เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 15/06/2010, 22:57
 |
|
:: เนื้อหาโดยสังเขป
สำหรับหนังสือเล่มนี้ส่วนตัวอ่านแล้วดีมาก แต่อธิบายยากแถมต้องมีใจเปิดกว้างมากๆ เลยเอาบทความนี้มาให้อ่านกันนำมาจาก กรุงเทพธุรกิจ จุดประกายวรรณกรรมลองอ่านดูเพลินๆนะครับ
พรานอักษร
Conversations with God
พระเจ้าตายแล้ว...ฟื้น?
ลมฝน
ในยุคนี้สำนักพิมพ์น้อยใหญ่ต่างลุกขึ้นมาทำหนังสือแนว 'ธรรมะ-จิตวิญญาณ' กันอย่างเป็นล่ำเป็นสัน ด้วยเป็นที่ต้องการของตลาดในยุคที่ผู้คนต่างสับสนและเสาะหาคำตอบของชีวิต หลายเล่มได้รับความนิยมจนทำให้สำนักพิมพ์จำนวนไม่น้อยรับทรัพย์ไปตามๆ กัน
ท่ามกลางปรากฏการณ์ขาขึ้นนี้ เมื่อปลายปี 2549 มีหนังสือชื่อประหลาดเล่มหนึ่งออกวางขายในตลาดบ้านเรามีชื่อว่า สนทนากับพระเจ้า เล่ม 1 แปลจากต้นฉบับเรื่อง 'Conversations with God : An Uncommon Dialogue' ซึ่งเป็นหนังสือแนวจิตวิญญาณที่ขายดีที่สุดในโลกในรอบทศวรรษที่ผ่านมา แปลไปแล้วเกือบ 50 ภาษา และเพิ่งถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ในชื่อเรื่องเดียวกัน ว่ากันว่าหนังสือชุดนี้คือ 'มหากาพย์แห่งจิตวิญญาณ' ของโลกหนังสือเลยทีเดียว และฉบับภาษาไทยก็สร้างความฮือฮาในหมู่ปัญญาชนและผู้ใฝ่ธรรมในสังคมไทยได้ไม่น้อย
หลายคนถึงกับบอกว่า...นี่คือหนึ่งหนังสือด้านจิตวิญญาณที่มีเนื้อหาโดดเด่นที่สุดในรอบหลายทศวรรษ เป็นหนังสือที่ทำลายกรอบกำแพงความคิดและความเชื่อเดิมๆ ของผู้อ่านจนหมดสิ้น บางคนกล่าวว่าเนื้อหามีความละม้ายคล้ายกับพุทธแนวมหายานและตันตระมากอย่างน่าทึ่ง
ส่วนบางคนบอกว่า...นี่คือการตีความคัมภีร์คริสต์ศาสนาใหม่ทั้งหมด แต่กับอีกหลายคนบอกว่ามันคือหนังสือข้ามพ้นวิธีคิดแบบศาสนาไปแล้ว ทั้งยังประสานคำอธิบายทางจิตวิญญาณเข้าเป็นเนื้อเดียวกับมิติทางวิทยาศาสตร์ได้อย่างน่าอัศจรรย์!
ตกลงมันเป็นหนังสือเกี่ยวกับอะไรกันแน่
สนทนากับพระเจ้า เล่ม 2 เป็นอีกคำตอบหนึ่งที่ไขปริศนาเหล่านั้น โดยเล่มนี้ก็ได้นักแปลหนุ่มรุ่นใหม่ อัฐพงศ์ เพลินพฤกษา (บรรณาธิการแปล สนทนากับพระเจ้า เล่ม 1) ซึ่งเขาบอกว่าตัวเองนับถือศาสนาพุทธและไม่เชื่อเรื่องพระเจ้า แถมยังแปลหนังสือเล่มนี้ด้วยความแค้นที่มีต่อโลก! (อีกต่างหาก)
"ผมเกลียดโลกใบนี้ ไม่ชอบเลย โลกบ้าๆ ที่สร้างแต่ความทุกข์ความเจ็บช้ำให้กับผู้คน ผมอยากตอบโต้โลก ที่ผ่านมาผมมักตอบโต้ด้วยการทำร้ายคนอื่นหรือไม่ก็ทำลายตัวเอง ใช้ความเกลียดชังเพื่อตอบโต้ความเกลียดชัง แต่พอได้อ่านหนังสือเล่มนี้เลยเกิดแรงบันดาลใจมากจนรู้สึกว่า เราไม่จำเป็นต้องใช้ความเกลียดชังเพื่อตอบสนองความเกลียดชังก็ได้ การได้มาทำและได้แปลหนังสือชุดนี้ถือเป็นวิธีที่ผมเลือกตอบโต้โลกด้วยความรัก แทนที่จะเป็นความเกลียดชังเหมือนที่เคยเป็นมา" อัฐพงศ์ เผยที่มาที่ไปของหนังสือชุดนี้ในภาคภาษาไทย
พร้อมกับขยายความต่อว่า "ไม่มีใครรู้หรอกว่าคนเขียนคุยกับพระเจ้าจริงหรือเปล่า ผมว่าประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนั้น ความน่าสนใจของหนังสือชุดนี้อยู่ที่ตัวเนื้อหามากกว่า มันลึกซึ้งและเป็นสากลมาก ลึกซึ้งอย่างไม่น่าเชื่อ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับศาสนาเลย ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องพระเจ้าแบบที่คนทั่วไปเข้าใจด้วย ไม่ได้เป็นหนังสือศาสนา (religion) แต่เป็นหนังสือจิตวิญญาณ (spirituality) ไม่รู้จะนิยามหนังสือเล่มนี้อย่างไรเหมือนกัน"
ประเด็นนี้ Jess Peter Koffman ชาวแคนาดาซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ฟังในวันนั้น และเป็นผู้แปลหนังสือท่านพุทธทาสเป็นภาษาอังกฤษในชื่อ 'Practical Buddhism : The legacy of Buddhadasa Bhikkhu' ได้ร่วมแสดงความเห็นเกี่ยวกับหนังสือชุดนี้ไปในทางเดียวกันว่า "เป็นหนังสือที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าสัจธรรมสูงสุดนั้นเป็นหนึ่งเดียว เนื้อหามีความลึกซึ้งเกินกว่าจะผูกติดอยู่กับศาสนาใดได้ เป็นหนังสือที่ดีมากๆ และก็ดังมากๆ ด้วย อยากให้ทุกคนได้อ่าน"
อัฐพงศ์ บอกอีกว่า แม้หนังสือชุดนี้จะดังแบบถล่มทลายในโลกตะวันตก แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่เขาตัดสินใจซื้อลิขสิทธิ์หนังสือชุดนี้เพื่อนำมาแปลเป็นภาษาไทยแน่นอน "เราไม่ได้ทำเพราะเห็นว่ามันดัง แต่เพราะเห็นว่ามันดี" ทั้งยังสารภาพว่าแท้จริงแล้วการทำหนังสือชื่อ สนทนากับพระเจ้า ในสังคมไทยนั้น โอกาสขาดทุนค่อนข้างสูง ด้วยเหตุผลหลักๆ คือสำหรับชาวพุทธแค่เห็นคำว่า 'พระเจ้า' ก็ไม่คิดจะหยิบแล้ว
ผู้นับถือ 'พระเจ้า' ตามแบบศาสนาก็จะรับไม่ได้ เพราะรู้สึกว่าเป็นการบิดเบือนอย่างรุนแรง ถึงอย่างนั้นเขาคิดว่าหนังสือชุดนี้มีคุณค่าเกินกว่าจะปล่อยผ่านไปได้ "แม้ว่าหลายคนจะออกมาประณามหนังสือชุดนี้ แต่ก็ไม่เป็นไร ผมเชื่อว่าหลายชีวิตจะได้ประโยชน์จากการที่หนังสือชุดนี้ได้รับการแปลเป็นภาษาไทย แม้ว่าอาจไม่ได้เป็นคนกลุ่มใหญ่ของสังคม"
นอกจากนี้ 'สนทนากับพระเจ้า' ยังได้รับการจัดอันดับจากสถาบัน International Institute of Management (IIM) ให้เป็นหนึ่งในหนังสือติดอันดับสูงสุดในหมวด World's Most Respected Spiritual Books : A Global Survey เคียงคู่กับกับคัมภีร์เต๋าเต็กเก็ง (เล่าจื๊อ), The Prophet : ปรัชญาชีวิต (คาลิล ยิบราน), Jonathan Livingston Seagull : โจนาธาน ลิฟวิงสตัน, นางนวล (ริชาร์ด บาค), Siddhartha : สิทธารถะ (เฮอมาน เฮสเส), The Art of Happiness : ศิลปะแห่งความสุข (ทะไล ลามะ), Peace Is Every Step : สันติภาพทุกย่างก้าว (ติช นัช ฮันห์), The Alchemist : ขุมทรัพย์ที่ปลายฝัน (เปาโล โคเอลโย) ฯลฯ ที่นักอ่านชาวไทยรู้จักกันดีอีกด้วย
หลายคนสงสัยว่าถ้านิทซ์เช่ยังมีชีวิตอยู่ และได้อ่านหนังสือชุดนี้ เขายังจะยืนยันประกาศว่า 'พระเจ้าตายแล้ว!' อยู่อีกหรือไม่
'สนทนากับพระเจ้า' ต่างมุมมอง
1.ดร.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
"ในแต่ละบรรทัดของหนังสือเล่มนี้สามารถนำไปคิดต่อได้อีกเป็นเดือนเป็นปี...หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ให้คำตอบกับจิตวิญญาณ...ทำให้ผมเข้าใจเพิ่มเติมขึ้นเยอะเลยในแง่ของมุมมองที่มีต่อชีวิต"
2.ดร.ประพนธ์ ผาสุกยืด
"ช่างเป็นบทสนทนาที่สื่อตรงเข้าไปในใจได้อย่างชัดเจนจริงๆ เป็นการสื่อสารที่ให้ทั้งความเบิกบานและสร้างการตื่นรู้ เป็นการผสมผสานมิติทางวิทยาศาสตร์และจิตวิญญาณได้อย่างอัศจรรย์ใจ"
3.ดร.สุวินัย ภรณวลัย
"ไม่ว่า God ในหนังสือเล่มนี้จะมีอยู่จริงหรือแค่เป็นจินตนาการของผู้เขียนก็ตาม แต่นั่นหาใช่สิ่งสำคัญแต่อย่างใดเลย เพราะ God ในหนังสือเล่มนี้ คือกัลยาณมิตรที่ทรงภูมิปัญญาที่สุดคนหนึ่งเท่าที่ผู้อ่านจะพานพบได้ในชีวิตนี้…เท่าที่ผ่านมามีคนจำนวนไม่น้อยเลยที่ชีวิตของพวกเขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปภายหลังจากได้อ่านหนังสือเล่มนี้"
Credit : http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=heavymetal&date=23-03-2008&group=1&gblog=13
:: สารบาญ
:: หมายเหตุ
เริ่มหัวข้อโดย: tik ที่ 15/06/2010, 23:02
ครั้งแรกที่เห็นหนังสือเล่มนี้ในร้านหนังสือภาษาอังกฤษแห่งหนึ่งก็รู้สึกสะดุดกับชื่อไม่น้อย แต่ไม่ได้สนใจที่จะหยิบขึ้นมาอ่าน เพราะคำว่า ”God” บนหน้าปกเป็นเหมือนเส้นกั้นไม่ให้เข้าใกล้ไปกว่านั้น สารภาพตามตรงว่าสำหรับชาวพุทธบ้าน ๆ อย่างผมไม่มีอารมณ์ร่วมหรือผูกพันกับคำ ๆ นี้เลย แม้จะเคยเรียนในโรงเรียนที่สอนเรื่องพระเจ้าอยู่สิบกว่าปีก็ตาม
...หลังจากวันนั้นยังได้แวะเวียนไปร้านหนังสือแห่งนั้นอีกเป็นระยะ ทุกครั้งก็จะเห็นหนังสือเล่มนี้ตั้งอยู่ เป็นปีผ่านไปก็ยังไม่คิดจะหยิบมาเปิดอ่านเช่นเดิม...
แม้จะไม่ไยดีแต่ลึก ๆ ก็รู้แก่ใจว่าชื่อหนังสือเล่มนี้รบกวนจิตใจมาตลอดนับแต่ครั้งแรกที่เห็น “คุยกับพระเจ้า? คุยอะไร? บ้าหรือเปล่า? พระเจ้าอะไรอีก?” จนวันหนึ่งได้ฤกษ์หยิบขึ้นมาพลิก ๆ ดูแบบไม่รู้ว่าควรจะคิดอย่างไรดี เผยแพร่ศาสนา? ลัทธิอุบาทว์? คนเพี้ยนสติเฟื่อง? นิวเอจกำมะลอ? ฯลฯ คำถามสารพัดผุดขึ้นในหัว หยิบวาง ๆ อยู่ห้าหกรอบจึงตัดสินใจว่าจะลองซื้อมาอ่านดู ตอนจ่ายเงินก็ยังปลอบใจตัวเองว่าถ้าอ่านแล้วไม่มีอะไรให้จดจำก็ถือว่าฟาดเคราะห์ไปเล่มหนึ่งแล้วกัน อย่าคิดมากเลย ...แต่ถ้าเกิดมีอะไรน่าสนใจขึ้นมาล่ะ
เริ่มอ่านด้วยอารมณ์ว่างเปล่า อ่านไปเรื่อย ๆ ความรู้สึกหลายอย่างค่อย ๆ ผุดขึ้น น่าแปลกที่ไม่รู้สึกมีปัญหากับคำว่า “พระเจ้า” ที่ปรากฏในหนังสือเล่มนี้อย่างที่คิดไว้แต่แรก แถมหลายช่วงยังสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายตะวันออกในแบบที่ไม่เคยรู้สึกมายาวนานเหลือเกินแล้ว สุดท้ายอ่านจบด้วยอารมณ์สะท้านและกระเจิดกระเจิง
หลายคนตั้งคำถามว่าตกลงนี่คือหนังสืออะไร...หรือของศาสนาไหนกันแน่
ในที่นี้ผมคงสรุปแทนใครไม่ได้ อยากให้ผู้อ่านลองอ่านแล้วสรุปเองจะดีกว่า ส่วนคำตอบที่ผมมีให้ตัวเองหลังอ่านจบก็คือ นี่ไม่ใช่หนังสือศาสนา อีกทั้ง ”พระเจ้า” ในที่นี้ก็ไม่ใช่แบบที่พวกเราคุ้นเคย หากว่าหนังสือเล่มนี้จะต้องเป็นอะไรสักอย่างให้ได้ มันก็คงเป็นได้ทุกอย่างตามแต่จริตพื้นฐานและจินตนาการของแต่ละคน ซึ่งที่จริงเราไม่จำเป็นต้องนิยามหรือระบุสังกัดให้หนังสือเล่มนี้เลยก็ได้
ผู้อ่านย่อมมีสิทธิที่จะรับหรือไม่รับหนังสือเล่มนี้ ทว่าโปรดอย่ารีบปฏิเสธเพียงเพราะข้างในมีเนื้อหาต่างไปจากสิ่งที่เคยได้รับการสั่งสอนหรือปลูกฝังกันมา ไอน์สไตน์พูดไว้ลึกซึ้งว่าเราไม่อาจแก้ปัญหาได้ด้วยระดับคิดเดียวกับที่เราสร้างปัญหาขึ้น ฉะนั้นหากอยากให้ชีวิตและโลกใบนี้ต่างไปจากเดิมบ้าง เราอาจต้องยอมเปิดรับชุดความคิดหรือคำตอบใหม่ ๆ ซึ่งต่างไปจากที่คุ้นเคยบ้างเช่นกัน บางครั้งคำตอบที่ว่าใหม่นี้อาจไม่จำเป็นต้องหมายถึงสิ่งใหม่ในความหมายที่แท้จริงเสมอไป อาจเป็นเพียงของเก่าที่ได้เวลาสำแดงตนในมุมมองและความเข้าใจใหม่ เพราะเราไม่จำเป็นต้องละทิ้งสิ่งเก่าด้วยการทุบทำลายถ่ายเดียว บางคราวเพียงเปลี่ยนวิธีเข้าหา เพิ่มส่วนผสมบางอย่างเข้าไป หรือขยายออกจากสิ่งเดิมก็ทำให้เราได้สิ่งใหม่แล้ว
ไม่จำเป็นที่ใครจะต้องเชื่อตามหรือเห็นด้วยกับหนังสือเล่มนี้เลย ถ้าเห็นด้วย..นั่นก็เพราะเขาได้พบความจริงของตัวเอง แต่ถ้าไม่..ก็ไม่ใช่อะไรนอกจากเขาไม่ได้พบความจริงของตัวเอง ซึ่งนั่นจะนำไปสู่ความจริงของตัวเขาเองในท้ายที่สุดอยู่ดี ไม่สำคัญเลยว่าหนังสือเล่มนี้จะพูดหรือกล่าวอ้างอะไร ไม่สำคัญกระทั่งว่าผู้อ่านจะเชื่อใน “พระเจ้า” หรือไม่ สำคัญที่เราได้พบความจริงอะไรในตัวเองบ้างหลังอ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว เรารู้สึกอย่างไรต่อตัวเอง เพื่อนมนุษย์ และสรรพสิ่งเมื่อเปิดไปถึงหน้าสุดท้าย นี่ต่างหากที่เป็นจุดใหญ่ใจความ เราอ่านหนังสือเล่มนี้เพื่อสุดท้ายจะหวนกลับมาสังเกตประสบการณ์และฟังความจริงของตัวเอง แล้วเริ่มจากตรงนั้น
สนทนากับพระเจ้า เป็นหนังสือที่โดยเนื้อหาแล้วผู้แปลอยากแปล สำนักพิมพ์อยากทำ และผู้มีส่วนร่วมทุกคนเต็มใจ องค์ประกอบง่าย ๆ แค่นี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ง่ายเลยในบรรยากาศที่ระบบกำไรขาดทุนเข้ากำหนดเกือบทุกอย่างเช่นในปัจจุบัน สำนักพิมพ์จึงขอกล่าวด้วยความนอบน้อมไว้ ณ โอกาสนี้ว่าในการจัดพิมพ์ สนทนากับพระเจ้า เรามุ่งหวังเพียงว่าเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้อาจเป็นประโยชน์ต่อชีวิตผู้คนและสังคมนี้ได้บ้างไม่มากก็น้อย มิได้มีเจตนาที่จะจาบจ้วงต่อหลักความเชื่อของผู้ใด หรือต้องการจะเผยแพร่ลัทธิหรือมีจุดประสงค์แอบแฝงอื่นใดเลย
สำนักพิมพ์ขอขอบคุณจากส่วนลึกของหัวใจแด่ผู้แปล คุณรวิวาร โฉมเฉลา คุณจิตติ หนูสุข Mr. William Kuipers อ.สุวินัย ภรณวลัย อ.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล อ.ไสว บุญมา พี่พจน์--พจนา จันทรสันติ พี่เวียง--วชิระ บัวสนธ์ พี่โจ--มณฑานี ตันติสุข คุณสุธีรา พิทยเมธี คุณสุนทร กตัญญูบุญญาพงศ์ คุณเกรียงไกร สนธิมาส รวมถึงทุกท่านและทุกสิ่งที่มิได้เอ่ยนามในที่นี้ สำหรับความช่วยเหลือ คำแนะนำ กำลังใจ โอกาส และความเมตตาอันบริสุทธิ์ที่มอบให้ คุณมงคล เตชะกิจจาทร ผู้มีพระคุณกับสำนักพิมพ์และให้ความรักไม่มีสิ้นสุดแก่ใครบางคนในกองบรรณาธิการ และสุดท้าย พี่ไก่--ปิยาวันทน์ ประยุกต์ศิลป์ ผู้คอยชี้แนะสิ่งดี ๆ มาตั้งแต่ก่อนวันแรกของสำนักพิมพ์จนถึงวินาทีนี้
ด้วยความขอบคุณ
บรรณาธิการ
Credit : http://www.ohmygodbooks.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=363131&Ntype=1