พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                      (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                            ข้อแปด

ท่านมาลองใจ        ใครบำเพ็ญดี        มีศรัทธามั่น
จึงพาเข้าถ้ำ         ไปฝึกฝนญาณ       ดังต้นอ่อนใหม่*
สามพันบุญดี         สี่ร้อยเป็นผล        จนสำเร็จไป
ก็เพียงแต่ได้         ในชั้นเทวโลก      เสวยสุขชั่วคราว

บำเพ็ญอนุตตรฯ        ดูช่างง่ายดาย         ในยุคขาวนี้
ได้รู้จุดชี้       แล้วเพียรปฏิบัติ       เร่งตัดตัณหา
คุณอันวิเศษ        จะไม่เปิดเผย     หากมิใช่เวลา
แม่ได้เมตตา        ให้ลูกกึ่งบวช     กึ่งยังครองเรือน

บัดนี้ภาวะคับขัน          เน้นงานอริยะ       ลดละทางโลก
อย่าได้เลี่ยงหลบ       เกลื่อนกลบเกียจคร้าน       ให้หมั่นเพียรจริง
จดหมายโลหิต     สะกิดใจตื่น     ฟื้นลูกชายหญิง
มิใช่อ้างอิง      สุภาษิตพร่ำ     พูดย้ำร่ำไร

เพื่อลูกโดยแท้        แม่จึงเหนื่อยหนัก       แทบใจสลาย
จงจำมั่นไว้      เหล่าพุทธบุตร         ช่วยพูดอรรถา
เขียนถึงตรงนี้          ให้ "สามคุณ"  พัก  สักครู่เวลา   
แล้วแม่จะมา       ประทับเขียนใหม่        ในกระบะทราย
                                                                          พัก

ต้นอ่อนใหม่  หมายถึง  จิตที่เพิ่งเริ่มจะรับการฝึกฝน           

                               พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                       (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                               ข้อเก้า

เตือนพุทธบุตร        ด้วยสายเลือด        น้ำตาตก
ด้วยตระหนก       คิดถึงลูก       พุทธบุตรแท้ 
ทางบำเพ็ญ     นับพันสาย        ไม่ตรงแน่
สายทองของแม่      เจ้าไม่ยึดจับ*      ยากกลับนิพพาน   

ขณะนี้        ศาสน์นอกทาง       ต่างเฟื่องฟู
พุทธบุตรไม่รู้          จะพากัน        เดินตามหลง
พันหมื่นศาสน์         แม่โปรดให้         ได้แพร่ลง
เหมือนศาสน์ส่ง         เป็นพื้นฐาน      ว่ายุคสามจะมา

ยังไม่ถึงเวลา        แม่ไม่โปรดให้       วิถีทางตรง
แต่เห็นลูกหลง        มากด้วยคนผิด      ดวงจิตตกต่ำ
จึงให้ศาสนา      หนทางอ้อมไว้       ได้กราบไหว้นำ
บุญทานให้ทำ       เพื่อคุมจิตลิง         จิตม้าวิ่งกัน

สายทองแม่ไม่ยึดจับ  หมายความว่า  ไม่คงสภาวะความเป็นหนึ่งเดียวกับต้นกำเนิดเดิม ก่อนทีจะแยกมาจากพระแม่องค์ธรรม     

                              พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ

                                       (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย) 

                                               ข้อเก้า

ยุคสุดท้ายนี้        เก็บครั้งใหญ่        ให้รู้วิถีจิต
ที่สถิต     มหายาน*     อันลี้ลับ
วิเศษสุด        แต่โบราณ     ไม่เคยสดับ
ทรงทางลัด        ในยุคสาม     ครั้งนี้เอง
 
แม้ไม่เชื่อ      แม่ยังมี        อีกหลักฐาน
หลักสำคัญ        ของสามศาสนา       มาว่าขาน
ว่าความเป็นหนึ่ง      เอกสัทธะ ฯ       จากนิพพาน
เรียกต่างต่าง      แต่หลักใหญ่      ไม่ต่างกัน

ศาสนาปราชญ์       เรียกวิถีนี้      ว่า "ก้วนอี๋"*
ส่วน "กุยอี"     พุทธศาสนา       ว่าอย่างนั้น
ศาสนาเต๋า     เรียก "โส่วอี"        ที่ต่างกัน
จุดสำคัญ     "อี"  คือหนึ่ง  สัทธะ ฯ  เดียวกัน

        มหายาน  หมายถึงพาหนะสำคัญ หรือหนทางวิธีการปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคผลขั้นสูง มหายานในที่นี้หมายถึงภาวะพุทธจิตอันยิ่งใหญ่ของตนที่เบื้องบนโปรดประทานถ่ายทอดให้รู้ได้

        "ก้วนอี๋"  คือความ เป็น  อยู่  คือ ที่รู้ตลอด

         "กุยอี"  กลับสู่พุทธภาวะอันเป็นหนึ่งแต่เดิมมา

        "โส่วอี"  คือดำรงรักษาความเป็นหนึ่งของจิตไว้ 

                            พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ 

                                     (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย)

                                               ข้อเ้ก้า

พุทธฯ อทินนา        อย่าลักขโมย        โกยกอบใคร
ปราชญ์ มีน้ำใจ      เฝ้าจงรัก      ซื่อสัตย์มั่น
เต๋า ฝึกบอด        เสริมธาตุทอง   ปองสำคัญ
เป็นหนทาง        คนทำดี       ที่น้ำใจ

พุทธ ฯ ละกาเม         ไม่เสเพล        ลูกเมียใคร
ปราชญ์ สำรวมใจ        กายวาจา         จรรยามั่น
เต๋า ฝึกหัวใจ      คุมธาตุไฟ        ไม่ลุกลาม
รวมทั้งสาม        เป็นจริยธรรม       กำหนดตน

พุทธ ฯ สุราเมฯ        ไม่เกเร      ดื่มเมามาย
ปราชญ์ คุมใจ    ได้สติ       ปัญญาใส
เต๋า คุมธาตุน้ำ     คงระดับ        อยู่ที่ไต
รวมความให้      มีสติ        เสริมปัญญา 

พุทธ ฯ ไม่มุสา        ใจวาจา     อย่าตระบัด
ปราชญ์ซื่อสัตย์       มั่นสัญญา       วาจาชอบ
เต๋าคุมม้าม       ธาตุดินในกาย        ใหมีกรอบ
ล้วนรายรอบ       กายวาจาใจ        ให้สัตย์ซื่อจริง

ในศีลห้า         สามศาสนา      เหมือนกันหมด
เต๋ากำหนด          ธาตุในกาย      ให้รวมศูนย์
พุทธฯ ข้อห้าม          กำหราบด้วย      ศีลค้ำจุน
ปราชญ์ เนื่องหนุน        คุณธรรมสามัญ       ประจำใจ

                          พระโอวาท อนุตตรธรรมมารดาสิบบัญญัติ 

                                     (หวงหมู่ซวิ่นจือสือเจี้ย)

                                               ข้อเ้ก้า

ยังคงเหลือ        เก้าพันสองร้อยล้าน        หลงทะเลทุกข์
ขณะนี้เป็นทุกข์       พระศรีอาริย์      ธรรมกาลยุคขาว
บัญชา  "เทียนหยาน"  แปรชาวโลก        ปกครองเจ้า
เบื้องบนเรา        ไม่หวงเทพฯ  พุทธา    ส่งมาช่วยงาน

ให้มาเกิดเพื่อ       ช่วยงานอริยะ      แปรเปลี่ยนโลก
จะปรกโปรด        คนจนก่อน       คนรวยทีหลัง
แล้วจึงช่วย       คนมียศ       ราชการ
ตอจากนั้น        เจ้าเมืองกษัตริย์์      ทุกชาติต่อไป

ให้ทุกคน       พร้อมกันขึ้น     บันไดฟ้า
ด้วยเวลา       เร่งกระชั้น    คับขันยิ่ง
ต้องบุกบั่น       เด็ดเดี่ยวไป    ให้ตรงดิ่ง
แพร่คำจริง        เปลี่ยนใจคน     พ้นโลกีย์

ฟ้าดินใหญ่       แต่ธรรมะ       ยิ่งใหญ่กว่า
โองการฟ้า       แม่บัญชา      ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
แม้ปฏิบัติ       เชื่อโอวาท     ทำตามจริง
จะให้สิ่ง       ศักดิ์สิทธิ์เฝ้า       เจ้าอยู่เย็นฯ   

ต่อจากนี้ไป      เป็นเรื่องใหญ่        สำคัญนัก
จะประจักษ์      สัจการณ์       วันใกล้ใกล้
หมื่นพันศาสน์       ลัทธินิกาย     สำแดงกันใหญ่
เรียกลมฝนได้       ด้วยมนต์คาถา      ไสยศาสตร์ยันต์

ใช้อิทธิฤทธิ์        พลิกแผ่นดินฟ้า       มหาสมุทร
ทั้งสิงขรขุด        ถมทะเล    แปรแร่ธาตุ
บ้างขี่เก้าอี้       ทะยานฟ้า    มายาศาสตร์
บ้างแปรห้าธาตุ*        แฝงอินหยาง*     ดั้นเมฆมา

ไสยศาสตร์       มายากล       นับไม่ถ้วน
หวังลูกล้วน      จดจำไว้       ไม่หลงเขา
หากเดินตาม        สิ้นแสงญาณ*         ทุกข์ไม่เบา
เพราะย่างเข้า        กำหนดยุคสาม            ให้เห็นจริง

ในยุคนี้         แม่เจาะจง         แผนแยบยล
บันดาลดล         เป็นไปตาม         อำนาจแม่
ที่สุดจะบัญชา          ไสยศาสตร์       ให้หยุดแผ่
แล้วให้แห่         มาชมบุญ      ขบวนเซียน

        แปรห้าธาตุ  แฝงอินหยาง  คือ จะปรากฏอิทธิฤทธิ์มายาศาสตร์ที่สามารถแปลงร่าง แฝงกายมาล่อใจผู้บำเพ็ญให้หลง
        สิ้นแสงญาณ    หมายถึง  ผู้ได้รับวิถีธรรมเปิดญาณทวารแล้ว และได้บำเพ็ญ ธรรมญาณจะสว่างงาม หากเดินผิดหนทางไป แสงของธรรมญาณก็จะอับเฉา