พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
พระโอวาทสงฆ์วิปลาสแห่งซีหู
ประทานไว้เนื่องในชั้นเรียนเสาหลักของอาณาจักรธรรม 2 วัน วันเสาร์ที่ 21 มิถุนายน พ.ศ.2551
ณ พุทธสถานไท่ห่าว จ.ศรีสะเกษ
สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ
เป็นเสาหลักจะต้องมีความเข้มแข็ง ไม่เอนเอียงจิตใจมีเที่ยงตรง
เป็นเสาหลักจะต้องมีความอ่อนโยน ไม่เหนื่อยหน่ายคุณธรรมดุจดั่งน้ำ
เป็นเสาหลักจะต้องมีปัญญาเกินคน วางแผนเพื่อเวไนยชนใต้หล้า
เป็นเสาหลักจะต้องมีทัศนคติกว้างไกล จิตใจไม่คับแคบมองทุกอย่างได้ชัดเจน
เพลง : ฉุดช่วยเวไนยขอใจตรงเที่ยง
ทำนอง : ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้
ก็อยากปล่อยวาง ให้มากกว่านี้เหลือเกิน แต่กลัวศิษย์เพลิน ห่างเหินหลงลืมหน้าที่
เมื่อศิษย์อาจารย์ร่วมทางวิจักษณ์ ด้วยใจที่รักให้เจ้ามากมี จึงเตือนย้ำศิษย์คนดี อย่าท้อยามมีทุกข์ใจ
ไม่เคยห่างไกลเคียงข้างชิดใกล้ในสายตา ยามกิลมะคอยช่วยให้ฝ่าพ้นได้
เจ็บปวดบางคราเจ้าเมินเหินห่าง จิตใจอ้างว้างเมื่อเจ้าจากไป
ใจศิษย์ขึ้นลงมากมาย เต้าจี้หัวใจวางได้หรือ
*มีไหมใครเข้าใจ ทางไกลก้าวเดินไม่พ่าย เหนื่อยไม่ท้อ ทุกข์ยังสู้ไป
ป่าวประกาศสัทธรรมกว้างไกล มีไหมใครเข้าใจ ทางไกลก้าวเดินไม่พ่าย
หน้าที่ต่างน้อมด้วยใจ ดั่งคานแบกรับไม่กลัว ภาระศักดิ์สิทธิ์นั่นไซร้ ขอจริงใจมั่นคงตรงเที่ยง
**ยามอยู่เดียวดาย ขอให้พินิจพิจตรอง จิตเดิมประคองใจซื่อบำเพ็ญเรียบง่าย
เมื่อก้าวบำเพ็ญไม่ควรหลงผิด ทุ่มเทอุทิศขอให้สุดใจ เจียมตัวสำรวมกายใจ ทุ่มเทให้ไป...ไม่หวังผล
(ซ้ำ*)
ฉุดช่วยเวไนย...ขอใจตรงเที่ยง
credit : www.thaijinde.is.in.th