นักธรรม
ห้องสมุด "นักธรรม" => หมวด : รวมเกร็ดธรรม, บทความธรรมะ => นิทานดีมีคติ => ข้อความที่เริ่มโดย: หนึ่งเดียว หลุดพ้น ที่ 30/11/2012, 08:32
-
๐๐๐...เรารู้ทุกเรื่อง...๐๐๐
นักปราชญ์ชาวจีนผู้หนึ่งเดินทางโดยรถม้าไปตามถนน
เมื่อถึงทางเข้าหมู่บ้านหนึ่ง
รถม้าได้หยุดลงเนื่องจากมีเด็กคนหนึ่งนั่งเล่นกลางถนนขวางทางเดินรถ
นักปราชญ์ชะโงกหน้าไปเพื่อขอให้เด็กน้อยหลีกทางให้
เด็กน้อยจึงถามว่า "ท่านเป็นใคร"
นักปราชญ์ตอบกลับอย่างภาคภูมิใจว่า "เราคือมหาปราชญ์ผู้ล่วงรู้ทุกสิ่งในโลกและได้เขียนตำราต่างๆ มากมายกว่าร้อยเล่ม"
เมื่อได้ฟังเช่นนั้นเด็กน้อยจึงถามกลับว่า “ถ้าเช่นนั้นลุงรู้หรือไม่ว่าบนท้องฟ้านั้นมีดาวกี่ดวง”
นักปราชญ์ตอบกลับว่าช่วยถามอะไรที่มันใกล้ตัวกว่านี้ได้หรือไม่
เด็กน้อยตอบว่าก็ได้ผมจะขอถามเรื่องที่ใกล้ตัวลุงก็แล้วกัน “ขนคิ้วและผมบนหัวของลุงมีกี่เส้นครับ”
ฝ่ายนักปราชญ์เมื่อได้ฟังคำถามแล้วจึงรีบให้สารถีถอยรถกลับทันที
พร้อมจากหนูน้อยไปโดยไม่พูดอะไรอีกเลย
จากนิทานชาวจีน สะท้อนให้เห็นว่า มนุษย์เรามีความรู้ความสามารถเพิ่มมากขึ้น สามารถรู้ไปหมดทุกเรื่อง ตั้งแต่อะตอมไปจนถึงจักรวาล ไกลออกไปหลายล้านปีแสง ยังอุตส่าห์ตามไปรู้อีก บางคนมีคุณสมบัติเหมือน Google ,CNN ประมาณว่าเรื่องของชาวบ้านรู้ไปหมด ใครกิ๊กใคร ใครนินทาใคร ใครคือมือที่สาม ที่สี่ ที่ห้า ก็ยังรู้
แต่บางครั้งเรื่องของจิตใจตัวเองอาจจะหลงลืมไปว่าเรา พูดดี คิดดี ทำดี แล้วหรือยัง ลืมสำรวจตัวเองว่ามีข้อดีอะไร เพื่อจะได้ใช้ข้อดีของตนเองให้เกิดประโยชน์แก่โลกบ้าง ไม่เสียแรงที่ครั้งหนึ่งได้มีโอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว