นักธรรม
ห้องสมุด "นักธรรม" => หมวด : รวมเกร็ดธรรม, บทความธรรมะ => นิทานดีมีคติ => ข้อความที่เริ่มโดย: หนึ่งเดียว หลุดพ้น ที่ 22/02/2013, 12:05
-
กระต่ายแคระมีจริงหรือคุณถูกหลอก!!!
เป็นเรื่องจริงที่มาเล่าให้ฟังกันค่ะ ผู้ที่เข้าใจอะไรๆยากๆ ก็ค่อยๆ อ่านให้จบก่อน แล้วค่อยด่า
ร้านขายกระต่ายเด็กทั้งหลาย อย่าคิดว่าผู้เลี้ยงโง่กันทุกคนนะคะ
ต่อไปคงมีผู้ซื้อที่ฉลาดเลือกกระต่าย แต่อาจจะมีบ้างที่ผู้เลี้ยงที่ซื้อกระต่ายคุณไปยังแกล้งทำเป็นไม่รู้ แต่กว่าจะรู้ ก็ต้องรักกระต่าย
ตัวนั้นด้วยใจก่อน หากผู้เลี้ยงนั้น คิดว่าเป็นแค่สัตว์เลี้ยง เลี้ยงไว้ประดับ เลี้ยงไว้ตามกระแส ตายก็ช่างแม่ง! รวย! เดี๋่ยวซื้อใหม่!
คุณก็จะตกเป็นเหยื่อโง่ๆ ที่ผู้ขายมอง ให้ร้านขายกระต่ายเด็กหลอกขายให้อยู่ดี
กระต่ายเด็กไม่จำเป็นต้องใส่เสื้อผ้า ถ้าคุณมองเขาแล้วเขายังเหมือนเด็กเล็กหรือทารกน้อย ที่ต้องคอยดูและเอาใจใส่เป็นพิเศษ นั่นแหละค่ะกระต่ายเด็ก
กระต่ายเด็กยังมีฟันที่ไม่แข็งแรงพอที่จะขบเคี้ยวอาหารเม็ดแข็งๆได้ร้านค้ามักบอกว่าเคี้ยวได้แล้ว เพื่อให้คุณรู้ว่าเขาดูแลตัวเองได้
โดยการกินอาหารเม็ด น้ำจากกระบอกน้ำลูกกระต่ายกินได้แน่ค่ะ
เพราะเขาจะเลียนแบบแม่กระต่าย หรือกระต่ายที่อยู่ในกรงเดียวกัน
ถ้าคุณได้เห็นตอนที่เขาอยู่ในกรงกับแม่ เขากินอาหารเม็ดได้ กินน้ำได้กินหญ้าได้ นั่นแค่การเลียนแบบจากแม่เขาเท่านั้น เขาจะเริ่มกินอาหารเม็ดได้ หญ้าแห้งได้เมื่ออายุ 1.5 เดือนขึ้นไป ซึ่งก็ควรเป็นอาหารเม็ดที่ยังไม่แข็งมาก
กระต่ายเด็กจะไม่เครียด เมื่ออยู่ใกล้แม่ กระต่ายเด็กจะไม่แคร์ถ้าเขากินอาหารเม็ดเข้าไปไม่ได้ เพราะแม่เขายังให้เขากินนมอยู่
คุณคิดว่ากระต่ายเด็กจะมีความสุขที่อยู่กับแม่กระต่ายจนถึงเวลาพร้อมย้ายครอบครัว หรือว่ามีความสุข อยู่บนโต๊ะโซฟา ให้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาลูบคลำมากกว่ากัน ตอนเราเป็นเด็กเราก็ต้องการแม่ กระต่ายหรือสัตว์เลือดอุ่นทุกชนิดก็ต้องการน้ำนมแม่เพื่อการเจริญเติบโตทั้งร่างกายและจิตใจเหมือนกันกับคุณ
ย้อนกลับมาที่สนามหลวง2 เมื่อหลายปีมาแล้ว ความร้อนจากแดด ความร้อนจากคนพลุกพล่านมากมาย ทำให้สัตว์เลี้ยงหลายชนิดรู้สึกเหมือนตาย(หรือตายแล้วไม่รู้)
สายตาที่ปีมองพวกสัตว์เหล่านั้น มันน่าเวทนานัก
"กำมะหยี่ถูกๆ 1500 ถ้าเอาลดได้นะ" โธ...มันน่าสงสารเหลือเกิน
"กำมะหยี่หูตก พันธุ์ใหม่สอบถามราคาได้" พันธุ์อะไรฟะ?
มาเข้าเรื่องกันดีกว่า
ครั้งแรกแห่งการตามหาร้านแห่งหนึ่งที่น่าเชื่อถือที่สนามหลวง2
ตามคำบอกเล่าของชาวบอร์ดเลี้ยงกระต่าย
"เจอแล้ว" ปีมุ่งตรงเข้าไปพูดคุยกับเจ้าของร้าน พูดคุย ทำความสนิทสนมกันไว้ เพราะปีคงต้องไปเลือกอีกหลายครั้ง
เจ้าของร้านเป็นชายหญิง เป็นมิตรมาก ต้อนรับให้คำแนะนำอย่างดี
เขารักในกระต่าย คำบอกเล่าของพี่ชายและพี่สาวหลายเรื่องทำให้ปีรู้สึกเจ็บปวด
"พี่คะ ทำไมต้องเอาเหรียญติดหู ลูกกระต่ายตัวนี้ด้วย"
มันเป็นเหรียญสิบบาท แปะเทปใสติดหูกระต่ายเด็กตัวนั้นทั้งสองข้าง
"มันเป็น HL (หูตก) แต่หูมันยังไม่ตก มันขายไม่ค่อยออกเพราะว่าหูมันไม่ยอมตก"
แค่ตกช้าค่ะ เพราะปีเลี้ยงกระต่ายมาหลายครอกดังนั้นอายุแค่ 1 เดือน หูยังบินอยู่เลย
"ก็ลูกค้าอยากให้กระต่ายหูตกไวๆ เพราะมันน่ารักเมื่อหูมันตกดี"
ความผิดเรื่องนี้อยู่ที่ผู้ซื้อกระต่าย ที่กระแดะอยากได้กระต่ายหูกตกเร็ว ตัวเล็กๆ ไม่ยอมโต และผู้ขาย ที่อยากจะขายจนตัวสั่น จึงต้องทำผิดยอมทำร้ายกระต่ายตัวนิดเดียว แค่เพื่อให้หูมันตกไว ผิดมากผิดน้อยเรื่องนี้ต้องดูเจตนาเอาค่ะ แต่ก็ยังผิดอยู่นั่นแหละ
"แต่จะเอาออกละ ขายไม่ได้ก็ช่างมัน สงสารมันคงเจ็บมาก"
แล้วพี่เขาก็เอาเหรียญสิบบาทออกจาก HL ตัวนั้น
"ร้านแถวนี้เขาก็ทำกันทั้งนั้นแหละ" พี่สาวขายกระต่ายพูดขึ้น
ทำยังไงเหรอคะเดี๋ยวเล่าให้ฟัง บางคนอยากได้ หูตกราคาถูก
เขาก็เอากระต่ายไทยเราเนี่ย มาทำหูให้มันตก ด้วยการดึงหู
ให้ลอยขึ้น ซึ่งเป็นการอุ้มกระต่ายทีผิดวิธีค่ะกระต่ายจะรู้สึกเจ็บ ทำให้หูตก แล้วพวกพ่อค้าแม่ค้า ก็อัพราคาสูงขึ้นให้กับผู้ซื้อที่ไม่รู้ว่ากระต่าย HL แท้ๆ มันเป็นยังไง เพียงหวังแค่อยากเลี้ยงกระต่ายหูตก และเลี้ยงด้วยราคาค่าตัวที่ถูกด้วย
แล้วปีก็แวะไปอีกหลายๆร้านๆ
"กำมะหยี่หูตก พันธุ์ใหม่สอบถามราคาได้" พันธุ์อะไรฟะ?
ที่ปีสงสัยปีได้รับคำตอบแล้ว กระต่ายที่น่าสงสารตัวนั้นเป็น MR หูตกซึ่งปีทราบในภายหลังจากร้านพี่สาวคนนั้นว่า เขาใช้ แม๊กซ์เย็บกระดาษหนีบหูหรือทำให้เขาเจ็บ หูเขาจะตกลงมาเอง...
ทารุณเนาะ...
แล้วปีก็กลับมาที่ร้านพี่เขา เห็นเด็กคนหนึ่งอายุรุ่น ม.ปลาย
เขาหิ้วตระกร้าหนึ่งใบ มีกระต่ายอยู่ในนั้น มุ่งมาที่ร้านพี่สาว
คนนั้น "พี่คะตัดฟันกระต่ายเป็นมั้ย"
"พี่ไม่รับตัดฟันกระต่าย"
แล้วน้องคนนั้นก็เดินไปที่อื่น พี่สาวร้านขายกระต่ายบอกว่า
น้องคนนี้เขาเอากระต่ายมาขายให้ที่นี่ เขาทำไว้เพื่อค่าขนม
แต่เขา ไม่ได้ผสมให้ถูกต้อง เขาผสมโดยที่ไม่คำนึงถึงเรื่อง
ของพ่อแม่ลูก ซึ่งเป็นเลือดชิดกัน ผสมออกมาแล้ว อาจทำให้
เป็นโรคทางพันธุกรรมได้
ไม่ผิดค่ะที่จะทำเช่นเดียวกับน้องคนนั้น ต่างประเทศก็ทำกันมากมายในการผสมเลือดชิด เพื่อรักษาโครงสร้างของกระต่าย
ให้สวยเหมือนกับพ่อพันธุ์ แม่พันธุ์ แต่สิ่งที่ตามมานั่นคือ ความรับผิดชอบ ที่ต้องรับผิดชอบ เมื่อพวกเขาเกิดความพิการค่ะบางร้าน บางฟาร์ม แม่งไม่รุ้จักหรอกค่ะ คำว่ารับผิดชอบหรือจรรยาบรรณ ความเป็นคนยังคงมีอยู่น้อยนิด มันก็โยนภาระไปให้ผู้ซื้อตามเดิม
กระต่ายฟันยาว ตัดได้สิ ก็เลยตัด จากนั้นก็มาขายเหมือนเดิม
กระต่ายเด็กปีเคยบอกเสมอ บางทีคุณก็ไม่เห็นชาติตระกูลที่แท้จริงของกระต่าย ตอนเด็กเขาจะน่ารักแบบลูกคน พอโตบางคนถึงกับเอ่ยปากว่า"ทำไมแม่งทุเรศจังวะ ไม่น่ารักเหมือนตอนเด็กเลย"
จนกว่าเขาจะอายุ 6 เดือนขึ้นไป หรือบางตัวก็อาจเห็นไว ฟันยาว ฟันเก ฟันเอียง ขาแป เป็นโรคทางพันธุกรรม ถ้าคุณคิดจะเลี้ยงกระต่ายเด็กจริงๆ ใครเตือนไม่ฟัง ก็มันน่ารัก ตัวเล็ก มันไม่โต ตามที่ร้านค้าบอก (กระต่ายบ้าน***มึงเหรอไม่โต ซื้อมดมาเลี้ยงดีกว่ามั้ย) คุณต้องพร้อมที่จะรับผลพันธุกรรมของเขา ไม่ใช่ว่าจะเกิดกับกระต่ายทุกตัว แต่อาจเกิดกับตัวที่คุณกำลังคิดจะเลี้ยงคุณอาจรับสภาพที่เขาเป็นได้ แต่ความอดทนของคนมักง่ายที่คิดจะเลี้ยงเพราะความน่ารักมันมีขีดจำกัด
"อย่าคิดว่าไม่มีใครเห็น เวลาที่คุณเอาเขาไปปล่อยที่โพรงหญ้า"
"อย่าคิดว่าไม่มีใครเห็น เวลาที่คุณเอาเขาไปทิ้งกองขยะ"
"อย่าคิดว่าไม่มีใครเห็น เวลาที่คุณเอาเขาใส่กล่องแล้วปล่อยวัด"
ถ้ายังเป็นคนอยู่ ก็ควรมีความรับผิดชอบหลงเหลืออยู่บ้าง...
พี่สาวขายกระต่าย ก็พูดขึ้นมาพร้อมถอนหายใจ
"พี่ไม่ตัดฟันกระต่าย เพราะพี่เคยตัดแล้วตัดพลาด ทำให้เขาเลือดไหลแล้วก็ตาย" สำหรับบางคนความรู้สึกผิดในใจมันติดตัวไปตลอดชีวิต
เรื่องนี้หลายคนพบเจอกระต่ายฟันยาว บางคนตัดเอง บางคนก็พาไปพบสัตวแพทย์ เพราะถ้าไม่ชำนาญ โอกาสพลาก็มีสูงมากด้วยเช่นกันเพื่อความสบายใจของเรา เขาปลอดภัย ก็พาไปพบสัตวแพทย์จะดีกว่าค่ะ เครื่องมือมีครบ ความสะอาดของเครื่องมือก็มีมากกว่าเราด้วย
หลังจากนั้นหลายเดือน พี่เขาก็เลิกกิจการ ขนกระต่ายทุกตัวกลับบ้านเพราะไม่อยากขายกระต่ายเด็กพวกนี้อีกแล้ว คงอยากที่จะเลี้ยงไว้เองซะมากกว่า
นี่เป็นเรื่องเล่าย่อๆ ที่นำมาแบ่งปันให้ได้อ่านชีวิตน้อยๆ มันโหดร้ายกว่านี้เยอะ ถึงปีไม่เล่าหลายคนก็คงเห็นกันอยู่แล้ว มันยังมีมุมอีกหลายมุม ในมุมมืดนั้นที่สักวันคุณคงได้เห็น
กระต่ายแข็งแรง บางตัวเขาก็คือกระต่ายเด็ก พอเรารับไปแล้ว กลายเป็นติดโรคมาทั้งที่แข็งแรง ความจริงคือ กระต่ายเด็ก
ก็ยังเป็นกระต่ายที่ไม่พร้อมย้ายบ้านอยู่ดีค่ะ
บางร้าน...ไม่ได้มีคนจากฟาร์มหรือคนเพาะกระต่ายมาส่งค่ะ แต่เขาเลี้ยงเองกับมือ เพาะเอง กระต่ายจะคลอดลูกก็เลี้ยงไว้ที่ร้าน พาแม่มาด้วยแม้จะคลอดที่บ้านแต่ก็พาแม่และลูกมาเลี้ยงไว้ที่ร้าน
เพื่อลดการตายของกระต่ายเด็กลง
บางร้าน...ไม่ใช่ฟาร์มตามคำอวด แม้แต่อายุยังมั่ว วันเกิดจะรู้เหรอ? แต่เขาเป็นแค่ผุ้ขาย ที่รับมาจากฟาร์มใหญ่ๆ หรือคนทั่วไปที่เพาะกระต่ายขาย ทุกสัปดาห์ ลูกกระต่ายจะถูกนำมาส่งให้ที่ร้าน มาเป็นกระบะครั้งละหลายกระบะ มาทั้งตัวเป็น ตัวตาย ตัวอ่อนแอ
เขาก็จะมาคัดแยกอีกครั้งเพื่อหาตัวที่เหมาะแก่การนำมาขายอีกที
เลือกกระต่ายให้ดูนานๆ หลายๆร้าน อย่าเพิ่งเชื่อคำคนขายค่ะ เขาจะต้องไม่ต่อว่า เขาจะต้องไม่ดูหมิ่นเราด้วยสายตา ถ้าเราเลือกบ่อย ถามบ่อย ถามจนเรารู้สึกว่า ถ้าเราเป็นคนขายเราจะคงจะรำคาญเหมือนกัน ร้านนั้นจะเป็นร้านที่คุณเข้าได้อย่างสบายใจค่ะอีกร้าน แม้คุณไม่ซื้อก็ตาม เขาจะยิ้มรับคุณเข้าร้านค่ะ ร้านใดร้านหนึ่งสักร้าน คงจะได้ความประทับใจและได้กระต่ายที่ถูกใจอีกสักตัวกลับมาแน่ค่ะ
** กำมะหยี่หูตก(คนไทยเรียก) plush lops - Plush lop does
มีในต่างประเทศค่ะ ปัจจุก็มีผู้รับนำเข้าสายพันธุ์อื่นที่นอกเหนือ
จากที่เราเห็นในประเทศค่ะ
ขอบคุณกระต่ายที่บ้านทุกตัว ที่ทำให้ปีได้เรียนรู้ชีวิตของพวกเขา
ขอบคุณข้อมูล จากพี่ชายและพี่สาวร้านขายกระต่ายสนาม2
ขอบคุณร้านขายกระต่ายเด็กทุกร้าน ที่ทำให้ปีมีเรื่องเขียน
และขอบคุณที่มากกว่า ถ้าแฟนเพจทุกท่านบอกเล่าเรื่องราวของเจ้าหูยาวให้เพื่อนที่อยากเลี้ยงได้รับรู้
ไม่ผิดที่จะซื้อมาเลี้ยง แต่ผิดที่ซื้อมาไม่ถูกเวลา...