คำอนุโมทนาของ สมเด็จพระชนนีเจ้าแห่งสระทิพย์
เสด็จลงตรัสเป็นกลอนว่า
สมเด็จแม่ผู้ชิดเชื้อ คอยเอื้อเฟื้อแต่ปางก่อน
เฝ้าเพียรปลูกท้อทิพย์ ประทานเป็นนิจผู้ทรงธรรม
ทรงแปลงเป็นแม่กวนอิม ยินดีปลดทุกข์โทษทัณฑ์
พระเมตตาแนะนำ คำปลอบเตือนให้เร่งเพียร
แดนสวรรค์ผุดผ่องเพียร ควรฝึกเรียนแสวงหา
เส้นทางสำเร็จมรรคผล หนทางเดียวไม่มีสอง
ทุกทุกบทล้วนบันทึก เหตุล้ำลึกทางสายทอง
คุณธรรมดั่งแทรกซ้อง ปกคลุมทั่วปฐพี
เจริญพร ! สุขาวดี ก่อเกิดวิญญาณดวงบริสุทธิ์ในสมัยเริ่มแรก เมื่อจุติลงเพื่อบุกเบิกในโลกมนุษย์ ในระยะแรก ๆ ผู้คนมีจิตใจบริสุทธิ์ ไม่ลืมชาติกำเนิด เมื่อหมดอายุขัยในโลก วิญญาณก็กลับสู่สวรรค์ ต่อมาภายหลังจิตคลุกคลีกับฝุ่นกิเลสมากเข้า จิตประภัสสรจางหายไป นานวันก็ลืมชาติกำเนิด จมดิ่งอยู่ห้วงแห่งกรรม หมกมุ่นอยู่ในทะเลแห่งทะยานอยาก เห็นมนุษย์ภูมิเป็นแดนสุขี ดังนั้น จิตใจยิ่งจมลึกลงทุกที สร้างเวรสร้างกรรม กลายเป็นเรือนร่างที่เต็มไปด้วยบาป จึงจำเป็นต้องสร้างขุมนรก เพื่อจะได้รับโทษทัณฑ์เป็นการฝึกอบรมจิตใจ หวังที่จะได้หวนกลับคืนสู่จิตเดิม
แม่ได้เคยอวตารเป็นพระแม่กวนอิมและพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์องค์อื่น ๆ เพื่อที่จะช่วยเหลือผู้คน หูแม่คอยสืบฟังเสียงทุกข์ร้อนและไปช่วยเหลือตามควรแก่วาสนาของชาวโลก สมัยนี้ วิทยาการทันสมัย มีฝีมือผลิตอุปกรณ์การเดินทางไปในอวกาศได้ แต่น่าเสียดายที่ไม่เจริญธรรมให้ได้ดีเทียบสมัยโบราณได้ วิญญาณธาตุกลายสภาพเป็นวัตถุธาตุเข้าทุกที บาปเวรเหลือล้น นรกมีทีท่าว่าจะหล้นคุก น่าเวทนายิ่งนัก
แม่ คิดอยู่เสมอว่า สรรพสัตว์ล้วนมีชาติกำเนิดจากแหล่งเดียวกัน ทั้งจักรวาลเป็นหนึ่งเดียว แม่ไม่อาจทนเห็นจิตเดิมของสรรพสัตว์หลงงมงายหมกมุ่นอยู่ในโลกีย์ ก่อกรรมทำเข็ญ ดังนั้น จึงมีพระเสาวนีย์ ขอให้อรหันต์จี้กงนำวิญญาณนายหยางเซิง ไปท่องเที่ยวเมืองนรก เพื่อรวบรวมหลักฐาน ของวิญญาณบาปทั้งหลายที่ได้รับโทษทัณฑ์ในขุมนรก เปิดเผยให้ชาวโลกได้รับรู้ไว้ และเป็นการสกัดกั้นไม่ให้ก่ออาชญากรรมอีก ยับยั้งความทะยานอยากของมนุษย์ วันนี้ จึงมีพระเสาวนีย์อีกครั้ง ให้แต่งหนังสือ "เที่ยวเมืองสวรรค์" ขอให้ท่านอรหันต์จี้กงนำพาวิญญาณนายหยางเซิงไปเที่ยวเมืองสวรรค์ นำเอาความงดงามของสวรรค์ให้ชาวโลกรับทราบ จะได้โน้มน้าวจิตใจให้ใฝ่แต่กรรมดี วิญญาณจิตรุ่งโรจน์ขึ้น มารยาทงดงามสูงส่ง เป็นที่หมายในการกลับภายหลังสิ้นอายุขัยแล้ว จิตวิญญาณจะได้อุบัติในแดนสวรรค์ เสวยสุขกาลนาน ไม่ต้องหมุนเวียนอีก
เวลาผ่านไปครึ่งปี ลูกหยางได้ผ่านพ้นความลำบากต่าง ๆ นานา ในการท่องสวรรค์ วันนี้หนังสือได้แต่งสำเร็จลง แม่รู้สึกปิติอย่างยิ่ง ผลท้อทิพย์ข้างสระทิพย์กำลังสุกปลั่ง รอคอยจนกว่าลูก ๆ จะได้อ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว รู้ความเป็นมาของจิตวิญญาณ จะได้ขยันประกอบแต่กุศลกรรมเพื่อบรรลุสัทธรรมอันยิ่งใหญ่ จะได้อยู่ในแดนที่ปราศจากทุกข์ ในสรวงสวรรค์สืบไป ทั้งหมดนี้เป็นที่สุดปรารถนาของแม่ จึงเขียนคำอนุโมทนาให้ไว้
ณ วันที่ 16 เดือน 12 ปีวอก (ของจีน)
ตรงกับวันศุกร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2524