(http://gotoknow.org/file/035523540/lao-tzi2.jpg)
ท่านเหลาจื่อ ( เล่าจื๊อ ) แซ่ หลี่ นามคำเดียวว่า เอ่อร์ ฉายา ปั๋วหรัน มีอาสัญนามว่า ตัน เป็นชาวหมู่บ้าน ลี่ อำเภอ ขู่ ในรัฐฉู่ ( ปัจจุบันอยู่ในอำเภอหาว มณฑลอันฮุย ) (ในคัมภีร์เต๋า ปรัชญาเหลาจื่อ นามสกุล ลี่ นาม เอ๋อ เป็นชาวเมืองฉอขู่ ตำบลหลี่ หมู่บ้านชวีเหยิน ท่านมีฉายาว่า เป๋อหยาง เกิดเมื่อ 604 ปี ก่อนคริสตกาลในราชวงศ์โจว ท่านเกิดก่อน ท่านขงจื่อประมาณ 53 ปี ท่านเหลาจื่อทำงานเป็นผู้อำนวยการหอสมุดแห่งชาติในราชวงศ์โจว ในเมืองลั่วหยาง ) ประสูติในวัน 15 ค่ำ เดือน 2 ตามจันทรคติ รับราชการมีหน้าที่เป็นผู้ดูแล "คลังคัมภีร์" ครั้งหนึ่งท่านขงจื่อเคยมากราบพบท่านเหลาจื่อ ท่านเหลาจื่อได้กล่าวว่า "พ่อค้าที่ดีจักซ่อนสิ่งมีค่าไว้เสมือนว่าไม่มี สัตบุรุษผู้เปี่ยมคุณธรรม มองไปคล้ายคนเขลา" ท่านขงจื่อได้ชื่นชมท่านเหลาจื่อว่าเป็นผู้ที่มีความรู้สูงส่ง ลึกซึ้ง ประดุจหนึ่งว่า "วันนี้ได้พบท่านเหลาจื่อ ดุจดั่งได้พบมังกรเทวา"
เมื่อท่านเหลาจื่อเห็นราชวงศ์โจวเสื่อมถอย จึงคิดที่จะแฝงตัวแล้วเดินทางออกจากประเทศจีนผ่านทาง"ด่านหันกู่กวน" จึงได้พบกับ ท่านอิ๋นสี่ ซึ่งเป็นผู้บำเพ็ญธรรม ในวันหนึ่งท่านอิ๋นสี่ ได้มองดวงดาว เห็นว่าบนท้องฟ้ามีรัศมีสีม่วงทอพาดผ่านมาจากทางตะวันตก จึงทราบว่ามีพระอริยเจ้าที่จะเดินทางออกทางด่านหันกู่กวน ดังนั้นจึงได้ขอไปเป็นขุนนางเฝ้าด่านแห่งนั้น ไม่นานก็เห็นท่านเหลาจื่อขี่ควายเขียวผ่านมา จึงได้ขอให้ท่านเหลาจื่อโปรดเมตตาฝากคัมภีร์ไว้ให้กับโลกใบนี้ ซึ่งมีชื่อว่า "คัมภีร์เหลาจื่อ หรือ คัมภีร์คุณธรรม" ซึ่งอายุขัยของท่านเหลาจื่อนั้น บ้างก็ว่า 160 ปี บ้างก็ว่า 200 กว่าปี