นักธรรม
ห้องสมุด "นักธรรม" => หนังสือ => ข้อความที่เริ่มโดย: หนึ่งเดียว หลุดพ้น ที่ 1/02/2011, 06:35
-
คำนำ
หนังสือเล่มนี้แปลมาจากหนังสือหวงหมู่ซินอี้ ของสำนักพิมพ์เจ้าอี ซึ่งทางกลุ่มผู้จัดทำได้เห็นว่าเป็นสิ่งที่เหมาะแก่การนำเผยแพร่ เพื่อให้ชนทั้งหลายได้ตื่นตัวกับภาวะเหตุการณ์ที่นับวันจะมีภัยพิบัติมากขึ้น จะได้ไม่ทำผิดบาปหรือทำสิ่งชั่วร้ายมิเช่นนั้นโลกก็จะตกอยู่ใน ภาวะแห่งภัยพิบัติ หากชนทั้งหลายสามารถผลัดตน มาสร้างคุณงามความดี โลกก็จะเป็นภาวะแห่งสันติและสงบได้
พระโอวาทในแต่ละบทตอน ล้วนเน้นถึงสิ่งที่ล้ำค่าสำหรับชีวิตของชนทั้งหลาย ทั้งผู้ที่ปฏิบัติบำเพ็ญตนดีแล้ว หรือ ผู้ที่ยังมิได้ปฏิบัติบำเพ็ญ หากได้ศึกษาก็จะได้ไม่ประมาทกับชีวิต
ด้วยพระมหากรุณาธิคุณแห่งพระอนุตตรธรรมมารดา และ พระอริยะเจ้า ทุกพระองค์ทรงเมตตา ตรัสบอกถึงกาลเวลาอันคับขัน และ ภัยพิบัติต่าง ๆ ล้วนเกิดจากจิตใจของมนุษย์ทั้งสิ้น
คณะผู้จัดทำจึงได้เรียบเรียงพระโอวาททั้งหมดในครั้งนี้เพื่อเป็นธรรมทาน หากมีข้อผิดพลาด ในการแปลและการเรียบเรียงไม่สมบูรณ์ประการใด ขอพระแม่องค์ธรรม และ พระอริยะเจ้า ได้โปรดเมตตาชี้แนะ
กลุ่มคนรักธรรม
-
พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง ปีหมินกั๋วที่ 92 เดือนธันวาคม ปี ขุ่ยเว่ย
เราคือ
พระพุทธจี้กง รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า เขียนอักษรเป็นบทเกริ่นนำหนังสือเล่มนี้
สภาวะแห่งโลกปัจจุบัน แสง สี เสียงทำให้ลุ่มหลง สูญสิ้นสัญชาตญาณ และวิจารณญาณเดิม พระอนุตตรธรรมมารดา มิอาจทนเห็นดีชั่วล้วนติดอยู่ในสุรา นารี เงินตรา และอารมณ์ หลงทิศทางมิรู้กลับคืน จึงได้เมตตาแระทานพระโอวาท กล่าวตักเตือนเหล่าสุชนคนบุญในโลกหล้า ให้บำเพ็ญฝึกฝนจิตตนเที่ยงตรงและช่วยให้ผู้อื่นเที่ยงตรง โปรดตน โปรดผู้อื่น ช่วยตนช่วยผู้อื่น ภาษาง่าย ๆ คำกล่าวเตือนบอกให้ศิษย์รักและสาธุชนคนบุญได้รับรู้ จงตั้งใจฟังศาสน์จากพระอนุตตรธรรมมารดา เจ้าเชื่อฟัง และน้อมปฏิบัติ ผู้ที่สามารถแก้ไขเปลี่ยนแปลงไป ในทางที่ดี ผู้นั้นย่อมเป็นผู้ที่โชคดี
-
พระโอวาทชี้แนะจากพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า ปีหมินกั๋วที่ 92 เดือนธันวาคม ปีขุ่ยเว่ย
ฟ้าดินยะเยือกหนาวเย็นจับใจ หิมะตกโปรยปรายลมหนาวพัดพา
บัดนี้พระแม่ลงสู่แดนโลกา โอวาทแห่งธรรมาเตือนลูกรักแจ้งธรรม
หลุดพ้นการเกิดตายรู้แจ้งญาณ หลักแท้ญาณวิถีจิตรู้หน้าเดิม
ผู้มีจิตดีงามมาแต่แรกเริ่ม งดงามเดิมดั่งอยู่เหนือโลกีย์
กาลบัดนี้อย่าหลงโลกควรรู้ตื่นแจ้ง ชีวิตเปลี่ยนแปลงไม่แท้จีรัง
จริงจริงเท็จเท็จเท็จจริงตื่นแจ้งชัด มองประจักษ์ชัดร่างนี้คือกายปลอม
หมั่นฝึกฝนบำเพ็ญจึงรู้ญาณตน วิสุทธิ์หมดจดญาณเดิมงดงาม
มิมีแปดเปื้อนบริสุทธิ์ใสขาว ญาณเดิมสกาวคงศักยภาพจริง
วิจารณญาณคือต้นญาณเดิม หลักญาณเพิ่มเคลื่อนไหวคือมอบชีวิต
กายใจบำเพ็ญคือช่วยดวงจิต ช่วยชนช่วยจิตตนไม่ต่ำลง
จากชนสู่อริยาต้องเข้าถึงญาณ ฟ้าคนประสานช่วยชาวโลกา
แดนโลกดีงามบำเพ็ญญาณหนา ญาณอยู่คงพาชีวิตดำเนิน
ชีวิตอยู่ได้อาศัยจิตญาณ ญาณจากสังขารม้วยไร้ชีวา
ญาณเดิมจริงแท้อมตะสูญญตา สืบทอดนานมาสงบมั่นคง
สามาธิมั่นคิดตรองรู้ธรรมแท้ ที่พระแม่ได้มอบให้ในสังขาร
สงบจิตคิดไตร่ตรองแท้ในญาณ ธรรมอยู่ในกายสังขารประจักษ์พุทธจิต
ทราบหรือไม่ ?
วันนี้ประทานโอวาทเพียงเท่านี้ เวลามีจำกัดพักชั่วคราว
วันหน้ามีโอกาสจึงประทาน กล่าวลาลูกรักกลับแดนเดิม
-
พระโอวาทชี้แนะจากพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า ปีหมินกั๋วที่ 93 วันที่ 10 เดือนอ้าย ปีเจี๋ยเซิน
แม่ลงสู่แดนโลกาประทานโอวาท กล่าวสะอาดหมดสิ้นถึงเภทภัย
ประทับญาณพบลูกแสดงจิตจริงใจ หวังบุตรชายหญิงควรรู้ตื่นตน
บัดนี้ถึงกาลตรุษจีนปลายเหมันต์ ใบไม้ผลิเริ่มผันลมหนาวพัด
ลมโชยหนาวยะเยือกไร้น้ำใจนัก น้ำค้างหนักยามเช้ายิ่งหนาวทวี
ดอกไม้บานทนหนาวเหน็บร่วงโรย ดั่งฝนโปรยปรายหนาวเย็นใบไม้ผลิ
สัญลักษณ์ชะตาประเทศในปีนี้ ฤดูหนาวมีอบอุ่น ฤดูใบไม้ผลิหมอกจัด
ต้นถงผลัดใบบ่งถึงใบไม้ผลิ ฤดูร้อนมีฝนชุกพายุพัด
พายุพัดมาปีแห่งหารเก็บกวาด เก็บสิ้นกวาดคนชั่วหลายสิบคน
เริ่มใบไม้ร่วงพายุพัดอีกครา ฝนกระหน่ำพาซ้ำมาพายุพัด
พายุเก็บกวาดยิ่งรุนแรงจัด กวาดล้างพัดความชั่วกลางพายุแรง
ปีนี้มีพายุสี่เกิดขึ้นได้ ทั้งใกล้ไกลต่างมีคลื่นโถมซัด
ชาวประมงพบเจออุปสรรคหนัก ประสบกับเจ้ากรรมทวงหนี้กรรมแค้น
คลื่นทะเลกระหน่ำทั่วทุกทิศ พายุฤทธิ์บ้าคลั่งคลื่นพันฟุต
มีเพียงสร้างกุศลเนื้อนาบุญ เพื่อหย่อนหยุดเภทภัยเคราะห์ร้ายแปร
คนดีล้วนได้รับการโปรดฉุด รู้เร่งหยุดเพื่อบำเพ็ญพ้นเภทภัย
คนชั่วร้ายในโลกหล้านี้ไซร์ ล้วนต้องได้รับโทษอย่างรุนแรง
รู้หรือเปล่า ? ฮา ฮา...
ปลายปีนี้จะมีอีกหนึ่งเภทภัย สิบคนกลายมีป่วยห้ารักษายาก
โรคภัยเร้าเจ้ากรรมทวงหนี้วิบาก โรคติดต่อแพร่มากอย่างกว้างไกล
เชื้อโรคยากทำลายขยายเร็ว พาหะเร่งนำโรคแพร่ง่ายติดต่อ
พ้นป่วยนี้บุญกุศลต้องเพียงพอ สร้างบุญหนอเพื่อเพิ่มพูนบุญกุศล
เมื่อผิดเร่งรู้แก้ไข คือ เมธี คนบุญมีฉุดช่วยพ้นโรคภัย
เมธีบุญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือได้ บำเพ็ญใจฝึกฝนจริงพุทธะเมตตา
รู้หรือเปล่า ?
-
ใจแม่แสนสงสารเหล่าลูกรัก โอวาทกลั่นจากใจแจ้งญาณแยบยล
ปลุกให้ตื่นเภทภัยอยู่ตรงหน้าตน ยากฝืนทนพ้นภัยร้ายในคราวนี้
เพชฌฆาตตัวการก่อกรรมชั่ว สัตว์ร้องรัวระงมวอนขอชีวิต
มนุษย์ไม่เฉลียวใจกรรมลิขิต โลภกินมิตรเนื้อเขาเราอิ่มเอม
เพียงหนึ่งช้อนคร่าชีวินเสียสิ้นสูญ หนี้เพิ่มพูนหนึ่งคำเคี้ยวสร้างกรรมหนา
ไอความชั่วพวยพุ่งสูงสู่เมฆา สรรพสัตว์ถึงเวลาทวงหนี้กรรม
ร้องคร่ำครวญเจ็บปวดแสนทรมาน ทุกถิ่นฐานนองเชื้อโรคแลพิษร้าย
กินเนื้อข้าคืนเนื้อข้ามาเสียเร็วไว มิเหลือใครหนีรอดพ้นหนี้กรรมทวง
คงเหลือเพียงผู้ถือศีลลิ้นกินเจ มิรวนเรประทานภูมิต้านทานโรคา
บุญเสริมส่งแปรภัยร้ายกลายชีวา งามสง่าทั้งกายใจตลอดกาล
รู้หรือเปล่า ?
ติดต่อกันเจ็ดปีล้วนมีภัย ทั้งเล็กใหญ่ล้วนปรากฏมีให้เห็น
ทั้งเชื้อโรคโรคร้ายพาลไม่ละเว้น แหล่งน้ำเหม็นเป็นน้ำเน่าเน่าเศร้าใจ
อากาศผันนั้นเป็นสื่อโรคติดต่อ คนสัตว์หนอผลัดกันป่วยด้วยโรคร้าย
อีกอาหารสารเป็นพิษปิดลำไส้ แพร่กระจายทั่วทิศไกลยากฟื้นฟู
เกิดโรคใหม่มากมายน่าฉงน เดี๋ยวดีเดี๋ยวทุกข์ทนเกินวินิจฉัย
กายต่างกันเชื้อโรคยังติดต่อได้ พิษร้ายแรงกายเจ็บปวดเหลือคณา
ยากเยียวยารักษาไว้ให้หายขาด วายชีวาเป็นคำตอบคำสุดท้าย
คร่าชีวิตต่างล้มเจ็บแลล้มตาย ดั่งใบไม้ร่วงระบาดเป็นทวีคูณ
ทั้งอาเจียนท้องไส้เสียสมดุล ตัวร้อนกรุ่นทรมานสังขารเหลือ
คร่าชีวิตหนึ่งในเจ็ดน่าเหลือเชื่อ เป็นดั่งเหยื่อยากเยียวยารักษาทัน
ต้องเจ็บปวดทรมานยากพรรณา โทษใครหนาเรียกดินฟ้าน้ำตาพร่างพรู
คนรักร้างหลีกห่างไกลสุดกู่ ยากได้อยู่ดูแลใจไข้ร้ายแรง
สถานการณ์บ้านเมืองเรื่องดังกล่าว ใช่เรื่องเล่ากล่าวกันไร้แก่นสาร
ทุกตรอกชอกชอยไหนภัยแผ้วพาน บ้างอาการคันไม่หยุดยากบรรยาย
-
เว้นชีวิตกินเจผันภันทั้งผอง เชื้อร้ายป้องต้านทานได้แม้ร้ายหนา
สุขภาพดีปล่อยชีวิตสิ้นโรคา อาหารคือตัวยารักษาโรคภัย
โรคหลากหลายจากชีวิตพิศดาร เหมือนกิ่งฝันเสียงวิญญาณร้องโหยหา
ให้ช่วยเหลือให้ปลดทุกข์แผ่เมตตา ภาพมายาตามหลอกหลอนนอนพะวง
เหล่าภูตผีปีศาจสิงใจคน ก่อกวนให้สับสนในโลภหลง
ครั้นไขว่คว้าดั่งควันเคว้งพางวยงง ยากดำรงสงบพันความหลอกลวง
ฝึกใจแกร่งแต่อ่อนน้อมยอมรับผิด ขมากรรมในความคิดที่ผิดพลั้ง
ตั้งปณิธานดั่งอริยาปราชญ์คนดัง มุ่งมั่นสร้างคุณธรรมดีให้ติดตัว
บำเพ็ญจิตเพาะบ่มคุณธรรม เป็นเกราะงามล้ำค่ามหาศาล
ต้านทานโรคต้านทานภัยต้านทานมาร จิตแข็งแกร่งใจกล้าหาญกายสมบูรณ์
รู้หรือไม่ ?
คนเรายังมีโรคภัยแปลกอีกมากมายที่มาเคี่ยวกรำ สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนติดต่อดั่งเช่นคน ร่างกายของสัตว์ล้วนอมพิษร้าย วิสัยของสัตว์เมื่อเกิดขึ้น พิษยิ่งรุนแรง ผู้ที่หยิ่งทะนงยิ่งแข็งกร้านต่อผู้อื่น พิษยิ่งกำเริบ พิษจะแทรกซึมเข้าสู่อวัยวะภายในทุกที่ ไปถึงปอดและเส้นโลหิต ไอจนน้ำดีออก อาเจียนไม่หยุด ปอดบวมและตับผิดปกติ ลมในตับ ตีกลับทั้งบวมและแข็ง ก้อนแข็งไม่สลาย ยิ่งมากกลับยิ่งบวมพองจนถึงคอ กินอาหารไม่ได้ หิวจนแสบท้อง หิวจนมือเท้าอ่อนไร้เรี่ยวแรง ไม่สามารถดื่มกลืน กินอาหารได้ ร่างกายไร้ภูมิต้านทาน ไร้ยารักษา จึงเกิดเป็นอันตราย มิอาจยาวนาน มีเพียงการบำเพ็ญใจ ถ่อมใจตน ทนในสิ่งที่ผู้อื่นทนได้ยาก บ่มเพาะคุณธรรมจึงสามารถที่จะต้านการรุกรานของเชื้อโรค ร้อยโรคไม่กล้ำกลาย สุขภาพจึงแข็งแรง
รู้หรือเปล่า ?
เตือนชาวโลกพึงรักษาคุณความดี แผ่เมตตาบุญทวีหนี้สิ้นสูญ
อนุเคราะห์ชนร่วมเอื้อเฟื้อเกื้อกูล ลดหนี้กรรมบุญเพิ่มพูนอายุยืนยาว
หมั่นถือศีลฝึกกายใจบำเพ็ญ เมตตาเว้นซึ่งเลือดเนื้อจิตแรกเริ่ม
ไอความดีพวยพุ่งสู่พุทธะเสริม มิสร้างเพิ่มซึ่งหนี้กรรมอายุยืนยาว
รู้หรือเปล่า ?
พักพู่กันอย่างสงบลงเพียงนี้ วันหน้ามีโอกาสดีพบกันใหม่
ลาลูกรักมิต่อความให้มากไป กลับนิพพานพร้อมอวยชัยให้ลูกโชคดี
ไฮ่ ไฮ่
-
พระโอวาทชี้แนะจากพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า ปีหมินกั๋วที่ 93 วันที่ 15 เดือนอ้าย ปีเจี๋ยเซิน
สบโอกาสวันเหยียนเชียวร่วมฉลอง พบหน้าผองน้องพี่มิพร้อมหน้า
กาลคับขันดินฟ้าอากาศเป็นปริศนา ร่วมชุมนุมโอวาทพุทธาประทานเตือน
มนุษย์มัวเมาชั่วร้ายอำมหิต จิตใจผิดศีลธรรมมุ่งเข่นฆ่า
ปรุงแต่งเพียงเปลือกนอกขาดจิตเมตตา ทำดีเอาหน้าล่อลวงกันด้วยชั้นเชิง
จิตใจคนหยั่งยากเกินคะเน ดั่งทะเลผันผวนล้วนมีแผน
หน้าขาวใสใจหมกมุ่นหมุนเป็นแกน ทั้งเคียดแค้นชิงดีเด่นเป็นคนเลว
โลกมีภัยใจมนุษย์นั้นผกผัน ขโมยแย่งแกล้งตีกันเหมือนคนบ้า
เห็นกงจักรเป็นดอกบัวมั่วกามา ต่างโหยหามิจฉาชั่วมิกลัวฟ้าดิน
( วันเหยียนเชียว คือ วันไหว้พระจันทร์ )
ดินน้ำลมไฟถล่มจู่โจมมนุษย์ มิอาจหยุดเภทภัยทำลายล้างโลก
ร่วมก่อกรรมร่วมรับภัยเตรียมใจโศก วันวิปโยคโหยหาอย่างบ้าคลั่ง
ฤดูกาลผันเปลี่ยนมิคงที่ พายุลมฝนคัดคนดีได้คงอยู่
รากหยั่งลึกพันธุ์งามรอด ขจัดศรัตรู น่าอดสูพันธุ์กล้าเหลือน้อยร่วมชะตา
รู้หรือเปล่า ?
ปีแล้วปีเล่าเกิดเคราะห์ลงโทษลูกรั้น มิสำนึกยังหันหาอบายให้แปดเปื้อน
หลงจมปลักสุรานารี สติเลอะเลือน มิเว้นแม้เพื่อนผองจ้องทำลายกัน
ปลิ้นปลอกหลอกล่อสารพัด ยุติธรรมความซื่อสัตย์ไม่มีให้เห็น
ก่อกรรมชั่วสกปรกดั่งนรกคนเป็น ฟ้าฤาเย็นอยู่ได้ไม่เตือนพุทธบุตรเดิม
ไฮ ไฮ
แจ้งจริงปลอมแยกแยะใดถูกผิด ฝึกฝนจิตหล่อเลี้ยงญาณคลายหม่นหมอง
ขัดเกลาตนจากหินแปรเป็นทอง พระโอวาทเตือนทรงเร่งใช้ปัญญา
บัดนี้ภัยมากมายประชิดตัว ไอความชั่วผันดินน้ำมุ่งทำลาย
ประเทศเคยอยู่สุขกลับระส่ำระสาย รอบด้านภัยราวีสิ้นสมานฉันท์
กระแสความลำบากดำเนินต่อเป็นระลอก กระทำนอกรีตถือโอกาสอันมิชอบ
แย่งเป็นใหญ่ใฝ่อำนาจอ้างระบอบ มารทดสอบจริงเท็จยากคะเน
ต่างคนถือเหตุผลคนละฝ่าย ละเมิดต่อกฏหมายไร้ยุติธรรม
รวมกลุ่มก่อการร้ายภัยคุกคาม ประเทศระส่ำระสายไร้จุดยืน
คนดีถูกใส่ร้ายป้ายประณาม อันธพาลข้ามชาติแฝงอยู่ทั่วหล้า
อำนาจเงินซื้อใจคนชี้ชะตา มนุษย์ชาติเข่นฆ่าทำลายกัน
ได้เวลาแบ่งดีชั่วแยกชัดเจน อริยะเจ้ามองเห็นแจ่มถ้วนหน้า
บาปบุญคุณโทษสนองตรงตามบัญชา ผิดถูกตนชี้ชะตาด้วยตนเอง
เวลาล่วงห่วงลูกคนดีทั้งหลาย หวังเจ้ารอดปลอดภัยไกลห่างทุกข์โศก
ประทานโอวาทไว้เตือนใจชาวโลก ลาจากลูกโชคดีได้พบกันใหม่
ไฮ ไฮ
หยุดพู่กันพักไว้เพียงเท่านี้ วันหน้ามีโอกาสมาพบใหม่
เวลาสายมิต่อความให้มากไป ลาลูกไซร์กลับตำหนักราชวัง
ไฮ ไฮ
-
พระโอวาทจอมเทพวินัยธรกวนอู ปีหมินกั๋วที่ 93 วันที่ 15 เดือนอ้าย ปีเจี๋ยเชิน
กวน ห่วงชาวโลกทั้งหลายประสบภัย เซิ่ง อริยะบัญชาให้ช่วยคลายทุกข์
ตี้ เทวราชทรงเมตตาโอวาทปลุก จวิน จิตอริยะทุกข์พระองค์ทรงห่วงใย
เราคือ
เทพเจ้ากวนอู ตามเสด็จ
องค์ธรรมมารดา สู่พุทธสถาน น้อมกราบ
องค์ธรรมมารดา ตามเสด็จข้างกาย
องค์ธรรมมารดา เมธีทุกท่านสราญฤา
โลกโลกีย์มัวหมองดั่งธุลีดิน ผู้คนสิ้นมโนธรรมกรรมสนอง
มิอาจทนเห็นดีชั่วไร้ครรลอง ทรงอักษรเตือนชนผองประคองธรรม
ผู้มีบุญสัมพันธ์ท่านช่วยเหลือ เบื้องบนเกื้อฉุดรั้งคนหลงทั้งหลาย
อาศัยผองเมธีชี้ทางให้ สนองใต้บัญชานำธรรมกำจร
อย่ากล่าวโทษเวไนย์โลกโปรดฉุดยาก ย้อนตนมากวิริยะสุดใจไหม
ประตูพุทธาเปิดแผ่กว้างอำไพ สาธุชนทั้งหญิงชายสืบสายธรรม
อนิจจังทั้งเกิดตายให้ล่วงพ้น ไม่ต้องวนเวียนว่ายในทะเลทุกข์
ให้ศรัทธาก้มกราบลงกงฉางปลุก ไตรรัตน์ถูกปกป้องหุ้มคุ้มครองภัย
เจ็บป่วยใดเมธีย้อนหาเหตุผล อริยะผู้ล่วงพ้นเมตตาช่วย
ขอเพียงใจศรัทธาจริงใช่งงงวย สร้างบุญด้วยกุศลจิตคิดทำดี
ผองเภทภัยมากมายทั่วหัวระแหง ไม่แสวงคุณความดียากหลีกหนี
กตัญญูรู้คุณท่านหมั่นทำดี เปี่ยมเมตตาปราณีประกาศสัจธรรม
สลายพ้นเภทภัยคลายกรรมหนัก ย่อมประจักษ์มรรคผลแยบยลดังหมาย
สลัดใจพันธนาการอัตตาใดใด สละพลีใจและกายสนองบัญชา
รู้หรือเปล่า ?
วันนี้ทรงอักษรพักไว้เพียงนี้ ถอยไปยืนข้างพิธีธรรมสถาน
หม่เล่อกล่าวความต่อผู้เป็นบรรพจารย์ ประพันธ์หนังสือเตือนเมธีแจ้งที่มา
ฮา ฮา
-
หมีเล่อตามองค์มารดาสู่สถาน บรรพจารย์เปี่ยมความนัยสุดพรรณา
สนองบัญชาพระโอวาทองค์มารดา เมตตาบัญชาช่วยบุตรกู้ภัย
ทรงอักษรประกาศแท้สัจธรรม ช่วยกู้นำช่วยคนบุญในทะเลทุกข์
โลกหล้าล้วนหญิงชายได้รับการปลุก เมธีทุกข์เหน็ดเหนื่อยใจกายา
คลายทุกข์สลายด้วยจริงใจบำเพ็ญ พ้นภัยโบกธงไสวขอใจผสาน
ด้วยใจสนองรับบัญชาร่วมช่วยงาน บำเพ็ญมรรคช่วยงานฟ้าเมธีร่วมคืน
เราคือ
บรรพจารย์หมีเล่อ ตามเสด็จ
องค์ธรรมมารดา สู่พุทธสถาน น้อมกราบ
องค์ธรรมมารดา ถามศิษย์หลานสบายดีฤา
ไฮ่ ไฮ่
ล่องตรีกู้ช่วยโลกธรรมปกแผ่ สี่คาบสมุทรแม่โปรดพร้อมถ้วนทั่วหน้า
มหาธรรมนำวิถีแยบยลพา ผู้แจ้งจิตนำชีวาสุขสราญ
ธรรมในตนอย่าแสวงนอกกายา ยืนหยัดตนนำพามวลชนสรรเสริญ
มหาภัยพิบัติผลาญยากดำเนิน ทลายโลกสิ้นเจริญเกินแรมปี
อุทกภัยไหลท่วมนองไปทุกถิ่น บ้านเรือนสิ้นทุกสายทางพังพินาศ
ถิ่นอาศัยไร้ที่พึ่งผู้คนขลาด น่าอนาถต่างพลัดพรากจากถิ่นตน
กระแสน้ำโค่นทำลายต้นไม้ใหญ่ คนล้มเจ็บบ้างเจียนตายยากหลีกหนี
ยากฝ่าพ้นมหาภัยพิบัติครั้งนี้ กระแสบุญความดีต้านแรงภัย
เบญจศีลกตัญญูพร้อมซื่อสัตย์ สร้างสมบัติเป็นคุณธรรมนำเผยแพร่
เทพเทวาช่วยปกป้องเภทภัยแปร จากร้ายแก้ให้กลายดีประจักษ์จริง
ถือศีลสัตย์ควันมงคลแผ่ไพศาล ไอมงคลนั้นแผ่ซ่านปกคลุม
ผู้ถือศีลมีเมตตาเดิมเป็นทุน สิ่งสักดิ์สิทธิ์บริบาลคุ้มช่วยปลอดภัย
รู้หรือเปล่า ?
เนื่องเวลาจำกัดไม่กล่าวความมากไป ถอยอยู่ข้างองค์ไอศวรรย์โอวาทเตือน
ไฮ่ ไฮ่
-
พระโอวาทพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า ปีหมินกั๋วที่ 93 วันที่ 15 เดือนอ้าย ปีเจี๋ยเซิน
กาลบัดนี้ใจแม่แสนเศร้าโศก สุดวิโยคเหลือมิอาจทนมองได้
ลูกร่อนเร่ซัดเซทะเลไกล ลืมสิ้นไปซึ่งความดีเดินผิดทาง
มีเพียงลูกที่เข้าใจหลักธรรมแท้ รู้ช่วยแม่แบ่งเบาภาระใหญ่
แพร่ขจายสาส์นพระแม่ถ่ายทอดไกล กล่าวเตือนให้พุทธบุตรเร่งบำเพ็ญ
เปลี่ยนแปรชั่วเป็นดีพร้อมสร้างคุณ บุญหนุนนำพ้นภัยมลายครึ่ง
ผู้มีจิตไม่เที่ยงตรงเร่งฉุดดึง แปรสิ้นซึ่งมิจฉาสู่สัมมาลดภัย
ผู้ไร้กตัญญูเร่งสำนึกขอขมา กตัญญูสูงค่าสะเทือนเทพ
พ้นเคราะภัยโชคดีเหนือขอบเขต บุญวาสนาเอกนำพาภัยห่างไกล
ผิดมิยอมแก้ไขหยิ่งผยอง ภัยสนองเหตุร้ายมุ่งประชิด
ต้องร่อนเร่พเนจรทุกข์ตามติด ไร้บ้านคิดกลับไปภัยผจญ
เบื้องบนรับบัญชากวาดคนชั่ว บาปท่วมตัวต้องรับการลงทัณฑ์
บาปปรากฏย่อมยากหนีพ้นผ่านทัน เทพเทวัญเหนือศรีษะบันทึกถ้วนถี่
ตรวจละเอียดยากพ้นสายตาฟ้า มีเพียงค่าแห่งสำนึกจริงใจได้
บาปลดครึ่งเคราะห์ภัยผันมลายไป มิเช่นนั้นภัยกระหน่ำซ้ำตรงหน้า
รู้หรือเปล่า ?
ขอลูกรักบำเพ็ญจริงแบ่งเบาแม่ ถ่ายทอดแพร่โอวาทเตือนชาวโลก
มีกุศลกรรมต้องสร้างคุณธรรมเสริม กล่าวเตือนเริ่มด้วยคุณธรรมมุ่งทำดี
รู้หรือเปล่า ?
กล่าวโอวาทเตือนบุตรเพียงเท่านี้ ความหมายมีแฝงล้ำในคำง่าย
แม่หวังเพียงลูกรักห่างไกลภัย อีกสามภัยความยากแปดล้วนมลาย
ขอลูกรักได้ประกาศกันถ้วนหน้า พุทธบุตรทั่วทิศล้วนบำเพ็ญกุศล
พลังกุศลลอยสู่ฟ้าภัยผ่านพ้น ฟ้าเบื้องบนผันภัยสู่สงบเดิม
รู้หรือเปล่า ?
ความยากแปด คือ 1.น้ำ 2.ภัย 3.เข่นฆ่า 4.สงคราม 5.ภัยแล้ง 6.น้ำท่วม 7.หิวโหย 8.ขาดอาหาร
สามภัย คือ 1.อุทกภัย 2.อัคคีภัย 3.วาตภัย
-
พระโอวาทชี้แนะจากพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า ปีหมินกั๋วที่ 93 วันที่ 23 เดิอนอ้าย ปีเจี๋ยเซิน
แม่เสด็จจากวังสู่แดนนิพพาน เตือนลูกยารู้บำเพ็ญปฏิบัติเป็นหนึ่ง
บำเพ็ญดั่งคนตาบอดการณ์นี้ถึง จึงเกิดมีบรรพจารย์อาจารย์ปลอมนาม
หลงยึดปลอมบำเพ็ญลวงใช่ธรรมแท้ ตื่นลูกแลมองให้ชัดใช่ถอยห่าง
มีเพียงหนึ่งสัจธรรมแท้มิเลือนลาง แจ้งผิดถูกทางสอดคล้องยึดหลักธรรม
ผู้สามารถเหล่าลูกน้อยช่วยเบื้องบน โปรดบุตรซนแสวงสู่บันไดฟ้า
จิตลุ่มหลงโลกโลกีย์ความเสื่อมห้า สูญเสียนาญาณใจเดิมผันเปลี่ยนแปร
จิตตาลปัตรสร้างผิดบาปพาเพี้ยนไป มิสดใสบนเมฆาขุ่นมัวดำ
ผลปรากฏเจ้ากรรมคร่ำครวญร้องร่ำ รับทุกข์กรำภัยเคาระห็ร้ายมิจบสิ้น
ความเสื่อมห้า คือ
1. ความเสื่อมของเวไนย์
2. ความเสื่อมของทิฐิ
3. ความเสื่อมของกิเลส
4. ความเสื่อมของอายุ
5. ความเสื่อมของกัปป์
พันหมื่นเคราะห็ร้อยหมื่นภัยมาเนืองเนือง ทุกข์ทุกเยื่องพลัดเร่ร่อนแสนปวดร้าว
อุทกอัคคีวายุศัตราวุธภัยใหญ่คราว แผ่นดินไหวเขาถล่มดินทลาย
โรคพิศดารเป็นหมื่นพันเชื้อโรคร้าย มากร้ำกรายระบาดทั่วยากรักษา
ตายเป็นตายเจ็บเป็นเจ็บมีเหตุหนา เวทนามีพิการป่วยร้องระงม
บำเพ็ญจริงจิตกุศลรอดพ้นภัย เพียงบำเพ็ญได้รับการช่วยเหลือไว้
สัจธรรมแม้ปณิธานยืนหยัดใจ สร้างกุศลให้บารมีพุทธะช่วย
เบื้องบนช่วยพุทธเดิมให้พ้นภัย กราบเทียนหยานรับไตรรัตน์ยึดสัจธรรม
หนึ่งคือธรรมไม่ห่างธรรมในกายตน ประพฤติตรงทำถูกต้องหนักแน่นธรรม
พลังธรรมพวยพุ่งสู่ ณ เบื้องฟ้า สะเทือนหนาซึ่งดินแดนแห่งพุทธา
ได้ผันแปรชายหญิงในแดนโลกา ถอยห่างหนาอันตรายในเภทภัย
รู้หรือเปล่า ?
พุทธะแลปุถุชนต่างที่ใจ จิตงามใสสูงสุดมิเปลี่ยนผัน
ยุติธรรมทั่วไร้ปรปักษ์แบ่งเธอฉัน ปณิธานมั่นศรัทธาจริงยึดสัจธรรม
ใจพุทธะมีเมตตาช่วยเวไนย ไม่เพื่อตนใจเที่ยงตรงจิตกุศล
อนาคตเวไนยคือพุทธะบำเพ็ญตน ปฏิบัติตรงจิตซื่อสัตย์ดั่งอริยา
มรรคผลพูนเพียรบำเพ็ญเสริมบารมี นิสัยมีแห่งอารมณ์ตัดรากเหง้า
ได้รับเลือกเป็นเมธีผู้ขัดเกลา มิมัวเมาล้างใจสามกวาดลักษณ์สี่
ละความอยากขจัดมิจฉาผิดครรลอง ตรองใจสามมิจับยึดอุปนิสัยสี่
หลักการนำธรรมเป็นแก่นหนทางมี กำหนดได้ชะตาเปลี่ยนห่างเภทภัย
รู้หรือเปล่า ?
หยุดพู่กันพักไว้เพียงเท่านี้ เวลานี้สายจึงลากลับเมืองฟ้า
บำเพ็ญหลีกพ้นภัยผันชะตา วันหน้ามีโอกาสมาพบกัน
ไฮ ไฮ
ใจสาม คือ 1.ใจอดีต 2.ใจปัจจุบัน 3.ใจอนาคต
ลักษณ์สี่ คือ 1.บุคคลลักษณ์ 2.อัตมลักษณ์ 3.เวไนยลักษณ์ 4.อายุลักษณ์
-
พระโอวาทชี้แนะจากพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า ปีหมินกั๋วที่ 93 วันที่ 26 เดือนอ้าย ปีเจี๋ยเซิน
แม่พบลูกทรงโอวาทเตือนชาวโลก ทุกข์โศกครวญน้ำตานองกังวลหา
พุทธบุตรสู่โลกีย์หลงโลกา ความเสื่อมห้าก่อกวนจิตแม่หนักใจ
แม่มีใจทำอย่างไรไร้กายา ฟ้าแลดินมิอาจกล่าวฝากวาจา
ได้แต่หวังลูกถ่ายทอดเจตนาข้า แพร่หนังสือเผยธรรมาทุกที่ไป
ภัยพิบัติสะสมเนื่องมิขาดสาย เจ้ากรรมไซร์ทวงหนี้แปลกพิสดารหนา
ผลสนองมีโรคภัยยากรักษา ชิมรสชาดความขมเปรี้ยวไว้สิ้นสุด
อภิญญาอริยะพระพุทธา ยากรักษาโรคหนี้กรรมบรรเทาหาย
เพียงอาศัยบุตรสร้างบุญกุศลไว้ หนี้กรรมคลายเวรกรรมหยุดด้วยบุตรเอง
ไร้โรคภัยกายแข็งแรงมีอิสระ ไม่ติดขัดทำความดีเพื่อเวไนย
แม้กายนี้ของปลอมต้องรักษาไว้ ไร้หนี้กรรมได้ยามาป่วยก็หาย
รู้หรือเปล่า ?
แม่ห่วงใยนิสัยลูกสั่งสมมา ยากแก้ไขอภัยตนมีความผิด
มิสำนึกมิแก้ไขก่อเป็นนิจ ไม่รู้ผิดไร้สำนึกยิ่งน่ากลัว
ผู้อื่นผิดไม่ละเว้นหมั่นตำหนิ กรรมปากมีสร้างทุกวันแม่ห่วงใย
เจ้าเพียงพูดไร้ฝึกฝนกังวลใจ เพียงพูดไปไร้ปฏิบัติไร้จริงใจ
พูดมากไปอย่างบ้าครั่งไร้ยั้งคิด ประพฤติผิดปากกับใจไม่ตรงกัน
มีบุตรน้อยทำได้ตรงวาจานั้น ไม่ระวังหลงระเริงมีเอนเอียง
ลับหลังกลับก่อวุ่นวายคบผู้ร้าย ทำตนคล้ายผู้แย่งชิงและใหญ่
บาปเวรสู่ลูกหลานเก้าชั่วคนไป ตกนรกสู่ในภูมิเดรัจฉาน
หากสำนึกพระแม่ทรงให้อภัย บุญยิ่งใหญ่ลดบาปกรรมสร้างความดี
เมื่อเภทภัยลงเก็บกวาดทั่วโลกมี หลักการนี้รับเคราะห์ภัยก็ต่างกัน
บำเพ็ญธรรมมีความผิดให้แก้ไข ปณิธานใจมั่นธรรมยืนหยัด
บุญส่วนบุญบาปส่วนบาปบันทึกชัด สมบูรณ์มรรคสำรวจตนตามอริยา
ไร้แก่งแย่งไร้ซึ่งโลภซื่อสัตย์จริง มีลูกยึดทุกสิ่งเพื่อตนทำร้ายชน
ก่อบาปหนักมิรู้ตัวก่อกรรมกฏ แก้ไขลดมิส่งเสริมคือปราชญ์อริยา
รู้หรือเปล่า ?
หยุดพู่กันพักไว้เพียงเท่านี้ เวลามีจำกัดลาลูกรัก
บำเพ็ญจริงปฏิบัติจริงแจ้งประจักษ์ วันหน้าพบลูกรักค่อยมาเขียนต่อ
ไฮ ไฮ
-
พระโอวาทชี้แนะจากพระอนุตตรธรรมมารดาเจ้า ปีหมินกั๋วที่ 93 วันที่ 27 เดือนอ้าย ปีเจี๋ยเซิน
วันนี้แม่สู่สถานทรงโอวาทต่อ มารห้าก่อชาวโลกอาจต้องระวัง
มารใจห่างจิตวุ่นวายเกิดก่อกรรม มาก่อกวนซ้ำไร้ใจธรรมงานโลกวุ่นวาย
ผู้บำเพ็ญต้องขจัดจิตละโมบ อีกความโลภงดความอยากพ้นเภทภัย
ยามโกรธเล่าอารมณ์ร้อนป่ากุศลไหม้ ไฟอวิชชายั่วมารโกรธขวางบำเพ็ญ
ลดอารมณ์ผ่อนแรงไฟให้อ่อนน้อม สงบย่อมสุขุมใจสบาย
ความหลงตัดอนาคตมารกวนได้ อย่ายึดมั่นใจเปิดกว้างไม่หงอยเหงา
จิตลุ่มหลงบ้าคลั่งญาณตาลปัตร อย่าท้อแท้เพ้อฝันมั่นทำดี
รักมิจฉาลดละตรงถ้วนถี่ ดำรงสติยึดกุศลมารห่างไกล
บำเพ็ญจริงอย่าเมินเฉยมารยโสมาก ขัดขวางยากก้าวหน้าทำดีสูญ
บ่มคุณธรรมใจกว้างดั่งทะเลการุณ ธรรมสรรเสริญคุณหลักแฝงรู้แจ้งหนึ่ง
ธรรมแท้จริงสอบแท้จริงถึงแรงไฟ เคี่ยวกรำไปอดทนไว้ไม่ถอยหนี
ฝึกฝนต้องจิตมั่นคงอุทิศพลี อีกพร้อมมีใจฝึกฝนสำเร็จเป็นเซียน
รู้หรือเปล่า ?
หยุดพู่กันพักไว้เพียงเท่านี้ ถอยไปอยู่ ณ ด้านข้างพิธี
บัญชาให้บรรพจารย์หมีเล่อ เพื่อถ่ายทอดคำสอนนี้แทนข้า
ไฮ ไฮ
มารห้า คือ 1.กิเลสมาร 2.ขันธ์มาร 3.อภิสังขารมาร 4.เทวชุตตมาร 5.มัจจุมาร
-
พระโอวาทพระศรีอริยเมตตรัย
ญาณวิสุทธิ์เต็มกลมใสสว่าง แย้มโอษกว้างเบิกบานใจไร้หม่นหมอง
พระศรีอารย์รับบัญชาโปรดชนผอง ทรงโอวาทเตือนพี่น้องนึ้นนาวา
ปู่หลานได้พบกันใช่เรื่องง่าย ร่วมแบกภาระใหญ่โปรดชาวโลก
อาจารย์ชี้ทางสว่างพ้นวิปโยค พ้นแดนโศกสู่ที่มาพุทธากลับคืน
เราคือ
พระบรรพจารย์หมีเล่อ รับบัญชาจาก
องค์ธรรมมารดา สู่สถาน กราบกตัญชลี
องค์ธรรมมารดาเจ้า ถามหลานรักสบายดีฤา
ไฮ่ ไฮ่
แดนโลกีย์ถิ่นนี้น่าเวทนา ถอยศรัทธาพาจิตต่ำระส่ำระสาย
พยุงจิตดีงามฝ่ามรรคาบั้นปลาย แบกภาระร่วมสืบสายหญิงชายคนบุญ
ให้แจ้งชัดในสัจธรรมไม่เอนเอียง ตั้งมั่นเพียงบำเพ็ญเพียรแจ้งที่มา
ประคองจิตฝึกใจขจัดอัตตา ญาณสงบเกิดปัญญาวิสุทธิ์จริง
สลัดสิ่งเศร้าหมองมัวที่กลั้วอยู่ สงบสู่จิตอวิชชามลายสิ้น
รู้ที่มาแก่นแท้ใจประทานชีวิน ฉุดช่วนสิ้นบุตรพุทธาโลกาวิไล
เป็นแบบอย่างไม่กาศธรรมใจใฝ่ดี รู้หน้าที่รู้หลักเกณฑ์รู้เหตุผล
ค่อยกล่อมเกลาทางสว่างนำผองชน ประคองตนอย่างผู้นำสร้างความดี
ล้างมิจฉาทิฐิให้หมดจด ประกาศธรรมพุทธพจน์จรดสิบทิศ
ร่วมปรกโปรดสามภพภาระศักดิ์สิทธิ์ แนะแกะหลงให้แจ้งจิตประตูพุทธา
มุมานะประคองใจไม่ไหวหวั่น สนองรับพระโองการไม่ถอยหนี
ประกาศธรรมบำเพ็ญตนชั่วชีวี ดำเนินหลักเยื้องฟ้ามีคุณธรรม
ร่วมถ่ายทอดอนุตตรธรรมสู่เวไนย์ บัญชาให้กราบกงฉางเป็นอาจารย์
เผยแพร่บทโอวาทองค์มารดาท่าน ร่วมกอบกู้วิกฤตการณ์แปรเภทภัย
มวลชนร่วมผสานมหากุศล ขจัดภัยพิบัติพ้นร้ายกลายดี
ดำเนินตามครรลองธรรมวิถี สุขทวีถ้วนหน้าเบิกฟ้าอำไพ
ไฮ่ ไฮ่
กาลนี้ล่วงเวลามามากแล้ว พักพู่กันยืนสงบต่อเบื้องพระแท่น
องค์ธรรมมารดาทรงบัญชา หยุดพักไว้เพียงเท่านี้
กราบลา
องค์ธรรมมารดา ติดตามเสด็จกลับ
วันหน้าประสบโอกาส
มาพบกันใหม่
ไฮ่ ไฮ่
-
พระโอวาทพระโพธิสัตว์กวนอิม ปีหมินกั๋วที่ 93 วัรที่ 28 เดือนอ้าย ปีเจี๋ยเซิน
หนันไห่ล่องนาวาธรรมสู่สถาน กู่ฝอท่านตามเสด็จองค์พระมารดา
น้อมโองการรับสนองบัญชาฟ้า กล่อมเกลาช่วยด้วยเมตตาพ้นภัยราวี
ทรงอักษรประกาศทั่วสิบทิศ แปรเปลี่ยนจิตคนในโลกศิวิไลซ์
ให้พิภพเจิดจรัสไร้เภทภัย บำเพ็ญจริงทั้งชายหญิงต้านภัยเอย
เราคือ
บุราณพุทธะแห่งทะเลทักษิณ รับบัญชาจาก
องค์ธรรมมารดา สู่พุทธสถาน น้อมตามเสด็จ
องค์ธรรมมารดา น้อมรับบัญชาทรงโอวาท กราบกตัญชลี
องค์ภูมีผู้เมตตา ถามเมธีสราญฤา
ฮา ฮา
ด้วยเมตตาจิตเปรมเปี่ยมยินดี หมายกล่อมเกลาเมธีทั้งชายหญิง
ล้วนร่วมแรงปฏิบัติงานภพปลาย จิตเดิมไร้การแบ่งแยกฉันและเธอ
สี่คาบสมุทรทรงปกโปรดเสมอภาค แม้นลำบากยังชี้นำผู้ลุ่มหลง
ให้แจ้งในสัจธรรมพุทธองค์ มุ่งประคองปณิธานปานชีพวาย
สู่ยุคสามปลายกัปป์กาลคับขัน ปกโปรดญาณบำเพ็ญพร้อมทั้งครอบครัว
ธรรมสูงส่งแยบยลแท้ไร้หมองมัว สาธุชนทุกทิศทั่วร่วมบำเพ็ญ
กราบเทียนหยานรับไตรรัตน์รหัสศักดิ์สิทธิ์ เสวยสุขชั่วชีวิตพรั่งพร้อมทั้งครอบครัว
ส่งเสริมชนศึกษาธรรมล้ำเมตตา ผู้นำพารับรองชนหมั่นพากเพียร
กล่าวบรรยายสัจธรรมน้อมนำสุข แนะทางถูกฟื้นคุณธรรมสัมพันธ์ห้า
ดำเนินตนเป็นแบบอย่างแก่ประชา ไม่สรรหาเรื่องเหลวไหลไร้ครรลอง
ชี้นำผู้ลุ่มหลงแจ้งในธรรม ศรัทธานำบำเพ็ญจริงไม่ถอยหนี
สดับธรรมโองการสวรรค์อาจารย์ชี้ ประโยชน์ทวีมีมรรคผลแสนแยบยล
สละตนเมตตาเกื้อเพื่อเวไนย์ ช่วยเบื้องบนธรรมเกริกไกรแผ่ไพศาล
ประธานสถานภาระหนักร่วมเก็บงาน สนองคุณใจห้าวหาญผสานงานธรรม
เร่งหว่านไถในนาบุญสร้างมรรคผล ย่อมเหน็ดเหนื่อยดีเลวปะปนคัดสรรค์ครั้งใหญ่
เมธีกระจ่างต้องเที่ยงตรงธรรมส่องใจ เหล่าเวไนย์ได้พึ่งพาบารมี
มุ่งมั่นบำเพ็ญขัดเกลาญาณสว่าง ขจัดสิ้นอุปสรรคขวางทางสดใส
เริ่มต้นเดินจากหนึ่งหนทางยาวไกล ผลยิ่งใหญ่พร้อมสมบูรณ์กลับแดนพุทธา
ฮา ฮา
ทรงอักษรพักไว้เพียงเท่านี้ ถอยไปข้างพิธีรอบัญชา
กล่าวความต่อด้วยองค์พระมารดา เหล่าพุทธานิ่งรอฟังพระโอวาทเตือน
ฮา ฮา
คุณสัมพันธ์ห้า คือ 1.ผู้ใหญ่กับผู้น้อย 2.พ่อกับลูก 3.สามีกับภรรยา 4.พี่กับน้อง 5.เพื่อนกับเพื่อน
-
แม่เสด็จลงสู่พุทธสถาน พบลูกรักใจเศร้าอาดูรแสน
แม่ถอนใจเมื่อได้เห็นโลกีย์แดน ลุ่มหลงแสนใจญาณท้อแท้ธรรม
จิตไม่เที่ยงลืมจริยาอันงดงาม โลภลาภปากสูญสิ้นจิตดีงาม
พลังแห่งแม่พร้อมจะทำอย่างไรได้ เมื่อไร้กายอยากแถลงให้แจ้งชัด
เพียงอาศัยบุตรพุทธาช่วยประกาศ หลักสัจธรรมช่วยประสานธรรมแทนฟ้า
เตือนพุทธบุตรจากหลงสู่รู้แจ้ง อย่าเคลือบแฝงหลงติดมายาปลอม
สูญเสียจริงเดินผิดทิศทางอ้อม สุราย้อมนารีทรัพย์เก่งทุกทาง
มิรู้ตนเกิดมาจากที่ใดบ้าง ไม่รู้ทิศทางจะกลับสู่ ณ ที่ใด
เพียงสนุกสนานวันวันไป หมกมุ่นในแสงสีอารมณ์หลาก
เหล่าลูกรักผู้มีความสามารถ ช่วยประกาศกล่อมเกลาเหล่าคนดี
ช่วยกล่าวเตือนผู้มีบุญสัมพันธ์นี้ เร่งตื่นมีทิศทางที่ชัดเจน
รับอริยะธรรมแจ้งใจในแยบยล เข้าแก่นผลปลายสัจธรรมเร่งศึกษา
อนุตตรล้ำเลอแท้ยากเปรียบค่า บุญพบพาสัมพันธ์พบไตรรัตน์
ไตรรัตน์นี้คุ้มครองป้องเภทภัย ปกป้องได้มีภัยได้พ้นผ่าน
ดำเนินจิตบำเพ็ญด้วยจริงใจ นานวันไซร์เร่งดำเนินจิตกุศล
บุญกุศลเร่งสั่งสมเพื่อหลุดพ้น กลับคืนต้นบ้านแดนเดิมด้วยสมบูรณ์
รู้หรือเปล่า ? ไฮ่ ไฮ่
หมดเวลาทรงอักษรไว้เท่านี้ วันหน้ามีค่อยมาแถลงใหม่
ลาลูกรักจงถนอมรักษากาย นำพาหมายเหล่าพุทธาคืนเบื้องบน
-
บทส่งท้าย
พระโอวาท พระศรีอริยะเมตตรัย
ปีหมินกั๋วที่ 93 วันที่ 28 เดือนอ้าย ปีเจี๋ยเซิน
เราคือ
บรรพจารย์หมีเล่อ รับบัญชาจาก
องค์อนุตตรธรรมมารดา เขียนบทส่งท้าย บ่งบอกถึงความเข้าใจในหนังสือเล่มนี้นั้นคือ
องค์ธรรมมารดาเมตตา เพื่อช่วยกู้เวไนยที่อยู่ในทะเลทุกข์
พ้นจากทุกข์ได้พบสุข สลายภัยลดเคราะห์กรรม ด้วยความเป็นห่วงแสนทุกข์ใจ
ทรงโอวาทรวบรวมทั้งกลางวันและกลางคืนจากใจ ทุกบททุกวาจา กล่าวออกมาล้วนจากใจ
เพื่อบอกให้เหล่าคนบุญใจกุศลใจใต้หล้า แลศิษย์หลานทั้งหลาย
มีเพียงใจที่บำเพ็ญปฏิบัติด้วยใจจริง สั่งสมบุญและกุศลความดีจึงสามารถพ้นเภทภัยได้
ผู้ที่ช่วยประกาศแพร่ขยายหนังสือเล่มนี้ ข้าจะนำบันทึกความดีไว้หนึ่งชุด สลายเภทภัยลดหนี้กรรม แปรร้ายเป็นมงคล
โชคดีแท้ !
-
แม่สู่สถานด้วยใจเศร้าสลด ด้วยรันทดโลกา ณ บัดนี้
เป็นผู้นำไร้ธรรมละโมบไร้ศักดิ์ศรี ประชาชีพพลอยทุกข์ร้อนประท้วงไป
แม่เห็นลูกถูกกระหน่ำทั้งลมฝน ค้านฉ้อฉลเดินขบวนประท้วงไป
แม่ผลักดันพายุให้สลาย เพื่อมิให้ลูกหญิงชายต้องเปียกปอน
ที่ผ่านมาไม่ถกเรื่องการเมือง เปลี่ยนหัวเรื่องตนเที่ยงตรงไม่สั่นคลอน
แต่โบราณกรรมใครก่อรับสนอง พ้นหมายฟ้องแต่มิพ้นกฏเทวา
ฟ้ามีตาตรวจสอบมิเคยพลาด บุญและบาปตนสร้างแจ่มชัดหนา
ไม่ละเว้นคนบาปรับกรรมมา กฏแห่งฟ้าไม่บิดเบือนและผิดพลาด
ฟ้าชัดเจนจัดการบาปความผิด อย่าได้คิดหลบหลีกให้พ้นทาง
แม่ช่วยลูกยุติธรรมทุก ๆ อย่าง แบ่งสองข้างธรรมะกับอธรรม
ขาดสติช่วยคนร้ายสร้างกรรมเวร ไม่ละเว้นกวดขันไม่พ้นกรรม
มีบาปหนาท่วมท้นจมวงเวียนกรรม พลังความชั่วครอบงำภัยถึงตัว
โทษว่าป่วยเป็นโรคยากรักษา หรือเคราะห์มาดวงตกให้ทุกข์ทน
เตือนเมธีต้องกระจ่างธรรมแยบยล อย่าใช้กลเล่ห์ลวงฉวยโอกาส
สำนึกผิดแก้ไขไม่ทับถม ไม่ฝืนกฏถูไถไม่โลภมาก
ตรีเทวารอบคอบตรวจบุญบาป บุญและบาปไม่อาจลบหักกลบหนี้
คุณและโทษตัดสินเที่ยงตรง ผลกุศลตอบสนองแก่เมธี
อกุศลสนองผลไม่อาจหนี ปรากฏชัดทันทีเห็นทันตา
วันนี้แม่ขอหยุดปลายพู่กัน สู่สวรรค์พบกันใหม่ในคราหน้า
วันพรุ่งนี้ภูติผีปรากฏกายา กล่าววาจาเล่าความผิดให้ชัดเจน
-
พระโอวาทพระศรีอริยะเมตตรัย และ พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์
ไมเตรยยะเมตตาพาวิญญาณบาป แจ้งให้ทราบเหตุผลกรรมที่ตนสร้าง
บรรพจารย์ให้ลงสู่อริยสถาน ร่างธรรมสาสน์เตือนชาวโลกพึงสังวร
เราคือ
พระไมเตรยยะบรรพจารย์ บัดนี้พร้อมพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์
น้อมรับพระบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดา นำพาวิญญาณบาปเฉินเจิ้นซิง แห่งนรกอเวจี
ปรากฏกายแสดงธรรม บอกเล่าต้นเหตุ ผลกรรม ก้มกราบ
องค์อนุตตรธรรมมารดา ถามศิษย์ทั้งหลายสบายดีหรือไร ?
ฮา ฮา
เหล่าวิญญาณนรกานต์ทุกข์โศกา มีชีวาสร้างบาปกรรมไม่ยั้งคิด
ตกลงสู่อเวจีนานเนื่องนิจ บาปความผิดปรากฏบนกระจกกรรม
ไม่ดำเนินตามหลักธรรมครั้งโบราณ ตนระรานแหลกเหลวจิตชอกซ้ำ
พุทธะพาวิญญาณมีบาปกรรม เฉินจิ้งชิงบอกเล่าย้ำให้ชัดเจน
เราคือ
พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ น้อมรับ พระบัญชาจาก
องค์อนุตตรธรรมมารดา ลงสู่อริยสถาน น้อมกายก้มกราบ
องค์อนุตตรธรรมมารดา ถามเมธีทั้งหลายสุขสบายฤา
ฮา ฮา
วันนี้... ข้านำพาวิญญาณบาป เฉินจิ้นชิง แห่งนรกอเวจี ให้เขาสำแดงกายเทศนาธรรมบอกเล่าเรื่องราวต่อสาธุชนชายหญิง ให้เข้าใจเรื่องต้นเหตุผลกรรมดีและชั่ว ทำความชั่วย่อมได้รับผลชั่วตอบสนอง
บัดนี้... จึงมีบัญญชาให้ เฉินจิ้นชิง บอกเล่าบาปกรรมในอดีตที่ตนเคยก่อไว้และการรับโทษทัณฑ์ต่าง ๆ นานาในนรกภูมิ
เรื่องราวต่อไปนี้... เป็นคำบอกเล่าของ เฉินจิ้นชิง
ข้าชื่อว่า เฉินจิ้นชิง ปัจจุบันรับโทษทัณฑ์ในนรกอเวจี ข้าสำนึกผิดในบาปกรรมต่าง ๆ ที่เคยสร้างไว้ในอดีตชาติ ซึ่งนับว่าเป็นความผิดร้ายแรงยากที่จะให้อภัย ข้าได้ใช้อำนาจข่มขู่ให้ผู้อื่นหวาดกลัว ข่มขู่ ปล้นจี้ เล่นพนัน จับคนมาฆ่า เป็นต้น
ปีหมินกั๋วที่ 86 ในตอนเช้าของวันที 14 เดือนสี่ เวลา 7.30 น.
ข้าและเพื่อนร่วมแก๊งหลินซุนเชิงและเกาเทียนหมิน ได้ร่วมกันจับตัวไป๋เซี่ยวเอี้ยน ลูกสวาของบ้านไป๋ปิงปิง ที่กำลังจะไปโรงเรียนเรียกค่าไถ่
วันที่ 28 เดือน 4
พวกเรา ได้ทรมานไป๋เซี่ยวเอี้ยนจนถึงแก่ความตาย พวกเรานำศพไปทิ้งไว้ในท่อระบายน้ำบนถนนซินจวงจง ในเมืองไทเป
วันที่ 6 เดือน 6
พวกเราสามคนได้จับตัวสมาชิกสภาผู้แทนราษฏรเมืองไทเป ไช่หมิงถัง ไปเรียกค่าไถ่ ได้เงินมา 5,000,000 หยวน
วันที่ 8 เดือน 8
ในช่วงระหว่างการหลบหนี พวกเราสามคนข่มขู่รีดไถเงินจากพ่อค้าแซ่เฉิน ในเมืองไทเป ได้มา 1,500,000 หยวน
วันที่ 23 เดือน 10
ข้าและเกาเทียนหมิน ยิงนายแพทย์ฟังเป้าฟัง และจางชังปี้ ภรรยาของนายแพทย์ตายที่คลีนิกศัลยกรรมความงามหลอซือฝูลั้ว และข่มขืนนางพยาบาลเจิ้งเหวินอวี้ จากนั้นก็ยิงหล่อนทิ้ง
วันที่ 28 เดือน 11
ข้าบุกเข้าไปบ้านจั๋วม่าวฉีเอกอัคราชทูตจีน จับกุมห้าชีวิตในครอบครัวนี้เอาไว้ สุดท้ายก็ถูกล้อมเอาไว้นาน 24 ชั่วโมง หลังจากมีการเจรจาต่อรองกับหัวหน้าตำรวจโหวโหย่วอี๋ ข้าจึงตัดสินใจยอมมอบตัว ซึ่งที่จริงแล้ว ในระหว่างการหลบหนี ข้าได้บุกเข้าไปตามเรื่อนต่าง ๆ ก่อคดีข่มขืน หญิงสาวรวมทั้งหมด 19 ราย และยังปล้นเอาทรัพย์สินเงินทองไปกินไปดื่มไม่ยั้ง ทั้งยังข่มขู่ผู้เคราะห์ร้ายไม่ให้แจ้งความ มิฉะนั้นจะกลับมาแก้แค้น
ปีหมินกั๋วที่ 87
เดือน 1 วันที่ 23
ศาลอาญาเมืองปั่นเฉียว พิพากษาตัดสินประหารชีวิต บาปกรรมความผิดที่ข้ากระทำไว้ได้ตอบสนองแล้ว จางซู่เจินภรรยาของข้า ชีวิตตกอับ ถึงกับต้องไปขายตัวในสถานบริการ ลูกทั้งสองของข้าก็พลอยรับเคราะห์กรรมไปด้วย ต่อมามีสามีภรรยาชาวอเมริกันใจดีคู่หนึ่ง รับไปเลี้ยงดูที่อเมริกา ข้านั้นสมควรตายจริง ๆ ทำให้ลูกเมียต้องเดือดร้อน หลังจากถูกยิงเป้าแล้ว ข้าถูกยมทูตนำพาลงสู่นรกภูมิ พาข้าไปสู่นรก กระทะน้ำมันเดือด ทอดจนตัวข้าดำไหม้ไปหมด ทั้งยังแสบปวดแสบร้อน แทบตายทุกครั้ง เมื่อข้าเจ็บปวดจนสลบไป ก็จะพยุงตัวให้ข้าลุกขึ้น แล้วใช้น้ำราดให้ ข้าฟื้น จากนั้นก็จับข้าโยนลงไปทอดในกระทะน้ำมันเดือดอีก ทำเช่นนี้ซ้ำ ๆ กันนับพัน ๆ ครั้ง แต่ละครั้งที่ข้าถูกโยนลงไป ข้าร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดทรมานแสนสาหัส จากนั้นก็พาข้าไปนรกเพลิง ข้าจะถูกจับมัดเหมือนหมูย่าง นำข้าไปย่างไฟดำเป็นตอตะโก และส่งกลิ่นเหม็นไหม้ เกินที่จะทนไหว เมื่อข้าเจ็บปวดจนสลบไป ยมทูตหน้าวัวก็จะสาดน้ำให้ข้าตื่นและเอา ไปย่างซ้ำนับหมื่นนับพันครั้ง ข้าเจ็บปวดทรมานจนร้องขอชีวิต แต่ยมทูตหน้าวัวก็ไม่สนใจ จากนั้นก็ลากข้าไปยังนรกเส้นเอ็น และจะดึงเส้นเอ็นทั้งตัวข้าออกมาทีละเส้น ๆ เมื่อข้าเจ็บปวดจนสลบไป ยมทูตหน้าม้าก็จะสาดน้ำให้ข้าตื่น จากนั้น ก็ดึงเส้นเอ็นข้าซ้ำอีก ทำเช่นนี้ซ้ำ ๆ นับพันนับหมื่นรอบเช่นกัน ความเจ็บปวดในแต่ละครั้ง แม้จะร้องอ้อนวอนอย่างไรก็ไม่มีประโยชน์ ยังคงต้องรับทุกข์ทรมานเช่นนี้ไปเรื่อย ๆ เพราะบาปกรรมของข้านั้นหนักหนายิ่งนัก จากนั้นก็ลากข้าไปยังนรกตัดมือตัดเท้า ตัดมือและเท้าข้าไปทีละนิ้ว ๆ ตัดจนมือและเท้าข้าเละละเอียดไปหมด ข้าเจ็บปวดจนสลบไป ยมทูตหน้าม้าก็จะสาดน้ำให้ข้าตื่นและตัดมือตัดเท้าข้าซ้ำอีก ทำเช่นนี้นับร้อยนับพันครั้ง ข้าไม่สมควรกระทำความชั่วเลวทรามเช่นนี้...ในขณะมีชีวิตเลย เป็นการกระทำที่ไร้มโนธรรมสำนึก บัดนี้ต้องรับผลกรรมชั่วที่ก่อไว้ จากนั้นยมทูตหน้าวัวก็พาข้าไปยังนรกบดขยี้ ร่างกายของข้าถูกบดจนละเอียด เมื่อข้าเจ็บปวดจนสลบไป ยมทูตหน้าวัวก็จะสาดน้ำให้ข้าตื่นและบดขยี้ร่างกายข้าต่อไป ทำเช่นนี้นับพัน ๆ ครั้ง ข้าสำนึกผิดแล้ว แต่ว่าก็ยังไม่หยุดลงโทษ เพราะว่าข้าได้ทำร้ายผู้อื่นจนถึงแก่ความตายมากมาย จากนั้นก็พาข้าไปยังนรกผ่าท้องผ่าไส้ นำเอาลำไส้ใหญ่ ลำไส้เล็ก กระเพาะ ตับ ม้าม ออกมาล้างทำความสะอาด ข้าเจ็บปวดจนสลบไป ยมทูตหน้าวัวก็สาดน้ำให้ข้าฟื้นขึ้นมาอีก และทำเช่นนี้ต่อไปอีกนับร้อยนับพันครั้ง ข้าสำนึกในบาปกรรมต่าง ๆ ที่ตนเองได้กระทำไว้ตอนมีชีวิตอยู่สำนึกผิดแล้ว ข้าไม่น่าทำเรื่องโหดเหี้ยมเลวร้ายขนาดนี้เลย แม้จะเสียใจสำนึกสักเพียงใดก็ตามแต่มันก็สายเกินไปแล้ว ข้าสำนึกผิดในนรกภูมิทุกวัน "" ข้าไม่ใช่คน แย่ยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉานเสียอีก ข้าสมควรตาย ตายอย่างโดดเดี่ยวอ้างว้าง""" บัดนี้ตกลงสู่นรกอเวจี ไม่มีโอกาสได้เกิดใหม่ ก็ได้แต่หวังว่าชาวโลกทั้งหลายอย่าได้กระทำความชั่ว ทำเรื่องเลวทรามต่ำช้า อย่าโหดเหี้ยมอำมหิตเช่นข้าเลย หากพวกท่านได้กระทำความผิดบาปไว้ ให้รีบสำนึกแก้ไข อย่าทำผิดซ้ำซ้อน ได้โปรดฟังคำตักเตือนของข้าด้วย
พระอนุตตรธรรมมารดาทรงเมตตา ให้ข้าลงสู่พุทธสถานสำแดงกายในวันนี้ ให้ข้าได้เปิดเผยบาปกรรมความผิดของตนเอง ในอดีตชาติ และบอกเล่าโทษทัณฑ์ต่าง ๆ ที่ได้รับในนรกภูมิ วันนี้ข้ามีโอกาสได้สำนึกอย่างแท้จริง และให้ข้าได้ตักเตือนชาวโลกให้กลับตัวกลับใจเสียใหม่ และทำให้ข้าสามารถลดโทษลงได้
วิญญาณบาปเฉินจิ้นชิง ขอกราบขอบคุณมา ณ ที่นี้...
ขอกราบขอบพระคุณ องค์อนุตตรธรรมมารดาที่ทรงเมตตา
ขอกราบขอบพระคุณ พระศรีอริยเมตตรัยที่เปี่ยมเมตตา
พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ที่เมตตา รวมทั้งเทพเทวาพิทักษ์ธรรมสถานทั้งหลาย ในขณะเดียวกันขอขอบคุณเหล่าเมธีทั้งหลายที่ช่วยเหลือข้าให้บรรลุภาระกิจนี้
วิญญาณบาปเฉินจิ้นชิง ขอกราบขอบพระคุณ
-
พระโอวาทจอมเทพวินัยธรกวนอู
ปีหมินกั๋วที่ 95 วันที่ 17 เดือนเก้า
เราคือ
จอมเทพวินัยธรกวนอู น้อมรับพระบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดา ให้เขียนบทส่งท้ายของหนังสือธรรมะเล่มนี้
ในหนังสือบอกเล่าสถานการณ์ในโลกปัจจุบัน
ใจคนไม่เหมือนเดิม ผู้ที่มีปณิธานควรจะเจริญรอยตามอริยเมธีช่วยเหลือเวไนย์ ส่งเสริมหลักธรรมสัมพันธ์โบราณ เพื่อแปรเปลี่ยนใจมนุษย์
ในหนังสือนี้ก็ได้บอกเล่าเรื่องมหันตภัยในปีหน้า
หากมีใจใฝ่ธรรม ใฝ่กุศลก็จะสามารถแคล้วคลาดปลอดภัย
ในช่วงท้ายก็ได้นำพาวิญญาณบาปเฉินจิ้นซิงมาสำแดงกาย
เปิดเผยบาปกรรมในอดีตชาติที่ตนก่อไว้ และการรับโทษทัณฑ์ในนรกอเวจี ณ ปัจจุบันนี้
เพื่อเตือนใจชาวโลกให้กลับตัวกลับใจ
หากผู้ใดมีใจช่วยพิมพ์หนังสือธรรมะ หรือประกาศธรรมแทนฟ้าเบื้องบน
ส่งมอบหนังสือธรรมะนี้แก่ผู้อื่น ข้าจะคุ้มครองให้อยู่เย็นเป็นสุข มีสุขภาพกายใจที่แข็งแรง
ผู้สดับ...
ลดภัยสลายทุกข์
ผู้ถ่ายทอด...
ประสบร้ายกลายเป็นดี
จบเล่ม