นักธรรม
ห้องสมุด "นักธรรม" => หมวด : รวมเกร็ดธรรม, บทความธรรมะ => ข้อความที่เริ่มโดย: หนึ่งเดียว หลุดพ้น ที่ 24/09/2012, 16:41
-
ควรใช้ใจเป็นปกติเวลาให้ทาน ทั้ง 5 ศาสนาต่างก็ดีทั้งนั้น แต่จะต้องค้นหาแก่นแท้ให้พบ อย่าได้ให้ทานโดยแบ่งแยกว่าได้บุญมากหรือได้บุญน้อย ไม่เลือกว่าจะต้องให้ทานกับใครเพียงบางคนเท่านัี้น ควรให้ทานด้วยใจที่สำนึกในพระคุณ ในวันนี้เพราะมีคนยากจนค้นแค้นเราจึงมีโอกาสทำบุญให้ทานอย่าได้ดูถูกเหยียดหยามพวกเขา เมื่อมีคนมากราบไหว้อธิษฐานขอต่อพระโพธิสัตว์ พระโพธิสัตว์จะมีจิตใจเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น คือ เธอปรารถนาในสิ่งใดก็ขอให้ประสบผลดังนั้นเถิด เพราะบรรดาผู้ที่มาอธิษฐานขอเหล่านั้นอาจเป็นพ่อแม่หรือพี่น้องในอดีตก็เป็นได้ เพราะสำหรับพระโพธิสัตว์แล้วจะไม่มีการไปดูถูกดูแคลนทำให้ต้องรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจอย่างเด็ดขาด ต้องมีเมตตากรุณา จิตของพระโพธิสัตว์คือ หวังให้เวไนยได้พ้นทุกข์ มิขอตนเองได้เป็นสุข" หวังวอนให้เวไนยต่างหลุดพ้นจากความทุกข์ เราควรใช้ใจที่อ่อนโยนในการให้ทาน มีจิตใจที่อ่อนโยนจึงจะพูดภาษาที่อ่อนโยนเวลาที่พระโพธิสัตว์ที่ส่งเสริมเวไนย ล้วนใช้ภาษาที่อ่อนโยนในการให้กำลังใจ เพื่อให้เกิดความรู้สึกเชื่อใจ และสอดคล้องตามที่เวไนยต้องการ เข้าใจได้ถึงเหตุผลที่เวไนยลุ่มหลง ต้องมีจิตใจที่เห็นอกเห็นใจ มีเพียงการส่งเสริมด้วยคำพูดที่อ่อนโยน จิตใจที่อ่อนโยน ใจเราจึงสามารถเข้าถึงความสงบบริสุทธิ์ได้อย่างแท้จริง ควรฉุดช่วยเวไนยด้วยใจ ให้ทานตามเหตุปัจจัย การทำความดีต้องทำด้วยอย่างเต็มใจ ทั้งนั้ทำไมทำดีแต่ไม่ได้รับผลดีตอบแทน เหตุผล
1. ทำบุญให้ทานแต่ภายนอกโดยที่ไม่ค่อยเต็มใจที่จะทำบุญ
2. รู้จักแต่เพียงการให้ทาน ไม่บำเพ็ญคุณธรรมด้วยวาจา คือมักจะบังเกิดโทสะ
3. ด้านหนึ่งทำความดี แต่อีกด้านหนึ่งก็ทำความชั่ว
4. ยังไม่ถึงเวลา กุศลกรรมยังไม่ส่งผล
เหตุผลเหล่านี้ คือ สาเหตุที่ทำความดีแต่ยังไม่ได้รับผลดีตอบแทน เงินที่ทำบุญให้ทานไปนั้น อย่าได้มีจิตใจที่คิดอยากได้คืนตอบแทน กุศลทุกกระเบียดนิ้วถูกบันทึกชัดเจนที่ช่วยงานฟ้า ให้ทานโดยไม่ยึดติดในรูปลักษณ์ จึงเป็นบุญจริงกุศลแท้ เสียสละจึงได้รับ ไม่เสียสละก็ไม่ได้รับ เสียสละอย่างเต็มที่ก็ได้รับกลับคืนเต็มที่ หว่านเมล็ดในฤดูใบไม้ผลิ เก็บเกี่ยวได้ในฤดูใบไม้ร่วง การมาสถานธรรมก็เป็นการให้ทานแบบหนึ่ง มาสถานธรรมฟังธรรมะหนึ่งหัวข้อ สามารถขจัดได้ 200 หนี้กรรม เบื้องบนไม่เคยเอาเปรียบเรา เปรียบเหมือนในวันนี้สิ่งของที่ผ่านออกทางประตู ย่อมได้กลับคืนมาทางหน้าต่าง อยากได้รับผลอย่างไรก็ต้องเริ่มหว่านผลที่อยากได้ก่อน นี่เรียกว่า กฏแห่งกรรมที่ไม่มีวันดับสูญ