น
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๒
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 12:17
ในยามผิดพลาดยิ่งต้องการแก้ไข
ถ้าผิดพลาดแล้วหมดกำลังใจจะยิ่งซ้ำเติมกันไปใหญ่
เมื่อร่างกายแปดเปื้อนยิ่งต้องการชำระล้าง
ถ้าแปดเปื้อนแล้วท้อใจจะยิ่งหมักหมมกันไปใหญ่
เวลาท้อแท้ก็ต้องเพิ่มกำลังใจ
ถ้าท้อแท้แล้วล้มเลิกจะยิ่งหมดแรงกันไปใหญ่
เวลาขัดสนต้องการความขยันขันแข็ง
ถ้าขัดสนแล้วขี้เกียจจะยิ่งสิ้นไร้กันไปใหญ่
เวลาเจออุปสรรคต้องการความอดทน
ถ้าเจออุปสรรคแล้วตีโพยตีพายจะพ่ายแพ้กันไปใหญ่
โลกนี้ไม่มีอะไรดีพร้อม
ผู้มีวาสนาจะมีชีวิตอยู่เพื่อการแก้ไข
เจอปัญหาไม่ท้อแท้
มีอุปสรรคไม่ท้อถอย
จะสามารถผ่านพ้นเภทภัยทั้งปวงไปได้อย่างราบรื่น
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๓
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 12:19
ในสายตาของผู้ไร้ปัญญาปัญหาปรากฏทุกที่
ในสายตาของผู้มีปัญญาโอกาสหาได้ทุกที่
เมื่อท้อแท้ท้อถอยอะไรก็เป็นภาระที่หนักอึ้ง
เมื่อกระตือรือร้นอะไรก็เป็นงานที่น่าเรียนรู้
เมื่อขัดเคืองขุ่นแค้นใครก็เป็นศัตรูของเรา
เมื่ออโหสิอภัยใครก็เป็นผู้ร่วมงานที่ดี
เมื่อจิตใจคับแคบใครก็มาเอาเปรียบเราจังเลย
เมื่อจิตใจกว้างขวางก็น่าภูมิใจที่ได้มีโอกาสเสียสละ
ตั้งจิตไว้ผิดจะเจอทางตัน
ตั้งจิตไว้ถูกจะเจอหนทางโล่งว่าง
คนโง่คิดว่าโลกนี้สร้างปัญหาให้
จึงคิดแต่ตีโพยตีพายด่าว่าโทษฟ้าโทษดิน
คนฉลาดคิดว่าปัญหาอยู่ที่ความไร้สมรรถภาพของตน
จึงขวนขวายเรียนรู้ศึกษาพัฒนาตนตลอดเวลา
ถ้าคิดผิดกี่ปีกี่ปีก็โง่เท่าเดิม
ถ้าคิดถูกก็ได้พัฒนาตนให้ดีขึ้นตลอดเวลา
ที่คนโง่ว่าเป็นปัญหานั้นผู้มีปัญญาว่าเป็นโอกาสทอง
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๔
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 12:26
ในความรู้สึกของบัณฑิตนั้น
คำใส่ร้ายป้ายสีไม่รู้สึกว่าน่ากลัว
แม้เจอความอยุติธรรมก็ไม่รู้สึกว่าเป็นทุกข์โทษ
กลับเป็นเครื่องฝึกใจอย่างดี
ความคับข้องใจนั้นมนุษย์หนีไม่พ้น
อย่างน้อยก็มีความแก่ความเจ็บความตายเป็นความคับข้อง
จงฝึกฝนตนเองจากความคับข้องที่ได้เจอในชีวิต
จงฝึกกับความคับข้องเล็กน้อยตอนนี้
จะได้เตรียมพร้อมจิตที่จะรับความคับข้องใหญ่
ความแก่เจ็บตายนั้นอยู่ข้างหน้า
ความพลัดพรากจากของรักก็จะมีโอกาสได้เจอแน่
เรื่องใส่ร้ายป้ายสีนั้นเป็นเรื่องเล็กเล็ก
เรื่องอยุติธรรมก็ดูไม่ใหญ่โต
โลกนี้มีเรื่องทุกข์ยากลำบากเข็ญมากมาย
อย่าประมาทเพลิดเพลินหลงระเริง
อย่าท้อถอยหมดกำลังใจในการฝึกฝนตน
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๕
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 22:07
อย่าเพียงตักน้ำใส่ตุ่ม
จงอุดรูรั่วด้วย
ถ้าไม่อุดรูรั่ว
ตักน้ำใส่ตุ่มจะเหนื่อยเปล่า
ผู้คิดสร้างบารมีอย่าเพียงแค่ทำบุญกุศล
จงขวนขวายละความชั่วด้วย
พึงเป็นผู้มีศีล
พึงละความเบียดเบียน
เมื่อผู้มีศีลบำเพ็ญทานย่อมมีอานิสงส์ใหญ่
ฉะนั้นบัณฑิตก่อนให้ทานจึงสมาทานศีลก่อน
เมื่อทานและศีลประกอบกันย่อมมีอานิสงส์มาก
เมื่อตุ่มไร้รอยรั่ว
การตักน้ำใส่ก็ได้ผลสมบูรณ์
จงรักษาจิตรักษาศีลแล้วสร้างความดี
บารมีอันยิ่งใหญ่จะบังเกิดขึ้นมาในใจ
ทุกอย่างต้องสร้างเองไม่มีใครให้กันได้
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๖
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 22:10
โลกนี้มีเขามีเหว
จะให้โลกนี้ราบเรียบตลอดได้ที่ไหน
คิดจะให้ราบรื่นเป็นระเบียบไปทั้งโลก
ความคิดนี้เป็นจริงไม่ได้
ผู้คิดจะกลุ้มใจตาย
โลกนี้วุ่นวายไร้ระเบียบเป็นธรรมดา
อย่ารอคอยให้โลกนี้สงบก่อนจึงค่อยเป็นสุข
จงทำจิตให้เป็นสุขสงบเดี๋ยวนี้เลย
เมื่อยอมรับความจริงจะคลายทุกข์ใจไปได้
ถ้าไม่ยอมรับความจริงจิตจะอ่อนแอลงทุกที
ยิ่งหนีความจริงยิ่งเป็นโรคประสาท
ทำจิตให้สบายแล้วไปแก้ปัญหาจะแก้ได้
ถ้าจิตมีปัญหาแล้วจะไปแก้ปัญหาที่ไหนอีกได้เล่า
จงยอมรับความจริงก่อนแล้วจะแก้ปัญหาได้
มันพันยุ่งตรงไหนให้หยิบมาดูเดี๋ยวจะแก้ได้เอง
ไม่มีปัญหาอะไรใหญ่สำหรับผู้อดทนและพากเพียร
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๗
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 22:26
ไม้ล้มข้ามได้
คนล้มอย่าข้าม
อย่าบีบใครให้จนตรอก
สุนัขจนตรอกยังหันกลับมาสู้
ผู้จนตรอกจะเกิดพลังอย่างแรงมาตีโต้กลับ
คนโง่เขลาจึงสร้างศัตรูไปทุกที
คนฉลาดจะเปลี่ยนศัตรูให้กลายเป็นมิตร
เย่อหยิ่งถือดีไปที่ไหนก็จะเพิ่มศัตรู
อ่อนน้อมถ่อมตนไปที่ไหนก็จะได้มิตร
ซื่อสัตย์จริงใจจะได้มิตรแท้
อย่ารอคอยมิตรภาพ
มิตรภาพนั้นเราต้องเป็นฝ่ายให้ก่อน
คิดเอาอย่างเดียวจะไม่มีใครคบ
ฝึกให้เสียบ้างจะไม่ตกอับ
เปิดโอกาสให้คนอื่นรอดบ้าง ถึงเวลาเราจะไม่เจอทางตัน
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๘
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 22:28
อย่าปิดทางถอยตนเอง
อย่าปิดทางถอยผู้อื่น
ทำอะไรก็ตามต้องวางแผนกันพลาดไว้บ้าง
ต้องเตรียมพร้อมถ้าองค์ประกอบที่หวังไว้ไม่เป็นดังใจ
มีแผนหนึ่งแล้วต้องมีแผนสองด้วยเผื่อเรื่องไม่คาดหมาย
อย่าเชื่อว่าอะไรแน่นอนเตรียมใจไว้ผิดหวังบ้าง
ไม่ว่ามั่นใจแค่ไหนก็ต้องเตรียมอุปกรณ์ไว้ใช้เผื่อพลาดท่า
นี่เรียกว่าไม่ปิดทางถอยตนเอง
อย่ารุกไล่ผู้อื่นให้เขาจนตรอก
อย่าบีบผู้อื่นจนเขาไม่มีอากาศหายใจ
อย่าบังคับผู้อื่นจนผู้นั้นไม่มีทางบรรเทา
ถ้าเขาจนแต้มจริงจริงจะหันกลับมาเล่นงานเราอย่างรุนแรง
เปิดทางรอดให้คนอื่นบ้าง
เว้นโอกาสไว้เพื่อให้มีช่องทางแก้ไขเยียวยา
อย่าบีบคนจนกระทั่งไม่มีช่องทางไป
อย่าปิดทางถอยของใคร
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๙
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 5/08/2013, 22:31
คนทั้งหลายในโลกไม่ชอบฟังคำคุยโม้โอ้อวด
ทนฟังก็ฟังได้แต่ไม่ชอบฟัง
ทำเรื่องที่คนไม่ชอบทำไปทำไม
ถึงได้ก็ไม่คุ้มเสีย
คนทั้งหลายในโลกชอบฟังคำถ่อมตัว
จะรู้สึกเมตตาคนอ่อนน้อมถ่อมตัว
ทำเรื่องที่คนทั้งหลายชอบนั่นแลจึงเรียกว่าฉลาด
อย่าทำสิ่งที่ทำให้คนรอบข้างหงุดหงิด
เลี่ยงได้จงเลี่ยง
ถ้าทำมาเคยชินจนติดเป็นนิสัยต้องแก้นิสัยให้ได้
มีนิสัยเสียคือไร้วาสนา
ไม่ยอมแก้นิสัยเสียคือคนอาภัพ
ทำอะไรตามสันดานเดิมจะซวยทั้งชาติ
คนโง่เที่ยวไปหาคนมาทำนายโชคชะตา
คนฉลาดลิขิตดวงชะตาตนเองด้วยการละชั่วทำดี
มีนิสัยเสียต้องแก้ไขอย่าปล่อยให้ค้างคาจนพาไปลงนรก
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๑๐
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 9/08/2013, 11:40
อย่าใจร้อนมุทะลุ
อย่าใจเร็วด่วนได้
ต้องรู้จักรอคอยต้องรู้จักอดกลั้น
อย่าคิดแต่จะให้ได้ดังใจของตัว
ถ้าได้ดังใจทุกอย่างระวังนิสัยจะเสีย
ความผิดคาดผิดหวังคือรสเผ็ดของชีวิต
จะต้องมีอยู่บ้างเพื่อให้ชีวิตมีรสชาติ
ถ้าได้ดังใจทุกอย่างชีวิตจะจืดชืด
จงยอมรับความเป็นจริงอย่าหนีความจริง
หนีความจริงจะทำให้จิตใจอ่อนแอ
จงยอมรับความจริงของชีวิต
อย่าหวั่นไหวต่อความขึ้นลงของชีวิต
อย่าอารมณ์แปรปรวนไปตามความสมหวังผิดหวัง
จงตั้งจิตให้หนักแน่นอย่าแปรปรวนง่าย
ขวนขวายสร้างงานด้วยความอดทนอดกลั้น
อย่าใจร้อนรีบเร่งต้องการผลประโยชน์
จงพรวนดินรดน้ำบำรุงรักษาต้นไม้อย่างใจเย็น
ผลจะออกมาเองเมื่อถึงเวลาอันสมควร
ความใจร้อนจะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างพังไปก่อนได้รับผล
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๑๑
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 9/08/2013, 11:42
ใส่เกลือเข้าไปจะเค็ม
ใส่น้ำตาลเข้าไปจะหวาน
ใกล้อะไรก็จะกลายเป็นอย่างนั้น
จับชอล์กจะเปื้อนสีขาว
จับถ่านจะเปื้อนสีดำ
อย่าดูถูกสภาพแวดล้อมว่าจะไม่มีอิทธิพลต่อเรา
คนเราเปลี่ยนแปลงได้เพราะสภาพแวดล้อม
ผู้ฉลาดย่อมขวนขวายเข้าหาสภาพแวดล้อมที่ดี
ย่อมขวนขวายคบมิตรดีเข้าสู่สมาคมที่ดี
การคบมิตรดีสามารถช่วยให้เราดีขึ้น
อย่าคบเพื่อนชั่วอย่าเข้าหาสิ่งชั่ว
จงขวนขวายเข้าหามิตรดีเพื่อนดีสมาคมดี
จะช่วยให้เราเจริญรุ่งเรืองในธรรมขึ้นมาได้
อย่าคิดว่าสภาพแวดล้อมไม่สำคัญ
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๑๒
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 9/08/2013, 11:43
คนห่างไกลหาโอกาสยากที่จะทำร้ายทำลายเรา
ที่มีช่องมีโอกาสคือคนใกล้ชิด
จงอย่าเบียดเบียนผู้อื่นจงอย่าข่มเหงคะเนงร้ายทำลายคน
จงกลัวบาปกรรมอย่าคิดว่ากรรมจะมาสนองไม่ได้
ทำร้ายผู้อื่นมากกรรมจะติดปีกบินมาให้ผล
หักหลังทรยศผู้อื่นกรรมจะมาตอบสนองอย่างสาหัส
เล่นงานผู้อื่นไว้มากจะถูกเล่นงานกลับ
ศัตรูจะมาเกิดเป็นลูก
ลูกชนิดนี้จะมาทำให้พ่อแม่เดือดร้อนอย่างสาหัส
จะมาทำร้ายจิตใจเราได้อย่างรุนแรงก็ต้องมาเกิดเป็นลูก
อย่าหลงเพลินสร้างบาปกรรม
ถ้าบาปให้ผลจะหนีไปไหนก็ไม่พ้น
ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ
จงมีความละอายต่อบาปเกรงกลัวต่อบาป
จงขวนขวายละความชั่วกลัวบาปกรรม
อย่าหลงระเริงต่อการทำบาป
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๑๓
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 13/08/2013, 19:57
เมื่อยากไร้ก็ประจบประแจงคนมั่งมี
เมื่อได้ดีมีสุขก็เย่อหยิ่งถือดีลืมตัวลืมตน
นี่คือคนธรรมดาที่มีอยู่เกลื่อนโลก
คุณค่าของคนชนิดนี้เท่ากับก้อนหินกรวดทราย

เมื่อยากไร้ก็ขวนขวายอดออมเสริมสร้างพัฒนาตน
เมื่อได้ดีมีสุขก็เห็นอกเห็นใจช่วยเหลือผู้ด้อยกว่า
นี่คือมหาบุรุษที่หาได้ยากในโลก
คุณค่าของท่านย่อมเปรียบประดุจเพชรพลอยทองคำ

อยากดูธาตุแท้ของคนต้องดูขณะเจอเรื่องวิกฤติ
หรือดูตอนที่ได้เปรียบและเป็นต่อ
ในยามผิดหวังอย่างแรงกับสมหวังอย่างแรง
คนส่วนใหญ่จะแสดงธาตุแท้ออกมา
ระวังเหตุการณ์วิกฤติจะมาแสดงให้เห็นว่า
คุณไม่มีความเป็นสุภาพชนเท่ากับภาพที่พยายามอำพรางแสดง
ระวังเหตุการณ์วิกฤติจะมาทำให้ชาวโลกรู้จักธาตุแท้ของคุณ
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๑๔
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 13/08/2013, 19:58
เวลาจะรับลูกบอลที่เขาเตะมา
ถ้าวิ่งเข้าหาจะกระเด้งกลับแล้วรับไว้ไม่ได้
ถอยออกมาแล้วรับจะรับได้
การจะจับอะไรบางอย่างก็เช่นเดียวกัน
ถึงตั้งใจจะจับก็พึงแสดงอาการปล่อย
เรียกว่าจะจับแสร้งปล่อย
การจะควบคุมคนบางคน
อาจไม่สามารถใช้วิธีการควบคุมบังคับ
จำเป็นต้องใช้วิธีโอนอ่อนผ่อนตาม
แม้ตั้งใจจะควบคุมแต่ต้องแสดงออกซึ่งการโอนอ่อนผ่อนตาม
การจัดการกับเครื่องจักรนั้นควบคุมได้ง่ายดาย
เพราะเครื่องจักรนั้นไม่ซับซ้อนเท่าคน
การจัดการกับคนนั้นยากเพราะมีธรรมชาติที่ซับซ้อน
การจัดการกับคนนั้นต้องใช้ศิลปะ
บางทีจะจับต้องแสร้งปล่อย
จะควบคุมต้องโอนอ่อนผ่อนตาม
จะเอาชนะต้องยอมแพ้ไปก่อน
ขึ้นชื่อว่าคนนั้นเรื่องมากและยุ่งยากซับซ้อน
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๑๕
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 13/08/2013, 20:00
คิดเอาแต่ได้จะกลายเป็นคนใจแคบ
ถ้าไม่รู้จักให้ นิสัยจะเสียลงไปเรื่อย
บัณฑิตย่อมสรรเสริญทาน
เพราะเป็นการช่วยเกื้อหนุนจิตให้กว้างขวาง
อยู่เฉย ๆ จะเป็นคนใจกว้างขึ้นมาไม่ได้
ต้องฝึกการให้ทานจนเป็นนิสัย
ทานจะนำมาซึ่งสรรพสิ่ง
สิ่งที่ให้ไปจะย้อนกลับมาช่วยตนเอง
อานิสงส์แห่งการให้ทานนั้นมีมากมายมหาศาล
เป็นจุดเริ่มต้นของบารมีทั้งปวง
เป็นองค์ประกอบของมหาบุรุษทั้งหลาย
จิตใจกว้างขวางเพราะการให้ทาน
ชีวิตเป็นสุขเพราะการเสียสละ
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๑๖
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 13/08/2013, 20:02
ความคิดร้ายต่อผู้อื่นไม่ควรมี
แต่ความคิดป้องกันรักษาตนจำเป็นต้องมี
ทำอะไรก็ตามจงอย่าปิดทางถอยของตนเอง
จงเตรียมการไว้เผื่อพลาด
จงมีความจริงใจต่อคนทุกคนแต่อย่าไว้ใจผู้อื่นจนหมดเปลือก
อย่าคิดร้ายต่อใครแต่จงระวังป้องกันคนคิดร้าย
การไม่สนใจระวังป้องกันรักษาตนคือความประมาท
ความประมาทจะนำมาซึ่งภัย
อย่าโอ้อวดความสามารถของตนไปเสียทุกอย่าง
ถ้าศัตรูรู้เรื่องของเราทั้งหมดจะไม่มีอะไรแก้ไขยามคับขัน
จงสร้างคุณความดียิ่งใหญ่แต่วางตัวเรียบง่าย
ใช้ชีวิตเรียบง่ายจะเป็นเครื่องกันพลาด
แกล้งโง่ให้เป็นบ้างเรื่องราวขัดแย้งจะน้อยลง
เขาด่ามาแกล้งทำเป็นฟังไม่รู้เรื่อง
ลมผ่านหูแล้วก็ผ่านไปจะยึดไว้ทำไมให้หนัก
มากขึ้นเรื่องหนึ่งมิสู้ลดน้อยลงเรื่องหนึ่ง
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๑๗
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 13/08/2013, 20:04
ทำเสน่ห์หรือจะสู้ทำความดี
ใช้อาคมผูกจิตหรือจะสู้ใช้ความจริงใจ
ท่องคาถามัดใจหรือจะเท่าความซื่อสัตย์
เวทย์มนต์ขลังแค่ไหนก็ไม่ยั่งยืน
ความดีงามที่แผ่ซ่านออกจากใจมีอิทธิพลยาวนาน
ถ้าผูกสัมพันธ์ด้วยความดีจะมีน้ำใจข้ามภพข้ามชาติ
ความชั่วนั้นผูกสัมพันธ์ให้ยั่งยืนไม่ได้
คนรักกันเพราะซึ้งในความดี
จะไม่มีใครรักกันเพราะซึ้งในความชั่ว
ความชั่วเป็นสาเหตุแห่งการกินแหนง
เป็นเหตุให้ไว้ใจกันไม่ได้
อยู่กับความดีจึงผ่อนคลาย
อยู่กับความชั่วต้องระแวดระวัง
อยู่ใกล้ความดีได้พักผ่อน
อยู่ใกล้ความชั่วกระวนกระวาย
คุณธรรมยังครองโลกอยู่หนึ่งเดียวจนทุกวันนี้
หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ : บทที่ ๑๘
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 13/08/2013, 20:05
ความอดทนอดกลั้นนั้นช่วยลดทอนปัญหา
ไม่รู้จักอดทนนำมาซึ่งปัญหานานับประการ
ไม่รู้จักอดกลั้นนำมาซึ่งอุปสรรคใหญ่หลวง
ทำอะไรตามใจชอบจะตั้งตัวไม่ได้
ทำอะไรตามอารมณ์จะมีแต่สูญเสีย
ชีวิตขาดความอดทนเหมือนรถขาดเบรก
ชีวิตขาดความอดกลั้นเหมือนดิ่งพสุธาขาดร่ม
อย่าเรียนรู้แต่ความฉลาด
จงเรียนรู้ความอดทนด้วย
อย่าเรียนรู้แต่ความเก่งกล้า
จงเรียนรู้ความอดกลั้นด้วย
ยิ่งต้องทำงานใหญ่
ยิ่งต้องมีความอดทนอดกลั้นที่สูง
สิ่งที่ปล่อยไปอย่างไร้ขอบเขตจะแตก
สิ่งที่ปล่อยไปอย่างไร้ควบคุมจะระเบิด
ความอดทนอดกลั้นคือเงื่อนไขสำคัญของชีวิตมนุษย์